#ازدواج_پیامبر_و_خدیجه #حضرت_خدیجه مُحمّد را نکو همسر خدیجه عزیز قلب پیغمبر خدیجه‏ یقین باشد، پس از زهرا و زینب بود از هر زنى برتر، خدیجه‏ پناه امتى بود و نبى را به روز بى کسى، یاور، خدیجه‏ گهى غمخوار، او هنگام سختى صفا بخش دل شوهر، خدیجه‏ گهى با خنده‏ى نوش آفرینش سرور قلب آن سرور، خدیجه‏ میان دلبران، همتاى او کیست؟ دل «لولاک» را دلبر، خدیجه‏ زنى، چون حوریان، مجذوب شوهر همه آسایش همسر، خدیجه‏ وجود «رحمة للعالمین» را پرستار و نوازشگر، خدیجه‏ گرفته با ادب، چون هاله‏ى نور چراغ وحى را در بر، خدیجه‏ به طوفان بلا، چون کوه، محکم‏ به کشتى امان، لنگر خدیجه‏ مبارز محرمى، همراز و نستوه‏ شکوه غم، ز. پا تا سر، خدیجه‏ توان بخش صفوف مؤمنان بود به تنهایى چو یک لشکر، خدیجه‏ چو مى‏شد سنگباران خانه‏ى او به پیش مصطفى سنگر، خدیجه‏ به شام تار خورشید نبوّت‏ بود مهتاب روشنگر، خدیجه‏ وفا و عشق و عفّت، زینت اوست ندارد غیر ازین زیور، خدیجه‏ چه خوش «اللَّه اکبر» گفت و بگذشت‏ ز. جان و مال و سیم و زر، خدیجه‏ همین وارستگى، شایسته‏ى اوست‏ چو زهرا را بود مادر، خدیجه‏ کشد بار عطاى آسمانى‏ چو باشد مادر کوثر، خدیجه‏ چه کوثر، آن که یکتا همچو طاهاست صدف شد بر چنین گوهر، خدیجه‏ ز. نامش مادران برخود ببالند که دارد یک چنین دختر، خدیجه‏ @marsieha

#ازدواج_پیامبر_و_خدیجه #حضرت_خدیجه خدا پیداست در آیینه ی چشمان دلبندش زنی که نیست جز احمد، کسی در حدّ پیوندش به آن بالانشینی، باید امّ المومنین گویی که جز زهرا نباشد در دو عالم مثل و مانندش چنان با بندگیهایش دل از ذات خدا برده که قبل از وحی می آید سلامش از خداوندش مقامش نیست در حد تصور آن بزرگی که گرفته آبرو معصومیت از بند روبندش برای شرح اوج او چه گویم بهتر از اینکه پیمبر همسر او باشد و زهراست فرزندش کسی که سر گذارد پیش پای مادری چون او روا باشد اگر گویم بهشت است آرزومندش ندیده بعد او یک روز خوش احمد در این دنیا تمام سال می بارد بهار از دود اسفندش 🖋محمد بختیاری @marsieha