به رفقای قم و اصفهان و همدانی ام تماس گرفتم تا مطالبات‌شان را بشنوم و نگاه جامع تری پیدا کنم. از بی‌عدالتی بین مدارس غیرانتفاعی و دولتی، تا تبعیض بین رشته های مختلف نوشتم و گل آخر صحبتم این بود که اگر می‌گویید باید با هر صنفی در مورد حیطه تخصصی شان جلسه گذاشت و برای مسئله شان ایده گرفت، لااقل ما را به چشم یک صنف ببینید و برای آموزش و پرورش مطالبات مان را بشنوید.
هماهنگی با ستاد انجام شد و من روز دختر، کاغذ a4 به دست آمدم پشت تریبون.
بسم الله گفتم و خودم را نماینده عده ای از دختران دانش آموز خواندم.
جلیلی همانطور که نشسته بود، نکات را می‌نوشت و تصور مسئول بی‌توجه به مسائل نوجوانان، برایم کمرنگ می‌شد و تصویر مسئول مطلوب در ذهنم جان می‌گرفت.
از پله ها پایین آمدم و منتظر شدم تا گفتنی های بقیه خواهران تمام شود و شنیدنی های سعید جلیلی شروع.
جلیلی از «من عمل صالحا من ذکر او انثی» گفت و جهش ایران را در گرو عمل زن و مرد دانست. (بیافزایید نگاه امام را که ابتدای انقلاب گفتند این خرابه را زن و مرد باید بسازند)
در میان صحبت، به یکی از نکات بیانیه دانش‌آموزی اشاره کرد و گفت «همین نکته ای که خواهر نوجوان مون گفتند».
سوپر من وار ترجمه اش نمی کنم اما حدی از صداقت شعار «رئیس جمهور، باید رئیس همه جمهور باشد» را در همین عبارت «خواهر نوجوان» دیدم. چون قبل تر با مشاور رسانه ای‌یی یا اهالی واژه ساز پروژه بگیری صحبت نکرده بود که راجع به بیانیه ای که برای اولین بار می‌شنود چه بگوید.
او «واقعی» بود.
#سعید_جلیلی
https://eitaa.com/aye_mohajer
