و شهادت مي‌دهم كه پدرم محمد، بنده و رسول خداست.
و خداوند او را انتخاب كرد ... برگزيد و برترى بخشيد، پيش از آنكه مبعوثش كند.
آن هنگام كه بندگان در عالم غيب پنهان بودند و در سر حد عدم و در هاله‌اى از ترس و وحشت و ظلمات سير مي‌كردند.
از آنجا كه خداوند علم و احاطه و معرفت به عواقب امور و حوادث روزگار و منزلگاه مقدرات داشت، او را برانگيخت تا كار خدايى خويش را به اتمام رساند و حكم قطعى خويش را امضا كند و مقدّرات حتمي‌اش را نفوذ بخشد.
پس محمد رسول خدا با امتهايى مواجه شد، فرقه فرقه شده در مقابل آئين‌ها و زانو زده در مقابل آتش‌ها و فرو افتاده در مقابل بت‌ها و گرفتار آمده در دام انكار خدا.
..پيامبر كمر به هدايت مردم بست و آنها را از گمراهى نجات بخشيد ... و آنها را به سوى دين محكم و استوار سوق داد و به صراط مستقيم فرا خواند.
تا اينكه خداوند او را به اختيار و رغبت و ايثار او و با دست رأفت خويش به سوى خود برد.
پس محمد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) اكنون از شرّ اين دنيا در آسايش است و گرد او را فرشتگان نيكوكار فرا گرفته‌اند و خشنودى پروردگار غفار بر او سايه افكنده و همجوارى خداوند جبار نصيبش گرديده.
124
درود خدا بر پدرم، پيامبر او و امين وحى او و برگزيده او و منتخب و مرضّى او.
و سلام و رحمت و بركت خدا بر او.
راوی :سكوت بر مسجد سايه افكنده بود، زمان از حركت ايستاده بود و تپش قلب‌ها نيز.
شما اى بندگان خدا!
...زمامدار حق اكنون در ميان شماست با پيمانى كه از پيش با شما بسته است.
يادگارى كه براى شما باقى گذاشته است، كتاب ناطق خداست و قرآن صادق و نور فروزان و شعاع درخشان.
...و خداوند ايمان را آفريد براى تطهير شما از شرك.
و نماز را آفريد براى تنزيه شما از كبر.
و زكات را براى تزكيه جان شما و افزايش روزى شما.
و روزه را براى تثبيت اخلاص شما.
و حج را براى پايدارى دين شما.
و عدل را براى تنظيم قلب‌هاى شما.
و اطاعت و امامت ما را بر شما واجب كرد، براى نظام يافتن ملت و در امان ماندن از تفرقه.
125
و جهاد را وسيله عزت اسلام قرار داد و صبر را وسيله‌اى براى جلب پاداش حق. مصلحت عامه را در گروى امر به معروف قرار داد و نيكى بر پدر و مادر را سپرى ساخت براى محافظت از آتش قهر خودش و پيوند خويشان را وسيله افزايش جمعيت و قدرت ساخت و قصاص را وسيله حفظ خونها و وفاء به نذر را موجب آمرزش و رعايت موازين در خريد و فروش را براى از ميان رفتن كم فروشى و نهى از شرابخوارى را براى دورى از پليدي‌ها و پرهيز از تهمت ناروا را حجابى در برابر غضب خداوند و ترك سرقت را وسيله‌اى براى ورود به وادى عفت قرار داد.
و شرك را حرام كرد تا خدا پرستى جامه اخلاص بپوشد.
پس تقواى خدا پيشه كنيد آنچنانكه شايسته است و جز در لباس اسلام نميريد. و فرمانبردار خدا باشيد در آنچه امر فرموده و از آنچه نهى كرده كه همانا بندگان انديشمند خدا به مقام خشيت او نائل مي‌شوند.
126
رو كرديد به انصار و ادامه داديد :
اى جوانمردان! اى بازوان ملت! و اى ياوران اسلام!
اين خمودى و سستى و بي‌توجهى نسبت به حق من براى چيست؟
آيا پدرم رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) نمي‌فرمود :
حرمت هركس با احترام به فرزندش داشته مي‌شود"؟
چه سريع يادتان رفت و چه با عجله از راه فرو افتاديد ....
آيا مي‌گوئيد كه پيامبر مرد؟ و تمام؟
آرى اين مصيبتى برزگ است، مصيبتى در نهايت وسعت. شكافى است كه هيچگاه پرنمي‌شود و زخمى است كه هر روز بازتر مي‌شود....
اما كتاب خدا اين مصيبت را پيش از ورود خبر داده بود، .....
وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ
أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ
وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً
وَ سَيَجْزِى اللَّهُ الشَّاكِرِينَ.
127
و محمد جز پيامبرى نيست كه پيش از او هم پيامبرانى آمده‌اند، اگر او بميرد يا كشته شود، شما به گذشته بر‌مي‌گرديد و هر كس به جاهليت گذشته روى برد، به خداوند زيانى نمي‌رساند و خدا پاداش سپاسگزاران را مي‌دهد.
اى فرزندان قيله! (بانوى شرافتمندى كه نسب شما بدو مي‌رسد)
آيا رواست كه ميراث پدرم پايمال شود و شما نظاره‌گر باشيد؟
....شما از ابزار دفاع از حق، چيزى كم نداريد.
داراى عِدّه و عُدّه‌ايد. نفرات داريد، نيرو دارد، ابزار داريد، سلاح و زره و سپر داريد،
اما پاسخ دعوت مرا نمي‌دهيد؟ به داد من نمي‌رسيد؟
...شما كه دست چين شديد، برگزيده شديد. شما چرا؟
...پيوسته با ما گام برمي‌داشتيد و اوامر ما را گردن مي‌نهاديد...
..به هر حال اكنون حجت بر شما تمام است.
بگيريد اين خلافت را و آن فدك را ولى بدانيد كه پشت مركب خلافت زخم است و پاى آن تاول. نه سوارى مي‌دهد به شما و نه راه مي‌رود براى شما.
...بدانيد كه آنچه مي‌كنيد در محضر و منظر خداست.
....پس بكنيد هرچه مي‌خواهيد و ما هم عمل مي‌كنيم و منتظر باشيد كه ما منتظر مي‌مانيم".
129