#یادداشت_۱۰۸ ۲۹ بهمن ۱۴۰۱/ سال دوم و هنگامی که به آنها گفته میشود: به آنچه خدا نازل کرده است ایمان بیاورید میگویند: همان چیزهایی که در تمدن مدرنیته است ما را بس است!!!! به دلایل مختلفی ارتباط ما با قرآن و روایات مقطوع است. بخشی از آن به پذیرش تمام و کمال دروغ های تمدن کفر در مورد #تاریخ_گذشتگان باز میگردد. تصور غالب ما از دشمنان انبیاء این است که موجوداتی احمق، عقب افتاده، منهای عقل، فکر، طراحی و احتمالا با شاخ و دمی در سر و پشت بوده اند! متقابلا عصر کنونی را دوره ی پیشرفتگی و پیچیدگی های شگفت انگیز بشری می دانیم که "ظَهَرَ العِلْمُ فِي البَرِّ وَالبَحْرْ بِما كَسَبَتْ أَيْدي المُدِرْنيته!!! در این فضا، خود انبیاء و در رأسشان سید البشر علیهم السلام هم، قاعدتاً درگیر مسائل و مشکلاتی پیش پا افتاده اند و مشغول انسان هایی نخستین. با این مجمع الأوصاف پیش فرض های رسوخ یافته غلط اندر غلط، چه لزومی است به مراجعه قرآن که در نگاه ما کتاب دوران کودکی بشر است؟ ما از پیامبر به عنوان اسوه بشریت عملا عبور کرده ایم، چرا که تصور میکنیم با دشمنان، چالش ها و مسائلی بسیار پیچیده تر و سخت تر از ایشان مواجه هستیم. حال آنکه مقتدا و #اسوه بودن مطلقه ی ایشان(نساء آیه۸۰/قلم آیه۴/احزاب آیه۲۱)، یعنی که حضرتشان بر قله ی همیشگی سنگین ترین، پیچیده ترین و طاقت فرساترین نبردهای تاریخ حق ‌و باطل ایستاده اند که فرمود: ِلكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّٰا عَمِلوُا( سوره انعام آیه۱۳۲). در این منظر، حتی نفس کشیدن های رسول الله هم برایمان مهم میشود که ایشان، فرمانروای همیشه زنده تمامی #الولوالعزم_های تاریخند، نه انسانی صرفا خوب و محترم که تاریخش گذشته و گاه و بیگاه مریضی شفا میدهد و شرح حالش مناسب درس اخلاق های فردی سکولار است( آل عمران آیه ۸۱/ کتاب کافی ج۱ ص۴۴۱)! با این نگاه، دوباره به مرور گفت و گوها و مبارزات انبیاء علیهم السلام با دشمنان جنی و انسی شان در قرآن بپردازیم. نبردهایی در سطح تغییر مسیر یک تمدن! تغییر مسیر یک تاریخ. @besalamen_amenin