دهند. درباره این که: آیا شخصى که مرتکب صید در حال احرام شده مخیّر در میان این سه چیز است؟ یا باید ترتیب را در آن رعایت کند، یعنى نخست قربانى نماید و اگر نتوانست، اطعام مسکین، و اگر آن هم میسر نشد روزه بگیرد، در میان مفسران و فقهاء گفتگو است، اما ظاهر آیه تخییر است. بعد از آن به فلسفه این کفاره اشاره کرده، مى فرماید: این کفارات به خاطر آن است که کیفر کار خلاف خود را ببیند (لِیَذُوقَ وَبالَ أَمْرِهِ). اما از آنجائى که هیچ حکمى معمولاً شامل گذشته نمى شود، تصریح مى کند: خدا از تخلفاتى که در این زمینه در گذشته انجام داده اید، عفو فرموده است (عَفَا اللّهُ عَمّا سَلَفَ). و هر گاه کسى به این اخطارهاى مکرر و حکم کفاره اعتنا نکند و باز هم مرتکب صید در حال احرام شود، خداوند از چنین کسى انتقام خواهد گرفت و خداوند توانا است، و به موقع انتقام مى گیرد (وَ مَنْ عادَ فَیَنْتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَ اللّهُ عَزیزٌ ذُو انْتِقام). باید توجه داشت در میان مفسران گفتگو است که: آیا کفاره صید با تکرار آن، تکرار مى شود یا نه؟ ظاهر آیه این است که: در صورت تکرار تنها تهدید به انتقام الهى شده و اگر کفاره نیز تکرار مى شد، مى بایست تنها به ذکر انتقام الهى قناعت نشود و تکرار کفاره نیز تصریح گردد، در روایاتى که از طریق اهل بیت(علیهم السلام) به ما رسیده به این موضوع اشاره شده است. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۵ سوره مائده » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ» صید دریایى و طعام آن براى شما و کاروانیان حلال است تا (در حال احرام نیز) از آن بهره مند شوید. ولى تا زمانى که محرم هستید، شکار صحرایى براى شما حرام است.و از (نافرمانى) خدایى که به سوى او محشور مى شوید، بپرهیزید! (مائده/۹۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ در آیه بعد، پیرامون صیدهاى دریا سخن به میان آورده، مى فرماید: صید دریا و طعام آن براى شما (در حال احرام) حلال است (أُحِلَّ لَکُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهُ). در این که منظور از طعام چیست؟ بعضى از مفسران احتمال داده اند: مراد ماهیانى است که بدون صید مى میرند و بر روى آب مى مانند، در حالى که مى دانیم این سخن درست نیست; زیرا ماهى مرده خوردنش حرام است، اگر چه در بعضى از روایات اهل تسنن تصریح به حلیّت آن شده است. آنچه بیشتر از ظاهر آیه استفاده مى شود این است که: منظور از طعام همان خوراکى است که از ماهیان صید شده ترتیب داده شود; زیرا آیه مى خواهد دو چیز را مجاز کند: نخست صید کردن و دیگر خوردن غذاى صید شده. ضمناً از مفهوم این تعبیر، فتواى معروفى که در میان فقهاى ما وجود دارد، نیز اجمالاً استفاده مى شود که در مورد حیوانات صحرائى نه تنها اقدام به صید حرام است، که خوردن گوشت حیوانات صید شده نیز مجاز نیست. پس از آن، به فلسفه این حکم اشاره کرده مى فرماید: این به خاطر این است که شما و مسافران بتوانید بهره ببرید (مَتاعاً لَکُمْ وَ لِلسَّیّارَةِ). یعنى به خاطر این که در حال احرام براى تغذیه به زحمت نیفتید و بتوانید از یک نوع صید بهره مند شوید، این اجازه در مورد صید دریا به شما داده شده است. و از آنجا که معمولاً مسافران اگر بخواهند ماهى صید شده را با خود ببرند آن را با نمک آمیخته و به صورت ماهى شور در مى آورند، بعضى از مفسران جمله فوق را این گونه تفسیر کرده اند که افراد مقیم مى توانند از ماهى تازه و مسافران از ماهى شور استفاده کنند. 🌼🌼🌼 اشتباه نشود، این که در آیه فوق مى خوانیم صید دریا براى شما حلال شده، مفهومش یک حکم کلّى و عمومى درباره صیدهاى دریا نیست، آن چنان که بعضى پنداشته اند; زیرا آیه نمى خواهد اصل حکم صیدهاى دریا را بیان کند، بلکه هدف آیه این است که به مُحرم اجازه دهد صیدهاى دریا که قبل از احرام براى او حلال بوده، در حال احرام از آن استفاده کند. و به تعبیر دیگر: آیه اصل تشریع قانون را بیان نمى کند، بلکه ناظر به خصوصیات قانونى است که قبلاً تشریع شده است، و به اصطلاح در مقام بیان از نظر عمومیت حکم نیست، بلکه فقط احکام مُحرم را بیان مى کند. ولى بار دیگر به عنوان تأکید به حکم سابق بازگشته، مى فرماید: مادام که در حال احرام هستید صیدهاى صحرائى بر شما حرام است (وَ حُرِّمَ عَلَیْکُمْ صَیْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً). و در پایان آیه براى تأکید تمام احکامى که ذکر شد مى فرماید: از خداوندى که در قیامت در پیشگاه او محشور خواهید شد بپرهیزید و با فرمان او مخالفت ننمائید (وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ). «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۶ سوره مائده » @ayehsobh

راهکارهای زندگی موفق در جزء چهارم قرآن کریم @ayehsobh

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات لطفا هر چه در توان دارید برای کمک به سیل زدگان، اقدام کنید. یکی از شهروندان خوزستانی پیام فرستاده اونجا واقعا نیازمند کمک مالی هستند و خواستار این بود که مردمی اقدام بشه، مثل اینکه کمکها از طرف مردم، بهتر از سمت نهادها به دستشون میرسه.

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» خداوند، کعبه ـ بیت الحرام ـ را وسیله اى براى استوارى و سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده. و همچنین ماه حرام، و قربانیهاى بى نشان، و قربانیهاى نشاندار را. این گونه احکام بخاطر آن است که بدانید خداوند، آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مى داند و بدانید خدا بر هر چیزى داناست. (مائده/۹۷) @ayehsobh ارتباط با مدیر کانال: @shahed

راهکارهای زندگی موفق در جزء پنجم قرآن کریم @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ کعبه وسیله اقامه امور مردم در تعقیب آیات گذشته که در زمینه تحریم صید در حال احرام، بحث مى کرد، در این آیه، به اهمیت مکّه و اثر آن در سازمان زندگى اجتماعى مسلمان ها اشاره کرده، نخست مى فرماید: خداوند کعبه، بیت الحرام را وسیله اى براى اقامه امر مردم قرار داده است و ماه حرام و قربانى هاى بى نشان و قربانى هاى نشان دار (جَعَلَ اللّهُ الْکَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرامَ قِیاماً لِلنّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ الْهَدْیَ وَ الْقَلائِدَ). این خانه مقدس، رمز وحدت مردم و مرکزى براى اجتماع دل ها، و کنگره عظیم براى استحکام پیوندهاى گوناگون مى باشد، و در پرتو این خانه مقدس و مرکزیت و معنویت آن، که از ریشه هاى عمیق تاریخى مایه مى گیرد مى توانند بسیارى از نابسامانى هاى خود را سامان بخشند و کاخ سعادت خود را بر پایه آن استوار سازند، لذا در سوره آل عمران ، خانه کعبه را نخستین خانه اى که به سود مردم ساخته شده معرفى مى نماید. 🌼🌼🌼 حقیقت این است که: با توجه به وسعت معنى قِیاماً لِلنّاسِ مسلمانان مى توانند در پناه این خانه و دستور سازنده حج، همه کارهاى خود را سامان بخشند. و از آنجا که این مراسم باید در محیطى امن و امان از جنگ و کشمکش و نزاع صورت گیرد، اشاره به اثر ماه هاى حرام (ماه هائى که جنگ مطلقاً در آن ممنوع است) در این موضوع کرده، مى فرماید: وَ الشَّهْرَ الْحَرامَ . و نیز نظر به این که وجود قربانى هاى بى نشان (هَدْى) و قربانى هاى نشان دار (قَلائِد) که تغذیه مردم را در ایامى که اشتغال به مراسم حج و عمره دارند تأمین کرده و فکر آنها را از این جهت آسوده مى کند، تأثیرى در تکمیل این برنامه دارد به آنها نیز اشاره کرده، مى فرماید: وَ الْهَدْىَ وَ الْقَلائِدَ . و از آنجا که مجموع این برنامه ها و قوانین و مقررات حساب شده، درباره صید و همچنین حرم مکّه و ماه حرام و غیر اینها حکایت از عمق تدبیر و وسعت علم چنین قانونگزارى مى کند، در پایان آیه چنین مى فرماید: خداوند این برنامه هاى منظم را به خاطر این قرار داد تا بدانید علم او به اندازه اى وسیع است که آنچه در آسمان ها و زمین است مى داند و از همه چیز ـ مخصوصاً نیازمندى هاى روحى و جسمى بندگانش ـ با خبر است (ذلِکَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرْضِ وَ أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْء عَلیمٌ). با توجه به آنچه در بالا گفتیم، پیوند آغاز و انجام آیه روشن مى شود; چرا که این دستورات عمیق تشریعى را کسى مى تواند، تنظیم کند که از عمق قوانین تکوینى آگاه و با خبر باشد، تا کسى از تمام جزئیات زمین و آسمان و آنچه به حکم آفرینش در روح و جسم انسان قرار دارد آگاه نباشد، نمى تواند چنین احکامى را پیش بینى کند; زیرا قانونى صحیح و سازنده است که هماهنگ با قانون خلقت و فطرت باشد. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۷ سوره مائده » @ayehsobh

با سلام و تبریک ماه مبارک رمضان لطفا جهت کمک به #سیل_زدگان_خوزستانی هر مبلغی توانستید جمع آوری و ارسال کنید. اوضاع وخیم هست و هموطنان خوزستانی، چشم به دستان پر مهر شما دوخته اند. متشکرم🙏 شماره کارت مسئول گروه جهادی #من_جهادی_ام از خوزستان (رحمان زنگنه): 6037 9918 7725 7422

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» بدانید خدا داراى مجازات شدید، و (در عین حال) آمرزنده و مهربان است. (مائده/۹۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ سپس در آیه بعد، براى تأکید دستورات گذشته و تشویق مردم به انجام آنها و تهدید مخالفان و معصیت کاران مى فرماید: بدانید خدا شدید العقاب و نیز غفور و رحیم است (اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعِقابِ وَ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ). و این که مى بینیم در آیه فوق، شَدِیدُ الْعِقاب بر غَفُورٌ رَحِیْمٌ مقدم داشته شده، شاید اشاره به این است که: مجازات خداوند را با تمام شدتى که دارد مى توان با آب توبه شست و مشمول مغفرت و رحمت خدا گشت. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۸ سوره مائده » @ayehsobh

💡قرآن راه زندگی ‼️با حسود، به نرمی سخن بگوييد تا آتش حسد را خاموش كنيد. ✅راهکارهای زندگی موفق در جزء ششم قرآن کریم @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «مَّا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ» پیامبر وظیفه اى جز رساندن پیام (الهى) ندارد. (و مسؤول اعمال شما نیست) و خداوند آنچه را آشکار مى کنید، و آنچه را پنهان مى دارید مى داند. (مائده/۹۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر❇ و در سومین آیه، باز براى تأکید بیشتر مى فرماید: مسئول اعمال شما خودتان هستید و پیامبر(ص) مسئولیتى جز ابلاغ رسالت و رساندن دستورات خدا ندارد (ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ). و در عین حال خداوند از نیّات شما، و از کارهاى آشکار و پنهانى همگى آگاه و با خبر است (وَ اللّهُ یَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَکْتُمُونَ) 🌼🌼🌼🌼 نکته: اهمیت کعبه کعبه که در این آیات، و آیات گذشته دو بار نام آن به میان آمده، در اصل از ماده کعب به معنى برآمدگى پشت پا است، سپس به هر نوع بلندى و برآمدگى اطلاق شده. و اگر به مکعب نیز مکعب گفته مى شود به خاطر آن است که از چهار طرف داراى برآمدگى است و این که به زنانى که تازه سینه آنها برجستگى پیدا کرده کاعب (جمع آن کواعب) گفته مى شود نیز به همین جهت است. به هر حال، این کلمه (کعبه) هم اشاره به بلندى ظاهرى خانه خدا است و هم رمزى از عظمت و بلندى مقام آن مى باشد. کعبه تاریخچه بسیار طولانى و پر حادثه اى دارد و تمام این حوادث از عظمت و اهمیت آن سرچشمه مى گیرد. اهمیت کعبه به اندازه اى است که ویران کردن آن در روایات اسلامى در ردیف قتل پیامبر و امام قرار گرفته. نگاه کردن به آن، عبادت، و طواف گرد آن از بهترین اعمال است، حتى در روایتى از امام باقر(ع) مى خوانیم: شایسته نیست کسى خانه خود را برتر از کعبه بسازد. ولى باید توجه داشت اهمیت و احترام کعبه هرگز به خاطر ساختمان آن نیست; زیرا به گفته امیر مؤمنان على(ع) در نهج البلاغه در خطبه قاصعه : خداوند خانه خود را در یکى از سرزمین هاى خشک و سوزان و میان کوه هاى خشن قرار داده است و دستور داده از مصالح بسیار ساده اى آن را بنا کنند، از سنگ هاى عادى و معمولى. ولى از آنجا که خانه کعبه قدیمى ترین و پرسابقه ترین مرکز توحید و پرستش خدا است و نقطه تمرکزى براى توجه ملت ها و اقوام مختلف است، در پیشگاه خدا این همه اهمیت یافته است. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۹ سوره مائده » @ayehsobh

راهکارهای زندگی موفق در جزء هفتم قرآن کریم

🔺️ دستور رهبرانقلاب به فرماندهان نیروی انتظامی: 👈 با قاچاق و عوامل ناامن‌کننده #فضای_مجازی برخورد جدی کنید. ۹۸/۲/۸ #اهمیت_فضای_مجازی @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قُل لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» بگو: «(هیچ گاه) ناپاک و پاک مساوى نیستند. هر چند فزونى ناپاکها، تو را به شگفتى اندازد. از (مخالفت) خدا بپرهیزید اى صاحبان خرد، تا رستگار شوید.» (مائده/۱۰۰) @ayehsobh ارتباط با مدیر کانال: @shahed

❇ تفســــــیر❇ اکثریت دلیل پاکى نیست در آیات گذشته سخن از تحریم مشروبات الکلى و قمار و انصاب و ازلام و صید کردن در حال احرام بود، از آنجا که بعضى از افراد ممکن است براى ارتکاب این گونه گناهان عمل اکثریت را در پاره اى از محیط ها دستاویز قرار دهند و به بهانه این که: مثلاً اکثریت مردم فلان شهر شراب مى نوشند و یا آلوده قمارند، و یا این که اکثریت مردم در فلان شرائط به تحریم صید و مانند آن اعتنا نمى کنند، از انجام این دستورها سر باز زنند و آنها را به دست فراموشى بسپارند. براى این که این بهانه در این مورد و در تمام موارد از این گونه افراد به کلّى گرفته شود، خداوند یک قاعده کلّى و اساسى را در یک عبارت کوتاه بیان کرده، مى فرماید: اى پیامبر! بگو: هیچ گاه ناپاک و پاک یکسان نخواهد بود، اگر چه فزونى ناپاک و کثرت آلودگان تو را به شگفتى فرو برد ! (قُلْ لایَسْتَوِی الْخَبیثُ وَ الطَّیِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبیثِ). بنابراین، خبیث و طیب در آیه فوق به معنى هر گونه موجود ناپاک و پاک است، اعم از غذاهاى پاک و ناپاک، افکار پاک و ناپاک. 🌼🌼🌼 و در پایان آیه، اندیشمندان و صاحبان عقل و هوش را مخاطب ساخته و تأکید مى کند: اى اندیشمندان و صاحبان عقل! از خدا بپرهیزید تا رستگار شوید!(فَاتَّقُوا اللّهَ یا أُولِی الأَلْبابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ). اما این که در آیه ظاهراً توضیح واضحى بیان شده از این نظر است که ممکن است، کسى خیال کند عوارضى از قبیل فزونى طرفداران پلیدى و به اصطلاح اکثریت باعث آن شود، که چیز ناپاک در ردیف پاک قرار گیرد، چنان که ملاحظه کرده اید، گاهى بعضى از مردم تحت تأثیر انبوه جمعیت و تمایلات اکثریت قرار گرفته، تصور مى کنند، به هر مطلبى که اکثریت تمایل پیدا کرد، نشانه قطعى و بدون چون و چراى درستى آن مطلب است، در حالى که چنین نیست، مواردى که اکثریت اجتماعات گرفتار اشتباهات روشن شده اند بسیار زیاد است. در واقع، آنچه براى شناسائى خوب از بد ( خبیث از طیّب ) لازم است اکثریت کیفى است نه اکثریت کمّى، یعنى افکار قوى تر و والاتر و عالى تر و اندیشه هاى تواناتر و پاک تر لازم است، نه کثرت نفرات طرفدار. این مسأله شاید با مذاق بعضى از مردم امروز سازگار نباشد که بر اثر تلقینات و تبلیغاتى کوشش شده، همیشه تمایلات اکثریت را به عنوان یک مقیاس سنجش نیک از بد به خورد آنها بدهند، تا آنجا که باور کرده اند، حق یعنى چیزى که اکثریت بپسندد، و خوب چیزى است که اکثریت به آن مایل باشد در حالى که چنین نیست. و بسیارى از گرفتارى هاى مردم دنیا بر اثر همین طرز تفکر است. آرى اگر اکثریت از رهبرى صحیح و تعلیمات درستى بهره مند گردد و به اصطلاح یک اکثریتِ به تمام معنى رشید شود، آنگاه ممکن است تمایلات او مقیاسى براى سنجش خوب و بد باشد، نه اکثریت هاى رهبرى نشده و غیر رشید. در هر حال، قرآن در آیه مورد بحث، اشاره اى به این واقعیت کرده، مى فرماید: هرگز زیادى بدان و ناپاکان شما را به شگفتى در نیاورد و در موارد دیگر ـ بیش از ده بار ـ فرموده: وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لایَعْلَمُونَ: کار اکثر مردم از روى علم و دانش نیست! 🌼🌼🌼 ضمناً، باید توجه داشت: اگر در آیه کلمه خبیث بر طیّب مقدم داشته شده است، به خاطر آن است که در آیه مورد بحث روى سخن با کسانى است که فزونى خبیث را دلیل بر اهمیت آن مى گیرند، و باید به آنها پاسخ گفته شود، و به آنها گوشزد مى کند، که ملاک خوبى و بدى در هیچ مورد، کثرت و قلت، اکثریت و اقلیت نیست، بلکه در همه جا و همه وقت پاکى بهتر از ناپاکى است، و صاحبان عقل و اندیشه هیچ گاه فریب کثرت را نمى خورند، همواره از پلیدى دورى مى کنند، اگر چه تمام افراد محیطشان آلوده باشند، و به سراغ پاکى ها مى روند اگر چه تمام افراد محیط با آن مخالفت ورزند. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۰۰ سوره مائده » @ayehsobh

راهکارهای #زندگی_موفق در جزء هشتم قرآن کریم

امام خامنه‌ای: #فضای_مجازی به اندازه انقلاب اسلامی اهمیت دارد. به اعتقاد من، امروز ذکر مستحبی بعد از نماز ما کار #فرهنگی و #جهادی در فضای مجازی است. #اهمیت_فضای_مجازی #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن تَسْأَلُوا عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ» اى کسانى که ایمان آورده اید! از چیزهایى که اگر براى شما آشکار گردد، شما را در رنج مى افکند، سؤال نکنید. و اگر به هنگام نزول قرآن، از آنها سؤال کنید، براى شما آشکار مى شود. خداوند آنها را (براى سهولت) نادیده گرفته است. و خداوند، آمرزنده و داراى حلم است. (مائده/۱۰۱) @ayehsobh

راهکارهای زندگی موفق در جزء نهم قرآن کریم @rahrovanraheqoran

❇ تفســــــیر❇ شأن نزول: در شأن نزول آیات فوق در منابع حدیث و تفسیر، اقوال مختلفى دیده مى شود، ولى آنچه با آیات فوق و تعبیرات آن سازگارتر است، شأن نزولى است که در تفسیر مجمع البیان از على بن ابى طالب(علیه السلام) نقل شده است که: روزى پیامبر(صلى الله علیه وآله) خطبه اى خواند و دستور خدا را درباره حج بیان کرد، شخصى به نام عکاشه ـ و به روایتى سراقه ـ گفت: آیا این دستور براى هر سال است، و همه سال باید حج به جا بیاوریم؟ پیامبر(صلى الله علیه وآله) به سؤال او پاسخ نگفت، ولى او اصرار کرد، و دو بار، و یا سه بار، سؤال خود را تکرار نمود. پیامبر(صلى الله علیه وآله)فرمود: واى بر تو! چرا این همه اصرار مى کنى؟ اگر در جواب تو بگویم بلى، حج در همه سال بر همه شما واجب مى شود. اگر در همه سال واجب باشد توانائى انجام آن را نخواهید داشت. و اگر با آن مخالفت کنید گناهکار خواهید بود. بنابراین، مادام که چیزى به شما نگفته ام روى آن اصرار نورزید; زیرا (یکى از) امورى که باعث هلاکت (بعضى از) اقوام گذشته شد این بود که: لجاجت و پرحرفى مى کردند و از پیامبرشان زیاد سؤال مى نمودند، پس هنگامى که به شما دستورى مى دهم به اندازه توانائى خود آن را انجام دهید (إِذا أَمَرْتُکُمْ مِنْ شَیْء فَأْتُوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُم) و هنگامى که شما را از چیزى نهى مى کنم خوددارى کنید، آیات فوق نازل شد و آنها را از این کار باز داشت. اشتباه نشود، منظور از این شأن نزول ـ همان طور که در تفسیر آیه خواهیم گفت ـ این نیست که راه سؤال، پرسش و فراگیرى مطالب را به روى مردم ببندد; زیرا قرآن در آیات خود صریحاً دستور مى دهد: مردم آنچه را نمى دانند از اهل اطلاع بپرسند فَاسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لاتَعْلَمُون. بلکه منظور سؤال هاى نا به جا و بهانه گیرى ها و لجاجت هائى است که غالباً سبب مشوّش شدن اذهان مردم، و موجب مزاحمت گوینده، و پراکندگى رشته سخن و برنامه او مى گردد. 🌼🌼🌼🌼 تفسیر: سؤالات بى جا! شک نیست که سؤال کلید فهم حقائق است، و به همین دلیل، کسانى که کمتر مى پرسند، کمتر مى دانند، و در آیات و روایات اسلامى نیز به مسلمانان دستور اکید داده شده است که هر چه را نمى دانند بپرسند. ولى از آنجا که هر قانونى معمولاً استثنائى دارد، این اصل اساسى تعلیم و تربیت نیز، استثنائى دارد و آن این که: گاهى پاره اى از مسائل، پنهان بودنش براى حفظ نظام اجتماع و تأمین مصالح افراد بهتر است، در این گونه موارد جستجوها و پرسش هاى پى در پى، براى پرده برداشتن از روى واقعیت، نه تنها فضیلتى نیست، که مذموم و ناپسند نیز مى باشد، مثلاً غالب پزشکان، صلاح در این مى بینند که بیمارى هاى سخت و وحشتناک را از شخص بیمار مکتوم دارند. گاهى تنها اطرافیان را در جریان مى گذارند، با این قید که از بیمار پنهان دارند; زیرا تجربه نشان داده، بیشتر مردم اگر از عمق بیمارى خود آگاه شوند گرفتار وحشتى مى گردند که اگر کشنده نباشد لااقل بهبودى را به تأخیر مى اندازد. در این گونه موارد، بیمار هرگز نباید در برابر طبیب دلسوز خود به سؤال و اصرار بپردازد; زیرا اصرارهاى مکرّر او گاهى چنان میدان را بر طبیب تنگ مى کند که براى آسودگى خود و رسیدگى به سایر بیماران جز این نمى بیند که حقیقت را براى این بیمار لجوج آشکار سازد اگر چه او از این رهگذر زیان هائى ببیند. همچنین مردم در همکارى هاى خود نیاز به خوش بینى دارند و براى حفظ این سرمایه بزرگ، صلاح این است که از تمام جزئیات حال یکدیگر با خبر نباشند; زیرا بالاخره هر کس نقطه ضعفى دارد، و فاش شدن تمام نقطه هاى ضعف، همکارى هاى افراد را با اشکال مواجه مى کند، مثلاً ممکن است یک فرد با شخصیت و مؤثر، تصادفاً در یک خانواده پست و پائین متولد شده باشد، اگر سابقه او فاش شود، ممکن است آثار وجودى او در جامعه متزلزل گردد. در این گونه موارد به هیچ وجه نباید افراد، اصرارى داشته باشند و به جستجو برخیزند. و یا این که: بسیارى از نقشه ها و طرح هاى مبارزات اجتماعى باید تا هنگام عمل مکتوم باشد و اصرار در افشاى آنها ضربه اى بر موفقیت و پیروزى اجتماع است. اینها و امثال آن، مواردى است که سؤال کردن در آن صحیح نیست و رهبران تا در فشار زیاد قرار نگیرند، نباید آنها را پاسخ گویند. قرآن در آیه فوق به این موضوع اشاره کرده، صریحاً مى فرماید: اى کسانى که ایمان آورده اید! از امورى که افشاى آنها باعث ناراحتى و دردسر شما مى شود پرسش نکنید ! (یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لاتَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ). ولى از آنجا که سؤالات پى در پى از ناحیه افراد، و پاسخ نگفتن به آنها ممکن است موجب شک و تردید براى دیگران گردد، و مفاسد بیشترى به بار آورد اضافه مى کند: اگر به هنگام نزول قرآن در این گونه موارد زیاد اصرار کنید بر شما افشاء مى شود اما به زحمت خواهید افتاد (وَ إِنْ تَسْئَلُ

وا عَنْها حینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَکُمْ). و این که افشا کردن اینها را به زمان نزول قرآن اختصاص مى دهد، به خاطر آن است که: سؤالات مربوط به مسائلى بوده که مى بایست از طریق وحى روشن گردد. سپس اضافه مى کند: تصور نکنید: اگر خداوند از بیان پاره اى از مسائل سکوت کرده است، از آن غفلت داشته، بلکه مى خواسته است شما را در توسعه قرار دهد و آنها را بخشوده است، و خداوند بخشنده حلیم است (عَفَا اللّهُ عَنْها وَ اللّهُ غَفُورٌ حَلیمٌ). 🌼🌼🌼 سؤال: ممکن است گفته شود: اگر افشاى این امور بر خلاف مصلحت مردم است چرا با اصرار، افشا مى شود؟ پاسخ: دلیل آن همان است که در بالا اشاره کردیم: گاهى اگر رهبر در مقابل سؤالات پى در پى و مصرانه سکوت کند، مفاسد دیگرى به بار مى آورد، سوءظن هائى بر مى انگیزد و باعث مشوّش شدن اذهان مردم مى شود. همان طور که اگر طبیب در برابر سؤالات پى در پى مریض، سکوت اختیار کند گاهى ممکن است بیمار را، در اصل تشخیص بیمارى به وسیله طبیب، به تردید اندازد، و تصور کند اصولاً بیمارى او ناشناخته مانده، و دستورات او را به کار نبندد، در اینجا طبیب چاره اى جز افشاى بیمارى ندارد، اگر چه بیمار از این رهگذر دردسرهائى پیدا کند. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۰۱ سوره مائده » @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ» جمعى از پیشینیان شما، از چنان امورى سؤال کردند. و سپس با آن به مخالفت برخاستند. (ممکن است شما هم چنین سرنوشتى پیدا کنید). (مائده/۱۰۲) @ayehsobh