eitaa logo
آزاده باش
3.1هزار دنبال‌کننده
15.1هزار عکس
6.5هزار ویدیو
2هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✨حکمتی از نهج‌البلاغه حضرت علی«ع» 📖 موضوع: . ▫▫▫ ⬅روايت شده است كه در ايام بن الخطاب، در حضور او از زيورهاى و كثرت آن سخن به ميان آمد. 🔸گروهى (به عمر) گفتند: اگر آنها را مى گرفتى (و مى فروختى) و با آن، لشكرهاى مسلمين را مجهز مى ساختى، آن بيشتر بود. ❓كعبه چه احتياجى به اين زيورها دارد؟ 🔹به دنبال آن، عمر تصميم به اين كار گرفت و از علیه السلام دراين باره سؤال كرد. ✔امام«ع» در پاسخ او فرمود : اين قرآن بر «ص» نازل شد در حالى كه چهار نوع مال وجود داشت: 1⃣ ،كه آنهارا(طبق دستورقرآن)به عنوان ارث مطابق سهام خاص در ميان ورثه تقسيم فرمود، 2⃣و «فىء» ( كه از طريق جنگ يا غير جنگ به دست آمده بود) كه آن را بر مستحقانش تقسيم كرد، 3⃣و ، كه آن را در موارد خود قرار داد، 4⃣و (زكوات)،كه آنرا درآنجا كه لازم بود مقرر داشت (ودر ميان مستحقانش تقسيم فرمود). ➕و در آن زمان زيورهاى كعبه وجود داشت و آن را بر همان حال باقى گذاشت (و حكم خاصى براى تقسيم آن بيان نكرد) ➖و اين امر نه از روى فراموشى بود و نه به دليل مخفى بودن مكان آن، 🔸بنابراين تو نيز آن را بر همان حال كه خدا و پيامبرش آن را قرار داده اند باقى بگذار (و از در آن صرف نظر كن). 🔹عمر (هنگامى كه گفتار امام«ع» را شنيد) عرض كرد: اگر تو نبودى مى شديم. و زيورهاى كعبه را به حال خود واگذاشت. ▫▫▫ ‼ نکات : ✅ امام«ع» درواقع براى به مشكل از دليل روشنى استفاده كرد ➖و فرمود كه : «هرگاه به مجيد مراجعه شود تكليف تمام اموال، چه و شخصى و چه روشن شده است». 🔻درباره اموال شخصى، به شكل مبسوط در سوره آمده 🔻و درباره اموال مانند خمس، در آيه ۴۱ سوره «» 🔻و درمورد حكم ، در آيه ۶۰ سوره «توبه» 🔻و درباره كه به صورت فىء وارد بيت المال مى شود در آيه ۷ سوره «حشر» حكم آمده است. ✅ولى با اينكه زيورآلات و اموالِ متعلق به كعبه، كم نبوده است با اين حال قرآن اختيار كرده و اين سكوت هرگز به معناى فراموشى و از قلم افتادن نيست، بلكه مفهومش اين است كه بايد در اختيار كعبه باشد. ✅ كه در منابع اهلبيت آمده استفاده مى شود كه از هداياى كعبه مى توان براى استفاده كرد؛ از جمله در حديثى از «ع» آمده است كه شخصى خدمت آن حضرت عرض كرد: به كعبه كنيزى هديه كرده اند كه پانصد دينار ارزش دارد چه دستورى مى فرماييد؟ حضرت فرمود: آن را بفروش و مبلغ آن را به كسانى كه در راه مانده اند و حجاجى كه بده. ✅شخصى از «ع» درباره خريدن قطعه اى از پرده كعبه سؤال كرد (هنگامى كه پرده كعبه را عوض مى كردند، پرده كهنه را قطعه قطعه كرده، مى دادند و يا مى فروختند) كه قسمتى از آن را براى خود نگاه داشته و بقيه را مى خواست بفروشد. حضرت فرمود كه مانعى ندارد و براى او دارد. ✔قرائن نشان مى دهد كه زيورآلات كعبه قبل از اسلام نيز وجود داشته است. ✅از حديثى كه ؛ در بحارالانوار از «ابن اسحاق» نقل مى كند استفاده مى شود ➖كه كعبه گنجى داشت درون چاهى در داخل كعبه وجمعى از قريش پنج سال پيش از بعثت پيغمبراکرم«ص» آن را كردند. پس از اسلام نيز تا مدتها كسى در آن تصرف نمیكرد و حتى امام علی«ع» در حديث شريف مورد بحث نيز از تصرف در آن فرموده است؛ ولى سالهاست كه هيچگونه زيورآلاتى در كعبه مشاهده نمى شود. ✅تنها، پرده كعبه را هر سال عوض مى كنند و پرده پيشين را قطعه قطعه كرده براى شخصيتهاى مى فرستند يا به زوار مى دهند؛ ➖اما اينكه از چه زمانى آن زيورآلات شد و يا در صندوق يا محل خاصى حفظ گرديد براى ما روشن نيست. 🚨و به تازگى براثر باورهاى نادرست خود در ، پرده كعبه را بايگانى مى كنند.  ✅❓ اكنون اين پيش مى آيد كه چرا امام علی«ع» به عمر فرمود حلى كعبه را به حال خود واگذارد؟ در حالى كه به طور مداوم زيورآلات تازه اى به كعبه هديه مى كردند و انباشتن و نگهداشتن همه آنها وجهى نداشت. سؤال اين است كه دستور آن حضرت به ظاهر دستورى موقت بوده است و اين بوده كه حتى الامكان آن زيورآلات حفظ شود تا اگر نيازى براى مرمت كعبه يا مسجدالحرام پيدا شود از آنها استفاده كنند. 🚨✅ عمر پس از شنيدن اين كلام حكيمانه خطاب به حضرت على«ع» عرض كرد: « اگر تو نبودى مى شديم». منحصر به اين مورد نيست، بلكه در طول خلافت خود بارها به مشكلات و برخورد كه كسى جز اميرمؤمنان على«ع» آن را براى وى نگشود و اين اعتراف را به تعبيرات مختلف تكرار كرد كه مرحو