🇮🇷 ♦️در #مکتب امام خمینی(ره) 🔺️مستقیما سراغ شما نمی آیند... قدرت های بزرگ نشسته اند آنجا که با ایادی خودشان در این کشور راه هایی درست کنند که خود اهالی این کشور برای آنها جاده را صاف کند. آنها مستقیما نمی آیند سراغ شما، آنها با این راه ها، با قلم های فاسد، با فکرهای فاسد که در خدمت میگیرند به سراغ شما می آیند. صحیفه امام؛ ج ۱۷؛ ص ۴۳۶ | جماران؛ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۶۲ 🔖 #لبیک_یا_خامنه_ای 🔖 #مکتب_امام 🔖 #عید_فطر 🔖 #ماه‌_مبارک‌_رمضان 🇮🇷 #مهارتورم #رشد‌_تولید 🖇 #روشنگری #ثامن #ظهور https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 این عمار ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─

📸برگزاری نماز عید فطر در مسجد الاقصی با حضور ده‌ها هزار نمازگزار فلسطینی #ظهور https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 این عمار ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد چهل و سوم خطبه ۱۸۶ بند ۳ و ۴ #ظهور https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 این عمار ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و چهل و سوم ┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه186 3⃣ شناخت قدرت پروردگار ♦️ پيش از او چيزی وجود نداشته وگرنه خدای ديگری می بود. نمی شود گفت: خدا نبود و پديد آمد که در آن صورت صفات پديده ها را پيدا می کند و نمی شود گفت: بين خدا و پديده ها جدايی است و خدا بر پديده ها برتری دارد تا سازنده و ساخته شده، همانند تصوّر شوند و خالق و پديد آمده به يکديگر تشبيه گردند. مخلوقات را بدون استفاده از طرح و الگوی ديگران آفريد و در آفرينش پديده ها از هيچ کسی ياری نگرفت. زمين را آفريد و آن را برپا نگهداشت، بدون آن که مشغولش سازد و در حرکت و بی قراری، آن را نظم و اعتدال بخشيد و بدون ستونی آن را به پاداشت و بدون استوانه ها بالايش برد و از کجی و فرو ريختن نگهداشت و از سقوط و در هم شکافتن حفظ کرد. ميخ های زمين را محکم و کوه های آن را استوار و چشمه هايش را جاری و درّه ها را ايجاد کرد. آنچه بنا کرده به سُستی نگراييد و آنچه را توانا کرد ناتوان نشد. خدا با بزرگی و قدرت بر آفريده ها حاکم است و با علم و آگاهی از باطن و درونشان باخبر است و با جلال و عزّت خود از همه برتر و بالاتر است. چيزی از فرمان او سرپيچی نمی کند و چيزی قدرت مخالفت با او را ندارد، تا بر او پيروز گردد و شتابنده ای از او توان گريختن ندارد که بر او پيشی گيرد و به سرمايه داری نياز ندارد تا او را روزی دهد. همه در برابر او فروتنند و در برابر عظمت او ذليل و خوارند. از قدرت و حکومت او به سوی ديگری نمی توان گريخت که از سود و زيانش در امان ماند. همتايی ندارد تا با او برابری کند، و او را همانندی نيست که شبيه او باشد. اوست نابودکننده پديده ها پس از آفرينش، که گويا موجودی نبود. 4⃣ معاد و آفرينش دوباره پديده ها ♦️نابودی جهان پس از پديد آمدن، شگفت آورتر از آفرينش آغازين آن نيست. چگونه محال است در صورتی که اگر همه جانداران جهان، از پرندگان و چهارپايان، آنچه در آغل است و آنچه در بيابان سرگرم چراست، از تمام نژادها و جنس ها، درس نخوانده و انسان های زيرک، گرد هم آيند تا پشّه ای را بيافرينند، توان پديد آوردن آن را ندارند، و راه پيدايش آن را نمی شناسند، که عقل هايشان سرگردان و در شناخت آن حيران می مانند و نيروی آنها سُست و به پايان می رسد و رانده و درمانده باز می گردند، آنگاه اعتراف به شکست می کنند و اقرار دارند که نمی توانند پشّه ای بيافرينند و از نابود ساختنش ناتوانند!. همانا پس از نابودی جهان، تنها خدای سبحان باقی می ماند، تنهایِ تنها که چيزی با او نيست، آن گونه که قبل از آفرينش جهان چيزی با او نبود، نه زمانی و نه مکانی، بی وقت و بی زمان. در آن هنگام مهلت ها به سر آيد، سال ها و ساعت ها سپری شود و چيزی جز خدای يگانه قهّار باقی نمی ماند که بازگشت همه چيز به سوی اوست. پديده ها، چنان که در آغاز آفريده شدن قدرتی نداشتند، به هنگام نابودی نيز قدرت مخالفتی ندارند، زيرا اگر می توانستند پايدار می ماندند. آفرينش چيزی برای خدا رنج آور نبوده و در آفرينش موجودات دچار فرسودگی و ناتوانی نشده است. موجودات را برای استحکام حکومتش نيافريده و برای ترس از کمبود و نقصان پديد نياورده است. آفرينش مخلوقات نه برای ياری خواستن در برابر همتايی بود که ممکن است بر او غلبه يابد و نه برای پرهيز از دشمنی بود که به او هجوم آورد و نه برای طولانی شدن دوران حکومت و نه برای پيروز شدن بر شريک و همتايی مخالف و نه برای رفع تنهايی. سپس، همه موجودات را نابود می کند، نه برای خستگی ازاداره آنها و نه برای آسايش و استراحت و نه به خاطر رنج و سنگينی که برای او داشتند و نه برای طولانی شدن ملال آور زندگيشان، بلکه خداوند با لطف خود موجودات را اداره می فرمايد و با فرمان خود همه را برپا می دارد و با قدرت خود همه را استوار می کند. سپس بدون آن که نيازی داشته باشد، بار ديگر همه را باز می گرداند، نه برای اينکه از آنها کمکی بگيرد و نه برای رهاشدن از تنهايی تا با آنها مأنوس شود ونه آن که تجربه ای به دست آورد و نه برای آن که از فقر و نياز به توانگری رسد و يا از ذلّت و خواری به عزّت و قدرت راه يابد. ┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄ #ظهور https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 این عمار ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت44 7⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت44 ( 7 ) 🔹 ویژگی های بهترین بندگان 🔰 بحث چهارم از مباحث عمل برای روز حساب، بحث آفت ها و زشتی هایِ بی عملی است . 🔻مولا علی (علیه السلام) درحکمت ۳۳۷ نهج البلاغه می فرمایند : «الدَّاعِي بِلَا عَمَلٍ، كَالرَّامِي بِلَا وَتَرٍ » " کسی که ادّعا می کند و دعوت می کند دیگران را به خوبی ها، اما خودش عمل نمی کند؛ مثل تیراندازی است که تیراندازی بلد است اما کمانی ندارد که تیراندازی کند." 🔻یا در حکمت ۳۶ می فرمایند: «مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ، أَسَاءَ الْعَمَلَ » از آسیب ها و آفت ها و موانع کارِ صالح این است که انسان آرزوهای بی خود داشته باشد. " کسی که آرزوی طولانی داشته باشد، عمل خودش را خراب می کند ، زشت می کند. " 🔻یا در حکمت ۱۲۷ می فرمایند: «مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ » "کسی که در عمل صالح کوتاهی کند، گرفتار همّ و غم و غصّه و افسردگی می شود." 🔻و در حکمت ۳۸۴ می فرمایند : « التَّقْصِيرُ فِي حُسْنِ الْعَمَلِ، إِذَا وَثِقْتَ بِالثَّوَابِ عَلَيْهِ غَبْنٌ» " کوتاهی کردن در خوب عمل کردن، در حالیکه می دانی عمل صالح و نیک انجام دادن ثواب دارد، این کوتاهی کردنت مایهٔ غَبن و خسارت و حسرتت خواهد شد. 🔻و در حکمت ۱۵۰ مولا علی (علیه السلام)، مفصّل و بسیار زیبا شخصیّت ها و روحیات و خصالی که باعث میشود انسان امیدهای واهی بی عمل داشته باشد و عواقبی که بر این خصوصیات و خصال مترتب میشود را بیان می فرمایند؛ که در قسمتِ بعدی خدمت شما تقدیم خواهد شد. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد...

🌳شجره آشوب« قسمت صد و چهل و دوم» 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻4.ابوموسی، قائل به مظلوم کشته شدن عثمان بود. این موضوع از اعتقادات بنی امیه است. پیش از این گفتیم او در زمان امام علی (ع) نیز بر بیعت عثمان وفادار بود. 🔻5. در سال آخر حکومت امام، معاویه لشکریان خود را برای برهم ریختن سرزمینهای اسلامی از شام می فرستاد. در یکی از این حملات، بسر بن ارطاه به یمن و مکه حمله کرد و خونهای زیادی ریخت و اموال بسیاری را به غارت برد. اما جالب اینکه با ابوموسی اشعری، هیچ کاری نداشت. آیا ابوموسی تهدیدی برای بسر بود که با او کاری نداشت؟ یا اینکه خدمات گرانبهای این شخص در ماجرای حکمیت به جبهه معاویه سبب شد تا از قتل و غارت لشکر بنی امیه در امان بماند؟ جالب اینکه بسر به ابوموسی گفت من با یار رسول خدا یعنی ابوموسی کاری ندارم. 🔻سوال ما اینجاست پس چرا بسر دنبال جابر بن عبدالله انصاری می گشت و می گفت مردم مدینه در امان نیستند تا اینکه جابر را تسلیم کنند؟ آیا جابر از یاران رسول خدا نبود یا اینکه نکشتن ابوموسی علت دیگری داشت که همان دوستی دیرینه او با معاویه بود؟ 🔻6. یکی دیگر از موارد ارتباط و دوستی او با کفار بنی امیه، صدا زدن معاویه با لقب «امیرالمومنین» و «امین الله» است. حتی او هنگام نبرد امام حسن علیه السلام با معاویه، به لشکر معاویه پیوست. این دوستی معاویه، حتی به ابوبرده نیز که گفتیم از دشمنان علی علیه السلام محسوب می شد، رسیده بود؛ تا حدی که معاویه، پسر ابوموسی را «پسر برادرم» خطاب کرد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد...