در داستان نوح (ع) که به عمر طولانی رسالت و دعوت وی اشاره دارد، سخن بر سر این است که خداوند متعال در امر هدایت خلق به چه اندازه شکیبا و مهربان است و فرصت کافی و حتی بسیار بیش از اندازه به او می دهد، زیرا که به بیداری این موجود دل بسته و امیدوار است و در عین حال این تصویر با این پیام هشدار دهنده نیز آمیخته است که گویی هر اندازه به انسان فرصت داده شود، تغییر چندانی را در او نمی توان انتظار داشت و اگر خوبی و از خودگذشتگی در وجود او نباشد – حتی اگر به سیل و مرگ و نابودی نیز تهدید شود – به پناه کشتی اخلاق و فضیلت در نخواهد آمد و حتی به این قیمت که او را از سیلاب اوهام و خیالات و مجادلات بی پایان و بی ثمرِ خصومت و دشمنی بر حذر دارد، همچنان از این شیوه دست نخواهد کشید و به مرگ و نابودی و درد و رنج تن خواهد داد؛ ولی در برابر الگوهای فضیلت و اخلاق سر فرو نخواهد آورد و مانند ابلیس حاضر است مطرود درگاه الهی باشد، اما در مقابل این مقام خضوع و تواضع ننماید. طوفان نوح همان انقضای فرصت و مجالی است که برای تربیت به انسانها داده شده است و پسر نوح نزدیک ترین افراد به مراکز هدایت و الگوهای اخلاق و تربیت است که این نزدیکی هیچ سودی برایشان ندارد، زیرا دوست خدا بودن به نسب و ارتباط نیست، بلکه به تربیت و عمل است. #سید_مرتضی_جزایری @avaymarefat

🔅معنای عبد در قرآن 🕰 : ۴ دقیقه 🔸بخشی از گفتارهای مرحوم #سید_مرتضی_جزایری @avaymarefat