هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ۖ لَّكُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ» او کسى است که از آسمان آبى فرستاد، که هم از آن مى نوشید و هم گیاهانى که حیوانات خود را در آن به چَرا مى برید، از آن حاصل مى شود. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * در آیه بعد باز به سراغ نعمتهاى مادى مى رود تا حسّ شکرگزارى انسانها را برانگیزد، آتش عشق خدا را در دلهایشان بیفروزد و آنها را به شناخت بیشتر بخشنده این نعمتها دعوت کند. مى گوید: او کسى است که از آسمان آبى فرو فرستاد (هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً). آبى حیاتبخش، زلال، شفاف و خالى از هر گونه آلودگى که شما از آن مى نوشید (لَکُمْ مِنْهُ شَرابٌ). و نیز گیاهان و درختانى از آن به وجود مى آید که حیوانات خود را در آن به چرا مى فرستید (وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ). تُسِیمُونَ از ماده إِسامَه به معنى چراندن حیوانات است و مى دانیم حیوانات هم از گیاهان زمین استفاده مى کنند، هم از برگهاى درختان، و اتفاقاً شَجَر در لغت عرب، معنى وسیعى دارد که هم به درخت گفته مى شود و هم به گیاه. 🌼🌼🌼 بدون شک، منافع آب باران تنها نوشیدن انسان و رویانیدن درختان و گیاهان نیست، بلکه شستشوى زمینها، تصفیه هوا، ایجاد رطوبت لازم براى طراوت پوست تن انسان، و راحتى تنفس او، و مانند آن همه از فوائد باران است، ولى از آنجا که دو قسمت یاد شده، از اهمیت بیشترى برخوردار بوده روى آن تکیه شده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۰ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» خداوند با آن (آب)، براى شما زراعت و زیتون و نخل و انگور و از همه میوه ها مى رویاند. به یقین در این، نشانه اى (روشن از عظمت خدا) براى اندیشمندان است. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۱) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * باز، ادامه مى دهد: به وسیله این آب باران براى شما زراعت را مى رویاند، و همچنین زیتون و نخل و انگور را (یُنْبِتُ لَکُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَ الزَّیْتُونَ وَ النَّخِیلَ وَ الأَعْنابَ). و خلاصه از تمام میوه ها (وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ). 🌼🌼🌼 مسلماً در آفرینش این میوه هاى رنگارنگ و پر برکت، و این همه محصولات کشاورزى، نشانه روشنى است از خدا براى کسانى که اهل تفکرند (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً لِقَوْم یَتَفَکَّرُونَ). زَرْع هر گونه زراعتى را شامل مى شود، زَیتون، هم، نام آن درخت مخصوص است و هم نام میوه آن (ولى، به گفته بعضى از مفسران زَیتون فقط نام درخت است و زَیتونه نام میوه آن، در حالى که در آیه ۳۵ سوره نور زَیتونه به خود درخت اطلاق شده است). نَخِیل (درخت خرما) هم به معنى مفرد و هم به معنى جمع، استعمال مى شود و أَعناب جمع عنبه به معنى انگور است. در اینجا این سؤال پیش مى آید: چرا از میان همه میوه ها، قرآن مجید، تنها روى این سه میوه تکیه کرده است، زیتون و خرما و انگور، دلیل آن را به خواست خدا در ذیل همین آیات مى خوانید. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۹_۱۱ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ سَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ» او شب و روزو خورشید و ماه را مسخّر شما ساخت و ستارگان نیز به فرمان او مسخّر (و در خدمت شما) هستند. در این نیز، نشانه‌هایی است (از عظمت خدا،) براى گروهى که مى اندیشند. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۲) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * پس از آن به نعمت تسخیر موجودات مختلف جهان در برابر انسان اشاره کرده، مى فرماید: خداوند شب و روز را براى شما مسخر کرد و همچنین خورشید و ماه را (وَ سَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ). ستارگان نیز به فرمان او مسخر شما هستند (وَ النُّجُومُ مُسَخَّراتٌ بِأَمْرِهِ). مسلماً در این امور نشانه هائى است از عظمت خدا و بزرگى آفرینش براى آنها که اندیشه مى کند (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیات لِقَوْم یَعْقِلُونَ). در ذیل آیات سوره رعد و ابراهیم گفتیم: مفهوم واقعى تسخیر موجودات براى انسان آنست که در خدمت منافع او باشند و به نفع او کار کنند و به او امکان بهره گیرى دهند. به همین جهت، شب و روز و خورشید و ماه و ستارگان که هر کدام به نوعى در زندگى انسان اثر دارند و مورد بهره بردارى او قرار مى گیرند، در تسخیر اویند. 🌼🌼🌼 این تعبیر جالب، (مسخر بودن موجودات براى انسان به فرمان خدا) علاوه بر این که شخصیت و عظمت واقعى انسان را از دیدگاه اسلام و قرآن روشن مى سازد و به او عظمتى مى بخشد که درخور مقام خلیفة اللّهى است، نعمتهاى گوناگون خدا را به خاطرش مى آورد، حسّ قدردانى را در او برمى انگیزد، و از نظام بدیعى که در چگونگى این تسخیر به کار رفته، وى را به خدا نزدیک مى سازد. به همین جهت، در پایان آیه مى گوید: در این تسخیر نشانه هائى است براى آنها که اندیشه مى کنند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۲ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۱۲ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ» و (همچنین،) مخلوقاتى را که در زمین به رنگهاى گوناگون آفریده (نیز مسخّر و در خدمت شما) قرار داد. در این، نشانه روشنى است براى گروهى که متذکّر مى شوند. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۳) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * علاوه بر اینها مخلوقاتى را که در زمین آفریده نیز مسخر فرمان شما ساخت (وَ ما ذَرَأَ لَکُمْ فِی الأَرْضِ). مخلوقاتى گوناگون و رنگارنگ (مُخْتَلِفاً أَلْوانُهُ). از انواع پوششها، غذاها، همسران پاک، وسائل رفاهى گرفته تا انواع معادن و منابع مفید زیر زمینى و روى زمینى و سایر نعمتها. در اینها نیز نشانه اى است آشکار براى مردمى که متذکر مى شوند (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً لِقَوْم یَذَّکَّرُونَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۳ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» او کسى است که دریا را مسخّر شما) ساخت تا از آن، گوشت تازه بخورید. و زیورى که آن را بر خود مى پوشانید (همچون مروارید) از آن استخراج کنید. و کشتیها را مى بینى که سینه دریا را مى شکافند تا شما (به تجارت بپردازید و) از فضل خدا بهره گیرید. شاید شکر او را به جاى آورید. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۴) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * این آیات، به سراغ بخش مهم دیگرى از نعمتهاى بى پایان خداوند در مورد انسانها مى رود. نخست از دریاها که منبع بسیار مهم حیات و زندگى است آغاز مى کند و مى گوید: او کسى است که دریاها را براى شما تسخیر کرد و به خدمت شما گمارد (وَ هُوَ الَّذِی سَخَّرَ الْبَحْرَ). مى دانیم، قسمت عمده روى زمین را دریاها تشکیل مى دهند و نیز مى دانیم نخستین جوانه حیات در دریاها آشکار شده، و هم اکنون نیز دریا منبع مهمى براى ادامه حیات انسان، و همه موجودات روى زمین است و قرار دادن آن در خدمت بشر، یکى از نعمتهاى بزرگ خدا است. آن گاه به سه قسمت از منافع دریاها اشاره کرده مى فرماید: تا از آن گوشت تازه بخورید (لِتَأْکُلُوا مِنْهُ لَحْماً طَرِیّاً). گوشتى که زحمت پرورش آن را نکشیده اید، تنها دست قدرت خدا آن را در دل اقیانوسها پرورش داده و رایگان در اختیارتان گذارده است. مخصوصاً تکیه روى طراوت و تازگى این گوشت، با توجه به این که در آن عصر و زمان از یک جهت و در عصر و زمان ما از جهت دیگر، گوشتهاى کهنه فراوان بوده و هست، اهمیت این نعمت را آشکارتر مى سازد و هم اهمیت تغذیه از گوشت تازه را. با تمام پیشرفتى که در زندگى و تمدن مادى بشر به وجود آمده، هنوز دریا یکى از مهمترین منابع تغذیه انسان را تشکیل مى دهد و همه سال صدها هزار تُن از گوشت تازه اى که دست لطف پروردگار براى انسانها پرورش داده، از دریا صید مى شود. لذا اکنون که جمعیت کره زمین رو به افزایش است و بعضى در مطالعات ابتدائى خود احساس مى کنند، خطر کمبود مواد غذائى، مردم جهان را براى آینده تهدید مى کند، افکار دانشمندان متوجه دریاها شده و چشم امید خود را به آن دوخته اند تا از طریق پرورش و تکثیر نسل انواع ماهیها بتوانند این کمبود را به مقدار قابل ملاحظه اى، بر طرف سازند، این از یکسو. از سوى دیگر، مقرراتى براى جلوگیرى از آلوده شدن آب دریاها و از میان رفتن نسل ماهى ها، وضع کرده اند که از مجموع آن اهمیت جمله فوق، که در چهارده قرن قبل در قرآن نازل شده است، روشنتر مى شود. دیگر از منافع آن، مواد زینتى است که از دریاها استخراج مى شود لذا اضافه مى کند: تا از آن زینتى براى پوشیدن استخراج کنید (وَ تَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَها). بدون شک، این بُعد از روح انسانى نقش مؤثرى در حیات بشر دارد، لذا باید به طرز صحیح و سالمى ـ دور از هر گونه افراط و تفریط و اسراف و تبذیر ـ اشباع گردد. آنها که غرق در تجمل پرستى و انواع زینتند به همان گونه گمراهند که افراد خشک و مخالف هر گونه زینت; چرا که، یکى در طرف افراط و مایه نابودى سرمایه ها و ایجاد فاصله طبقاتى و کشتن معنویات است، و دیگرى در طرف تفریط و باعث خمودى و رکود. به همین دلیل در اسلام، استفاده از زینت به صورت معقول و خالى از هر گونه اسراف مانند بهره گیرى از لباسهاى خوب، انواع عطریات، بعضى سنگهاى قیمتى و مانند آن ـ مخصوصاً در مورد زنان ـ که نیاز روحیشان به زینت بیشتر است توصیه شده است، ولى، باز تأکید مى کنیم: باید خالى از اسراف و تبذیر باشد. بالاخره سومین نعمت دریا را حرکت کشتى ها به عنوان یک وسیله مهم براى انتقال انسان و نیازمندیهاى او، ذکر مى کند، و مى فرماید: کشتى ها را مى بینى که آبها را بر صفحه اقیانوسها مى شکافند (وَ تَرَى الْفُلْکَ مَواخِرَ فِیهِ). صحنه اى که در برابر سرنشینان کشتى به هنگام حرکت بر صفحه اقیانوسها ظاهر مى شود، چقدر دیدنى است خدا این نعمت را به شما داد تا از آن بهره گیرید و از فضل او در مسیر تجارت خود از کشتى ها استفاده کنید (وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ). 🌼🌼🌼 با توجه به این همه نعمت، حسّ شکرگزارى را در شما زنده کند شاید شکر نعمتهاى او را به جا آورید (وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ). فُلْک (کشتى) هم به معنى مفرد آمده و هم به معنى جمع. مُواخِر جمع ماخِرَة از ماده مَخْر (بر وزن فخر) به معنى شکافتن آب از چپ و راست است و به صداى وزش بادهاى شدید نیز گفته مى شود و از آنجا که کشتیها به هنگام حرکت آبها را با سینه خود مى شکافند به آنها ماخِر یا ماخِرَه مى گویند. اصولاً ـ چه کسى این خاصیت را در ماده اى که کشتى را از آن مى سازند قرار داد تا روى آب بایستد، آیا اگر همه چیز از آب سنگین تر بود، و فشار مخصوص آب نیز نبود، هرگز مى توانستیم، بر صفحه بى کران اقیانوسها حرکت کنیم؟ به علاوه، چه کسى بادهاى منظم را بر صفحه اقیانوسها به حرکت در آورد؟ و یا چه کسى در بخار، آن همه قدرت آفرید تا با نیروى آن کشتیهاى موتورى را بر صفحه اقیانوسها به حرکت در آوریم؟ آیا هر یک از اینها نعمت بزرگى نیست؟ توجه به این نکته که راههاى دریائى از جاده هاى خشکى بسیار وسیعتر، کم خرج تر و آماده تر است، و نیز توجه به این که کشتیهاى غول پیکر که گاهى به عظمت یک شهر مى باشند، عظیمترین وسیله نقلیه بشر را تشکیل مى دهند، عظمت نعمت دریاها را براى کشتیرانى واضحتر مى

کند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۴ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۱۳_۱۴ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ» و در زمین، کوههاى استوارى قرار داد تا شما را نلرزاند و نهرها و راههایى ایجاد کرد، تا (به مقصدتان) راه یابید. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۵) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * پس از بیان نعمت دریاها، به سراغ کوههاى سخت و سنگین مى رود و مى گوید: در زمین کوههاى ثابت و مستقرى افکند تا از لرزش و حرکت آن جلوگیرى کند و به شما آرامش بخشد (وَ أَلْقى فِی الأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِکُمْ). در گذشته نیز گفته ایم کوهها از ریشه، به هم پیوسته اند و همچون زرهى کره زمین را در بر گرفته اند، این سبب مى شود که از لرزشهاى شدید زمین که بر اثر فشار گازهاى درونى، هر لحظه ممکن است رخ دهد تا حد زیادى جلوگیرى شود. از این گذشته، وضع خاص کوهها مقاومت پوسته زمین را در مقابل جاذبه ماه (جزر و مد) زیاد مى کند، و اثر آن را به حداقل مى رساند. از سوى سوم، از قدرت طوفانهاى شدید و حرکت دائمى بادها بر پوسته زمین مى کاهد; چرا که اگر کوهها نبودند سطح هموار زمین دائماً در معرض تندبادها قرار داشت و آرامشى متصور نبود. 🌼🌼🌼 و از آنجا که کوهها یکى از مخازن اصلى آبها (چه به صورت برف و یخ، و چه به صورت آبهاى درونى) مى باشند بلافاصله بعد از آن، نعمت وجود نهرها را بیان کرده، مى گوید: و براى شما نهرهائى قرار دادیم (وَ أَنْهاراً). و از این لحاظ که وجود کوهها ممکن است این توهم را به وجود آورد که بخشهاى زمین را از یکدیگر جدا مى کند و راهها را مى بندد، چنین اضافه مى کند: و براى شما راهها قرار داد تا هدایت شوید (وَ سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ). این مسأله قابل توجه است که در میان بزرگترین سلسله جبال دنیا غالباً بریدگیهائى وجود دارد که انسان، مى تواند راه خود را از میان آنها پیدا کند و کمتر، اتفاق مى افتد این کوهها به کلى بخشهاى زمین را از هم جدا کنند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۵ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۱۵ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَعَلَامَاتٍ ۚ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ» و (نیز) علاماتى قرار داد و (شب هنگام) بوسیله ستارگان راه (خود را) مى یابند. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * و از این جهت که راه بدون نشانه و علامت و راهنما، انسان را به مقصد نمى رساند بعد از ذکر نعمت راه به این نشانه ها اشاره کرده، مى گوید: و علاماتى قرار داد (وَ عَلامات). این علامتها، انواع زیادى دارد: شکل کوهها و دره ها و بریدگیهاى آنها، فراز و نشیبهاى قطعات مختلف زمین، رنگ خاکها و کوهها، و حتى چگونگى وزش بادها هر یک، علامتى براى پیدا کردن راههاست. براى این که بدانیم وجود این علامات تا چه حد به رهروان کمک مى کند و آنها را از دور گشتن و گم شدن رهائى مى بخشد، کافى است وضع بعضى از بیابانهاى یکنواخت را که در پاره اى از مناطق وجود دارد، در نظر بگیریم که عبور از آنها فوق العاده مشکل و خطرناک است، و چه بسیار کسانى که از آنها رفتند و هیچ گاه باز نگشتند. فکر کنید، اگر همه روى زمین این چنین یکنواخت بود کوهها به یک اندازه، دشتها یک رنگ، درّه ها شبیه هم، آیا انسانها مى توانستند به آسانى راه خود را پیدا کنند؟! ولى، از آنجا که در پاره اى از اوقات در بیابانها، در شبهاى تاریک، یا هنگامى که انسان شبانه در دل اقیانوسها سفر مى کند از این علامات خبرى نیست، خداوند، علامات آسمانى را به کمک فرستاده تا اگر در زمین علامتى نیست، از علامت آسمان استفاده کنند، و گمراه نشوند! لذا اضافه مى کند: و به وسیله ستارگان، مردم هدایت مى شوند (وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ). 🌼🌼🌼 البته این یکى از فوائد ستارگان است، آنها فوائد بسیارى دارند ولى اگر تنها همین فایده بود، باز مهم بود، مخصوصاً پیش از آن که قطب نما اختراع شود و کشتیها بتوانند، به وسیله آن طبق نقشه ها راه خود را به سوى مقصد باز یابند، حرکت در روى دریاها بدون استفاده از ستارگان امکان پذیر، نبود، و به همین جهت شبهائى که ابر آسمان را مى پوشانید، کشتیها از حرکت باز مى ماندند، و اگر به راه خود ادامه مى دادند، خطر مرگ آنها را تهدید مى کرد. مى دانیم: ستارگانى که در نظر ما در آسمان جابه جا مى شوند، پنج ستاره بیشتر نیستند که آنها را سیارات مى گویند، (البته سیارات بیش از این هستند، اما بقیه با چشم کمتر دیده مى شوند) باقى ستاره ها جاى نسبى خود را حفظ مى کنند، گوئى همچون مرواریدهائى هستند که، به روى پارچه تیره رنگى دوخته شده اند این پارچه را از یک طرف افق مى کشند و به سوى دیگر مى برند. و به تعبیر دیگر، حرکت ثوابت حرکت گروهى و دسته جمعى است، اما حرکت سیارات حرکت انفرادى مى باشد به طورى که فاصله هایشان با بقیه ستاره ها تغییر مى کند. علاوه بر این، ستاره هاى ثوابت شکلهاى مخصوصى را تشکیل داده اند که به اشکال فلکى معروفند، و شناخت آنها براى پیدا کردن جهات چهارگانه (شمال و جنوب و مشرق و مغرب) بسیار مؤثر است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۶ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۱۶ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أَفَمَن يَخْلُقُ كَمَن لَّا يَخْلُقُ ۗ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ» آیا کسى که مى آفریند، همچون کسى است که نمى آفریند؟! آیا متذکّر نمى شوید؟! (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * پس از بیان آن همه نعمتهاى بزرگ و الطاف خفى پروردگار، وجدان انسانها را به داورى مى طلبد و مى گوید: آیا کسى که مى آفریند همچون کسى است که نمى آفریند، آیا متذکر نمى شوید؟! (أَ فَمَنْ یَخْلُقُ کَمَنْ لایَخْلُقُ أَ فَلا تَذَکَّرُونَ). این یک روش مؤثر تربیتى است که قرآن، در بسیارى از موارد از آن استفاده کرده است. مسائل را به صورت استفهامى طرح، و پاسخ آن را بر عهده وجدانهاى بیدار مى گذارد و حسّ خودجوشى مردم را به کمک مى طلبد تا پاسخ از درون جانشان بجوشد و همچون فرزندشان به آن عشق ورزند و آن را پذیرا گردند. 🌼🌼🌼 اصولاً، از نظر روانى ثابت شده براى تعلیم و تربیت صحیح باید حداکثر کوشش را به کار برد، تا طرف مقابل، مطالب را از خود بداند یعنى احساس کند از درون خودش جوشیده، نه چیزى که از بیرون به او القا شده است، تا با تمام وجودش آن را قبول کند و از آن دفاع نماید. تکرار این نکته، نیز لازمست مشرکانى که در برابر انواع بتها به سجده مى افتادند هرگز معتقد نبودند بت آفریننده و خالق است، بلکه آفرینش را مخصوص اللّه مى دانستند، اینجاست که قرآن مى گوید: آیا باید در برابر خالق این همه نعمتها سجده کرد؟ یا موجوداتى که خود مخلوق ناچیزى بیش نیستند و هرگز خلقتى نداشته و ندارند؟. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۷ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

معناي اسامي سوره هاي قرآن کريم ۱. فاتحه :باز کردن ـ ۷ آيه. ۲. بقرة :گاو ماده ـ ۲۸۶ آيه. ۳. آل عمران :خاندان عمران ـ ۲۰۰ آيه. ۴. نساء :زنان ـ ۱۷۶ آيه. ۵. مائده :طَبَق غذا (سفرة غذا) ـ ۱۲۰ آيه. ۶. انعام :چهارپايان ـ ۱۶۵ آيه. ۷. اعراف : مکاني بين بهشت و جهنم ـ ۲۰۶ آيه. ۸. انفال : زيادي، غنيمت، هبه ـ ۷۵ آيه. ۹. توبه : بازگشتن ـ ۱۲۹ آيه. ۱۰. يونس :نام حضرت يونس ـ عليه السّلام ـ يکي از پيامبران خدا ، ۱۰۹ آيه. ۱۱. هود : نام حضرت هود ـ عليه السّلام ـ يکي از پيامبران خدا ، ۱۲۳ آيه. ۱۲. يوسف :نام حضرت يوسف ـ عليه السّلام ـ يکي از پيامبران خدا ، ۱۱۱ آيه. ۱۳. رعد:صداي غرش ابر، ۴۳ آيه. ۱۴. ابراهيم: نام حضرت ابراهيم ـ عليه السّلام ـ يکي از پيامبران خدا ، ۵۲ آيه. ۱۵. حِجر: منع، نام شهر اصحاب الحجر ـ ۹۹ آيه. ۱۶. نحل: زنبور عسل ـ ۱۲۸ آيه. ۱۷. اسراء: رفتن در شب ـ ۱۱۱ آيه. ۱۸. کهف: غار وسيع ـ ۱۱۰ آيه. ۱۹. مريم: نام حضرت مريم سلام الله عليها ـ ، ۹۸ آيه. ۲۰. طه: از حروف مقطعه و نيز از اسامي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ، ۱۳۵ آيه. ۲۱. انبياء: پيامبران ـ ۱۱۲ آيه. ۲۲. حج: قصد، نام يکي از فروعات دين ـ ۷۸ آيه. ۲۳. مؤمنون:ايمان آورندگان، گروندگان ـ ۱۱۸ آيه. ۲۴. نور:روشنايي ـ ۶۴ آيه. ۲۵. فرقان:قرآن، روشنگر و جداکننده حق از باطل ـ ۷۷ آيه. ۲۶. شعراء: شاعران ـ ۲۲۷ آيه. ۲۷. نمل: مورچه ـ ۹۳ آيه. ۲۸. قصص: داستان ها ـ ۸۸ آيه. ۲۹. عنکبوت: نام حشره ـ ۶۹ آيه. ۳۰. روم: نام شهر يا کشور ـ ۶۰ آيه. ۳۱. لقمان:نام فردي حکيم ـ ۳۴ آيه. ۳۲. سجده:خضوع و اظهار فروتني ـ ۳۰ آيه. ۳۳. احزاب:گروه ها ـ ۷۳ آيه. ۳۴. سباء:نام قوم که پادشاه شان زن بود ـ ۵۴ آيه. ۳۵. فاطر:شکافنده ـ ۴۵ آيه. ۳۶. يس:حروف مقطعه و رمز است ـ ۸۳ آيه. ۳۷. صافات:منظم ساختن صفوف ـ ۱۸۲ آيه. ۳۸. ص:حروف مقطعه قرآن ـ ۸۸ آيه. ۳۹. زُمر:دسته، جماعت ـ ۷۵ آيه. ۴۰. غافر:بخشاينده ـ ۸۵ آيه. ۴۱. فصلت:بيان روشن ـ ۵۴ آيه. ۴۲. شوري:مشورت ـ ۵۳ آيه. ۴۳. زخرف:زينت ـ ۸۹ آيه. ۴۴. دخان:دود ـ ۵۹ آيه. ۴۵. جاثيه:به زانو درآمده ـ ۳۷ آيه. ۴۶. احقاف:نام مکاني در عمان ـ ۳۵ آيه. ۴۷. محمّد:نام پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ ، ۳۸ آيه. ۴۸. فتح:پيروزي ـ ۲۹ آيه. ۴۹. حُجُرات:خانه ها ـ ۱۸ آيه. ۵۰. ق:حروف مقطعه ـ ۴۵ آيه. ۵۱. ذاريات:بادهايي که اشياء را به پرواز در مي آورد ـ ۶۰ آيه. ۵۲. طور:نام کوه است ـ ۴۹ آيه. ۵۳. نجم:ستاره ـ ۶۲ آيه. ۵۴. قمر:ماه ـ ۵۵ آيه. ۵۵. رحمن:بخشنده ـ ۷۸ آيه. ۵۶. واقعه:حادثه عظيم قيامت ـ ۹۶ آيه. ۵۷. حديد:آهن ـ ۲۹ آيه. ۵۸. مجادله:تابيدن طناب، جدل و مناظره ـ ۲۲ آيه. ۵۹. حشر:جمع کردن ـ ۲۴ آيه. ۶۰. ممتحنه: آزمون شده (مؤنث) ـ ۱۳ آيه. ۶۱. صف:صف کشيدن ـ ۱۴ آيه. ۶۲. جمعه:آخرين روز هفته ـ ۱۱ آيه. ۶۳. منافقون:منافقان (نفاق پيشه گان و دورويان) ـ ۱۱ آيه. ۶۴. تغابن:مغبون کردن يکديگر ـ ۱۸ آيه. ۶۵. طلاق:باز کردن عقد نکاح ـ ۱۲ آيه. ۶۶. تحريم:حرام کردن ـ ۱۲ آيه. ۶۷. ملک:حکومت و اداره امور ـ ۳۰ آيه. ۶۸. قلم:وسيله نگارش و نوشتن ـ ۵۲ آيه. ۶۹. الحاقه:روز رستاخيز ـ ۵۲ آيه. ۷۰. معارج:صعود از پله ـ ۴۴ آيه. ۷۱. نوح:نام حضرت نوح ـ عليه السّلام ـ يکي از پيامبران خدا ، ۲۸ آيه. ۷۲. جن:پوشيده، نام موجود نامرئي ـ ۲۸ آيه. ۷۳. مُزمّل:پيچيدن پارچه (خطاب به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ است که بعد از فرود از غار حرا خود را در پارچه پيچيده بود) ـ ۲۰ آيه. ۷۴. مُدثّر:آراميدن در بستر ـ ۵۶ آيه. ۷۵. قيامت:به پاداشتن ـ ۴۰ آيه. ۷۶. انسان:نوع انسان، بشر ـ ۳۱ آيه. ۷۷. مرسلات:فرستاده شدگان ـ ۵۰ آيه. ۷۸. نبأ:خبر مهم ـ ۴۰ آيه. ۷۹. نازعات:کشيدن ـ ۴۶ آيه. ۸۰. عبس:عبوس، چهره در هم کشيدن ـ ۴۲ آيه. ۸۱. تکوير:پيچيدن نور خورشيد ـ ۲۹ آيه. ۸۲. انفطار:شکافته شدن ـ ۱۹ آيه. ۸۳. مطففين:کم فروشان ـ ۱۹ آيه. ۸۴. انشقاق:شکافته شدن ـ ۲۵ آيه. ۸۵. بروج:شيء ظاهر و آشکار، ۲۲ آيه. ۸۶. طارق:کوبيدن ـ ۱۷ آيه. ۸۷. اعلي:برتر، بالاتر ـ ۱۹ آيه. ۸۸. غاشيه:پوشاندن ـ ۲۶ آيه. ۸۹. فجر:شکافتن وسيع، صبح ـ ۳۰ آيه. ۹۰. بلد:شهر (مکه) ـ ۲۰ آيه. ۹۱. شمس:خورشيد ـ ۱۵ آيه. ۹۲. ليل:شب ـ ۲۱ آيه. ۹۳. ضحي:اوائل روز ـ ۱۱ آيه. ۹۴. انشراح:شرح صدر، آرامش ـ ۸ آيه. ۹۵. تين:انجير ـ ۸ آيه. ۹۶. علق:خون بسته ـ ۱۹ آيه. ۹۷. قدر:اندازه گيري و تقدير ـ ۵ آيه. ۹۸. بينه:دليل روشن ـ ۸ آيه. ۹۹. زلزله:به لرزه درآمدن ـ ۸ آيه. ۱۰۰. عاديات:دويدن با سرعت ـ ۱۱ آيه. ۱۰۱. قارعه:حادثه مهم و سخت ـ ۱۱ آيه. ۱۰۲. تکاثر:تفاخر و فخرفروشي ـ ۸ آيه. ۱۰۳. عصر:فشردن، وقت عصر ـ ۳ آيه. ۱۰۴. همزه:عيب جو و غيبت کننده ـ ۹ آيه. ۱۰۵. فيل:نام حيوان - ۵ آيه. ۱۰۶. قريش:قدرت، اکتساب، اجتماع. نام قبيله معروف در مکه که پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ نيز جزء آن قبيله بود. ـ ۴ آيه. ۱۰۷. ماعون:چيز کم ـ ۷ آيه. ۱۰۸. کوثر:خير کثير و فراوان ـ ۳ آيه. ۱۰۹. کا