🔻در قرآن کریم، آیاتی وجود دارد که گویا ظهور آنها بیانگر امکان وجود زندگی راحت برای مؤمن است؛ 🔹مثلاً در آیه‌ی ۹۶ سوره‌ی اعراف می‌فرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَاتَّقُوا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الأَرضِ»؛ و اگر اهل شهرها و روستاها ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، به‌حتم [درهای] برکت‌هایی را از آسمان و زمین بر آنها می‌گشودیم. 🔹در سوره‌ی طه، آیه ۱۲۴ می‌فرماید: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً»؛ و هرکه از یاد من روی گرداند؛ به‌حتم برای او زندگی تنگی خواهد بود. 👈مفهوم آیه دلالت می‌کند بر اینکه اگر کسی به یاد خدا باشد، زندگی وسیع و توسعه‌ی رزق دارد. 🔹و در آیه‌ی ۲و۳ سوره‌ی طلاق به‌صراحت می‌فرماید: «وَ مَنْ یَتَّقِ اللهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لایَحْتَسِبُ»؛ اگر کسی تقوا داشته باشد، ما از راهی که گمان نمی‌کند، به او رزق می‌رسانیم. 🔸در توضیح این مطلب باید گفت که این آیات دلالت بر توسعه‌ی رزق دارد؛ اما هیچ دلالتی ندارد بر اینکه مؤمن در دنیا راحتی دارد و به برکت ایمانش، هیچ ضرری نخواهد کرد؛ زیرا #اولاً نفرمود: دیگر در دنیا هیچ نوع گرفتاری ندارد و #ثانیاً رزق وسیع مساوی با راحتی نیست. 🔺رزق فراوان فقط یک نگرانی را برطرف می‌کند؛ اما نگرانی‌های دیگری به‌همراه دارد؛ مانند چگونگی محافظت از آن، مشکلات مشارکت، خطر چشم زخم و...؛ اما اگر کسی رزق وسیع نداشته باشد؛ گرفتاری او از این نظر است که برای معالجه، خوراک، پوشاک و مانند آن، در تنگنا قرار می‌گیرد. @abolhasanmahdavi