فرق حسودی کردن با غبطه خوردن چیست؟
✅غبطه این است که انسان وقتی می‌بیند دیگری چیزی دارد، می‌گوید:
«خدایا! او دارد؛ به من هم بده.»
🔥امّا حسد آن است که می‌گوید: «خدایا از او بگیر!» حسود نمی‌تواند ببیند که او دارد؛ این خطرناک است...
🔰غبطه بر خلاف حسادت چیز خوبی است.
🌈 یکی خانه ندارد و دیگری دارد. پس می‌گوید: «خدایا! به من هم بده.» یکی زن ندارد و او دارد. می‌گوید: «خدایا! به من هم بده.» این اشکالی ندارد.
📘از بیانات عالم ربانی،آیت الله خوشوقت ره
@ayeha313
✅درمان سرگیجه در طب اسلامی و سنتی
👈اگر ناشی از اختلالات مایعات گوش است روغن سداب در گوش بریزند (سه شب).
👈اگر ناشی از کم خونی است روش های برطرف کردن کم خونی را انجام دهند.
👈اگر ناشی از فشار خون است حجامت کنید.
👈چکاندن سه قطره در هر سوراخ بینی روغن بنفشه پایه کنجد نیز می توانید مفید باشد.
👈اگر ناشی از سینوزیت است بخور کردن پونه و اوکالیپتوس و مالیدن کاسنی پودر شده با روغن بنفشه پایه زیتون به پیشانی
@ayeha313
#ایام_فاطمیه
💢انگیزه #ابوبکر از غصب فدک
انگیزه ابو بکر از غصب فدک چه بود؟
✅غاصبان فدک انگیرهای مختلفی از غصب آن داشتند؛ در این جا به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم:
1- امیرمؤمنان (علیه السَّلام) در نامه اى خطاب به عثمان بن حنیف می نویسد:
غاصبان فدک انگیرهای مختلفی از غصب آن داشتند؛ در این جا به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم:
1- امیرمؤمنان (علیه السَّلام) در نامه اى خطاب به عثمان بن حنیف می نویسد:
«بَلى کانَتْ فى أیْدِینا فَدَک مِنْ کُلِّ ما أَظلّته السَّماءُ، فَشَحَّت عَلَیْها نُفُوسُ قوم وَ سَخَت عَنْها نُفُوسُ قَوم آخَرینَ وَ نِعمَ الحَکَمُ اللّهُ».
(آرى از میان آنچه آسمان بر آن سایه افکنده بود، تنها فدک در اختیار ما بود، گروهى بر آن بخل و حسادت ورزیدند، و گروه دیگر سخاوتمندانه رها کردند، و بهترین حاکم خدا است).
2. دارایی و درآمد فدک می توانست پایه های قدرت اهل بیت راتقویت کند؛ به نحوی که با حمایت از اقشار آسیب پذیر و تألیف قلوب مردم جبهه قدرتمندی علیه حاکمیت غاصب شکل می گرفت، خلافت از ارزش این امتیاز مطلّع شده بود که در همان روزهاى نخست، فدک را از دست خاندان پیامبر خارج کرد.
3. از طرفی خلافت نوپای غصبی به خاطر تقویت مالى پایه هاى حکومت خود و با عنوان کردن این ادعا که پیامبران چیزى از خود به ارث نمى گذارند، «فدک» را مصادره کرد.
آنان حدیثى را دستاویز قرار دادند که قرآن آن را تکذیب مى کند؛ می گویند پیامبر فرموده: « نحن معاشر الانبیاء لا نورث ما ترکناه صدقة»؛ (ما گروه پیامبران، چیزی به ارث نمی گذاریم، هر آنچه ترک می کنیم صدقه است) در پاسخ به ادعای آنها باید گفت: چگونه پیامبران از خود ارث برجا نمى گذارند، در حالى که خداوند می فرماید:
«وَ وَرِثَ سُلیمانُ داودَ».
؛ ( سلیمان وارث داود شد)
و می فرماید: «فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا یَرِثُنِی وَ یَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا».
(به من فرزند پاکیزه اى عطا کن تا از من و از خاندان یعقوب ارث برند او را مورد رضایت خود قرار ده).
اگر واقعاً پیامبران ارث نمى گذارند، چرا پیامبر آن حکم الهى را به دخترش زهرا (س) که تنها وارث او بود نگفت و به فردى که اصلًا با موضوع ارتباطی نداشت گفت
📚نهج البلاغه، نامه 45.
سوره نمل، آیه 16.
سوره مریم، آیه 5 و 6.
@ayeha313