eitaa logo
آوای معرفت
366 دنبال‌کننده
937 عکس
676 ویدیو
250 فایل
مباحثی معرفتی درباره خودشناسی و خودسازی، زمینه ساز تحقق بندگی برای فرج و ظهور و قیامت شخصی و ورود به بهشت لقای الهی ارتباط با ادمین @Elahi_alafv
مشاهده در ایتا
دانلود
مرحوم عارف بزرگوار ملا اسماعیل دولابی: فرمود همه زمین ها کربلا و همه روزها عاشوراست، ولی نفرمود همه شما امام حسینید، گذاشت خودتان درک کنید. پس بگرد و در خودت، امام حسین علیه السلام را پیدا کن. سالی یکبار عاشورا شیعیان را می میراند و زنده میکند و «موتوا قبل ان تموتوا»را عملی می کند. هنگام عزاداری، انسان در دلش را باز می کند و امام حسین علیه السلام داخل می شوند. 🌸نقل از کتاب مصباح الهدی 🌹@avaymarefat
💠این گریه ها زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا را هر مکتبی هیاهو می خواهد،باید پایش سینه بزنند،هر مکتبی تا پایش سینه زن نباشد، تا پایش گریه کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن نباشد، حفظ نمی شود. اینها اشتباه می کنند،بچه اند اینها، نمی دانند که این نقش روحانیت و این نقش اهل منبر چه هست در اسلام، خودتان هم شاید خیلی ندانید. این نقش یک نقشی است که اسلام را همیشه زنده نگه داشته، آن گلی است که هی آب به آن می دهند زنده نگه داشته،این گریه ها زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا را 📚صحیفه نور ، جلد ۸ ، صفحه ۷۰ 👈بیانات امام خمینی(ره) در جمع وعاظ و روحانیون تهران 🗓مورخ: ۱۳۵۸/۰۴/۱۷ ✅ @avaymarefat 🌷اللهم عجل لولیک الفرج🌷
🌴احادیثی از حضرت سیدالشهداء علیه السلام(۱)🌴 🌸. الإمامُ الحسینُ علیه السلام :إذا جادتِ الدُّنیا علیکَ فجُد بها علی النّاسِ طُرّاً قبلَ أن تَتَفلَّتِ فلا الجُودُ یُفنیها إذا هِی أقبَلَت و لا البُخلُ یُبقیها إذا ما تَوَلَّتِ امام حسين علیه السلام ( طى قطعه اى) مى فرمايند: چون دنيا چيزى به تو بخشيد. پيش از آن كه از دستت برود همه آن را به مردم ببخش . زيرا اگر دنيا روى آورد. بذل و بخشش آن را از بين نمى برد. و اگر پشت كند بخل ورزيدن آن را نگه نمى دارد. 🌺. الإمام الحسین علیه السلام :طُولُ التّجارِبِ زِیادَةٌ فی العَقلِ. امام حسين علیه السلام فرمودند: تجربه هاى زياد بر خرد مى افزايد. 🌸.الإمامُ الحسينُ علیه السلام : مَنْ‏ طَلَبَ‏ رِضَا اللَّهِ‏ بِسَخَطِ النَّاسِ‏ كَفَاهُ‏ اللَّهُ‏ أُمُورَ النَّاسِ‏، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ، وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاسِ، وَ السَّلَام‏. امام حسين علیه السلام : هر كه خشنودي خدا را با ناخشنودي مردم بطلبد، خداوند او را از امور مردم بي‌نياز كند و هركه خشنودي مردم را با ناخشنود كردن خدا بجويد، خداوند او را به مردم واگذارد. والسلام. 🌹. الإمامُ الحسینُ علیه السلام : إلهی تَرَدُّدی فی الآثارِ یُوجِبُ بُعدَ المَزارِ، کَیفَ یُستَدَلُّ عَلَیکَ بِما هُوَ فی وُجودِهِ مُفتَقِرٌ إلَیکَ؟! أیَکونُ لِغَیرِکَ مِنَ الظُّهورِ ما لَیسَ لَکَ حتّی یَکونَ هُوَ المُظهِرَ لَکَ؟! متی غِبتَ حتّی تَحتاجَ إلی دَلیلٍ یَدُلُّ عَلَیکَ؟! ... بِکَ أستَدِلُّ عَلَیکَ فَاهدِنی بِنورِکَ إلَیکَ. امام حسین علیه السلام در دعا: بار خدایا! سرگرم شدنم به آثار و نشانه‌ها، موجب دوری زیارتگاه (دیدار خدا) می‌شود. چیزی که خود در هستی‌اش نیازمند توست، چگونه تواند دلیل و رهنمای بر تو باشد؟ آیا جز تو ظاهر و آشکارند و تو نیستی تا اینکه آنان مظهر و آشکارکنندة تو باشند؟ کی غایب بوده‌ای تا نیاز داشته باشی (دیگران) به جایگاه تو راهنمایی کند؟ ... به واسطة توست که ره به تو می‌برم؛ پس، با نور خود مرا به سویت رهنمون شو. 🌺. الإمامُ الحسينُ علیه السلام : َ مَنْ‏ أَحْجَمَ‏ عَنِ‏ الرَّأْيِ‏ وَ عَيِيَتْ بِهِ الْحِيَلُ، كَانَ الرِّفْقُ مِفْتَاحَهُ. امام حسين علیه السلام : هركه فكرش به جايي نرسد و در چاره‌يابي درماند نرمي، كليد (گشايش مشكل) او باشد. 🌸. الإمامُ الحسینُ علیه السلام عِندَما قالَ رَجُلٌ: إنَّ المَعروفَ إذا اُسدِیَ إلی غَیرِ أهلِهِ ضاعَ: لَیسَ کذلِکَ، ولکِن تَکونُ الصَّنیعَةُ مِثلَ وابِلِ المَطَرِ تُصیبُ البَرَّ والفاجِرَ. امام حسین علیه السلام به مردی که گفت: احسان و خوبی اگر به نااهل شود هدر رفته است، فرمود: چنین نیست، بلکه خوبی کردن مانند ریزش باران به نیک و بد می‌رسد. 🌹. ثواب الأعمال، عَنْ أَبِي‌عَبْدِ‌اللَّهِ علیه السلام قَالَ اقْرَءُوا سُورَةَ الْفَجْرِ فِي فَرَائِضِكُمْ وَ نَوَافِلِكُمْ فَإِنَّهَا سُورَة الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام امام‌صادق علیه السلام فرمود: در نمازهای واجب و مستحب خود سورۀ فجر را بخوانید که سورۀ امام حسین علیه السلام است. 🌴نقل از نرم افزار احادیث معنوی ✏️🌻@avaymarefat
💥 «زُهَیر» هستید یا «طِرِمّاح»؟ ◀️ «زهیر» غربت امام حسین(ع) را دید و همسرش را طلاق داد و به امام پیوست. اما «طِرِمّاح» هنوز داشت آذوقه زن و فرزندش را به یمن می‌بُرد. ▪️استاد سید محمدمهدی میرباقری: «امام حسین(ع) در نزديکي کوفه به «طِرِمّاح» برخورد کرد که از کوفه گندم به يمن مي‌برد. حضرت اوضاع کوفه را از او پرسيدند. او گفت: اصلاً به کوفه نرويد، اوضاع کوفه خوب نيست و شمشيرها بر عليه شماست. گفت: با من به يمن بياييد و من ده‌هزار نفر در اختيار شما قرار مي دهم و آنجا کوهستاني است و امکان جنگ پارتيزاني هست! امام فرمود: ما بر سر عهدي هستيم. اگر مي‌خواهي با ما بيا (و گرنه -به تعبير من- ما را موعظه نکن.) او گفت: پس من می‌روم آذوقه زن و فرزندانم را در يمن مي‌گذارم و بر مي‌گردم! حضرت فرمودند: پس زود بيا! وقتي برگشت، خبر شهادت امام را شنيد. اين فرد، اهل تأخير بود و اهل سرعت نبود. فرق او با زهير چيست؟ زهير حتي همسرش را هم طلاق مي دهد که او اذيت نشود و پشت‌سرش هم تعلقي نباشد. طِرِمّاح امام(ع) را در محاصره مي بيند ولي مي‌خواهد به خانواده‌اش آذوقه برساند! پيداست چنين کسي به امام نمي‌رسد. آيا ما طرماح هستیم یا زهير يا حُر يا حبيب؟» 🌺 @avaymarefat
🗓 جمعه ١۵ شهریور ماه ١٣٩٨ ✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: لازم نیست که انسان در پی این باشد که به خدمت حضرت ولی عصر علیه‌السلام تشرف حاصل کند، بلکه شاید خواندن دو رکعت نماز، سپس توسل به ائمه علیهم‌السلام بهتر از تشرّف باشد. 📚 در محضر بهجت، ج١، ص١٨٧ 🌳 @avaymarefat
در با سه‌ نمونه شخصیت روبرو می‌شویم. اول: (ع) حاضر نیست تسلیمِ حرفِ زور شود. تا آخر می‌‌ایستد. خودش و فرزندانش شهید می‌شوند. هزینه انتخابش را می‌‌دهد و به چیزی که نمی‌خواهد تن‌ نمی‌‌دهد. از آب می‌گذرد، از آبرو نه‌ دوم: همه را تسلیم می‌خواهد. مخالف را تحمل نمی‌‌کند. سرِ حرفش می‌‌ایستد. نوه‌ پیغمبر را سر می‌‌ٔبرد. بی‌ آبرویی را به جان میخرد تا به چیزی که می‌‌خواهد برسد سوم: به روایتِ تاریخ تا روز ٨ محرّم در تردید است. هم خدا را می‌خواهد هم خرما، هم دنیا را می‌خواهد هم آخرت. هم می‌خواهد حسین (ع)را راضی‌ کند هم یزید را. هم اماراتِ ری را می‌خواهد،هم احترامِ مردم را. نه‌ حاضر است از قدرت بگذرد،نه‌ از خوشنامی. هم آب می‌خواهد هم آبرو. دستِ آخر اما عمرِ سعد کسی‌ است که به هیچکدام از چیزهایی که می‌خواهد نمی‌‌رسد. نه سهمی از قدرت می‌‌برد نه‌ از خوشنامی 👈 چه زیبا گفت که: ما آدمهایِ معمولی‌ راستش نه جرات و ارادهِ حسین (ع) شدن را داریم، نه قدرت و ابزارِ یزید شدن را اما در درونِ همه ما یک عمرِ سعد هست! ➕ من بیش از همه از عمر سعد شدن میترسم... 🔻 @avaymarefat
🌺احادیثی از حضرت سیدالشهداء علیه السلام(۲)🌸 🌹. الْحُسَيْنِ علیه السلام قَالَ كَانَ رسول‌الله( يَرْفَعُ يَدَيْهِ إِذَا ابْتَهَلَ وَ دَعَا كَمَا يَسْتَطْعِمُ الْمِسْكِينُ امام حسین علیه السلام :‌رسول‌خدا( وقتی به حال ابتهال میرسید دستانش را چون گدایان به آسمان بلند میکرد و دعا می‌نمود. 🌸. وَ رُوِيَ أَطِيلُوا الْجُلُوسَ عِنْدَ الْمَوَائِدِ فَإِنَّهَا أَوْقَاتٌ لَا تُحْسَبُ مِنْ أَعْمَارِكُمْ. روایت است که بر سفره نشستن را طول دهید که از عمر شما حساب نمیشود. وَ رُوِيَ لَوْ عَمِلْتَ طَعَاماً بِمِائَةِ أَلْفِ دِرْهَمٍ ثُمَّ أَكَلَ مِنْهُ مُؤْمِنٌ وَاحِدٌ لَمْ تُعَدَّ مُسْرِفاً. روایت است که غذایی را اگر صد هزار درهم خرج کنی اما مؤمنی از آن بخورد اسراف نکرده‌ای. الدُّرَّةُ الْبَاهِرَةُ، قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ علیه السلام مَنْ قَبِلَ عَطَاءَكَ فَقَدْ أَعَانَكَ عَلَى الْكَرَمِ. امام حسین علیه السلام :‌ هرکس عطای تو را بپذیرد تو را بر کرم یاری کرده است. 🌹.قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ علیه السلام يَوْماً لِابْنِ عَبَّاسٍ لَا تَتَكَلَّمَنَّ فِيمَا لَا يَعْنِيكَ فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ الْوِزْرَ وَ لَا تَتَكَلَّمَنَّ فِيمَا يَعْنِيكَ حَتَّى تَرَى لِلْكَلَامِ مَوْضِعاً فَرُبَّ مُتَكَلِّمٍ قَدْ تَكَلَّمَ بِالْحَقِّ فَعِيبَ وَ لَا تُمَارِيَنَّ حَلِيماً وَ لَا سَفِيهاً فَإِنَّ الْحَلِيمَ يَقْلِيكَ وَ السَّفِيهَ يُؤْذِيكَ وَ لَا تَقُولَنَّ فِي أَخِيكَ الْمُؤْمِنِ إِذَا تَوَارَى عَنْكَ إِلَّا مَا تُحِبُّ أَنْ يَقُولَ فِيكَ إِذَا تَوَارَيْتَ عَنْهُ. امام حسین علیه السلام فرمود: در آنچه فایده‌ای برایت ندارد سخن مگو که وبال در پی دارد. و در آنچه ترا فایده دارد نیز تا جایش نرسیده سخن مگو که گاهی متکّلمی حقّی گوید که نباید بگوید. با حلیم و سفیه بگو مگو مکن که حلیم بر تو چیره شود و سفیه اذیتت کند. راجع به برادر مؤمنت چون از او جدا شدی مگو جز آنچه دوست داری که او نیز چون از تو جدا شود راجع به تو همان گوید. 🌹. عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ دَخَلَ قَوْمٌ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام فَقَالُوا يَا ابْنَ رسول‌اللهنَرَى فِي مَنْزِلِكَ أَشْيَاءَ مَكْرُوهَةً وَ قَدْ رَأَوْا فِي مَنْزِلِهِ بِسَاطاً وَ نَمَارِقَ فَقَالَ إِنَّمَا نَتَزَوَّجُ النِّسَاءَ فَنُعْطِيهِنَّ مُهُورَهُنَّ فَيَشْتَرِينَ بِهَا مَا شِئْنَ لَيْسَ لَنَا مِنْهُ شَيْ‏ءٌ ... به منزل امام حسین علیه السلام وارد شدند و گفتند ای پسررسول‌خدادر منزل شما چیزهای بدی می‌بینیم؛ میبینیم که شما زیراندازهای نیکو و پُشتی‌های زیبا دارید. امام حسین علیه السلام فرمود: ما وقتی ازدواج میکنیم مهریۀ همسرانمان را بدیشان می‌دهیم پس هر چه میل دارند با آن میخرند و در خانه خویش قرار میدهند. 🌺. الإمامُ الحسینُ علیه السلام : اعتَبِروا أیُّها النَّاسُ بِما وَعَظَ اللهُ بِهِ أولِیاءَهُ مِن سوءِ ثَنائهِ عَلَی الأحبارِ؛ إذ یَقولُ: (لَو لا یَنهاهُمُ الرَّبّانِیُّونَ ...). فلا یَنهَونَهُم عَن ذلکَ، رَغبَةً فیما کانوا یَنالونَ مِنهُمُ، و رَهبَةً مِمّا یَحذَرونَ، واللهَ یَقولُ: (فَلا تَخشَوُا النّاسَ واخشَونِ). امام حسین علیه السلام : ای مردم! از پندی که خداوند، با بدگویی از ملّایان یهود، به دوستان خود داده عبرت گیرید، آنجا که می‌فرماید: «چرا علمایشان آنها را نهی نکردند ...». اما به طمع بهره‌ای که از آنان می‌بردند، و نیز به سبب ترس از آنچه می‌ترسیدند آنان را از زشتکاری منع نمی‌کردند، حال آنکه خدا می‌فرماید: «از مردم نترسید و از من بترسید». 🌴نقل از نرم افزار احادیث معنوی ✏️@avaymarefat
"ذکر با وِرد فرق دارد" 💎 ذکر، یک عمل است. کار است. ذکر، وِرد نیست. وِرد، گفتن پی در پی یک واژه است. اما ذکر، به جریان انداختن یک مفهوم متعالی در وجود است. وقتی تو ذکر یا رحمن می گیری باید وجودت را عامل به بخشندگی و مهربانی کنی. عمل به بخشندگی و مهربانی، به جریان انداختن ذکر "رحمن" است. همچنان است وقتی ذکر "یا فتاح" داری، تو باید در این نقش گشاینده ی گره از کار دیگران باشی. و قِس عَلَی هکَذا. هر ذکر عمل نیکی دارد که در مفهوم همان ذکر مستتر است. ذکر تنها با عمل متناسب با خودش است که در وجود آدمی به جریان می افتد و متجلّی می شود. ای دوست، ذکر با تجلّی اش مؤثر است نه با گفتن صرفش. این یعنی؛ ذکر حقیقی، آن است که تو را بدنبال کار می فرستد... با ذکر علیم باید آگاهی رسان شوی. با ذکر حکیم باید حکیمانه زندگی کنی. با ذکر ستار باید راز نگهدار اسرار دیگران باشی. با ذکر رزاق باید رزق رسانی را تجربه کنی. با ذکر حق باید مروّج راستی و درستی باشی... تو با عمل به مفهوم ذکر است که اهل ذکر می شوی. 🌺@avaymarefat
‍ * 🔻هيچ عملي مثل توسل به حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) جنس آدمي را پاك و زلال نمي ‏كند؛ تمام اين ثواب هائي را كه برای انواع توسل به حضرت مثل زیارت حضرت یا گریه بر حضرت و ... گفته ‏اند با اين مسأله قابل حل است كه در توسل به حضرت سید الشهداء (علیه السلام) جنس انسان تبديل مي ‏شود. 🔸بعضي‏ در ثواب هایی که برای زیارت یا گریه برای حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) نقل شده، خدشه كرده ‏اند كه اين همه ثواب چگونه است؟ در حالی كه وقتی این نوع توسلات جنس و جوهره انسان را تبدیل می کند پس مشكل حل مي‏ شود. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 👉 @avaymarefat
🔻یک یا حسین، برای انسان ثبت می‌شود؛ برای خودش ثبت می‌شود، برای نسلش ثبت می‌شود. گاهی معادله و محاسبۀ ما نسبت به خودمان ابتدایی و غلط است و توجّهی به احسان و فضل الهی نداریم و اِلّا این‌ها همه‌اش صدق است. گاهی طول مسیر را نمی‌شناسیم، گاهی تضلع وجودی و حرکتی‌مان به سمت آسمان را خبر نداریم و اِلّا یک حرکت، یک یا حسین، یک لباس سیاه، یک جلسه، یک توجه، یک حرکت کوچک، مخفی از دید و توجّه و عنایت آقا سیّد الشهداء نیست. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔻به سیدالشهدائی که روز عاشورا، گریه می‌کردند، عرض کردند: یابن رسول الله! چرا گریه می‌کنید؟ فرمودند: به خاطر این جمعیّت. گفتند: کدام جمعیّت؟ فرمود: لشکر دشمن. گفتند: چرا برای این‌ها گریه می‌کنید؟ فرمودند: آخر این‌ها مرتکب کاری می‌شوند که مستحقّ جهنّم می‌شوند، ناراحتم. 🔸 برای دشمن گریه می‌کند آقا سید الشهداء. آن وقت فکر می‌کنید که دوستانش را رها می‌کند و تنها می‌گذارد؟ معادلاتمان را درست کنیم. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 👉 @avaymarefat
4_201676679079264482.mp3
10.89M
* #کلیپ_صوتی #حضرت_عباس 🎧 روضه حضرت ابالفضل علیه السلام 🎙 حجت‌الاسلام و المسلمین ناصری ⏱زمان: ۱۱ دقیقه 🔺 @Nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌
"عشق الهی" 💎 عشق الهی، نه حد می گذارد و نه حد می پذیرد. او تمامیت وجود تو را می خواهد. یا وجودت را تقدیم می کنی یا نمی کنی. هیچ شرط و شروطی در کار نیست. یا همه یا هیچ. و دقیقاً از این روست که عاشقان واقعی در هر عصری قلیل اند. و امام حسین(ع) نمونه ی بارز این تقدیم است. 🌺@avaymarefat
* 🔻از جريان هاي مختلف عاشورا پيداست كه خود حضرت زينب عليها السلام اگر چه با حضرت اباعبد الله علیه السلام خواهر بودند و از طفوليت با حضرت بودند و بچه يك پدر و یک مادر بودند، اما به عنوان امام به ایشان نگاه می کردند. 🔸مثلا در تاریخ هست که وقت سفر از مدينه كه شد حضرت زينب عليهاالسلام ديگر از حضرت اباعبداللّه‏ عليه‏ السلام جدا نشدند. همان زمان ابن‌عباس خدمت حضرت سيدالشهداء آمد و جلسه‏ اي تشکیل شد. حضرت زينب سلام الله علیها پشت پرده نشسته بودند. همه قضاياي كربلا را اينجوري نظارت داشتند. 🔹ابن عباس خدمت حضرت سيدالشهداء عرض كرد كه آقا شما مي‏ خواهيد برويد به هر حال تصمیمی است که گرفته ‏ايد، بروید اما زن و بچه همراهتان نبريد. تا صحبت به اينجا رسيد حضرت زينب از پشت پرده فرمودند: يابن عباس! أما تَخَافَ الله؟ از خدا نمي‏ترسي؟ بين ما و بين امام ما مي‏ خواهي فاصله بيندازي؟ ببینید حرف از امام بود. ادامه دارد... ‌ ‌
🔹آیت الله حائری شیرازی 🔸 امام حسین علیه السلام در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر. شب عاشورا، سخن از «نمی‌خواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم» بود. روز عاشورا می‌گوید: «بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟ هل من ناصر ینصرنی؟» 🔸 شب صحبت می‌کند تا مبادا خبیثی در بین طیّب‌ها باشد، و روز سخن می‌گوید تا مبادا طیّبی در بین خبیث‌ها مانده باشد. 🔸 شب غربال می‌کند تا فقط «صالحان» بمانند و روز غربال می‌کند تا فقط «اشقیاء» در مقابل او ایستاده باشند. @avaymarefat
* 🔻از جريان هاي مختلف عاشورا پيداست كه خود حضرت زينب عليها السلام اگر چه با حضرت اباعبد الله علیه السلام خواهر بودند و از طفوليت با حضرت بودند و بچه يك پدر و یک مادر بودند، اما به عنوان امام به ایشان نگاه می کردند. 🔸مثلا در تاریخ هست که وقت سفر از مدينه كه شد حضرت زينب عليهاالسلام ديگر از حضرت اباعبداللّه‏ عليه‏ السلام جدا نشدند. همان زمان ابن‌عباس خدمت حضرت سيدالشهداء آمد و جلسه‏ اي تشکیل شد. حضرت زينب سلام الله علیها پشت پرده نشسته بودند. همه قضاياي كربلا را اينجوري نظارت داشتند. 🔹ابن عباس خدمت حضرت سيدالشهداء عرض كرد كه آقا شما مي‏ خواهيد برويد به هر حال تصمیمی است که گرفته ‏ايد، بروید اما زن و بچه همراهتان نبريد. تا صحبت به اينجا رسيد حضرت زينب از پشت پرده فرمودند: يابن عباس! أما تَخَافَ الله؟ از خدا نمي‏ترسي؟ بين ما و بين امام ما مي‏ خواهي فاصله بيندازي؟ ببینید حرف از امام بود. ادامه دارد... ‌ ‌
‍ ادامه مطلب قبل... 🔻قضاياي روز عاشورا نشان مي‏ دهد كه حضرت زينب عليهاالسلام كارهايي را كه مي‌كردند بخشي از آن مال جريان خواهري و برادري بود اما غالبا مال اين جنبه بود كه حضرت سيدالشهداء امامشان است. 🔸یا هر باری که حضرت اباعبداللّه‏ عليه‏ السلام «هل من ناصر ینصرنی» مي‏ گفتند حضرت زينب مي‏ آمدند و لبیکی می گفتند. گاهي سوال مي‏شد که چرا شما لبیک می گویید؟! 🔹مي‏ گفتند: ایشان امام من است و يك نفر بايد به درخواست ایشان جواب مثبت بدهد و گرنه عذاب خدا نازل مي‏ شود. 🔸مكرّر مخصوصا بعد از ظهر عاشورا حضرت زينب عليها السلام اسب و نيزه را براي حضرت سيدالشهداء آماده مي ‏كردند و يك تعبيري به اين مضمون داشتند که: «ما اشقي قلبي! أي أختٍ؟» یعنی چه قلب سختی دارم من و چه خواهری هستم من که براي برادرش مركب مرگ را آماده مي‏ كند؛ ولي گويا مجبور بودند این کار را بکنند چون که حضرت امامشان است و ايشان این تقاضا را كرده و لذا نباید بي جواب بماند. 🔹يعني نگاه حضرت زینب به امام حسین علیه السلام ، بيشتر نگاه امام واجب الاطاعه ‏اي بود تا قضاياي ديگر و اين خيلي قابل توجه است. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 👉 @avaymarefat‌
‍ * 🔻امام سجاد عليه السلام در شام غریبان بعد از آن همه داغ و مصیبت حضرت زينب ‏عليها السلام را دیدند که نماز شبشان را نشسته می خواندند ؛ شايد علت نشسته خواندن نماز هم فقط براي ‏شهادت حضرت سيدالشهداء بود كه رمق را از تن حضرت زينب عليها السلام گرفت؛ با اين همه حال نماز شبشان را ترك نكردند. 🔹تمام مصیبت ها و داغ هایی که حضرت در روز عاشورا دیدند سر جاي خودش، دو تا بچه از خود حضرت زينب شهيد شدند که همین مساله ديگر كافي است تا انسان را از پاي در بياورد؛ اگر براي ما پيش بيايد كه بچه ‏مان تب كند ممكن‏ است نماز واجب را هم يادمان برود ولي حضرت با آن همه مصيبت كه سر تك تك عزيزانشان آمد باز آن شب نماز شب خود را خواندند. در حالی که حتي خواص و بزرگان، مسائل خيلي بزرگتري را در مواقع پائين ‏تر از اين مصائب فراموش مي‏ كنند. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 👉 @avaymarefat‌
‍ * 🔻از معجزاتي كه ما بايد به آن توجه كنيم دعای حضرت اباعبدالله (عليه السلام) در گودال قتلگاه است. ایشان يك دعايي دارند که حدود چهار خط است. 🔸لحظه‏ هاي آخري كه حضرت اباعبدالله (عليه السلام) ‏در گودي قتلگاه افتاده بودند، اين مناجات را كردند و اين معجزه است. اين رقم الفاظ و اين رقم معاني بلند در آن حال واقعا معجزه است. در آن حال، اين طور ارتباط با خداي متعال برقراركردن و اين كلمات زيبا را گفتن واقعا عجیب است: 🔹‏« اللهُمَّ أنتَ مُتَعالي المكانِ، عظيمُ الجبروتِ، شديدُ المِحال غنيٌّ عَنِ الخلائقِ، عريضُ الكِبْرياءِ، قادرٌ علَى مَا تشاءُ، قريبُ الرَّحمةِ، صادِقُ الوَعْدِ، سَابِغُ النِّعمةِ، حَسَنُ البلاءِ، قريبٌ إذا دُعِيتَ، مُحيطٌ بما خَلَقْتَ، قابِلُ التوبةِ لمن تابَ إليكَ، قادرٌ على ما أَرَدْتَ، مُدرِكٌ ما طَلَبتَ، شَكورٌ إذا شُكِرتَ، ذَكورٌ إذا ذُكِرتَ، أدعوكَ مُحتَاجاً وأرغبُ إليك فَقيراً، وأفزَعُ إليك خائِفاً، وأَبكِي مَكروباً، وأستعينُ بكَ ضَعِيفاً، وأتَوَكَّلُ عَليكَ كَافِياً. اللهُمَّ احكُمْ بَينَنَا وبينَ قومِنَا، فإنَّهم غرُّونَا وخَذَلُونَا، وغدَرُوا بِنَا وقتلونا، ونحنُ عِترةُ نبيِّكَ، وَوِلدُ حبيبِكَ محمَّدٍ الذي اصطفيتَه بالرسالةِ، وائتمنتَهُ على الوحيِ، فاجعَل لنَا من أمرِنا فرَجاً ومخرَجاً يا أَرحم الراحمينَ". دعاي خيلي زيبايي‏ست. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 👉 @avaymarefat
😭😭🌹روضه عجیب حاج اسماعیل دولابی در عاشورا امیدوارم قلب‌هایتان مُحرم شود. عاشوراست. از فردا او خود همه را مُحرم می‌کند. وقتی که امشب یا فردا خبر به شما می‌رسد و بچه‌ها می‌گویند که از امروز در کربلا آب را بر اهل بیت(علیه‌السلام) بستند؛ خبر بالاخره به قلوبتان می‌خورد یا پیش از این خورده است. شیعه هول می‌کند. هول، غیر ترس است و خیلی مشکل است. اگر آدمی از هول افتاد و یک مرتبه جان داد، زیاد نیست. تازه آب را بسته‌اند و هنوز تشنه نشده‌اند. تازه می‌خواهند آب را ببندند؛ شیعیان و دوستان اهل بیت(علیه‌السلام) هول می‌کنند. فردا صبح آثار هول و وحشت در این مذهب- هر کجا که باشند- هست. یعنی به قلب طبیعی و خلقی‌مان سرایت می‌کند. مگر آنکه فرد، توجه نداشته باشد و اشعار را بگویند و گوش بدهد و رد شود. والا اگر به دل بخورد، هول و وحشت می‌کند. چطور وقتی می‌گویند فردا چنین و چنان می‌شود، آدمی برای آب و نان دنیا وحشت می‌کند؟ آب را بر اهل بیت(علیه‌السلام) بسته باشند و آدمی هم یقین داشته باشد که الان کربلاست- همه ما و مؤمنین و مؤمنات در کربلا هستیم و الان هم عاشورا است- آن وقت بگویند آب را بستند؛ به همین سادگی؟ آب هم از هر جور باشد؛ آب ظاهری باشد یا آب معنوی و تشنگی برای راه خدا باشد. آیا الان اهل مملکت شیعه، تشنه آن نیستند که به امام حسین (علیه‌السلام) نزدیک شوند؟ بیشتر، آن تشنگی است که این تشنگی را هم در کنارش می‌گذارند. برای شیعیان که آن تشنگی است. آنها در دریای غیب بودند و از عالم غیب، سیراب بودند؛ در ظاهر آب نداشتند. ولی ما در هر دو سر نشسته‌ایم؛ هم تشنه آب دنیاییم که مبادا آب را ببندند و هم وحشت داریم که نکند از کربلا محروم بمانیم. به ظهر عاشورا و آن زمانی که کار تمام می‌شود نرسیم و خدای نخواسته نیمه کاره از این دنیا برویم. این هم تشنگی و عطش است. خداوند عطش محبت، نصیب‌تان کند که وقتی بگیرد ریشه هر چه غیر خدا و غیر امام را می‌سوزاند. آن، عطشی بسیار قوی است که بدن انسان را خشک می‌کند، به حدی که مثل خاک خشک می‌شود. یحول العطش بینه و بین السماء کالدخان.(1) ای آدم، عطش بین اهل بیت حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) و آسمان، مثل دود است. عطش روز عاشورا این جور بود. این را ظاهری حساب کنید. اگر یک وقت بچه‌ای صدا بزند «آب» و کسی به او ندهد دفعه دوم که صدا می‌زند همه شما بلند می‌شوید. صدا طوری است که به همه جا می‌زند. اصلاً در عالم، هیچ چیز چون عطش نیست.  شیعه، تربت کربلاست شما وقتی تشنه می‌شوید اگر پنج دقیقه طاقت بیاورید، آخر سر هوار می‌زنید، یا دعوا می‌کنید که آب بیاور- یا خودتان طرف آب می‌دوید. عطش که زیاد شود، اختیار آدمی را می‌برد. این تازه عطش ظاهری است. امیدوارم قلب‌های ما در این گرداب‌ها به امام حسین (علیه‌السلام) نزدیک شود. کربلا تربت می‌سازد و همه ابدان شیعیان را تربت می‌کند. از عطش، آب بدن خشک می‌شود و تشنه دنیا و آخرت می‌شود. هم تشنه آب ظاهری می‌شود و هم تشنه معنوی. تشنگی، آب بدن را می‌کشد و کم می‌کند و آن را خشک و خاک و تربت می‌کند. کسی که تشنه کربلا شد، بدنش سرانجام تربت می‌شود؛ همین بدن ظاهری، ولو نمرده باشد. تربت را اگر به دریا بزنی، خجالت می‌کشد که طغیان کند و ساکت می‌شود. اگر آن را به تب شدید چهل درجه عرضه کنی، تب فوراً ساکت می‌شود و از آن بدن می‌رود- خجالت می‌کشد. تربت به او می‌گوید تو حرف نزن، من مال کربلایم. به تب می‌گوید من از صبح تا ظهر عاشورا طوفان‌ها دیده‌ام. تو فقط یک طوفان دیده‌ای. تب خجالت می‌کشد و تا تربت امام حسین(علیه‌السلام) به آن می‌رسد سرش را پایین می‌اندازد و می‌رود. اگر به دریایی که طغیان کرده است تربت نشان دهی، خجالت می‌کشد، سرش را پایین می‌اندازد و آرام می‌گیرد. همه شما، هم با عقل‌تان، هم با محبت‌تان و هم با ولایت‌تان می‌بینید که این درست است. اساساً وقتی کسی که ابتلا زیاد دیده است می‌آید، کسی که کم مصیبت دیده است، خاموش می‌شود. کسی برادر و یا عیالش مرحوم شده، دیگری بچه‌اش مرحوم شده است و گریه می‌کند. وقتی آن که ابتلای بزرگتر دیده است وارد می‌شود، آن یکی خاموش می‌شود و دیگر خجالت می‌کشد گریه کند. این خیلی ساده است. تمام ابتلائاتی که ما در دنیا می‌کشیم، با یاد کربلا ساکت می‌شود. امیدوارم این ابتلائات، ساکت شود سپس با خود کربلایی‌ها گریه کنیم- با خود امام حسین و حضرت زینب (علیه‌السلام). چقدر شیرین است؛ هر گاه آنها گریه کردند، تو هم گریه کنی و هر وقت سرور داشتند، مسرور باشی. از مصیبت‌های خود، راحت شویم و بنشینیم. چگونه راحت شویم؟ یاد مصیبت آنها ما را راحت می‌کند، زیرا مصائب آنها زیاد و تمام است. 👇ادامه
ابتلاهای ما کجا و ابتلائات آنها کجا؟ جای ما کجا و جای آنها کجا؟ امیدوارم ان شاءالله به حساب خوبان بگذاری. همه مصائب دنیا را به حساب کربلا بگذار؛ بگو با غصه کربلا، دیگر دنیا به مصیبتش نمی‌ارزد که برایش غصه بخوریم و محزون شویم. هر وقت خواستی گریه کنی، برای مولایمان حسین‌بن علی (علیه‌السلام) گریه کن که همه آسمان و زمین و ملکوت، وقتی که او بگرید و محزون باشد، برای او گریه می‌کنند. در روز عاشورا حضرت یکی دو بار گریه افتاد وبکی بکاء شدیدا.(2) امیر‌المؤمنین (علیه‌السلام) در عمرش دو سه بار در میان جمعیت و در مساجد گریه کرده است. منتهی یک مرتبه گریه آنها، خیلی زیاد است و اگر به خاطر همان یک بار، مخلوقات و بشر و ذرات عالم تا قیامت گریه کنند، کم است.  زینب (علیه‌السلام) نفس علی (علیه‌السلام) عزیز خدا و ولی خدا گریه کند، یعنی همه آسمان و زمین و ملک و ملکوت، دارد گریه می‌کند. همه جا مضطرب می‌شود، سر انسان، بالا، پایین، آسمانها، زمین، همه گریه می‌کنند. زیرا قلب مؤمن، عرش رحمان است. وقتی یک بچه یتیم گریه می‌کند، عرش خدا می‌لرزد. اینک قافله به کربلا رسیده و ساکن شده است و خانواده‌ام در حرم و اصحاب نیز نشسته‌اند و در حال مذاکره و صحبت و ایاب و ذهاب و آمد و رفت هستند. شبها از ترس دشمن، چراغ روشن نمی‌کنند. حرم خدا و عزیزان خدا، شبها چراغ ندارند. غذا هم هر چه زاد و راحله بوده است مصرف شده و آب را هم که بسته‌اند. کأنّه تمام کره بی‌رزق، مانده است. تمام ملأاعلی بی ذکر خدا مانده‌اند و ملائکه نمی‌توانند ذکر خدا کنند. حرم امام حسین(علیه‌السلام) گریه می‌کنند و کودکان او ضجه می‌زنند. صدای آنها هنوز می‌آید و ناله زینب (علیه‌السلام) هنوز به گوش می‌رسد. گوش باشید- اینها راست است. بزرگ خانه، بیشتر وحشت می‌کند. آیا می‌دانی وقتی قلب حضرت زینب(علیه‌السلام) محزون شود چه بر سر عالم می‌آید؟ تصور کنید که هیچ بچه‌ای و هیچ خانمی گریه نکند و تشنه نشود؛ فقط خانم زینب (علیه‌السلام) غصه‌دار شود. او خود همه است. قلب همه شیعیان محزون می‌شود. او کبد و سینه‌ای چون امیر‌المؤمنین(علیه‌السلام) داشت، که وقتی خطبه خواند، کسانی که پیرمرد بودند و ایام گذشته را دیده بودند، تصور کردند حضرت امیر(علیه‌السلام) دارد خطبه می‌خواند. بعضی از آنها جمعیت را شکافتند و جلو آمدند. یکی از آنها که آمده بود، وقتی برگشت گفت هذه زینب بنت علی(علیه‌السلام)(3) این زینب است که صدا می‌زند. علت داشت که حضرت، کلام را رساند. زیرا زنگ شترها را بسته بودند و سر و صدا راه انداخته بودند تا صدای خانم به مردم نرسد. وقتی مظلومان خیلی مشهور باشند ظالم می‌خواهد آنها را بپوشاند. صدای زنگ شترها و هیاهو و هلهله عرب را زیاد کرده بودند تا کسی صدای خانم را که خطبه می‌خواند، نشنود. به مرحمت خدا و با اشاره حضرت، سکوت محض شد. چگونه می‌شود شتر راه برود اما صدا نکند؟ نفس اعراب هم ساکت شد. اگر بزرگ خانه‌ای به اهل آن بگوید ساکت، نفسها همه بند می‌آید. خانم زینب(علیه‌السلام) بگوید اسکتوا(4) چطور؟ نفس امیر‌المؤمنین(علیه‌السلام) بگوید ساکت؛ از تمامی زمین هم نفس درنیاید، زیاد نیست. پیاده شده از نوار سخنرانی عارف بزرگ حاج اسماعیل دولابی/ 62 🌹@avaymarefat
mesbah.alhoda (salar-e-shahidan.ir).zip
2.92M
زیبای مصباح الهدی حاوی مطالب دلنشین و عارفانه ملا اسماعیل دولابی(رحمةالله علیه) گردآوری توسط استاد مهدی طیّب در ۸۵ موضوع متنوع 🌺 @avaymarefat
🌼احادیثی زیبا از امام سجاد(علیه السلام)درباره حق استاد و معلم و حق شاگرد: 🌺. الإمامُ زینُ‌العابدین علیه السلام :مَجالِسُ الصّالِحینَ داعیة إلی الصلاح و البرّ. امام سجاد علیه السلام فرمودند: مجالس پاكان فراخوان به سوى صلاح و پاكى است . 🌹🎍. الإمامُ زینُ العابدینَ علیه السلام : حَقُّ سائسِکَ بِالعِلمِ: التَّعظیمُ لَهُ، والتَّوقیرُ لِمَجلِسِهِ، و‌ حُسنُ الاستِماعِ إلَیهِ، والإقبالُ عَلَیهِ، و أن لا تَرفَعَ عَلَیهِ صَوتَکَ، و أن لا تُجیبَ أحَداً یَسألُهُ عَن شَیءٍ حَتّی یَکونَ هُوَ الّذی یُجیبُ، و لا تُحَدِّثَ فی مَجلسِهِ أحَداً، و لا تَغتابَ عِندَهُ أحَداً، و أن تَدفَعَ عَنهُ إذا ذُکِرَ عِندَکَ بِسُوءٍ، و أن تَستُرَ عُیوبَهُ، و تُظهِرَ مَناقِبَهُ، و لا تُجالِسَ لَهُ عَدُوّاً، و لا تُعادِیَ لَهُ وَلِیّاً. امام سجاد علیه السلام : حق استاد تو این است که به او احترام گذاری، محضرش را موقّر داری، با دقت به سخنانش گوش بسپاری، رویت به او باشد و به او توجه نمایی، صدایت را بر او بلند نکنی، هرگاه کسی از او سؤالی کند تو جواب ندهی، بلکه بگذاری خودش جواب دهد. در محضر او با کسی سخن نگویی، در حضور او از کسی غیبت نکنی، اگر پیش تو از او بدگویی شود، از وی دفاع کنی. عیب‌هایش را بپوشانی، خوبی‌ها و صفات نیکش را آشکار سازی، با دشمن او همنشینی نکنی و با دوستش دشمنی نورزی. 🎍. الخصال، قَال‏عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْن علیه السلام وَ أَمَّا حَقُّ رَعِيَّتِكَ بِالْعِلْمِ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّمَا جَعَلَكَ قَيِّماً لَهُمْ فِيمَا آتَاكَ مِنَ الْعِلْمِ وَ فَتَحَ لَكَ مِنْ خَزَائِنِهِ فَإِنْ أَحْسَنْتَ فِي تَعْلِيمِ النَّاسِ وَ لَمْ تَخْرَقْ بِهِمْ وَ لَمْ تَضْجَرْ عَلَيْهِمْ زَادَكَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ إِنْ أَنْتَ مَنَعْتَ النَّاسَ عِلْمَكَ أَوْ خَرِقْتَ بِهِمْ عِنْدَ طَلَبِهِمُ الْعِلْمَ مِنْكَ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَسْلُبَكَ الْعِلْمَ وَ بَهَاءَهُ وَ يُسْقِطَ مِنَ الْقُلُوبِ مَحَلَّك‏. امام سجاد علیه السلام فرمود: حقّ شاگردانت بر تو آن است که بدانی خدا بواسطه علمی که بتو داده و فتحی که از خزانه‌اش کرده تو را قیّم ایشان ساخته؛ اگر خوب به ایشان درس دهی و با ایشان بدخلقی نکنی و برایشان سخت نگیری، خدایت علم فزون کند. و اگر علمت را از ایشان منع کردی یا از ایشان روگردانیدی، برخداست که علم و بهائش را از تو بازگیرد و از چشمها بیاندازدت. 🌸. الخصال، قَال‏عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْن علیه السلام وَ حَقُّ سَائِسِكَ بِالْعِلْمِ التَّعْظِيمُ لَهُ وَ التَّوْقِيرُ لِمَجْلِسِهِ وَ حُسْنُ الِاسْتِمَاعِ إِلَيْهِ وَ الْإِقْبَالُ عَلَيْهِ وَ أَنْ لَا تَرْفَعَ عَلَيْهِ صَوْتَكَ وَ لَا تُجِيبَ أَحَداً يَسْأَلُهُ عَنْ شَيْ‏ءٍ حَتَّى يَكُونَ هُوَ الَّذِي يُجِيبُ وَ لَا تُحَدِّثَ فِي مَجْلِسِهِ أَحَداً وَ لَا تَغْتَابَ عِنْدَهُ أَحَداً وَ أَنْ تَدْفَعَ عَنْهُ إِذَا ذُكِرَ عِنْدَكَ بِسُوءٍ وَ أَنْ تَسْتُرَ عُيُوبَهُ وَ تُظْهِرَ مَنَاقِبَهُ وَ لَا تُجَالِسَ لَهُ عَدُوّاً وَ لَا تُعَادِيَ لَهُ وَلِيّاً فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ شَهِدَ لَكَ مَلَائِكَةُ اللَّهِ بِأَنَّكَ قَصَدْتَهُ وَ تَعَلَّمْتَ عِلْمَهُ لِلَّهِ جَلَّ اسْمُهُ لَا لِلنَّاس امام سجاد علیه السلام فرمود: و حق معلّمت آنست که او را تعظیم کنی و مجلسش را حرمت نهی و خوب گوش فرایش دهی و بدو اقبال کنی و صدایت را در برابرش بلند نسازی و چون از او پرسند تو جواب نگویی و نگذاری در مجلس او سخن از دیگری به میان آید و غیبتی افتد و چون از او بدگویند دفاعش کنی و عیوبش بپوشانی و مناقبش را آشکار کنی و با دشمنش ننشینی و با دوستش دشمنی نکنی. چون چنین کردی فرشتگان گواهی دهند که تو خیرخواه اویی و علمش را برای خدا آموختی نه برای مردم. ✏️ @avaymarefat
و سرانجام کسی خواهد آمد و با مهربانی هایش به تو نشان خواهد داد که تو قبل از دیدن او اصلاً زندگی نکرده ای!
✳️ مصائب فاطمه صغری سلام الله علیها فاطمه دختر امام حسین (علیه السلام) معروف به فاطمه صغری سلام الله علیها در کربلا حدود سی سال داشته و به قولی شبیه ترین دختر امام حسین (ع) به حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) بوده و شاید به همین جهت به ایشان لقب فاطمه صغری داده اند و یا دلیل دیگر می تواند وجود فاطمه بنت علی در کاروان کربلا باشد. ایشان همچنین همسر حسن مثنّی، پسر امام حسن(ع) بوده است. _ از فاطمه صغری نقل شد: روز عاشورا من جلوى خيمه ايستاده بودم. اجساد پدر و كشته‌ها را نگاه می‌كردم. با خود گفتم: اين مردم با ما چه خواهند كرد، آيا اسيرمان مى‌كنند؟ يا مى‌كشند؟ همين هنگام مردى سوار بر اسب از راه رسيد، زنان را با كعب نيزه زده و زیور آلات و چادر آنها را به غارت برد، زنان هر كدام به ديگرى پناه مى‌بردند و فرياد سر مى‌دادند: وا جدّاه؛ وا ابتاه؛ وا علياه. _ من به خود لرزيدم. به جانب چپ و راست نگاه مى‌كردم، ناگاه عمه‌ام را ديدم، از ترس اين كه آن ستمكار سوى من بيايد به طرف عمّه‌ام رفتم. ناگاه آن بى‌حيا به سويم آمد، گريختم كه شايد از دستش نجات پيدا كنم ولى او خود را به من رسانيد كعب نيزه را بين دو كتفم فرود آورد كه من برو افتادم، آن بى‌رحم آمد چادر از سرم ربود، گوشواره از گوشم كشيد و گوشم را پاره كرد، خون بر سر و صورت من جارى شد، بيهوش افتادم؛ در اين بين عمّه‌ام را بالاى سرم مشاهده كردم كه مى‌گريد و مى‌گويد: عزيزم از جاى برخيز تا ببينم كه بر سر دختران بى‌ياور و برادر بيمارت چه آمده؟ عرض كردم آيا پوشش نزد شما هست تا سرم را بپوشانم (يا عَمَتاهُ هَلْ مِنْ خِرْقَةٍ اسْتُرُ بِهارَأْسى عَنْ اعْيُنِ النُّظارِ؟ فَقالَتْ: يا بِنْتاهُ وَ عَمَّتُكِ مِثْلُكِ) فرمود: عمه ات مانند تو مى‌باشد؛ من ديدم سر آن مظلومه هم مكشوف و بدنش از ضرب تازيانه و كعب نيزه كبود گرديده. _ وقتى به خيمه رسيديم، ديدم تمامى خيمه‌ها را غارت كرده‌اند. برادرم علی‌بن الحسین (علیه‌ااسلام) را ديدم كه از گرسنگی و تشنگی و طغيان درد بر روى زمين افتاده و توان نشستن ندارد. از مشاهده اين حوادث ما براى او گريه مى‌كرديم او هم به حال ما گريه مى‌كرد. منابع: الدمعة الساكبه، ج ۴، ص ۳۷۱. ناسخ التواريخ، ج ۳، ص ۱۳. وسيلة الدارين، ص ۳۴۲. @avaymarefat