💥 «ترک معصیت» کافی و وافی است! سؤال: این جانب تصمیم دارم که به خداوند، قرب پیدا کنم و سیروسلوک داشته باشم، راه آن چیست؟ ✅حضرت آیت الله بهجت قدس سره: چنانچه طالب، صادق باشد، «ترک معصیت» کافی و وافی است برای تمام عمر، اگرچه هزار سال باشد. 📚 در محضر بهجت، ج٣، ص٢١٨ ☑️ @avaymarefat

#حضرت_علی_اکبر ‌ ‌ 🔺صفحه رسمی حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در اینستاگرام: 👉🏻 Instagram.com/nasery_ir ‌ ‌

* #رزق #رمضان #قرآن #اربعین #امام_حسین 🔻یک چیزی که این چند سال اتفاق افتاد «آلودگی رزق» بود. آلوده کرده‌اند همه را... حضرت سیدالشهداء در روز عاشورا فرمودند: «مُلِئَتْ بُطُونُهُمْ مِنَ الْحَرَامِ » [یعنی دل‌های ایشان از حرام پر شده است]. (بحار الأنوار (ط - بيروت) ، ج‏45 ؛ ص8) این‌ها بار را قبلاً بسته‌اند. الآن موقعی شده است که آن محتوا، نیست؛ دعای کمیل گذاشته می‌شود یا دعاهای دیگر، [ولی] حس در آن نیست، حال در آن نیست، توجه در آن نیست... 🔸فقط ذخیرۀ شیعه مانده دو چیز: ۱_ ماه رمضان و قرآن ۲_ اربعین و زیارت سید الشهداء علیه السلام این‌ها یک جورایی است که وصل می‌کند، در این چینش و دستور اعجاز الهی است. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

🔴 قرائت زیارت اربعین، همنوا با رهبر انقلاب 🔹به یاد آزادکننده راه کربلا، حاج قاسم سلیمانی 🔹پنجشنبه ۱۷ مهر، ساعت ۱۰ از شبکه یک ☑️ @avaymarefat

عشق الهی به این گونه است که خود را به کل جهان آفرینش تحمیل می نماید. به تک تک اجزاء موجود در خلقت. اثر این عشق را در پدیده ای  که به گونه ای آشکارتر از همه پدیده هاست و به روشنی می توان حس کرد، در عنصر مادر می توان دید. مهربان ترین عشقی که در آفرینش بی همتاست. مادری که از لحظه وضع حمل تصمیم می گیرد، وجودش را برای خوشبختی فرزندش با او تقسیم کند. به راستی اگر مادر به دنبال خوشبختی فرزندش نبود پس چه انگیزه ای برای حیات می تواند داشته باشد؟ این همان نفوذ عشقی است که پلیدی را به نیکی و زشتی را به زیبایی تبدیل می کند. یک پرنده که مدت ها عاشقانه بال هایش را روی جوجه هایش می گستراند و به آنها غذا می دهد، چه انگیزه ای دارد؟ حتی یک مار با چه انگیزه ای تمام حواسش را به بچه های کوچکش می دوزد؟ عشق خود را به طور گسترده بر کره خاکی ما می پاشاند و هر آنچه و هر آنکس  که لایق و تشنه اش باشد، سهم خویش را از آن بر می گیرد. به زبانی دیگر می خواهم بگویم هر آن چیز و هر کس که به حقیقت ایمان دارد و به  آیندگان خویش عشق می ورزد از این عشق کل و فراگیر بهره می گیرد. عشق خود را حتی در دوستی هم نشان می دهد. شخصی را که به او دست می دهی و به خانه ات دعوت می کنی و از بهترین موجودی در منزلت برایش سرو می کنی و تو از خوردن او لذت می بری، نمادی از همان عشق افشان بر زمین است که نصیبت شده است. این همان عشق الهی است که روح ها را به هم پیوند می دهد. همان عنصری است که به ادامه بقا و تکامل معنی و مفهوم می دهد. آن عشق الهی پاشیده بر کره خاکی خود را بر درختان و گیاهان هم تحمیل می کند. چگونه؟ با نور خورشید و گرما. به گونه ای این عشق گرم و نورانی از کانال هایی خود را به شکوفه می رساند. به گل ها و سپس میوه ها و به این گونه خورشید عشق خود را با طبیعت تقسیم می کند. این یک مراسله عاشقانه است. عشق، خود را بر مواد کانی هم تحمیل می کند و به گونه ای هیچ چیز را در زمین بی نصیب نمی گذارد. پس از توضیح عشق پاک الهی، حالا می رسیم به عشق شیطانی. مگر عشق شیطانی هم وجود دارد؟ آری! با نظم و جایگاهی درست در تقابل با عشق خدایی.  عشق دیو صفتانه همان عشق به خود است. فقط (من). (من) در مرکز کائنات قرار دارد. اما این پدیده عشق نامیده نمی شود، بلکه نامش تنفر است. عشقی است که بیرون از دایره (من) خود دیگری را در بر نمی گیرد. فقط (من)! (من) ای که نمی خواهد هیچ چیزش را با خارج از خودش تقسیم کند. خیر، نیکی و همیاری زمانی تعریف و ارزش واقعی دارد که هدفش (من) باشد و لا غیر! در ژرفای این (من) حس قوی تسلط بر دیگران قرار دارد. همه را صاحب شوم. همه دور این هسته (من) بچرخند و مرا چون خدا پرستش کنند. برای همین است که جهنمیان به جای پرستش خداوند، از همدیگر بت ساخته و پرستش می کنند. فرقی ندارد، خدایشان بالاتر باشد یا پایین تر، کوچکتر باشد یا بزرگتر، بلکه به قدرت آن بستگی دارد. مهم اینست که درجه تنفر آن خدا بالاتر و سوزش خشمش بیشتر باشد. در آنجا هر کس که درجه تنفرش بیشتر است به دنبال او می دوند و او زیر دستان را چون برده های نکپت می نگرد، در غیر این صورت نامش جهنم نیست. آری جهنم تشکیل شده است از خدایان دزدی که سهم و دست مایه هر که را یکجا بلعیده و سرانجام با تبسمی مسخ آنها را از خود دور می کنند. اینست عشق بین دزدان. سرزمین حیوانات وحشی، مارهای سمی، گرگان، یوزپلنگان درنده، ببرها و سگان وحشی. سرزمین پرندگان شومی که در اطاقک های تاریک فردیت آنها در پروازند. فقط یک صدا در آنجا می شنوی و آن همان است که پیغمبران در کتب خویش، در وصف صدای شیطان آورده اند: " اجّی، مجّی، لاترجّی!   

💠دعای هر روز ماه صفر ✅در مفاتیح الجنان آمده است که اگر کسی خواهد که محفوظ ماند از بلاهای نازله در این ماه در هر روز ده مرتبه این دعا را بخواند 🔹يا شَدِيدَ الْقُوىٰ وَ يَا شَدِيدَ الْمِحالِ، يَا عَزِيزُ يَا عَزِيزُ يَا عَزِيزُ، ذَلَّتْ بِعَظَمَتِكَ جَمِيعُ خَلْقِكَ فَاكْفِنِى شَرَّ خَلْقِكَ، يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ، يَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذٰلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ @ahlolbait

✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔹 باید بدانیم که تمام نتیجه و تمام سعادت در این است که ما موفق باشیم که عزم ثابتِ مستمر بر ترک معصیت، در اعتقادیات و در عملیات داشته باشیم. 🔹 باید همین را هم از خدا و از مقربین خدا و از انبیا و اوصیا و وصیّ وقت [امام زمان علیه‌السلام] بخواهیم [که] از خدا بخواهند که ما موفق باشیم به اینکه در هر آن، هرجا باشیم، فقط و فقط رضای خدا را در نظر داشته باشیم. بخواهد، حرکت کنیم؛ بخواهد، ساکن باشیم. نباید آنی غفلت از همین یک کلمه داشته باشیم. تمام تشریفات [از] اول دین تا آخر دین، برای همین بندگی خداست. 🔹 باید بدانیم [که] مطلب فقط یکی است، آن چیست؟ بندگی خدا. بندگی خدا، در طاعتِ خداست [و] طاعت خدا در [گرو] ترک معصیتِ خدا است؛ هم در اعتقاد و هم در عمل. 🔴 تمام تشریفات [از] اول دین تا آخر دین، برای همین بندگی خداست.

🚫 کار امروز را به فردا مسپار! ✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: خوب است انسان کار امروز را به فردا، بلکه کار هیچ‌ساعتی را به ساعت دیگر احاله نکند، مگر از روی عذر، وگرنه نمی‌داند که بعد از این ساعت چطور می‌شود. 📚 در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۳۵

#مکتب_امام 🔹هیچ پیامبری نداریم که با ظالم ساخته باشد

✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ▫️ بُکاء بر مصائب اهل‌البیت علیهم‌السلام و به‌خصوص سیدالشهدا علیه‌السلام شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که مستحبّی افضل از آن نیست! «بکاء مِن خَشیَةِ الله: گریه از ترس خداوند»، هم همین جور است، شاید افضل از آن نباشد! 📚 نکته‌های ناب، ص٦٣ 🔹 شهادت حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله؛ ١١ق. (تعطیل) 🔹 شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام؛ ۵٠ق.شهادت حضرت امام رضا علیه السلام تسلیت باد.

#ویژه_نامه "امام الرئوف" 🔸 گزیده بیانات حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری؛ درباره #امام_رضا علیه السلام 🔺 @avaymarefat

سوره حجّ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌ سورهٔ حجّ با مطلعی آغاز میشود که به حق، از متأثرکننده‌ترین و کوبنده‌ترین آیات قرآن است. وقتی این آیات نازل شد و پیامبر(ص) آنها را برای مسلمانان خواند، شوری در ایشان افتاد و فریاد گریه و شیون برخواست: َیا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‌ءٌ عَظِيمٌ‌ يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ... سپس به خلقت انسان از خاک و نطفه و علقه و مضغه اشاره میکند و روزگار پیری انسان را به او یادآور میشود، روزیکه از قدرت فهم و درک او‌ کاسته میگردد. سپس قیامت انسان و لزوم پاسخگویی به آنچه کرده را یادآوری میکند. سپس به دشمنانی که ایمان مردم را هدف گرفته‌اند و با ژست‌های علمی و روشنفکری، در دین خدا شبهه میافکنند تا به خیال خود، آنرا سست نشان دهند، وَعید خواری در دنیا و آخرت داده است. برای آنها هم که در دین خود سست‌اند و دینداری‌شان ادعایی و فقط در حرف است، و در دین، بدنبال دنیایند، خط و نشان کشیده و آنها را خسرالدنیا و الآخره دانسته. و توجّه داده که امید بستن به غیر خدا بی‌فایده بلکه ذوضرر است. در برابر، مؤمنین را وعدهٔ نصرت داده و آنهایی را که از نصرت شدن مؤمنان خشمگین میشوند، به طعنه گفته: از خشم بمیرید! سپس به تفاوتهای ادیان از جمله اسلام و مسیحیت و یهودیت و صابئیت و دین زرتشت اشاره میکند و تلویحاً آن اختلافها را به جعل الهی میداند اما حوزهٔ اختلاف را مربوط به مناسک میداند نه غایت مناسک که یاد خداست. یعنی، یاد و تعظیم خدا و تسلیم در برابر او، نقطهٔ مشترک و هدف تربیتی تمام ادیان الهی است. سپس اشاره میکند که تمام هستی، در برابر حضرت حق تسلیم و در سجود است؛ افسوس که برخی آدمیانِ چموش از زیادی اختیاری که به بنی‌آدم داده شده، سوء استفاده کرده و خود را از فیض این سجدهٔ فراگیر محروم ساخته‌اند. سپس بیان میدارد که تخاصم میان اهل ایمان و اهل کفر تا ابد هست و با قیام قیامت، هر طایفه به عاقبتش میرسد و کافران در عذاب و مؤمنان در رحمتِ محض واقع میشوند. سپس به ادامهٔ سیر بهشتیان در بهشت و تعالی ابدی آنها در قالب صراط حمید اشاره میکند. بخش دوم سوره که وجه تسمیهٔ آنست راجع به حجّ است. تذکّر میدهد که کعبه و مسجدالحرام که کعبه را چون نگینی در برگرفته، متعلّق به خاندانِ قریش نیست و مِلک خداست. خداوند این خانه را بنا نهاده تا تمام مردم از اقصی‌نقاط گیتی بسویش بشتابند و از منافع معنوی سرشارِ این حضور در قالب حجّ و عمره بهره‌مند گردند. تجدید بنای این بیتِ عتیق(کهنه) هم برای همین بوده و برای همین خداوند خلیلش ابراهیم را مأمور تعمیر و تطهیر آن مکان و آماده‌سازی‌اش برای نمازگزاران و طواف کنندگان نموده. سپس به مناسک حجّ از جمله مراسم قربانی و تقصیر و تغسیل روز دهم ذی‌حجّه و وقوف در أیّام معدودات یعنی آنروز و دو روز بعدش در درّهٔ منا اشاره میکند و توصیه میکند که حاجیان این ایّام را به ذکر خدا سر کنند نه صحبت‌های متفرقه و توصیه میکند که اعمال حجّ را خالصانه بجا آورند و شعائر الهی‌ را با حفظ حضور قلب حین إتیانش، تعظیم نمایند که تقوی حقیقتش همین است. سپس میگوید هر ملّتی مناسکی دارد تا ضمن آن به خداوند تقرّب بجوید، اینها هم مناسک شماست؛ پس با تواضع آنها را بجا آورید و روح تسلیم را در خود زنده کنید و عاشق پروردگار شوید که عاشقان(مُخبتین) را بشارت‌هاست. آنها که وقتی یاد خدا میکنند سر از پا نمیشناسند و به وجد میآیند، آنها که اهل نماز و نیازند و از صبر مدد میگیرند. سپس تذکّر میدهد که خون و گوشت قربانی به خدا نمیرسد بلکه تقوای شماست که او خریدار آنست یعنی روح اعمال که تعظیمِ خداست را بدقّت مراقبت کنید، چون اَعمال بی‌روح، بی‌ارزش است. بخش بعدی سوره اجازهٔ دفاع مسلحانه به مسلمین میدهد و یازده‌ماه پس از هجرت نازل شده. اجازهٔ دفاع به این دلیل است که ظالمانه و پیوسته به آنها تعدّی میشده. پس، اکنون دست به اسلحه ببرند و مجاهده کنند و از خود دفاع نمایند؛ خدا هم کمکشان میکند. سپس اشاره میکند که اگر خدا به مؤمنینِ ادیان، اجازهٔ دفاع نمیداد تمام کنیسه‌ها و کلیساها و‌ مساجد ویران شده بود. جاهایی که خدا دوستشان دارد چون یاد خدا در آنها می‌شود. سپس مدح میکند مؤمنین را که بمحض اینکه در زمین قدرت بدست میآورند، بساط عبادت حق و عدالت برای خلق را گسترش میدهند و به نیکی دعوت میکنند و از بدی نهی مینمایند. در بخش بعدی، ذکری از انبیاءست و اینکه جملگی تکذیب شدند و مکذّبان، جملگی هلاک گشتند. تکذیب‌گرانِ تو‌ نیز صبور باشند! هلاکِ ایشان هم خواهد رسید؛ شاید فردا. فردا پیش خدا، هزارسال بعدِ شماست. ادامه👇👇