🎥 منابع فلسطینی می‌گویند مساجد جنوب جنین درحال پخش قرائت دعا برای مبارزان مقاومت هستند. مقاومت اینچنین افکار عمومی را برای مبارزه آماده می‌کند. وقتی مردم پای کار هر موضوع بیایند قطعا نصرت الهی هم همراه می شود. @ayoubi

کاهش مشارکت اعتبار زدایی از دموکراسی انتخابات یکی از مظاهر اصلی و البته حداقلی  دموکراسی در جهان است. همه کشور ها برای تظاهر به مردمی بودن تلاش می کنند تا با برگزاری انتخابات هایی با مشارکت بالا به نظام حکمرانی خود مشروعیت ببخشند. علی الظاهر حکومتی هم که پشتوانه مردمی و یا به عبارتی سرمایه اجتماعی داشته باشد در مناسبات بین المللی دست برتر را دارد. عوامل متعددی در افزایش مشارکت مردم در انتخابات موثر هستند که بعضی از آنها مشترک اند و برخی مبتنی بر خاستگاه اجتماعی، فرهنگ، جایگاه جهانی و ... هر کشور متفاوت می باشد. به طور مثال در برخی از خرده فرهنگ ها اساسا مردم حقی برای انتخاب خود قائل نیستند و با پیروی از مراجع افکار حق انتخاب خود  را واگذار می کنند. برای این جوامع عوامل دیگر در مشارکت تاثیر چندانی ندارد و تنها عامل موثر تبعیت است. این مراجع افکار می توانند بزرگان دینی، قومی و قبیله ای و ... باشند. البته این سو گیری ها در انتخاب ها با گذر نسل ها در حال کاهش است و افراد در حال رها شدن از این قیود هستند. در این میان عوامل مشترک در افزایش مشارکت ها نقش تعیین کننده ای دارند. شاید عامل اصلی میزان اثر گذاری انتخاب فرد در زندگی تلقی شود. به عبارتی اگر افراد انتخاب یک فرد یا جریان و عدم انتخاب آن را موثر در زندگی خود ببینند قطعا به مشارکت ترغیب می شوند. یکی دیگر از عوامل موثر در افزایش مشارکت تسهیل امر انتخاب است. به چه معنا؟ اینکه حاکمیت باید فرایند رای دهی را برای مردم تسهیل کند‌. رای دادن در کشور ما فرایندی به نسبت سخت تر از سایر کشور هاست. رای گیری در یک روز، در محل های خاص بعضا شرکت در صف های طولانی در گرما و سرما و... برآورد ها نشان می دهد برطرف شدن عوامل این چنینی می تواند درصد قابل توجهی مشارکت را بالا ببرد. سقلمه: ۱- تسهیل رای گیری برای تسهیل رای دهی اولین گام انتخابات الکترونیکی و حضوری هم زمان است. بخش قابل توجهی از مردم ما آشنا با فناوری ها ی روز و مسلط به استفاده از فضای مجازی هستند. برای این افراد بهترین روش روش مجازی است. بخشی از مردم هم این قابلیت را کمتر دارند برای این افراد اختصاص صندوق های رای گیری ثابت و سیار کما فی السابق کاربرد دارد. نکته بعد افزایش بازه زمانی رای گیری هست. در برخی کشور ها از جمله آمریکا این بازه به ۱ تا ۲ ماه می رسد. برگزاری انتخابات در یک روز آن هم جمعه باعث می شود بخشی از مردم که دست کم مردد هستند رای ندهند. ۲- ایجاد مشوق اگر به انتخابات به عنوان تکلیف شهروندی نگاه شود تکلیفی که به ازای حقوق شهروندی ایجاد می گردد، در این صورت شهروندی که تکلیف مدار است باید تشویق شود. مشوق ها متفاوت از عوامل سلبی و اجبار کننده است. طبق گزارش‌های منتشره تا پایان ژانویه ۲۰۲۳، در مجموع بیش از ۲۲ کشور قانون رای گیری اجباری را در قوانین کشوری خود دارند، اما فقط در بیش از ۱۰ کشور این قانون به اجرا گذاشته شده است. اوروگوئه، ایتالیا، تایلند، سنگاپور، پرو، پاراگوئا، پاناما، نائورو، مکزیک ،لوگزامبورگ، لبنان، یونان، مصر، هندوراس، اکوادور، کنگو، دومونیکن، کاستاریکا، برزیل، بولیوی، بلژیک، استرالیا، آرژانین و ترکیه در زمره این کشورها هستند. یکی از موثر ترین مشوق ها امکان مشارکت شهروند تکلیف مدار در تصمیم گیری های جزئی تر در امور شهری و شهروندی است. به این معنا که از این افراد برای نظرخواهی برای امور اداره شهر استفاده شود. این امور از ایجاد یک زیرساخت در شهر می تواند باشد تا امکان انتخاب یک مدیر یا مسئول شهری و یا امکان مشارکت در ساخت آینده مطلوب محلی و یا شهری... ۳- محدود کردن گزینه ها بر اساس تحقیقات پژوهشگران در تصمیم گیری های فردی و گروهی موضوعی وجود دارد به عنوان پارادوکس انتخاب. پارادوکس انتخاب یعنی اگر تعداد گزینه ها مورد انتخاب بیشتر شود انتخاب سخت تر می شود در حالی که ظاهر باید آسان تر شود. در اکثر کشورهایی که مشارکت قابل قبولی دارند انتخاب بین دو فرد یا دو جریان است‌. مردم برای انتخاب در این صورت نیاز به تامل زیاد ندارند. در کشور ما در انتخابات ریاست جمهوری انتخاب معمولا بیش از چهار نفر و در سایر انتخابات ها بدلیل نبود احزاب واقعی انتخاب بین صدها نفر! با داشتن گزینه های بیشتر فرایند انتخاب و مشارکت گیج کننده و دشوارتر می شود و عده ای به طور کلی قید انتخاب کردن را می زنند. #محمد_ایوبی_پور @ayoubipour

عدالت پیشران سرمایه اجتماعی یکی از موضوعات مهم در حکمرانی مسئله سرمایه اجتماعی حاکمیت است. ظهرو بروز این سرمایه اجتماعی در بارزترین وجه خود در انتخابات ها نمایان می شود و در لایه های عمیق تر در بزنگاه جراحی های اقتصادی و اجتماعی نمود پیدا می کند. اصلاح و تغییرات بزرگ نیازمند جراحی است و جراحی بدون درد میسر نمی شود و تحمل درد توسط مردم نیازمند سرمایه اجتماعی است. دو عامل اصلی در خلق سرمایه اجتماعی را می توان محبت و اعتماد معرفی کرد. محبت به معنای میزان علاقه مردم به کارگزار و اعتماد هم به معنای باورمندی مردم به توانمندی کارگزار است. مسئله مهم این است که این محبت و اعتماد چگونه حاصل می شود. امیر االمومنین (ع) در نامه ۵۳ نهج البلاغه بیان می دارد فَاِنَّ عَطْفَكَ عَلَيْهِمْ يَعْطِفُ قُلُوبَهُمْ عَلَيْكَ. وَ اِنَّ اَفْضَلَ قُرَّةِ عَيْنِ الْوُلاةِ اسْتِقامَةُ الْعَدْلِ فِى الْبِلادِ، وَ ظُهُورُ مَوَدَّةِ الرَّعِيَّةِ. وَ اِنَّهُ لاتَظْهَرُ مَوَدَّتُهُمْ اِلاّ بِسَلامَةِ صُدُورِهِمْ مهربانی تو نسبت به مردم دلهایشان را متوجه تو می‌ گرداند. برترین چیزی‌ که موجب چشم روشنی‌ زمامداران می‌ شود برقراری‌ عدالت در شهرها، و ظهور دوستی‌ و محبت مردم است. و محبت مردم جز از طریق رفع سو ظن به زمامدار حاصل نمی‌شود. بر اساس بیان ایشان چیزی که باعث محبت مردم به حاکم ( بخوانید سرمایه اجتماعی) می شود رفع سو ظن است و چیزی که باعث رفع سو ظن خواهد شد برقراری عدالت است. 👌سقلمه: حاکمان برای ایجاد سرمایه اجتماعی لازم است بدنبال ایجاد عدالت باشند. اما چیزی که از گذشته تاکنون دغدغه کارگزاران بوده و هست ایجاد رفاه است. ولی مردم رفاه سرمایه اجتماعی ایجاد نمی کند مرفه ترین افراد در جوامع مختلف بی اعتماد ترین و نامهربان ترین افراد نسبت به مسئولان هستند. بر قراری عدالت هم نیاز به الگوی حکمرانی عدالت محور دارد و هم اقدامات به ظاهر خرد ولی آشکار و نمایان. اصلی ترین مولفه عدالت حاکمیت قانون است حاکمیت قانون یعنی همه در برابر قانون یکسان اند و این قانون است که حکمفرماست. 📌خلاصه نکات گفته شده: سرمایه اجتماعی نیازمند عدالت است و عدالت هم ثمره حاکمیت قانون. #محمد_ایوبی_پور @ayoubipour

مقاله کوتاه آینده جنگ ایران و اسرائیل دکتر محمد ایوبی پور استادیار گروه آینده پژوهی @ayoubipour

‏مهارت و کارکشتگی زاده نیاز است و موفقیت زاده مشکلات #توسعه_فردی @ayoubi

#توسعه_مدیریت نقش شما در مقام مدیر این نیست که خودتان کارها را انجام دهید. حتی اگر در آن بهترین هستید زیرا این کار شما را از وظایف اصلی تان بسیار دور می کند. نقش شما به عنوان مدیر بهبود اهداف، افراد و فرایند تیم به صورتی که اثر تصاعدی چشمگیری بر نتیجه جمعی داشته باشید.

برنامه صد روزه ترامپ در قبال ایران فایل شامل یک برنامه ۱۰۰ روزه برای دولت ترامپ در ژانویه ۲۰۲۵ با محوریت سیاست‌های مرتبط با ایران را ارائه می‌دهد. این برنامه توسط گروه United Against Nuclear Iran (UANI) تهیه شده است و پیشنهادهایی برای تقویت فشار بر جمهوری اسلامی ایران و تغییر رفتارهای این کشور ارائه می‌دهد. این پیشنهادها در چهار حوزه اصلی دسته‌بندی شده‌اند: دیپلماسی، عملیات اطلاعاتی، نظامی، و اقتصادی. در ادامه، نکات اصلی این برنامه را بررسی می‌کنیم: ۱. حوزه دیپلماسی سخنرانی سیاست ایران توسط رئیس‌جمهور: ترامپ باید یک سخنرانی مهم ارائه دهد و استراتژی خود را برای تضعیف جمهوری اسلامی و حمایت از مردم ایران اعلام کند. تصویب قطعنامه در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی: ارجاع موارد نقض توافقات هسته‌ای توسط ایران به شورای امنیت سازمان ملل. فعال‌سازی مکانیزم تحریم‌های U.N.: بازگرداندن تحریم‌های پیشین سازمان ملل علیه ایران. تشکیل ائتلاف مقابله با ایران: ایجاد یک ائتلاف جدید بین کشورها برای فشار همه‌جانبه بر ایران در زمینه‌هایی چون هسته‌ای، موشکی، و حقوق بشر. محدود کردن سفر مقامات ایرانی: اعمال محدودیت‌های ویزا برای مقامات ایرانی در سازمان ملل. ۲. عملیات اطلاعاتی و مقابله با سانسور عملیات روانی: ایجاد تیمی برای اجرای عملیات روانی به زبان فارسی جهت تضعیف رژیم ایران و تقویت انگیزه‌های دموکراتیک مردم ایران. تضعیف سانسور: گسترش دسترسی مردم ایران به اطلاعات بدون سانسور از طریق فناوری‌هایی مانند استارلینک. مقابله با اطلاعات نادرست: تدوین استراتژی برای مقابله با تبلیغات رژیم ایران و افشای فساد و سرکوب‌های داخلی. ۳. اقدامات نظامی و عملیات ویژه اعلام سیاست صریح در استفاده از نیرو: اعلام آمادگی برای استفاده از نیرو در صورت تهدیدهای جدی از سوی ایران. تقویت همکاری با اسرائیل: انتقال تسلیحات پیشرفته برای تقویت توان دفاعی اسرائیل در برابر تهدیدات ایران. هدف‌گیری فرماندهان سپاه: حمله به فرماندهان و تأسیسات سپاه پاسداران در صورت تهدید به شهروندان یا منافع آمریکا. ۴. حوزه اقتصادی تحریم‌های مالی: تمرکز بر شناسایی و قطع منابع مالی رژیم ایران و مقابله با فعالیت‌های پولشویی. مسدود کردن بانک‌های ایرانی در اروپا: فشار بر کشورهای اروپایی برای تعطیلی بانک‌های مرتبط با رژیم ایران. ایجاد صندوق دموکراسی: استفاده از دارایی‌های بلوکه‌شده ایران برای حمایت از فعالیت‌های دموکراسی‌خواهانه در داخل کشور. مقابله با دور زدن تحریم‌ها: اجرای تحریم‌های سخت‌گیرانه علیه کشتی‌رانی غیرقانونی ایران. نتیجه‌گیری این برنامه یک نقشه جامع برای تقویت فشار بر ایران ارائه می‌دهد و هدف آن کاهش توانایی جمهوری اسلامی در حمایت از تروریسم، سرکوب داخلی، و اقدامات بی‌ثبات‌کننده است. اجرای سریع و هماهنگ این پیشنهادها، رهبری قاطع آمریکا در قبال ایران را تضمین می‌کند. اینکه سیاست ها به این صورت علنی مطرح می شود جای تامل دارد. به نظرم حداقل از دو منظر قابل بررسی است: ۱- ایجاد ترس و رعب در راستای فشار مذاکره ۲- راضی سازی حامیان تندرو محمد ایوبی پور @ayoubi

‍ ❌قاب جدید، دنیای جدید ✍️سهند ایرانمهر مهم‌ترین تصویر مراسم پر طمطراق تحلیف ترامپ نه قاب رقص او و ملانیا و نه بارون پسر خوش قدوقامت او بود، مهمترین قاب این قاب است. چهره‌های این عکس تاریخی عبارتند از: -جف بزوس: با دارایی بالغ بر ۲۰۰ میلیارد دلار، به‌دنبال قوانین مالیاتی کمتر و توسعه تجارت جهانی آمازون است. - ایلان ماسک: با ثروتی بیش از ۴۲۰ میلیاد دلار، علاقه‌مند به آزادی عمل در صنایع فناوری، حذف محدودیت‌های محیط‌زیستی، و توسعه سرمایه‌گذاری در حوزه فضایی. - مارک زاکربرگ: با دارایی ۲۰۰ میلیارد دلار، به‌دنبال تضمین کنترل متا بر فضای دیجیتال و جلوگیری از قوانین محدودکننده‌ای که می‌تواند قدرت او را کاهش دهد. -ساندار پیچای:مدیرعامل گوگل و آلفابت، شرکتی با درآمد سالانه بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار. 🔸این قاب تاریخی نمایانگر دوران جدیدی است که «شوشانا زوبوف» آن را سرآغاز «سرمایه‌داری نظارتی» می‌داند. دورانی که سرمایه به دنبال به دست آوردن قدرت واقعی نه فقط از طریق داده‌ها یا پیش‌بینی رفتارها که از طریق جهت‌دهی به انسان‌هاست. دورانی که آن را به دوران «پلتفرم‌کراسی» یا «دموکراسی الگوریتمی» هم موسوم کرده‌اند، آغازی بر پایان دموکراسی آنگونه که تاکنون می‌شناختیم. 🔸این دوران، عصر جدیدی در تاریخ بشر است. دورانی است که در آن داده‌های کاربران به‌عنوان منبع خام استخراج می‌شوند،(مشابه نفت در اقتصاد صنعتی) حالا شرکت‌ها این داده‌ها را تحلیل کرده و از آن‌ها برای پیش‌بینی رفتار افراد استفاده می‌کنند. در دوران جدید رفتار انسان‌ها (مانند خرید، رأی دادن یا حتی تصمیم‌گیری‌های احساسی) به کالا تبدیل شده و به شرکت‌ها یا دولت‌ها فروخته می‌شود. اگرچه از فرد یا ملت بسیار سخن بر زبان خواهد رفت اما این یک تعارف تلخ است زیرا برخلاف سرمایه‌داری سنتی که بیشتر بر رضایت مشتری تأکید داشت، سرمایه‌داری نظارتی به‌دنبال کنترل رفتار است به همین دلیل مردم به‌جای داشتن هویت‌ ملی، به کاربران یک شبکه جهانی تبدیل می‌شوند. 🔸در دوران جدید، کشورهای ضعیف‌تر به مستعمره‌های داده‌محور شرکت‌های بزرگ تبدیل شده و استقلال خود را از دست می‌دهند. سرمایه نظارتی و دارای داده و قدرت کنترل، به نفع هیچ دولت و ملتی عمل نمی‌کند این هسته قدرت دنبال حجم بیشتر داده و جهت‌دهی سودمندانه آن است اگرچه جایی مثل آمریکا را قرارگاه خود می‌داند و تمامیت زمین (بلکه مریخ ) حوزه نفوذ آن تلقی می‌شود اما نه به اکراه زیردستان که با طوع و رغبت آنان که پیشتر با الگوریتم پلتفرم‌ها سامان داده شده است. در شکل پیشرفته‌تر این وضعیت دولت‌ها هم ممکن است نقش خود را به‌عنوان تنظیم‌کننده از دست بدهند و بیشتر به ابزار شرکت‌های فناوری تبدیل شوند. 🔸در دوران جدید، سرمایه نظارتی، نظم جدید خود را تثبیت می‌کند، نهادهای تا امروز برقرار را برمی‌چیند و قانون خود را آنگونه که خود می‌خواهد وضع و اجرا می‌کند. همه آنچه تاکنون به عنوان ثوابت علوم سیاسی یا روابط بین‌الملل تاکنون شناخته می‌شد از اینجا به بعد دچار تحولات بنیادین خواهد شد و حجم داده در اختیار و کاربر مشمول این پلتفرم‌ها و البته میزان احاطه بر نهاد سنتی حاکمیت و دولت، میزان قدرت را مشخص خواهد کرد. 🔸در این دنیای جدید داده‌های شخصی به‌طور مداوم جمع‌آوری و تحلیل می‌شوند، و حریم خصوصی به کالایی در دست شرکت‌ها تبدیل می‌شوند و فرد از ذائقه تا عشق و نفرتش را در همین فضا دریافت می‌کند. در چنین فضایی است که هویت دیجیتال جایگزین هویت ملی می‌شود و نه در بستر سرزمین یا قوم و ملت که در شبکه‌ها تکوین می‌یابد. سرمایه نظارتی حالا بیش از گذشته به دنبال قدرت است چون برای برداشتن موانع باید ابزار تصمیم‌گیری و رفع محدودیت‌ها را در دست داشته باشد و پیش از آن نیز نیازمند مشروعیت است چنانکه پیر بوردیو در کتاب «دولت و طبقات اجتماعی» می‌گوید: «قدرت اقتصادی، زمانی که به سیاست وارد می‌شود، به ابزار مشروعیت‌بخشی تبدیل می‌شود».