❇ تفســــــیر اکنون ببینیم، نخستین عکس العمل طاغوت ها، خودکامگان و صاحبان زر و زور آن عصر، در برابر این دعوت بزرگ و اعلام خطر آشکار چه بود؟ مسلماً، چیزى جز یک مشت عذرهاى واهى، بهانه هاى دروغین و استدلال هاى بى اساس، که برنامه همه جباران را در هر عصر و زمان تشکیل مى دهد، نبود. آنها سه پاسخ یا سه ایراد در برابر دعوت نوح داشتند: نخست، اشراف و ثروتمندانى که از قوم نوح کافر بودند، گفتند: ما تو را جز انسانى همانند خود نمى بینیم (فَقالَ الْمَلاَ ُ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما نَراکَ إِلاّ بَشَراً مِثْلَنا). در حالى که رسالت الهى را باید فرشتگان به دوش کشند، نه انسان هائى همچون ما، به گمان این که مقام انسان، از فرشته پائین تر است، و یا درد انسان را فرشته بهتر از انسان مى داند! باز در اینجا، به کلمه مَلاَء برخورد مى کنیم، که اشاره به صاحبان زر و زور و افراد چشم پرکن توخالى است، که در هر جامعه اى سرچشمه اصلى فساد و تباهى را تشکیل مى دهند، و پرچم مخالفت در برابر پیامبران را همین ها برافراشته مى دارند. پاسخ دیگر آنها این بود که گفتند: اى نوح ما در اطراف تو، و در میان آنها که از تو پیروى کرده اند، کسى جز یک مشت اراذل و جوانان کم سن و سال ناآگاه و بى خبر، که هرگز مسائل را بررسى نکرده اند نمى بینیم (وَ ما نَراکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذینَ هُمْ أَراذِلُنا بادِیَ الرَّأْیِ). 🌼🌼🌼 أَراذِل جمع ارذُل (بر وزن اهرم) است و آن خود نیز جمع رذل مى باشد که به معنى موجود پست و حقیر است، خواه انسان باشد، یا چیز دیگر. البته شک نیست گروندگان و ایمان آورندگان به نوح، نه از اراذل بودند و نه حقیر و پست، بلکه به حکم این که پیامبران، قبل از هر چیز، به حمایت مستضعفان و مبارزه با مستکبران مى پرداختند، نخستین گروهى که دعوت پیامبران را لبیک مى گفتند، همان گروه محروم، فقیر و کم درآمد بودند، که در نظر مستکبران که مقیاس شخصیت را تنها زر و زور مى دانستند، افرادى پست و حقیر به شمار مى آمدند. و این که، آنها را به عنوان بادِىَ الرَّأى (ظاهربین، بى مطالعه و کسى که با یک نظر عاشق و خواهان چیزى میشود) نامیدند، در حقیقت به خاطر آن بود که، لجاجت و تعصب هاى ناروائى را که دیگران داشتند، آنها نداشتند، بلکه بیشتر، جوانان پاکدلى بودند که در نخستین تابش، حقیقت را در قلب خود به سرعت احساس مى کردند و با هوشیارى ناشى از حقیقت جوئى نشانه‌هاى صدق را در گفته ها و اعمال پیامبران به زودى درک مى کردند. بالاخره، سومین پاسخ آنها این بود که مى گفتند: قطع نظر از این که تو انسان هستى نه فرشته، و علاوه بر این که ایمان آورندگان به تو نشان مى دهد که دعوتت محتواى صحیحى ندارد. اصولاً ما هیچ گونه برترى براى شما بر خودمان نمى بینیم تا به خاطر آن از شما پیروى کنیم (وَ ما نَرى لَکُمْ عَلَیْنا مِنْ فَضْل). و به همین دلیل، ما گمان مى کنیم: شما دروغگو هستید (بَلْ نَظُنُّکُمْ کاذِبینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۷ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

❇ تفســــــیر آیات بعد، پاسخ هاى منطقى نوح را در برابر این ماجراجویان بیان مى کند، نخست مى گوید: اى قوم! اگر داراى دلیل و معجزه آشکارى از سوى پروردگارم باشم، و مرا در انجام این رسالت مشمول رحمت خود ساخته باشد، و این موضوع بر اثر عدم توجه بر شما مخفى مانده باشد آیا باز هم مى توانید رسالت مرا انکار کنید و از پیروى من دست بردارید؟! (قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى بَیِّنَة مِنْ رَبِّی وَ آتانی رَحْمَةً مِنْ عِنْدِهِ فَعُمِّیَتْ عَلَیْکُمْ). در این که این پاسخ مربوط به کدام یک از ایرادهاى سه گانه مستکبران قوم نوح است، مفسران گفتگوهاى فراوانى دارند، ولى با دقت روشن مى شود که این پاسخ جامع مى تواند، جواب گوى هر سه ایراد گردد، زیرا نخستین ایرادشان این بود که چرا تو انسان هستى؟! او در پاسخ مى گوید: درست است که من انسانى هستم همچون شما، ولى مشمول رحمت الهى واقع شده ام، و دلیل و بیّنه آشکارى به من داده است، بنابراین، انسانیتم نمى تواند مانع این رسالت بزرگ باشد، و لزومى ندارد که فرشته باشم. دومین ایراد آنها این بود که پیروان تو افراد بى فکر و ظاهربین هستند، او مى گوید: شما بى فکر هستید که این حقیقت روشن را انکار مى کنید; زیرا دلائلى با من است که براى هر فرد حقیقت جوئى کافى و قانع کننده است، مگر افرادى چون شما که زیر پوشش غرور، خودخواهى، تکبر و جاه طلبى، چشم حقیقت بینشان از کار افتاده باشد. سومین ایراد آنها این بود که، مى گفتند: ما هیچ برترى براى شما بر خود نمى یابیم . و او در پاسخ مى گوید: چه برترى از این بالاتر، که خداوند مرا مشمول رحمتش ساخته و مدارک روشن در اختیارم گذاشته است. بنابراین، هیچ دلیلى ندارد که شما مرا دروغگو بپندارید; زیرا که نشانه هاى صدق گفتار من آشکار است. و در پایان آیه، مى گوید: آیا من مى توانم شما را بر پذیرش این بینه روشن مجبور سازم در حالى که خود شما آمادگى ندارید، و از پذیرش و حتى تفکر و اندیشه پیرامون آن کراهت دارید (أَ نُلْزِمُکُمُوها وَ أَنْتُمْ لَها کارِهُونَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۸ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ» (نوح) گفت: «اى قوم من! به من خبر دهید اگر من دلیل روشنى از پروردگارم داشته باشم، و او از سوى خود رحمتى که شما از آن بى خبرید، به من داده باشد (آیا باز هم رسالت مرا انکار مى کنید)؟! آیا ما مى توانیم شما را به پذیرش این دلیل روشن مجبور سازیم، با این که شما کراهت دارید»؟! (سوره مبارکه هود/ آیه ۲۸) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَيَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۚ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ إِنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ» «اى قوم من! به خاطر این دعوت، اجر و پاداشى از شما نمى طلبم. اجر من، تنها بر خداست. و من، کسانى را که ایمان آورده اند، (بخاطر شما) از خود طرد نمى کنم. چرا که آنها پروردگارشان را ملاقات خواهند کرد. (اگر آنها را از خود برانم، در دادگاه قیامت، خصم من خواهند بود.) ولى شما را گروهى مى بینم که جهالت به خرج مى دهید. (سوره مبارکه هود/ آیه ۲۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر من هیچ فرد باایمانى را طرد نمى کنم! در آیات گذشته، دیدیم که قوم خودخواه و بهانه جو ایرادهاى مختلفى به نوح داشتند، که او با بیانى رسا و روشن به آنها پاسخ گفت. آیات مورد بحث نیز، دنباله پاسخگوئى به بهانه جوئى هاى آنها است. این آیه، یکى از دلائل نبوت را که نوح براى روشن ساختن قوم تاریکدل بیان کرده، بازگو مى کند. مى گوید: اى قوم! من در برابر این دعوت، از شما مال و ثروت و اجر و پاداشى مطالبه نمى کنم (وَ یا قَوْمِ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مالاً). اجر و پاداش من تنها بر خدا است (إِنْ أَجرِیَ إِلاّ عَلَى اللّهِ) خدائى که مرا مبعوث به نبوت ساخته و مأمور به دعوت خلق کرده است. این، به خوبى نشان مى دهد که من هدف مادى از این برنامه ندارم و جز به پاداش معنوى الهى نمى اندیشم، چرا که هرگز یک مدعى دروغین نمى تواند چنین باشد و این همه دردسر و ناراحتى را به خاطر هیچ براى خود بخرد. و این، میزان و الگوئى است براى شناخت رهبران راستین، از فرصت طلبان دروغین، که هر گامى را بر مى دارند، به طور مستقیم، یا غیر مستقیم، هدف مادى از آن دارند. پس از آن، در پاسخ آنها که اصرار داشتند: نوح، ایمان آورندگان فقیر و یا کم سن و سال را از خود براند. با قاطعیت مى گوید: من هرگز کسانى را که ایمان آورده اند طرد نمى کنم (وَ ما أَنَا بِطارِدِ الَّذینَ آمَنُوا). چرا که آنها با پروردگار خویش ملاقات خواهند کرد و در سراى دیگر خصم من در برابر او خواهند بود (إِنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ). 🌼🌼🌼 در پایان آیه، به آنها اعلام مى کند: من شما را مردمى جاهل مى دانم (وَ لکِنِّی أَراکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ). چه جهل و نادانى از این بالاتر که مقیاس سنجش فضیلت را گم کرده اید و آن را در ثروت، تمکن مالى، مقام هاى ظاهرى و سن و سال جستجو مى کنید و به گمان شما، افراد پاکدل و با ایمان که دستشان تهى و پایشان برهنه است، از درگاه خدا دورند، این اشتباه بزرگ شما است و نشانه جهل و بى خبریتان!. به علاوه، شما بر اثر جهل و نادانى چنین مى پندارید که پیامبر باید فرشته باشد، در حالى که رهبر انسان ها باید از جنس بشر باشد، تا نیازها و مشکلات و دردهاى آنان را بداند و لمس کند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۹ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

آیه ۲۹ سوره مبارکه هود استاد پرهیزگار @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ» اى قوم من! چه کسى مرا در برابر (مجازات) خدا یارى مى دهد اگر آنان را طرد کنم؟! آیا متذکر نمى شوید؟! (سوره مبارکه هود/ آیه ۳۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در آیه بعد، براى توضیح بیشتر به آنها مى گوید: اى قوم! اگر من این گروه با ایمان را طرد کنم، چه کسى در برابر خدا (در آن دادگاه بزرگ عدالت و حتى در این جهان) مرا یارى خواهد کرد؟! (وَ یا قَوْمِ مَنْ یَنْصُرُنی مِنَ اللّهِ إِنْ طَرَدْتُهُمْ). طرد افراد صالح و مؤمن کار ساده اى نیست، آنها فرداى قیامت دشمن من خواهند بود، و هیچ کس نمى تواند در آنجا از من دفاع کند، و نیز ممکن است مجازات الهى در این جهان دامن مرا بگیرد. آیا اندیشه نمى کنید؟ (أَ فَلا تَذَکَّرُونَ) تا بدانید آنچه مى گویم عین حقیقت است. 🌼🌼🌼 میان تفکر و تذکر این تفاوت وجود دارد که تفکر در حقیقت براى شناخت چیزى است، هر چند هیچ گونه اطلاعى از آن قبلاً نداشته باشیم، ولى تذکر (یاد آورى) در موردى گفته مى شود که انسان قبلاً با آن موضوع آشنائى داشته است، هر چند از طریق آگاهى هاى فطرى باشد، و اتفاقاً مسائل مورد بحث نوح با قومش نیز، همه از این قبیل است، مطالبى است که انسان با مراجعه به فطرت و نهاد خویش آنها را درک مى کند، ولى غرور و تعصب و خودخواهى و غفلتشان بر روى آنها پرده افکنده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳۰ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

آیه ۳۰ سوره مبارکه هود استاد پرهیزگار @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ ۖ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ» من هرگز به شما نمى گویم خزائن الهى نزد من است. و غیب هم نمى دانم. (جز آنچه خدا به من بیاموزد) و نمى گویم من فرشته ام. و (نیز) نمى گویم کسانى که در نظر شما خوار مى آیند، خداوند خیرى به آنها نخواهد داد. خدا از آنچه در دل آنهاست آگاهتر است. (و اگر آنها را از خود برانم،) در این صورت از ستمکاران خواهم بود.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۳۱) @ayehsobh

❇ تفســــــیر آخرین سخنى که نوح در پاسخ ایرادهاى واهى قوم به آنها مى گوید این است که اگر شما خیال مى کنید و انتظار دارید من امتیازى جز از طریق وحى و اعجاز بر شما داشته باشم اشتباه است. با صراحت باید بگویم: من نه به شما مى گویم خزائن الهى در اختیار من است و نه هر کارى بخواهم مى توانم انجام دهم (وَ لا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدی خَزائِنُ اللّهِ). و نه مى گویم از غیب آگاهى دارم (وَ لا أَعْلَمُ الْغَیْبَ). و نه مى گویم من فرشته ام (وَ لا أَقُولُ إِنِّی مَلَکٌ). این گونه ادعاهاى بزرگ و دروغین، مخصوص مدعیان کاذب است و هیچ گاه یک پیامبر راستین چنین ادعاهائى نخواهد کرد; چرا که خزائن الهى و علم غیب تنها در اختیار ذات پاک خدا است، و فرشته بودن با این احساسات بشرى نیز سازگار نیست. بنابراین، هر کس یکى از این سه ادعا، یا همه آنها را داشته باشد، دلیل بر دروغگوئى او است. 🌼🌼🌼 در پایان آیه، بار دیگر به موضوع ایمان آورندگان مستضعف پرداخته و تأکید مى کند: من هرگز نمى توانم درباره این افرادى که در چشم شما حقیرند بگویم، خداوند هیچ خیر و پاداش نیکى به آنها نخواهد داد (وَ لاأَقُولُ لِلَّذینَ تَزْدَری أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللّهُ خَیْراً). بلکه به عکس، خیرِ این جهان و آن جهان مال آنها است، هر چند دستشان از مال و ثروت تهى است. این شما هستید که بر اثر خیالات خام، خیر را در مال و مقام یا سن و سال منحصر ساخته اید و از حقیقت و معنى به کلى بى خبرید. و به فرض، که گفته شما راست باشد و آنها اراذل و اوباش باشند خدا از درون جان آنها و نیّاتشان آگاه است (اللّهُ أَعْلَمُ بِما فی أَنْفُسِهِمْ). من که جز ایمان و صداقت از آنها چیزى نمى بینم و به همین دلیل، وظیفه دارم آنان را بپذیرم. من مأمور به ظاهرم و بنده شناس خداست! و اگر غیر از این کارى کنم مسلماً از ستمکاران خواهم بود (إِنِّی إِذاً لَمِنَ الظّالِمینَ). این احتمال نیز، در تفسیر جمله آخر داده شده است که به تمام محتواى آیه مربوط باشد، یعنى اگر من ادعاى علم غیب یا فرشته بودن، یا مالک خزائن الهى بودن کنم، و یا ایمان آورندگان را طرد نمایم، در پیشگاه خدا و وجدان در صف ستمگران خواهم بود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳۱ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

تو به ما یاد دادی میشود جنگید برای عقیده ای که یک دنیا مخالف دارد. جنگید و نترسید و به هدف رسید إن شاءالله. 🥀سالگرد #رحلت_امام_خمینی_ره تسلیت باد 🥀 #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran