✍ قلمِ مسموم محصول ذهنِ مسموم است هرچند از بزرگداشت روز قلم مدتی گذشته، اما ارزش و احترام این نعمت که خداوند به آن قسم یاد کرده است محصور در زمان و مکان نیست. قلم آن گاه می‌تواند امید بخش و هدایت گر باشد که ذهنِ صاحبش، مسموم و تاریک نباشد. قلمِ مسموم که عصاره ذهن مسموم است خوبی ها را نمی بیند.‌ انصاف را رعایت نمی کند و با عینک سیاست زدگی هر کار خوبی را لکه دار می کند و مخاطب را می فریبد. قلمِ مسموم با مظاهر دینی‌ مخالفت می کند (البته شاید صاحب قلم، ظاهر دینی هم داشته باشد!) مثلاً راهپیمایی چند کیلومتری غدیر را دور ریختن پول می داند و می گوید باید پولش را به فقرا داد! مثلاً زیارت خانه خدا را، ریختن پول در شکم عرب ها نام می نهد اما با سفر به ترکیه و آنتالیا مشکلی ندارد. مثلاً از فحاشی عده ای دانشجو (یا دانشجو نما) در قلب دانشگاه نمی نویسد و زشتی این کار را برجسته نمی کند اما برگزاری مراسم و مناسک مذهبی در دانشگاه را مایه کم یا بی اعتبار شدن دانشگاه به حساب می آورد. مثلاً تفاوتِ دولتی که رئیس آن مسخره،توهین و تهدید در شمار برنامه هایش بود و با ریش رنگ شده به ریش ملت می خندید و از گرانی بنزین ابراز بی اطلاعی می کرد را با آن دولت که تلاش می کند به مردم نزدیک تر بشود و رئیسش فرصتی برای تهدید،توهین و تمسخر ندارد (هرچند بی عیب و نقص نیست و تا قله مطلوب فاصله دارد) را نمی بیند یا نمی خواهد ببیند. قلمِ مسموم #استحاله_فرهنگی را دنبال می کند و باید پشت صحنه هایش واکاوی و افشا شود. #عَیارِ_بافق | رسانه تحلیل و بررسی رویدادهای سیاسی،اقتصادی،اجتماعی و فرهنگیِ #شهرستان_بافق 🆔 @ayarebafq