🌹🍃 از زبان همسر محترم شهید ⬇️ 🌷 پژمان اولین شرطش برای ازدواج تابع بودن در امر #ولایت_فقیه و آرزویش شهادت بود  و اینکه هر زمان هر نقطه از جهان جنگی به اسم شیعه باشد و رهبرم اذن جنگ بدهد تحت هر شرایطی برای جنگ شرکت می‌کنم. هدف زندگی‌ام قرب الهی هست و تنها برای رضای خدا قدم برمی‌دارم و می‌خواهم بانوی خانه‌ام آنقدر زهرایی باشد که برای رسیدن به هدفم من را همراهی کند. 🌷 پژمان دستش در کار خیر بود. بعضی از کارهای خیری که انجام می‌داد را من بعد از شهادتش فهمیدم، یعنی اصلاً در موردش با من صحبت نمی‌کرد. اهل ریا نبود. ویژگی دیگر پژمان، شجاعت مثال زدنی‌اش بود که به گفته دوستان و همرزمانش، همین شجاعت و دلیری پژمان بود که او را به درجه رفیع شهادت رساند. 🌷 همه ویژگی های پژمان منحصر به فرد بود. در هر شرایطی صداقت داشت. دوم اینکه #رضایت_خداوند در همه کارهایش را در نظر داشت. همیشه می‌گفت: «اگر خدا راضی باشد، بنده خدا هم راضی است، ولی اگر در کاری رضایت خداوند نباشد، کاری برای هیچ بنده‌ای انجام نمی‌دهم...» به همین دلیل «رضایت خداوند در همه امور زندگی» را الگو و شرط زندگی‌مان قرار دادیم. 🌷 رسته اصلی پژمان #تک_تیرانداز بود، اما بعد ازشهادت پژمان متوجه شدم، که در سوریه هم، بین دوستانش به آچار فرانسه معروف بوده است. دوستانش می‌گفتند: از پست که برمی‌گشت می‌گفت: خُب، بگید چکارهست من انجام بدهم. می‌گفتیم: بابا پست بودی خسته‌ای برو استراحت کن. می‌گفت: نه، وقت برای استراحت زیاده، فعلاً وقت کار است. هر روز مشکلات فنی قرارگاه را درست می‌کرد و کار بچه‌ها را راه می‌انداخت، شب دستانش را به‌هم میزد و با خوشحالی می‌گفت: خوب خدا را شکر امروز مفید بودم. 🌷زمانی من فهمیدم که پژمان جهت رفتن به سوریه اسمش را نوشته که به کلاس‌های آمادگی جسمانی و آموزشی که برای‌شان گذاشته شده بود، می‌رفت. من و خانواده‌اش هرچه برای نرفتن‌اش تلاش کردیم، به حرف کسی گوش نمی‌داد. راستش من اولش راضی نبودم. روزی که برای بدرقه‌اش رفته بودم به من گفت: «هرطوری شده دلت را راضی کن، چون من باید بروم...»