هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ» (ولى) آنها کسانى هستند که در آخرت، جز آتش، (سهمى) نخواهند داشت و آنچه را در دنیا (براى غیرخدا) انجام دادند، نابود مى شود و آنچه را عمل مى کردند، باطل و بى اثر خواهد شد. (سوره مبارکه هود/ آیه ۱۶) @ayehsobh

آیه ۱۶ سوره مبارکه هود استاد پرهیزگار @ayehsobh

؛❇ تفســــــیر در آیه بعد، صریحاً مى گوید: این گونه افراد در سراى دیگر بهره اى جز آتش ندارند! (أُولئِکَ الَّذینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الآْخِرَةِ إِلاَّ النّارُ). و تمام آنچه را در این جهان انجام داده اند، در جهان دیگر محو و نابود مى شود و هیچ پاداشى در برابر آن دریافت نخواهند کرد (وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فیها). و تمام اعمالى را که براى غیر خدا انجام داده اند؛ باطل و نابود مى گردد (وَ باطِلٌ ما کانُوا یَعْمَلُونَ). 🌼🌼🌼 حَبْطَ (بر وزن وقت) در اصل، به این معنى است که حیوان از علف هاى نامناسب زیاد بخورد تا شکم او باد کند و دستگاه گوارش او بیمار و ضایع شود. این حیوان، بر اثر این حالت ظاهراً چاق و چله به نظر مى رسد، ولى در باطن مریض و بیمار است. این تعبیر جالب و رسائى است، درباره اعمالى که ظاهراً مفید و انسانى است، ولى در باطن با نیتى آلوده و پست انجام یافته است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۶ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

🕊حاج قاسم به خون خود آموخت، #مرد_میدان #شهید خواهد شد! #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

♦️به هر کسی می‌خواهی رأی بده؛ اما جواب خدا را هم باید آماده کنی... #انتخابات1400 #انتخاب_اصلح #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

💠ارزشی بیش از صدها سال عبادت شناسایی و انجام وظیفه در روزهای باقی مانده تا #انتخابات می تواند ارزشی بیش از صدها سال عبادت داشته باشد و در مقابل ، کوتاهی و اشتباه در این امر ممکن است عقوبتی بیش از گناه صدها سال داشته باشد. لذا باید ارزش و اهمیت هر ساعت و لحظه این روزها را در چنین موقعیت خطیری بدانیم و در انجام وظیفه کوتاهی نکنیم . ۱۳۹۲/۰۲/۲۵ آیت الله مصباح یزدی #انتخابات_۱۴۰۰ #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ» آیا آن کس که دلیل آشکارى از پروردگار خویش دارد، و به دنبال آن، شاهدى از سوى (خدا)آمده و پیش از آن، کتاب موسى که پیشوا و رحمت بوده (گواهى بر آن مى دهد، همچون کسى است که چنین نباشد)؟! آنها [= حق طلبان] به او ایمان مى آورند و هر کس از گروه‌هاى مخالف به او کافر شود، آتش وعده گاه اوست. پس، تردیدى در آن نداشته باش که آن حقّ است از پروردگارت. ولى بیشتر مردم ایمان نمى آورند. (سوره مبارکه هود/ آیه ۱۷) @ayehsobh

آیه ۱۷ سوره مبارکه هود استاد پرهیزگار @ayehsobh

؛❇ تفســــــیر در تفسیر آیه فوق، میان مفسران گفتگو بسیار است، در جزئیات کلمات آیه و ضمائر، موصول و اسم اشاره آن، نظرات گوناگونى داده اند، که نقل همه آنها بر خلاف روش این تفسیر است، ولى دو تفسیر را که از همه روشن تر به نظر مى رسد، به ترتیب اهمیت، در اینجا مى آوریم: ۱ ـ در آغاز آیه، مى گوید: آیا کسى که دلیل روشنى از پروردگار خویش در اختیار دارد، و به دنبال آن شاهد و گواهى از سوى خدا آمده، و قبل از آن، کتاب موسى (تورات) به عنوان پیشوا و رحمت و بیانگر عظمت او آمده است، همانند کسى است که داراى این صفات و نشانه ها و دلائل روشن نیست؟ (أَ فَمَنْ کانَ عَلى بَیِّنَة مِنْ رَبِّهِ وَ یَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً). این شخص همان پیامبر(صلى الله علیه وآله) است و بیّنه و دلیل روشن او قرآن مجید و شاهد و گواه صدق نبوتش مؤمنان راستینى همچون على(علیه السلام) مى باشند، پیش از او نشانه ها و صفاتش در تورات آمده است. به این ترتیب، از سه راه روشن، حقانیت دعوتش به ثبوت رسیده است: نخست، قرآن، که بیّنه و دلیل روشنى است در دست او. دوم، کتب آسمانى پیشین، که نشانه هاى او را دقیقاً بیان کرده، و پیروان این کتب در عصر پیامبر (صلى الله علیه وآله) آنها را به خوبى مى شناختند، و به همین دلیل در انتظار او بودند. سوم، پیروان فداکار و مؤمنان مخلص، که بیانگر صدق دعوت و گفتار او مى باشند; زیرا یکى از نشانه هاى حقانیت یک مکتب، اخلاص، فداکارى، عقل، درایت و ایمان پیروان آن مکتب است; چرا که هر مکتبى را از پیروانش مى توان شناخت!. آیا با وجود این دلائل زنده، مى توان او را با مدعیان دیگر قیاس کرد و یا در صدق دعوتش تردید نمود؟. 🌼🌼🌼 پس از آن، به دنبال این سخن، اشاره به افراد حق طلب و حقیقت جو کرده، از آنها دعوت ضمنى به ایمان مى کند و مى گوید: آنها به چنین پیامبرى که این همه دلیل روشن در اختیار دارد، ایمان مى آوردند (أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ). گر چه، چنین کسانى که با کلمه أُولئِکَ به آنها اشاره شده، در خود این آیه ذکر نشده اند، ولى با توجه به آیات گذشته، مى توان حضور آنها را در جوّ این آیه احساس کرد و مورد اشاره قرار داد. و به دنبال آن، سرنوشت منکران را به این صورت بیان مى کند: هر کس از گروه هاى مختلف به او کافر شود، موعد و میعادش آتش دوزخ است (وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزابِ فَالنّارُ مَوْعِدُهُ). و در پایان آیه، همان گونه که سیره قرآن در بسیارى از موارد است، روى سخن را به پیامبر کرده، یک درس عمومى براى همه مردم بیان مى کند، مى گوید: اکنون که چنین است و این همه شاهد و گواه بر صدق دعوت تو وجود دارد، هرگز در آنچه بر تو نازل شده تردید به خود راه مده (فَلا تَکُ فی مِرْیَة مِنْهُ). چرا که این سخن حقى است از سوى پروردگار تو (إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ). ولى بسیارى از مردم، بر اثر جهل و تعصب و خودخواهى، ایمان نمى آورند (وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لایُؤْمِنُونَ). ۲ ـ تفسیر دیگرى که براى آیه ذکر شده این است که، هدف اصلى بیان حال مؤمنان راستین است، که با در دست داشتن دلائل روشن و شواهدى که بر صدق دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمده است، و گواهى هائى که در کتب پیشین مى باشد، آنها به اتکاى این دلائل، به پیامبر(صلى الله علیه وآله) ایمان مى آورند. بنابراین، منظور از جمله مَنْ کانَ عَلى بَیِّنَة مِنْ رَبِّهِ تمام کسانى است که با چشم باز و در دست داشتن دلائل قانع کننده، به دنبال قرآن و آورنده آن شتافتند، نه شخص پیامبر. ولى بدون شک، تعبیرات دیگر آیه با این تفسیر زیاد سازگار نیست، و لذا ما آن را در مرحله دوم قرار داده ایم (دقت کنید). در هر حال، آیه اشاره به امتیازات اسلام و مسلمین راستین و اتکاى آنها بر دلائل محکم در انتخاب این مکتب است، و در نقطه مقابل، سرنوشت شوم منکران مستکبر را نیز بیان کرده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۷ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ» چه کسى ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ بسته؟! آنان، (روز رستاخیز) بر پروردگارشان عرضه مى شوند، در حالى که شاهدان [= پیامبران و فرشتگان ]مى گویند: «اینها همان کسانى هستند که به پروردگارشان دروغ بستند. اینک لعنت خدا بر ستمکاران باد!». (سوره مبارکه هود/ آیه ۱۸) @ayehsobh

آیه ۱۸ سوره مبارکه هود استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر زیانکارترین مردم در تعقیب آیه گذشته، که سخن از قرآن و رسالت پیامبر(صلى الله علیه وآله) به میان آمد، آیات مورد بحث سرنوشت منکران، و نشانه ها، و پایان و عاقبت کارشان را تشریح مى کند. در این آیه، مى فرماید: چه کسى ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ مى بندد (وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللّهِ کَذِباً). یعنى نفى دعوت پیامبر راستین در واقع نفى سخنان خدا است و او را به دروغ گوئى و افترابندى به خدا نسبت دادن است. اصولاً تکذیب پیامبر، تکذیب خدا است، و دروغ بستن بر کسى که جز از طرف خدا سخن نمى گوید، دروغ بستن بر ذات پاک خدا محسوب مى شود. همان گونه که تاکنون مکرر گفته ایم، قرآن مجید در چندین آیه، گروهى را به عنوان ستمکارترین مردم با تعبیر أَظْلَمُ معرفى نموده است، در حالى که ظاهراً کارهاى آنها با هم مختلف است، و ممکن نیست چند گروه با داشتن چند کار مختلف، هر کدام ستمکارترین مردم شمرده شوند، بلکه باید گروهى ستمکار یا ستمکارتر و گروه دیگرى ستمکارترین بوده باشند. ولى، بارها در جواب این سؤال گفته ایم، ریشه تمام این اعمال به یک چیز، یعنى شرک و تکذیب آیات الهى باز مى گردد، که بالاترین تهمت هاست. آنگاه، آینده شوم آنها را در قیامت چنین بیان مى کند: آنها در آن روز به پیشگاه پروردگار، با تمامى اعمال و کردارشان عرضه مى شوند و در دادگاه عدل او حضور مى یابند (أُولئِکَ یُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ). در این هنگام شاهدان اعمال، گواهى مى دهند و مى گویند: اینها همان کسانى هستند که بر پروردگار بزرگ و مهربان و ولى نعمت خود دروغ بستند (وَ یَقُولُ الأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذینَ کَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ). چو🌼🌼🌼 سپس، با صداى رسا مى گویند: لعنت خدا بر ستمگران باد (أَلا لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظّالِمینَ). در این که شاهدان، فرشتگان الهى هستند یا مأموران ضبط اعمال و یا پیامبران؟ مفسران احتمالاتى داده اند، ولى با توجه به این که در آیات دیگر قرآن، پیامبران خدا به عنوان شاهدان اعمال معرفى شده اند، ظاهر این است که، در اینجا نیز منظور همانها هستند، و یا مفهوم وسیع ترى، که آنها و سایر شاهدان اعمال را دربر گیرد. در مورد حضرت مسیح(علیه السلام) در آیه ۱۱۷ سوره مائده آمده است: وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهیداً ما دُمْتُ فیهِمْ: من تا آن زمان که در میان پیروانم بودم بر اعمال آنها گواه بودم . و نیز، در این که گوینده جمله أَلا لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظّالِمینَ خداوند است یا شاهدان بر اعمال؟ در میان مفسران گفتگو است، اما ظاهر آیه این است که، این سخن دنباله گفتار شاهدان است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۸ سوره مبارکه هود) @ayehsobh