eitaa logo
آینده از ان اسلام است.
314 دنبال‌کننده
9.2هزار عکس
4.8هزار ویدیو
231 فایل
کانال فعالان انقلابی .
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 آیا در و به ویژه در امسال سال ظهور است؟ برخی برای این امر به روایت زیر استناد کرده اند که «امام (ع) فرموده است: وقتی که زمان نزدیک شود، بارانی بر مردم می بارد که مانندش دیده نشده ... و آب از روی آنان بالا می رود، از موهای سر و رویشان خاک می ریزد. 📚مفید،الارشاد، ج٢، ص٣٨١. 📍پاسخ کوتاه: متن فارسی بالا که به عنوان حدیث نشر شده، تنها یک ترجمه ناقص، نادرست و تقطیع شده(برش داده شده) از روایتی است که با یک نقل شده است. حتی متن کامل و نشده آن روایت را نیز نباید با قاطعیت به عنوان سخن (ع) ترویج کرد زیرا دارای سند محکمی نیست. توضیح بیشتر: ۱- حدیثی شبیه این در منبعِ ذکر شده یعنی کتاب الارشاد، ج2 ، ص381 وجود دارد، اما متن عربیِ آن با ترجمه فارسی بالا، تفاوتهای مهمی دارد. ۲- متن فارسیِ بالا، یک بُرِشِ مغرضانه از ترجمه حدیث است و بخشهای مهمی از متن عربی را عمدا ترجمه نکرده اند تا آن را به باران ها و بلاهای اخیر ربط بدهند. ۳ - عبارت «آب از روی آنان بالا می رود» در متن عربی نیست. ۴- مؤلف کتاب ، این حدیث را به عنوان یک حدیث صحیح نیاورده بلکه فقط گفته که شخصی اینچنین نقل کرده است.(یعنی نمی گوید این روایت، درست و عینِ حدیثِ معصوم است). وی همچنین سند متصلی برای آن را ارائه نفرموده است. ۵ - وقتی متن کامل روایت را ببینیم درباره ارتباطش با سیل و بارانهای شدید اخیر در ایران و عراق بیشتر شک خواهیم کرد.👇 📍متن روایت: عبدالکریم خثعمی گفت: به امام (ع) عرض کردم: قائم عج چند سال حکومت خواهد کرد؟ امام (ع) فرمود: «هفت سال (حکومت می کند ولی) روزها و شبها برای او طولانی خواهد شد به گونه ای که یک سال از سالهای (حکومتِِ) او با 10 سال از سالهای شما برابری خواهد کرد؛ بنابراین مدت حکمرانیِ او برابر با هفتاد سال از سالهای شما خواهد بود و هنگامی که او فرا برسد در ماه جمادی الآخرة و 10 روز از ماه رجب، آنچنان بارانی بر مردم خواهد بارید که مانندش را ندیده باشند و خداوند با آن باران، گوشتهای مومنان و بدنهای آنان در قبرهایشان را خواهد رویاند. گویی من به آنان می نگرم که (از گور برخاسته اند و ) از سمتِ جُهَینه می آیند در حالی که خاک را از موهای خود می تِکانَند.» توضیحات تکمیلی: این حدیث - حتی اگر صحیح باشد- ربطی به شدید و در ایران و عراق ندارد زیرا: ۱ - با توجه به اینکه امام (ع) در زندگی می کردند و گاهی نیز برای به می رفتند؛ بنابراین اگر واقعا چنین فرموده باشند - که یقین نداریم- منظورشان بارش در سرزمین است نه ایران. ضمنا در متن نیز آمده که افرادی که از قبر بر می خیزند از سمت جُهَینه (منطقه ای بین و ) می آیند. ۲ - طبق این روایت، باران های مورد نظر از ماه جمادی الآخره شروع می شود و 10 روز نیز در خواهد بود و موجب زنده شدن مومنان و برخاستن آنها از قبر می شود، که این خصوصیات انطباق با باران ها و بلاهای اخیر و ندارد. نتیجه: این حدیث را نباید به عنوان سیل ها و بلاهای اخیر، به نسبت داد؛ زیرا با شرایط کنونی سازگاری ندارد. ضمنا حتی متن اصلی آن، سند محکمی ندارد و محتوایش نیز مشکوک است و یقین نداریم امام (ع) چنین فرموده اند. دوست دارم بگویم که ؛ ولی ای کاش این باران ببارد و قاسم های مدافع وطن.مدافع حرم ومدافع دین رااز خاک براورد تا ریشه ی ستم را از زمین برکنند!!! 🌿🌹🌿 دوستان ومخاطبین خود رابه این کانال دعوت کنید. 🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹 ⏹️ . https://eitaa.com/joinchat/3403677734C14d161740e
📌 پایگاه مردمی امام (ع).... یحیی بن هرثمه از طرف عباسی مأموریت داشت تا امام هادی(ع) را از به ببرد. وی می گوید: چون به مدینه وارد شدم، اهل مدینه بانگ و فریاد برداشتند؛ چنان که مانند آن را نشنیده بودم. برای آنان سوگند خوردم که من قصد صدمه زدن به امام را ندارم و بدین طریق آنان را آرام کردم. از حضرت خواستم مقدمات به سامرا را آماده کنند. پس از آنکه به رسیدیم، در آغاز به دیدن اسحاق ابن ابراهیم رفتم. او والی بغداد بود. چون مرا دید، گفت: ای ! این مرد یعنی امام هادی(ع) پسر پیامبر است. اگر را به او تحریک و ترغیب کنی، بدان که خونخواه و تو رسول خدا(ص) خواهد بود. در پاسخ گفتم: به خدا قسم، من جز نیکی و خوبی چیزی از او سراغ ندارم. به سوی حرکت کردیم، پس از ورود به شهر سامرا جریان را برای وصیف ترکی، از درباریان با نفوذ متوکّل، نقل کردم. او نیز به من گفت: اگر یک مو از سر او کم شود، مسئول آن تو خواهی بود. از سخنان ابراهیم و تعجّب کردم. پس از ورود به دربار و دیدار با ، گزارش سفر را به اطلاع او رساندم. دیدم متوکل نیز برای او احترام قائل است. 📚 برای مطالعه ر.ک. مسعودی، اثبات الوصیه؛ شیخ مفید، الارشاد و...
📌چرا در نبود؟ محمدبن حنفیه برادر ناتنی امام (ع) است. مادرش، دختری از نسل مسلمه حنفیه یمنی است. لذا او را ابن حنفیه می نامند. 📢علل عدم حضور در کربلا: 1⃣برخی براین باورند که محمد در زمان قیام کربلا بوده است. اما در هیچ منبع کهنی، به این مطلب اشاره نشده است، جز متنی با عنوان # که به ضمیمه شده و مال نیست. مرحوم نیز بیمار بودن ابن حنفیه را در زمان قیام صحیح نمی داند. در گفت وگوی امام حسین(ع) با محمدبن حنفیه نیز سخنی از نیست. 2⃣برخی علت نیامدن ابن حنفیه را وی از طرف امام حسین(ع) در مدینه می دانند. تنها منبع این خبر است. ◀️اما چرا هیچ شاهدی بر اطلاع رسانی او به امام وجود ندارد؟ به عقیده و تحقیق برخی مورخان معاصر ازجمله استاد ، این روایت برای دفاع از محمد توسط ابن اعثم جعل شده است. ◀️برفرض پذیرش روایت، محمد تمایلی به همراهی با امام حسین(ع) نشان نمی دهد و امام نیز او را مجبور نمی کند. 📌در برخی منابع آمده است که امام حسین عليه السلام خطاب به ابن حنفیه نوشت: از حسین بن علی(ع) به محمدبن حنفیه و هرکسی که از نزد او هست. هرکس به من بپیوندد به می رسد و هرکس روی گرداند به دست نیابد. بنابراین، خطاب امام شامل وی هم می گردد. 📌محمدبن حنفیه هنگام حرکت امام حسین(ع) از به نیز، همراه امام نبود. 📌در بندی می توان گفت: محمدبن حنفیه اگرچه حرکت امام را مشروع می دانست، اما در این قیام روحیه و تفکر نداشت. 📚صفار، بصائرالدرجات، ص۶؛ 📚ابن قولویه، کامل الزیارت، ص۱۵۷؛ 📚مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۵۷؛ 📚مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۱۱-۱۱۲؛ 📚ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۲۱.
📌زندگی نامه امام عسکری(ع) 🏴شهادت امام عسکری(ع) تسلیت باد. ◀️ولادت: ۸ ربیع الثانی۲۳۲ در ؛ ◀️شهادت، ، هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ق؛ ◀️نام مادر: ، ◀️طول عمر: ۲۸ سال، ◀️مدت امامت: ۶ سال. ◀️فعالیت های سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی... 1⃣ و تربیت شاگردان، 2⃣ حفظ و تاکید بر نشر میراث روایی، 3⃣مدیریت سازمان برای برقراری ارتباط با شیعیان در سرزمین های اسلامی، 4⃣معرفی امام زمان(عج) به شیعیان، 5⃣آماده کردن شیعه برای عصر ؛ 6⃣تبیین ضرورت رجوع به باتقوا، عالم و کاردان در عصر غیبت؛ 7⃣ تحمل های متعدد؛ امام (ع) خطاب به مادر خویش فرمود: در سال ۲۶۰ به من و آزاری خواهد رسید که میترسم من را دچار و مشقت کند. 9⃣ بیان صفات شیعه جهت متمایز کردن و هویت بخشی اجتماعی آنان؛ 🔟برقراری ارتباط با شیعه از طریق نامه یا وکلا یا حضوری؛ 📚مسعودی، اثبات الوصیه، ص۲۶۸؛ 📚شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۳۱۱- ۳۰۱؛ 📚نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۳۹؛ 📚حرانی، تحف العقول، ص۴۸۷.
📌پاسخ به یک شبهه اخیرا موضوعی تکراری در فضای مجازی توسط یک مطرح گرده است که چون کسی از و به نبوده است، پس مورد رضایت همگان و رسول الله(ص) بوده و او مقبول انصار و مهاجران است و مشروعیت دارد. پاسخ: ◀️اولین به خلافت ابوبکر، حضرت (س) و امیرمؤمنان (ع) بودند که دنبال بازپسگیری حق الهی خود بودند. ◀️ابوبکر، در آخر عمر اعتراف کرد که ای کاش درباره رسول الله(ص)، از ایشان سؤال کرده بودم که چه کسی حق خلافت دارد؟ یعنی وی حتی یقین در خلافت خود نداشت. فَوَدِدْتُ أَنِّي سَأَلْتُهُ: فِيمَنْ هَذَا الْأَمْرُ، فَلَا يُنَازَعُهُ أَهْلُهُ؟ وَوَدِدْتُ أَنِّي كُنْتُ سَأَلْتُهُ: هَلْ لِلْأَنْصَارِ مِنْ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ نَصِيبٍ؟ یا: هَل لِلأَنصَارِ فِيهِ مِن شَي‏ءٍ؟ ابوبکر، در آخر عمر به ظاهر از به خانه حضرت فاطمه(س) اظهار کرده و در این باره گفته است: «من بر چیزی افسوس نمی‌خورم، مگر بر آنچه انجام دادم؛ ای کاش خانه فاطمه(س) را با نگشوده بودم؛ اگرچه برای بر روی ما بسته شده بود.» 📚ابوعبیده قاسم بن سلام، الاموال، ج1، ص174؛ 📚یعقوبی، التاریخ، ج2، ص137. ◀️انصار نیز از اگر حقی برای ابوبکر قائل بودند که در جمع نمی شدند. ◀️برخی از انصار مانند سعدبن عباده و دیگران مخالفت خود را با خلافت ابوبکر ابراز داشتند و به همین خاطر خورده و شدند. 📚طبری، تاريخ الأمم و الملوك، ج3، ص202. ◀️حباب بن منذر انصاری خطاب به انصار نیز گفت: اگر با این افراد(مهاجران) کردید، پس از چندی خواهید دید که فرزندان شما بر درِ خانه‌های این افراد به گدایی می روند و آنان حتی از دادن آب به فرزندان شما دریغ می‌کنند. 📚ابن قتیبه دینوری، الإمامة و السياسة، ج1، ص27. ◀️بیعت گیری برای ابوبکر با رضایت انصار نبود زیرا: بَرَاءبنِ عَازِب بعد از آنکه خبر سقیفه را به امیرمؤمنان علی(ع) رساند، درباره اقدامات متولیان سقیفه میگوید: «در همان روز سقیفه، عمر، اَبُوعُبَيْدَة جَرَّاح و عده دیگری را همراه ابوبكر ديدم كه در کوچه های به راه افتاده و هر كه را مي دیدند، دستش را گرفته و جهت بيعت بر دست ابوبكر مي کشیدند؛ خواه آن فرد راضي به چنين عملي بود يا از آن اكراه داشت.» ، جلوتر از ابوبکر راه می رفت و برای گرفتن بیعت از مردم فریاد می زد و حتی را که به این نظر اعتراض داشت، کتک زد. 📚یعقوبی، التاریخ، ج2، ص124. 📚شیخ مفید، الجمل و النصرة لسيد العترة في حرب البصرة، ص59؛ 📚ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج1، ص219. 📚ابن جوزی، تذکره الخواص، ص63؛ ◀️مخالفت صحابه از انصار و مهاجر با خلافت ابوبکر: گروه هایی از و غیر شیعیان که حتی از بودند همانند ابوسفیان و خالدبن سعید اموی نیز مخالف خلافت ابوبکر بودند. خود عمر هم به این موضوع اعتراف کرده و می گفت: «به ما خبر دادند كه على(ع) و و همراهان آنان- از انصار و مهاجران،- از ما جدا شده و در خانه فاطمه(س) اجتماع کرده‏اند.» ابوبکر نیز به فکر افتاد تا از این افراد نیز مانند دیگر مردمان بیعت بگیرد تا خیال خود را آسوده کند. 📚 احمدبن حنبل، مسند، ج1، ص55؛ 📚 طبری، تاريخ الأمم و الملوك، ج2، ص466. 📚 قاسم رسی، تثبیت الامامه، ص25؛ 📚 یعقوبی، التاریخ، ج2، ص126، 124. ◀️از دیگر معترضان به خلیفه، بُرَیده بن حُصَیب اَسلَمی انصاری و طایفه وی بودند. بُرَید می گفت: «رسول الله(ص) به ما امر کرده بود تا به علی بن ابی طالب(ع) به عنوان امیرمؤمنان سلام کنیم.» 📚شیخ مفید، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج1، ص48.
📌 : چندسال پیش برنامه ضدارزشی شبهه ای را مطرح کرده بود که: در منابع آمده است که امام (ع) فرمود: ما از تبار هستیم، هواخواهان ما و ما هستند. روشن است که هر عربی از هر ایرانی بهتر و بالاتر و هر ایرانی از بدترین دشمنان ما بدتر است. ایرانیها را باید دستگیر کرد و به آورد، زنانشان را به درآورده و به فروش برسانید و مردانشان را به و بردگی اعراب گماشت. از حجت الاسلام دکتر محمد جواد سرتختی : این روایت که سند ضعیفی داشته و غلط ترجمه شده، از امام (ع) است نه امام حسین(ع)؛ به علاوه وقتی در کتاب سفینه البحار آمده یعنی اصلش نیز در بحار الأنوار نیز آمده. 📚مجلسی، بحار، ج 64،ص176 : این روایت از معانی الاخبار شیخ نقل شده و آن است؛ زیرا بن جبله در سند آن است، نیز فرضا که امام صادق(ع) این کلام را فرموده باشند، علامه مجلسی در ادامه آن می نویسد: بيان: " " أي العرب الممدوح من كان من شيعتنا، وإن كان عجما، والعجم المذموم من كان عدونا، وإن كان عرب. یعنی، منظور این روایت آن است که اگر فرضا عرب، باشد و ، مذموم، است اگرچه عجم باشد و دشمن ما عجم است اگر چه عرب باشد. یعنی به عبارت دیگر: این کلام بر فرض صحت صدور از معصوم(ع) در مقام با عرب هایی است که دیگران را خوار می شمارند؛ اگر چه اهل بیت(ع) باشند و امام(ع) فرموده است: از نظر ما شما که عرب هستید، اما ما اصلا نیستید و عجم هستید، اما ما عرب هستند حتی اگر خراسانی و اصفهانی و رازی و ... باشند. : باید توجه کرد، آن عباراتی که در سفینه البحار در ادامه حدیث آمده، از متن نیست و از است که می خواسته نشان دهد در کنار این فرمایش امام صادق(ع)، نگاه به ایرانیان چگونه بوده است. بعد می نویسد: گفته است که ایرانیان را باید و زنانشان را به کنیزی به ایران آورد. این قسمت با "و قال " شروع می شود و ثانی یعنی که همان است. : مرحوم شیخ علی نمازی شاهرودی (ج۷، ص۱۰۷ – ۱۰۸) در تکمیل نوشته شیخ عباس قمی در کتاب مستدرک سفینه البحار می نویسد: سوای رای دومی(عمر) درباره ایرانیان: ابن شهرآشوب در نقل کرده که وقتی ایرانی را به آوردند و تصمیم گرفتند که را بفروشند و مردان را به درآورند که ناتوانان را در طواف بر پشت خود حمل کنند، اميرمؤمنان (ع) فرمود: (ص) فرموده است: بزرگ هر قومی را گرامی بدارید اگرچه مخالف شما باشد و این ها هستند که و هستند، با ما از در مسالمت درآمده اند و به رغبت دارند و من برای خدا آنان که به من و بنی هاشم داده اید آزاد کردم و در پایان: رواﯾﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ در ﻣﺪح اﯾﺮاﻧﯿﺎن آﻣﺪه است. ﯾﮑﯽ از آن روایات ﮐﻪ در اﺑﺘﺪای اﯾﻦ ﻣﺘﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻐﺮﺿﺎﻧﻪ شبه افکنان آن را ﺣﺬف ﮐﺮده اﻧﺪ چنان است که اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع) ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:  «اﮔﺮ ﻗﺮآن ﺑﺮ و ﻏﯿﺮ ﻧﺎزل ﻣﯽ‌ﺷﺪ، ﻋﺮب ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن ﻧﻤﯽ‌آورد،‌ و ﺑﺮ ﻋﺮب ﻧﺎزل ﺷﺪ و ﻋﺠﻢ ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ و اﯾﻦ ﻓﻀﯿﻠﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﺮای ﻋﺠﻢ». نه تنها در ﻫﯿﭻ رواﯾﺘﯽ ﻧﮑﻮﻫﺶ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻧﯿﺎﻣﺪه است، بلکه ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰی ﺑﺎ و روح ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ(ص) سازگاری ندارد آنجاکه ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﻮد: «ﻫﯿﭻ ﻋﺮﺑﯽ را ﺑﺮ ﻓﺨﺮ ﻧﻤﯽ‌ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺮاﻣﯽ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻘﻮاﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ» ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﯿﺴﺖ.