eitaa logo
آوای دل
201 دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
714 ویدیو
13 فایل
بی دوست شبی نیست که دیوانه نباشیم مستیم اگر ساکن میخانه نباشیم سرگشتۀ محضیم و در این وادیِ حیرت عاقل تر از آنیم که دیوانه نباشیم
مشاهده در ایتا
دانلود
کنار چشمه ای بودیم در خواب تو با جامی ربودی ماه از آب چو نوشیدیم از آن جام گوارا تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب به من گفتی که دل دریا کن ای دوست همه دریا از آن ما کن ای دوست دلم دریا شد و دادم به دستت مکش دریا به خون پروا کن ای دوست به شب فانوس بام تار من بود گل آبی به گندمزار من بود اگر با دیگران تابیده امروز همه دانند روزی یار من بود | |
تو نمی خواهی عزیزت بشوم زور که نیست یانگاهم بکند چشم تو مجبور که نیست شده یک روز بیایی به دلم سر بزنی باتوام خانه تنهایی من دور که نیست هیچ کس نیست نداند که تویی ماه دلم در دل شهر شما چشم کسی شور که نیست آنکه با شاخه گلی حرف دلش را میزد پر درد است ولی مثل تو مغرور که نیست مشکل اینجاست نگفتی تو به من میدانم تو نمی خواهی عزیزم بشوی زور که نیست!!؟؟
🔸🔸🔸 من و یک لحظه جدایی ز تو، آنگاه حیات؟ اینقدر صبر به عاشق نسپرده است کَسی... 🖋
چشم‌تو هر طرف افتاد فقط کُشته گرفت؛ مثل ِ چاقو که بیفتد به کف ِ ناشی‌ها
سالها عشق تو را از همه پنهان کردم فال حافظ...غم هجران...همگان فهمیدند...
هم از سکوت گریزان، هم از صدا بیزار چنین چرا دلتنگم؟! چنین چرا بیزار زمین از آمدن برف تازه خشنود است من از شلوغی بسیار ردّ پا بیزار قدم زدم! ریه هایم شد از هوا لبریز قدم زدم! ریه هایم شد از هوا بیزار اگرچه می گذریم از کنار هم آرام شما ز من متنفر، من از شما بیزار به مسجد آمدم و نا امید برگشتم دل از مشاهده ی تلخیِ ریا بیزار صدای قاری و گلدسته های پژمرده اذان مرده و دل های از خدا بیزار به خانه بروم؟! خانه از سکوت پُر است سکوت می کند از زندگی مرا بیزار تمام خانه سکوت و تمام شهر صداست! از این سکوت گریزان، از آن صدا بیزار / @
🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃 🌸 ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز کان سوخته را جان شد و آواز نیامد این مدعیان در طلبش بی خبرانند کان را که خبر شد خبری باز نیامد ☘🍃🍃🍃🍃
ای دوست درازنای شب اندوهان را از من بپرس که در کوچه ی عاشقان تا سحرگاه رقصیده ام و طول راه جدایی را از شیون عبث گامهای من بر سنگ فرش حوصله ی راه. که همپای بادها در شهر و کوه و دشت به دنبال بوی تو گردیده ام و ساعت خود را با کهنه ساعت متروک برج شهر میزان نموده ام! ای نازنین اندوه اگر که پنجه به قلبت زد تاری ز موی سپیدم در عود سوز بیفکن تا عشق را بر آستانه ی درگاه بنگری
قصدِ رفتن مکن ای دوست که با رفتن تو ، دل ز ما می رود و نیمه‌ی جان میماند ...
ناامید‌نباش‌و‌بخوان: -وپس‌از‌اندوه‌هایمان همچون‌بهار‌زنده‌خواهیم‌شد گویی‌‌که‌انگار‌ هرگز مزه‌تلخی‌را‌نچشیدیم!
مگو در کوی او شب تا سحـر بهـر چِــه میگردی که دل گـم کرده‌ام آنجا و مـی جویـم نشانـش را
. رفتی و غم آمد به سر جای تو ای داد بیدادگری آمد و فریادرسی رفت این عمر سبک سایه ی ما بسته به آهی ست دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت @hosnedoostt