❇ تفســــــیر در آیات گذشته، دیدیم چگونه نوح(علیه السلام) و مؤمنان راستین دست به ساختن کشتى نجات زدند و تن به تمام مشکلات و سخریه هاى اکثریت بى ایمان مغرور دادند، و خود را براى طوفان، همان طوفانى که سطح زمین را از لوث مستکبران بى ایمان پاک مى کرد، آماده ساختند. آیات مورد بحث، سومین فراز این سرگذشت، یعنى چگونگى نزول عذاب را بر این قوم ستمگر، به طرز گویائى تشریح مى کند. نخست مى گوید: «این وضع همچنان ادامه داشت تا فرمان ما صادر شد و طلایع عذاب آشکار گشت و آب از درون تنور جوشیدن گرفت»! (حَتّى إِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ). «تَنُّور» (با تشدید نون) همان معنى را مى بخشد که «تنور» در فارسى متداول امروز، یعنى محلى که نان در آن پخت و پز مى شود. در این که جوشیدن آب از تنور چه تناسبى با مسأله نزدیک شدن طوفان دارد، مفسران در آن گفتگو بسیار کرده اند: بعضى گفته اند جوشیدن آب از درون تنور یک نشانه الهى بوده است براى نوح(علیه السلام)، تا او متوجه جریان شود و خود و یارانش با وسائل و اسباب لازم بر کشتى سوار شوند. ولى این احتمال قوى تر به نظر مى رسد که «تنور» به معنى حقیقى و معروف آن باشد و منظور از آن، تنور خاصى هم نباشد، بلکه منظور بیان این نکته است: هنگامى که آب از درون تنور، که معمولاً مرکز آتش است، جوشیدن گرفت، نوح(علیه السلام) و یارانش متوجه شدند اوضاع به زودى دگرگون مى شود و انقلاب و تحول نزدیک است «آب کجا و آتش کجا»؟! لذا مى افزاید: در این هنگام، به نوح «فرمان دادیم از هر نوعى از انواع حیوانات یک جفت (نر و ماده) بر کشتى سوار کن» تا در غرقاب، نسل آنها قطع نشود (قُلْنَا احْمِلْ فیها مِنْ کُلّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ). «و همچنین خاندانت را، جز آنها که قبلاً وعده هلاک آنها داده شده، و نیز مؤمنان را بر کشتى سوار کن» (وَ أَهْلَکَ إِلاّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَ مَنْ آمَنَ). «اما جز افراد کمى به او ایمان نیاوردند» (وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلاّ قَلیلٌ). 🌼🌼🌼 این آیه از یک سو، اشاره به همسر بى ایمان نوح و فرزندش «کنعان» مى کند، که داستان آنها در آیات آینده خواهد آمد که بر اثر انحراف از مسیر ایمان و همکارى با گناهکاران رابطه و پیوند خود را از نوح(علیه السلام) بریدند، و حق سوارشدن بر کشتى نجات را نداشتند; چرا که شرط سوار شدن بر آن در درجه اول «ایمان» بود. و از سوى دیگر، اشاره به این مى کند که محصول سالیان بسیار دراز تلاش پى گیر نوح(علیه السلام)در راه تبلیغ آئین خویش، چیزى جز گروهى اندک از مؤمنان نبود، که طبق بعضى از این روایات، در این مدت طولانى تنها هشتاد نفر به او ایمان آوردند و حتى بعضى، عدد آنها را از این هم کمتر نوشته اند. و این خود مى رساند که این پیامبر بزرگ تا چه حد استقامت و پایمردى داشت، که براى هدایت هر یک از آنها به سوى خدا، به طور متوسط ده سال زحمت کشید! زحمتى که مردم عادى، حتى براى هدایت و نجات فرزندشان تحمل نمى کنند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۰ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ» او (نوح ع) گفت: «بر آن (کشتى) سوار شوید به نام خدا. در هنگام حرکت آن و توقفش، که پروردگارم آمرزنده و مهربان است.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۱) @ayehsobh

آیه ۴۱ سوره مبارکه هود استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر «نوح» به سرعت بستگان و یاران با ایمان خود را جمع کرد و چون لحظه طوفان و فرارسیدن مجازات هاى کوبنده الهى نزدیک مى شد «به آنها دستور داد که به نام خدا بر کشتى سوار شوید، به هنگام حرکت و توقف کشتى نام خدا را بر زبان جارى سازید، و به یاد او باشید» (وَ قالَ ارْکَبُوا فیها بِسْمِ اللّهِ مَجْراها وَ مُرْساها). 🌼🌼🌼 چرا مى گوید در همه حال، به یاد او باشید و از یاد و نام او مدد بگیرید؟ «براى این که پروردگار من آمرزنده و مهربان است» (إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحیمٌ). به مقتضاى رحمتش، این وسیله نجات را در اختیار شما بندگان با ایمان قرار داده و به مقتضاى آمرزشش از لغزش هاى شما مى گذرد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۱ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ» و کشتى، آنها را از میان امواجى همچون کوهها حرکت مى داد. (در این هنگام،) نوح فرزندش را که در گوشه اى بود صدا زد: «پسرم! همراه ما سوار شو، و با کافران مباش!» (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۲) @ayehsobh

آیه ۴۲ سوره مبارکه هود استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر سرانجام، لحظه نهائى فرا رسید و فرمان مجازات این قوم سرکش صادر شد، ابرهاى تیره و تار همچون پاره هاى شب ظلمانى سراسر آسمان را فرا گرفت و آن چنان روى هم متراکم گردید که نظیرش هیچ گاه دیده نشده بود. صداى غرش رعد و پرتو خیره کننده برق پى‌درپى در فضاى آسمان پخش مى شد، و خبر از حادثه بسیار عظیم و وحشتناکى مى داد. باران شروع شد، سریع و سریع تر شد، قطره ها، درشت و درشت‌تر شد، و همان گونه که قرآن در آیه ۱۱ سوره «قمر» مى گوید، گوئى تمام درهاى آسمان گشوده شده، اقیانوسى از آب از لابلاى ابرها فرو مى ریزد. از سوى دیگر، سطح آب زیر زمینى آن قدر بالا آمد، که از هر گوشه اى چشمه خروشانى جوشیدن گرفت. و به این ترتیب، آب هاى زمین و آسمان به هم پیوستند و دست به دست هم دادند، و بر سطح زمین ها، کوه ها، دشت ها، دره ها جارى شدند، و به زودى سطح زمین به صورت اقیانوسى در آمد. وزش بادها امواج کوه پیکرى روى این اقیانوس ترسیم مى کرد، و این امواج از سر و دوش هم بالا مى رفتند، و روى یکدیگر مى غلطیدند. «و کشتى نوح با سرنشینانش سینه امواج کوه پیکر را مى شکافت، و همچنان پیش مى رفت» (وَ هِیَ تَجْری بِهِمْ فی مَوْج کَالْجِبالِ). 🌼🌼🌼 «نوح فرزندش را که در کنارى جدا از پدر قرار گرفته بود، مخاطب ساخت و فریاد زد: فرزندم! با ما سوار شو و با کافران مباش» که فنا و نابودى دامنت را خواهد گرفت (وَ نادى نُوحٌ ابْنَهُ وَ کانَ فی مَعْزِل یا بُنَیَّ ارْکَبْ مَعَنا وَ لاتَکُنْ مَعَ الْکافِرینَ). نوح، این پیامبر بزرگ نه تنها به عنوان یک پدر، بلکه به عنوان یک مربى خستگى ناپذیر و پرامید، حتى در آخرین لحظه، دست از وظیفه خود بر نداشت، به این امید که سخنش در قلب سخت فرزند اثر کند. اما متأسفانه، تأثیر همنشین بد، بیش از آن بود که گفتار این پدر دلسوز تأثیر مطلوب خود را ببخشد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۲ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ» گفت: «بزودى به کوهى پناه مى برم که مرا از آب حفظ مى کند!» (نوح) گفت: «امروز هیچ نگهدارنده اى در برابر فرمان خدا نیست مگر آن کس را که او رحم کند.» در این هنگام، موج در میان آن دو جدایى افکند و او در زمره غرق شدگان قرارگرفت! (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۳) @ayehsobh

❇ تفســــــیر این فرزند لجوج و کوتاه فکر، به گمان این که با خشم خدا مى توان به مبارزه برخاست، «فریاد زد: پدر! براى من جوش نزن، به زودى به کوهى پناه مى برم که دست این سیلاب به دامنش هرگز نخواهد رسید و مرا در دامان خود پناه خواهد داد» (قالَ سَآوی إِلى جَبَل یَعْصِمُنی مِنَ الْماءِ). «نوح» باز مأیوس نشد، بار دیگر به اندرز و نصیحت پرداخت، شاید فرزند کوتاه فکر از مرکب غرور و خیره سرى، فرود آید و راه حق را پیش گیرد. به او «گفت: فرزندم امروز هیچ نگهدارى در برابر فرمان خدا نیست» (قالَ لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ). «تنها نجات از آن کسى است که مشمول رحمت خدا باشد و بس»! (إِلاّ مَنْ رَحِمَ). کوه که سهل است، کره زمین که سهل است، خورشید و تمام منظومه شمسى با آن عظمت خیره کننده در برابر قدرت لایزال او ذرّه بى مقدارى بیش نیست. مگر بالاترین کوه ها در برابر کره زمین، همچون بر آمدگى هاى بسیار کوچکى که روى سطح یک نارنج قرار دارد نیست؟ همان زمینى که یک میلیون و دویست هزار مرتبه باید بزرگ شود، تا به اندازه کره خورشید گردد، همان خورشیدى که یک ستاره متوسط معمولى آسمان، از میان میلیون ها میلیون ستاره در پهنه عالم خلقت است. پس چه خیال خامى! و چه فکر کوتاهى! که از «کوه» کارى ساخته باشد؟! 🌼🌼🌼 در همین هنگام، موجى برخاست، جلو آمد و جلوتر، و فرزند نوح(علیه السلام) را همچون پر کاهى از جا کند، و در لابلاى خود در هم کوبید «و میان پدر و فرزند جدائى افکند و او را در صف غرق شدگان قرار داد»! (وَ حالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَکانَ مِنَ الْمُغْرَقینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۳ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ قِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» و گفته شد: «اى زمین، آبت را فروبر! و اى آسمان، (از بارش) خوددارى کن!» و آب فرو نشست و کار پایان یافت و (کشتى) بر (دامنه کوه) جودى، پهلو گرفت. و (در این هنگام،) گفته شد: «دور باد گروه ستمکاران (از رحمت خدا!)» (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۴) @ayehsobh

❇ تفســــــیر «به زمین دستور داده شد: اى زمین آبت را در کام فرو بر»! (وَ قیلَ یا أَرْضُ ابْلَعی مائَکِ). «و به آسمان دستور داده شد: اى آسمان! دست نگهدار» (وَ یا سَماءُ أَقْلِعی). «و آب فرو نشست» (وَ غیضَ الْماءُ). «و کار پایان یافت» (وَ قُضِیَ الأَمْرُ). «و کشتى بر دامنه کوه جودى پهلو گرفت» (وَ اسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِیِّ). «در این هنگام گفته شد: دور باد قوم ستمگر (از رحمت خدا)»! (وَ قیلَ بُعْداً لِلْقَوْمِ الظّالِمینَ). تعبیرات آیه فوق، به قدرى رسا، دلنشین و در عین کوتاهى گویا و زنده و با تمام زیبائى آن قدر تکان دهنده و کوبنده است، که به گفته جمعى از دانشمندان عرب، این آیه «فصیح ترین و بلیغ ترین» آیات قرآن محسوب مى شود، هر چند همه آیات قرآن در سر حد اعجاز از نظر فصاحت و بلاغت است. شاهد گویاى این سخن، همان است که در روایات و تواریخ اسلامى مى خوانیم: گروهى از کفار قریش، به مبارزه با قرآن برخاستند و تصمیم گرفتند آیاتى همچون آیات قرآن ابداع کنند، علاقمندانشان براى مدت چهل روز، بهترین غذاها و مشروبات مورد علاقه آنان برایشان تدارک دیدند، مغز گندم خالص، گوشت گوسفند و شراب کهنه! تا با خیال راحت، به ترکیب جمله هائى همانند قرآن بپردازند! 🌼🌼🌼 اما هنگامى که به آیه فوق رسیدند، چنان آنها را تکان داد که بعضى به بعض دیگر نگاه کرده گفتند: «این سخنى است که هیچ کلامى شبیه آن نیست، و اصولاً شباهت به کلام مخلوق ندارد» این را گفتند، از تصمیم خود منصرف شدند و مأیوسانه پراکنده گشتند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۴ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَنَادَىٰ نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ» نوح به پروردگارش عرض کرد:«پروردگارا! پسرم از خاندان من است. و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حقّ است. و تو بهترین حکم کنندگانى.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۵) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در آیات گذشته، خواندیم که فرزند نوح(علیه السلام)، نصیحت و اندرز پدر را نشنید و تا آخرین نفس، دست از لجاجت و خیره سرى برنداشت و سرانجام در میان امواج طوفان گرفتار و غرق شد. آیات بعد، قسمت دیگرى از همین ماجرا را بیان مى کند، و آن این که وقتى نوح(علیه السلام) فرزند خود را در میان امواج دید، عاطفه پدرى به جوش آمد و به یاد وعده الهى درباره نجات اهلش افتاد، رو به درگاه خدا کرده «گفت: پروردگارا! فرزندم از اهل من و خاندان من است و تو وعده فرمودى که خاندان مرا از طوفان و هلاکت رهائى بخشى، و تو از همه حکم کنندگان برترى، و در وفاى به عهد از همه ثابت ترى» (وَ نادى نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابْنی مِنْ أَهْلی وَ إِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ أَحْکَمُ الْحاکِمینَ). 🌼🌼🌼 نوح(علیه السلام) چنین فکر مى کرد: منظور از جمله «إِلاّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ» تنها همسر بى ایمان و مشرک او است، و فرزندش «کنعان» جزء آنها نیست و لذا چنین سخنى را به پیشگاه خدا عرضه داشت. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۵ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ» (خدا) فرمود: «اى نوح! او از خاندان تو نیست. او عمل غیرصالحى است [= فرد ناشایسته اى است]. پس، آنچه را از آن آگاه نیستى، از من مخواه. من به تو اندرز مى دهم که از جاهلان نباشى.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر اما، بلافاصله پاسخ شنید، پاسخى تکان دهنده و روشنگر از یک واقعیت بزرگ، واقعیتى که پیوند مکتبى را ما فوق پیوند نسبى و خویشاوندى قرار مى دهد. «فرمود: اى نوح! او از اهل تو نیست»! (قالَ یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ). «بلکه او عملى است غیر صالح» (إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِح). فرد ناشایسته اى است که بر اثر بریدن پیوند مکتبیش از تو، پیوند خانوادگیش به چیزى شمرده نمى شود. «حال که چنین است، چیزى را که به آن علم ندارى از من تقاضا مکن» (فَلا تَسْئَلْنِ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ). «من به تو موعظه مى کنم تا از جاهلان نباشى» (إِنِّی أَعِظُکَ أَنْ تَکُونَ مِنَ الْجاهِلینَ). 🌼🌼🌼 بعضى از مفسران، معتقدند: در این آیه، کلمه اى در تقدیر است و در اصل مفهومش چنین است: إِنَّهُ ذُو عَمَل غَیْرِ صالِح: «فرزند تو داراى عمل غیر صالح است». ولى، با توجه به این که گاهى انسان در انجام یک کار آن چنان پیش مى رود که گویا عین آن عمل مى شود، در ادبیات زبان هاى مختلف، به هنگام مبالغه این تعبیر فراوان دیده مى شود، مثلاً گفته مى شود: فلان کس سرا پا عدل و سخاوت است و یا فلان شخص، سرا پا دزدى و فساد است، گوئى آن چنان در آن عمل غوطهور گشته که ذات او عین آن عمل گشته است. این پیامبرزاده نیز، آن قدر با بدان بنشست و در اعمال زشت و افکار نادرستشان غوطه‌ور گشت، که گوئى وجودش تبدیل به یک عمل غیر صالح شد. بنابراین، تعبیر فوق در عین این که بسیار کوتاه و مختصر است، گویاى یک واقعیت مهم در مورد فرزند نوح مى باشد، یعنى اى نوح! اگر نادرستى و ظلم و فساد در وجود این فرزند، سطحى بود، امکان شفاعت درباره او مى رفت. اما اکنون، که سرا پا غرق فساد و تباهى است، جاى شفاعت نیست، اصلاً حرفش را نزن!. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۶ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ» (نوح) عرض کرد: «پروردگارا! من به تو پناه مى برم که از تو چیزى بخواهم که از آن آگاهى ندارم. و اگر مرا نیامرزى، و بر من رحم نکنى، از زیانکاران خواهم بود.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر نوح(علیه السلام) دریافت که این تقاضا از پیشگاه پروردگار درست نبوده است و هرگز نباید نجات چنین فرزندى را مشمول وعده الهى بر نجات خاندانش بداند. لذا رو به درگاه پروردگار کرده، «گفت: پروردگارا! من به تو پناه مى برم از این که چیزى از تو بخواهم که به آن آگاهى ندارم» (قالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْئَلَکَ ما لَیْسَ لی بِهِ عِلْمٌ). «و اگر مرا نبخشى و مشمول رحمتت قرار ندهى، از زیانکاران خواهم بود» (وَ إِلاّ تَغْفِرْ لی وَ تَرْحَمْنی أَکُنْ مِنَ الْخاسِرینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۷ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

🌹هفته قوه قضائیه گرامی باد🌹 @rahrovanraheqoran

حضور خادمان حرم مطهر رضوی به همراه پرچم گنبد حرم امام رضا ع در منزل جوان ناکام و امام رضایی دهه کرامت ۱۴۰۰. 🌹 شادی روح محمد عزیز و همه رفتگان، صلوات🌹 #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ» (به نوح) گفته شد: «اى نوح! با سلامت و برکاتى از ناحیه ما بر تو و بر تمام امّتهایى که با تواند، فرود آى! و امّتهایى نیز هستند که ما آنها را از نعمتها بهره مند خواهیم ساخت. سپس (به سبب کفران نعمت) عذاب دردناکى از سوى ما به آنها مى رسد.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر نوح(علیه السلام) به سلامت فرود آمد این آیات، آخرین آیاتى است که درباره نوح و سرگذشت عبرت انگیزش در این سوره آمده است، که در آن اشاره به فرود آمدن نوح از کشتى و تجدید حیات و زندگى عادى بر روى زمین شده است. در این آیه مى گوید: به نوح خطاب شد به سلامت و با برکت از ناحیه ما بر تو و بر آنها که با تواند، فرود آى (قیلَ یا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلام مِنّا وَ بَرَکات عَلَیْکَ وَ عَلى أُمَم مِمَّنْ مَعَکَ). بدون شک، طوفان همه آثار حیات را در هم کوبیده بود و طبعاً زمین هاى آباد مراتع سرسبز و باغ هاى خرم، همگى ویران شده بودند و در این هنگام، بیم آن مى رفت که نوح و یارانش از نظر زندگى و تغذیه در مضیقه شدید قرار گیرند، اما خداوند به این گروه مؤمنان اطمینان داد که درهاى برکات الهى به روى شما گشوده خواهد شد و از نظر زندگى هیچ گونه نگرانى به خود راه ندهند. 🌼🌼🌼 به علاوه، ممکن بود نگرانى دیگرى از نظر سلامت براى نوح(علیه السلام) و پیروانش پیدا شود که زندگى کردن در مجاورت این باتلاق ها و مرداب هاى باقیمانده از طوفان ممکن است سلامت آنها را به خطر افکند. لذا خداوند در این زمینه نیز به آنها اطمینان داد که هیچ گونه خطرى شما را تهدید نمى کند و آن کس که طوفان را براى نابودى طغیانگران فرستاد، هم او مى تواند محیطى سالم و پربرکت براى مؤمنان فراهم سازد. این جمله کوتاه به ما مى فهماند قرآن تا چه اندازه به ریزه کارى هاى مسائل اهمیت مى دهد و آنها را در عباراتى بسیار فشرده و زیبا منعکس مى سازد. کلمه أُمَم جمع امّت است و این تعبیر مى رساند که همراه نوح(علیه السلام)امت هائى بودند. این عبارت ممکن است به خاطر آن باشد که افرادى که با نوح(علیه السلام)بودند، هر یک سرچشمه پیدایش قبیله و امتى گشتند. و یا این که واقعاً آنها که با نوح(علیه السلام) بودند هر گروهى از قوم و قبیله اى بودند، که مجموعاً امت هائى تشکیل مى دادند. این احتمال نیز وجود دارد که أُمَم، اصناف حیواناتى را که با نوح بودند نیز شامل گردد; زیرا در قرآن مجید کلمه امّت بر آنها نیز اطلاق شده است، چنان که در سوره انعام آیه ۳۸ مى خوانیم: وَ ما مِنْ دابَّة فِى الأَرْضِ وَ لا طائِر یَطِیْرُ بِجَناحَیْهِ إِلاّ أُمَمٌ أَمْثالُکُم: هیچ جنبنده اى در روى زمین، و هیچ پرنده اى که با دو بال خود پرواز مى کند وجود ندارد، مگر این که آنها نیز امت هائى مثل شما هستند . بنابراین، همان گونه که نوح(علیه السلام) و یارانش به لطف بى پایان پروردگار، در برابر آن همه مشکلات زندگى بعد از طوفان در سلامت و برکت زیستند، انواع جاندارانى که با نوح از کشتى پیاده شدند، و گام بر روى زمین گذاشتند نیز، این سلامت و مصونیت را به لطف الهى داشتند. آنگاه، اضافه مى کند: با این همه، باز در آینده از نسل همین مؤمنان، امت هائى به وجود مى آیند که انواع نعمت ها را به آنها مى بخشیم، ولى آنها در غرور و غفلت فرو مى روند، سپس عذاب دردناک ما به آنها مى رسد (وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُمْ مِنّا عَذابٌ أَلیمٌ). بنابراین، چنین نیست که این انتخاب اصلح، و اصلاح نوع انسانى از طریق طوفان آخرین انتخاب، و آخرین اصلاح باشد، بلکه، باز هم تا زمانى که نوع آدمى به عالى ترین مرحله رشد و تکامل برسد، به خاطر سوء استفاده کردن از آزادى اراده، گاه در راه شر و فساد قدم مى گذارد، و باز همان برنامه مجازات در این جهان و سراى دیگر دامنش را مى گیرد . (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۸ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «تِلْكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلَا قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ» (اى پیامبر!) اینها از اخبار غیبى است که به تو وحى مى کنیم. نه تو، و نه قومت،اینهارا پیش از این نمى دانستید. بنابراین، صبر و استقامت کن، که عاقبت از آن پرهیزگاران است. (سوره مبارکه هود/ آیه ۴۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در آخرین آیه، که با آن داستان نوح(علیه السلام) در این سوره پایان مى گیرد، یک اشاره کلى به تمام آنچه گذشت مى کند و مى فرماید: اینها همه، از اخبار غیب است که به تو (اى پیامبر) وحى مى کنیم (تِلْکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحیها إِلَیْکَ). هیچ گاه نه تو و نه قوم تو قبل از این از آن آگاهى نداشتید (ما کُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هذا). 🌼🌼🌼 با توجه به آنچه شنیدى، و آن همه مشکلاتى که نوح در دعوتش با آن روبرو بود و با این حال استقامت ورزید تو هم صبر و استقامت کن; چرا که سرانجام پیروزى براى پرهیزگاران است (فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۹ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

با سلام محمد عزیز، دانشجوی دانشگاه فرهنگیان و بسیجی بودند و ۱۸خرداد به رحمت خدا رفتند. شادی روح همه رفتگان و ایشون صلوات 🥀 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🥀

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ» و به سوى (قومِ) عاد، برادرشان «هود» را فرستادیم. (به آنها) گفت: «اى قوم من! خدا را پرستش کنید، که معبودى جز او براى شما نیست. شما فقط افترا مى بندید (و بتها را همتاى او مى خوانید). (سوره مبارکه هود/ آیه ۵۰) @ayehsobh