📝‌پناهیان و دانش شوفری | #سیامک_شادکام 🔸رولف دوبلی در کتاب هنر شفاف اندیشیدن خاطره‌ای از ماکس پلانک روایت می‌کند با عنوان دانش شوفر. نقل است پلانک بعد از دریافت جایزه فیزیک نوبل سال ۱۹۸۱ به تور علمی دور آلمان رفت. 🔹مشهور است هرجا که برای سخنرانی دعوت می‌شد همان سخنرانی که هنگام دریافت جایزه نوبل فیزیک درباره کوانتوم بیان کرده بود را ایراد می‌کرد. بعد از مدتی شوفر همیشگی پلانک که سخنرانی او را از حفظ شده بود با کنایه به پلانک گفت آقای پرفسور اینکه شما هر روز یک سخنرانی درباره کوانتوم در مجامع علمی بیان کنید حتما شما را خسته کرده است. نظرتان چیست این بار در مونیخ من به جای شما سخنرانی کنم؟ 🔸 پلانک از پیشنهاد شوفرش استقبال کرد و لباس های خود را عوض کردند. پلانک در ردیف جلو شنوندگان نشست با کلاه شوفری و شوفر نیز روی سن رفت برای سخنرانی درباره کوانتوم! راننده که حفظ شده بود مطلب را شروع به سخنرانی کرد اما ناگهان از وسط جمع استاد فیزیکی از شوفر سوالی کرد‌. شوفر هم با اعتماد به نفس کامل گفت هرگز فکر نمیکردم در شهر مدرنی مانند مونیخ یک استاد فیزیک چنین سوال ساده ای که حتی شوفر! من هم پاسخ آنرا بلد است بپرسد‌. 🔹سخنان این روزهای پناهیان درباره کرونا و فلان مسئول نیروی نظامی درباره کوانتوم هم از این منظر قابل بررسی است. او کرونا را یک سوتفاهم می‌داند بدون سند عاری از منطق و دانش! 🔸 همچون فردی که انگار تاکنون هیچ تجربه و دانشی از کرونا ندارد! صرفا دانش شوفری و بی اساس! به راستی با تکرار مکرارت و خواندن چند بولتن و شنونده بودن می‌شود درباره موضوع اظهارنظر قطعی کرد؟ 🔹 پناهیان با کدام دانش انقدر سخنان مبهم درباره کرونا و واکسن مطرح می کند و جواب همه افرادی که از میان جمعیت درباره این سخنان از او توضیح می‌خواهند را نمی‌دهد!او با کدام دانش انقدر قطعی درباره کرونا سخن می‌گوید. دانش شوفری یا واقعی؟ 🔸۵۱ هزار کودک والدین خود رو در اثر کرونا از دست دادن و در اثر این مرگ و میرهای کرونایی، با چه بحران‌های روحی و عاطفی سنگینی مواجهه‌ هستد اما عالمان دینی همچون استاد پناهیان به جای بررسی و دستگیری فکری و اجتماعی از این دست افراد با سخنانی نسنجیده که تخصصی در آن ندارند خواسته یا ناخواسته زخم زبان بر دردهای آسیب دیدگان از کرونا میزنند. به راستی چه ضرورتی به اظهارنظر درباره موضوعاتی که تخصصی در آن نداریم و نتایح ان را هر روز در کشور می‌بینیم وجود دارد؟ این درد را به کجا باید فریاد کرد؟