هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ» آنها غیر از خدا، چیزهایى را مى پرستند که نه به آنان زیانى مى رساند و نه سودى مى بخشد. و مى گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدا هستند.» بگو: «آیا خدا را به چیزى خبر مى دهید که در آسمانها و زمین سراغ ندارد؟!» منزّه است او، و برتر است از آنچه همتاى او قرار مى دهند! (سوره مبارکه یونس/ آیه ۱۸) @ayehsobh

آیه ۱۸ سوره مبارکه یونس استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر معبودهاى بى خاصیت در این آیه نیز، بحث توحید از طریق نفى الوهیت بت ها تعقیب شده است و با دلیل روشنى بى ارزش بودن بت ها اثبات گردیده، مى فرماید: آنها غیر از خدا معبودهائى را مى پرستند که نه زیانى به آنان مى رساند ـ که از ترس زیانشان آنها را بپرستند ـ و نه سودى مى رساند ـ که به خاطر سودشان مورد عبادت قرار دهند ـ (وَ یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ ما لایَضُرُّهُمْ وَ لایَنْفَعُهُمْ). بدیهى است اگر بت ها فرضاً منشأ سود و زیانى بودند، باز هم شایسته عبودیت نبودند، ولى قرآن با این تعبیر مى خواهد این نکته را بفهماند که بت پرستان کوچک ترین بهانه اى براى این کار ندارند و موجوداتى را مى پرستند که مطلقاً بى خاصیتند و این بدترین و زشت ترین پرستش است. 🌼🌼🌼 پس از آن، به ادعاى واهى بت پرستان پرداخته، مى گوید: آنها مى گویند: این بت ها شفیعان ما در پیشگاه خدا هستند، یعنى: مى توانند از طریق شفاعت، منشأ سود و زیانى شوند، هر چند مستقلاً از خودشان کارى ساخته نباشد (وَ یَقُولُونَ هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا عِنْدَ اللّهِ). مى دانیم اعتقاد به شفاعت بت ها، یکى از انگیزه هاى بت پرستى بود و چنان که در تواریخ آمده: هنگامى که عمرو بن لحى، یکى از بزرگان عرب، براى استفاده از آب هاى معدنى شام و مداواى خویش به آن منطقه رفته بود، وضع بت پرستان نظر او را به خود جلب کرد، هنگامى که دلیل این پرستش را از آنها پرسید، به او گفتند: این بت ها سبب نزول باران، حلّ مشکلات، و شفاعت در پیشگاه خدا هستند. او که یک مرد خرافى بود، تحت تأثیر قرار گرفت و خواهش کرد، بعضى از بت ها را در اختیار او بگذارند تا به حجاز ببرد، و به این طریق، بت پرستى در میان مردم حجاز رواج یافت. قرآن در پاسخ این پندار مى گوید: آیا شما خداوند را از چیزى خبر مى دهید که در آسمان ها و زمین سراغ ندارد (قُلْ أَ تُنَبِّئُونَ اللّهَ بِما لایَعْلَمُ فِی السَّماواتِ وَ لا فِی الأَرْضِ). اشاره به این که اگر خدا چنین شفیعانى مى داشت، در هر نقطه اى از زمین و آسمان که بودند، از وجودشان آگاه بود; زیرا وسعت علم خداوند چنان است که کوچک ترین ذره اى در آسمان و زمین نیست، مگر این که از آن آگاهى دارد. این درست به آن مى ماند که به کسى بگویند: تو چنین نماینده اى دارى، و او در پاسخ بگوید: من از وجود چنین نماینده اى خبر ندارم، و این بهترین دلیل بر نفى وجود او است; چرا که ممکن نیست کسى از وجود نماینده خود بى خبر باشد. و در پایان آیه براى تأکید مى فرماید: خداوند منزّه، و برتر است از شریک هائى که براى او مى سازند (سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا یُشْرِکُونَ) (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۸ سوره مبارکه یونس) @ayehsobh.

💐 آغاز #دهه_فجر و بازگشت#امام_خمینی_ره به کشور، مبـــارک باد💐 #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ» (در آغاز) همه مردم جز امّت واحدى نبودند. سپس اختلاف کردند و اگر وعده قطعى پروردگارت (درباره عدم مجازات سریع آنان) از قبل صادر نشده بود، در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داورى مى شد (و بى درنگ مجرمان به مجازات مى رسیدند). (سوره مبارکه یونس/ آیه ۱۹) @ayehsobh

آیه ۱۹ سوره مبارکه یونس استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر این آیه، به تناسب بحثى که در آیه قبل در زمینه نفى شرک و بت پرستى گذشت، اشاره به فطرت توحیدى همه انسان ها مى کند مى فرماید: در آغاز همه افراد بشر، امت واحدى بودند و جز توحید در میان آنها آئین دیگرى نبود (وَ ما کانَ النّاسُ إِلاّ أُمَّةً واحِدَةً). این فطرت توحیدى که در ابتدا دست نخورده بود، با گذشت زمان، بر اثر افکار کوتاه و گرایش هاى شیطانى، دستخوش دگرگونى شد. گروهى از جاده توحید منحرف شدند و به شرک روى آوردند و طبعاً جامعه انسانى به دو گروه مختلف تقسیم شد (فَاخْتَلَفُوا) گروهى موحّد و گروهى مشرک. بنابراین، شرک در واقع یک نوع بدعت و انحراف از فطرت است، انحرافى که از مشتى اوهام و پندارهاى بى اساس سرچشمه گرفته است. در اینجا ممکن بود این سؤال پیش بیاید که چرا خداوند این اختلاف را از طریق مجازات سریع مشرکان بر نچید؟ تا بار دیگر همه جامعه انسانى موحّد شوند. قرآن بلافاصله براى پاسخ به این سؤال، اضافه مى کند: اگر فرمان سابق الهى، دائر بر آزادى بشر در مسیر هدایت که رمز تکامل و پیشرفت او است نبود، خداوند به زودى در میان آنها، در آنچه اختلاف داشتند داورى مى کرد و مشرکان و منحرفان را به کیفر مى رسانید (وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ فیما فیهِ یَخْتَلِفُونَ). 🌼🌼🌼 بنابراین، کلمه در آیه فوق، اشاره به سنت و فرمان آفرینش دائر به آزادى انسانها است، که از آغاز چنین بوده است; چه این که اگر منحرفان و مشرکان بلافاصله مجازات شوند، ایمان موحدان تقریباً جنبه اضطرارى و اجبارى پیدا مى کند، و حتماً از روى ترس و وحشت خواهد بود و چنین ایمانى نه مایه افتخار است، و نه دلیل بر تکامل. خداوند این داورى و کیفر را بیشتر براى سراى دیگر گذاشته است، تا نیکوکاران و پاکان آزادانه راه خود را انتخاب کنند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۹ سوره مبارکه یونس) @ayehsobh.

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ يَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ» مى گویند: «چرا معجزه اى از پروردگارش بر او نازل نمى شود؟!» بگو: «غیب (و ظهور معجزات) تنهابراى خدا (و به فرمان او) است. شما درانتظار باشید، من هم با شما در انتظارم! (شما در انتظار معجزات بهانه‌جویانه باشید و من هم در انتظار مجازات شما!)» (سوره مبارکه یونس/ آیه ۲۰) @ayehsobh

آیه ۲۰ سوره مبارکه یونس استاد پرهیزگار @ayehsobh

شب میلاد زهرای بتول است ز یُمن او، دعا امشب قبول است شب فیض و شب قرآن، شب نور شب اعطای کوثر بر رسول است 💐میلاد حضرت فاطمه(س) و روز مادر مبارک💐 #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran