🔻در همین راستا بود که چندین اسکادران اف-35 امریکایی هم بر اساس یک طرح از پیش تعیین شده وارد منطقه شده و در چندین پایگاه مستقر شدند. بیش از 80 سوخترسان متعلق به ناتو در کنار ده‌ها سوخترسان متعلق به یهودی‌ها و عرب‌ها هم وارد عمل شده بودند تا بزرگ‌ترین عملیات هوایی پس از حمله به عراق، این بار علیه ایران در غرب آسیا شروع شود. ناتو با علم به اقدام عملیاتی ایران علیه رژیم یهودی، می‌خواست در پوشش حمله صهیونیست‌ها به ایران، به زعم خودشان کار ایران را یک‌سره کنند. در مورد این طرح پیش از این توضیح داده‌ام، اما مساله مهم اینجا، موضوع هواپیماهای اف-22 بود که در کنار هواگردهای اف-35 با جار و جنجال بسیار وارد منطقه شدند. 🔻اما حقیقت ماجرا این بود که برنامه‌ها و طرح‌ها مطابق خواست و یا شاید هم پیش‌بینی صلیبی‌ها پیش نرفت، انتظار می‌رفت در عملیات دوم ایران، تعداد موشک‌های کروز و پهپادهای پرتاب شده دو تا سه برابر شوند و به همین دلیل می‌بایست هواپیماهای نسل پنجمی!!! امریکا اینجا وارد میدان می‌شدند و برای تبلیغات هم که شده، در سرنگونی این موشک‌ها و پهپادها مشارکت می‌کردند تا اندکی از بدنامی آن‌ها در حوزه عملیاتی برطرف می‌شد. در واقع، وزارت جنگ و ژنرال‌های امریکایی انتظار داشتند در سایه این اقدام، نظر سناتورهای امریکایی را در مورد جنگنده‌های نسل پنجم تغییر دهند (در این مورد گزارش‌های مختلفی به کمیسیون دفاعی کنگره ارسال شده بود که از هزینه‌های هنگفت و عدم کارایی این هواگردها می‌گفت) 🔻اما برخلاف انتظار امریکایی‌ها و باوجود کشیک دو ماهه که با پروازهای مختلف و هزینه‌های سرسام‌آور همراه بود، ایران وقتی تصمیم به شلیک گرفت، حتی یک پهپاد هم پرتاب نکرد و با دستکم 200 تیر موشک مواضع دشمن را در هم کوبید. در واقع، هواپیماهای ناتو حتی فرصت هم نکردند که از روی باند تاکسی کنند. موشک‌های ایرانی در حالی به مواضع دشمن یهودی اصابت کردند که هیچ کاری نه از دست نیروی هوایی و نه از دست پدافندی صلیبی‌ها بر می‌آمد. بنابراین تا اینجای کار، ماموریت درنظر گرفته شده برای این هواپیماها بر باد رفته بود. البته ناگفته نماند که آن‌ها تلاش بسیاری کردند که پهپادهای پرتاب شده از یمن و عراق را رهگیری کنند که در این زمینه هم 100درصد شکست خوردند. 🔻در حالی که در مرحله نخست این هواگردها ناکام شدند، مرحله دوم طراحی آن‌ها شروع شد و آن نیز چیزی نبود جز حمله گسترده به ایران. اینجا دیگر قرار بود نسل پنجمی‌های امریکا خود را برای همیشه ثابت می‌کردند. آنچه در حمله مشترک صلیبی‌ - یهودی به ایران صورت گرفت، قرار بود نه یک حمله محدود و بسیار کم‌اثر که شاهدش بودیم – هر چند دشمن داخلی و خارجی هنوز دارند تلاش می‌کنند تا آن را برجسته کنند – باشد، بلکه یک حمله سه مرحله‌ای بود که در نهایت قرار بود ایران را به سوریه امروز تبدیل کند. دقیقاً همان کاری که با زیرساخت‌های نظامی و اقتصادی سوریه رژیم صهیونیستی و ناتو کردند، قرار بود با ایران کنند. در واقع آنچه در سوریه پس از اشغال دمشق توسط تروریست‌های القاعده‌ای روی داد، یک اجرای کوچک از طرح بزرگ انهدام زیرساخت‌های ایران بود. 🔻با این حال، دشمن در ماموریت خود شکست خورد؛ در حالی که در شب حمله ابتدا قرار بود اف-35 ها با پوشش سنگین هواپیماهای اخلالگر مانند اف-18 گراولر و همچنین هواپیماهای الینت ناتو ضمن سرکوب جنگال و گرم پدافند ایران با مشارکت اف-15ها وارد آسمان ایران شوند، ولی این اتفاق روی نداد (توضیح کامل آن را نوشتم) و اصولاً فرصتی هم برای این هواگردهای امریکایی برای خودنمایی با توجه به ضرباتی که خوردند (در واقع شناسایی شده و روی همه آن‌ها قفل دارای شد) فراهم نگردید. با شکست طرح حمله گسترده ناتو به ایران که در نطقه خفه شد آن‌ها سعی کردند تا حمله خود را برجسته کنند که فارسی‌زبان‌ها نیز آن را پوشش دادند (مانند گزارش فلان خبرنگار فلک زده فلان خبرگزاری وابسته به نهادهای نظامی که برای دشمن رپورتاژ مجانی رفت) 🔻با شکست طرح حمله به ایران، اف-22ها چهار هفته دیگر هم در منطقه ماندند و در اواخر ماه نوامبر در انتظار حمله مجدد ایران ماندند اما آن‌ها متوجه شدند که اگر هم ایران بخواهد حمله کند، دیگر از پهپاد و موشک کروز استفاده نمی‌کند و اگر هم بهره ببرد، کاری از دست این هواگردها بر نخواهد آمد. بنابراین آن‌ها با کوله‌باری از شکست و ناکامی به آلاسکا برگشتند تا وزارت جنگ امریکا در قالب برخی سلسله گزارش‌های خبری خاص تلاش کنند کار نکرده آن‌ها را برجسته کرده از آب گل‌آلود ماهی بگیرد. حقیقت آن است که نبردهای 15 ماه گذشته منطقه ثابت کرد که اف-15، اف-16 و حتی همین اف-18 بهترین هواگرد برای عملیات واقعی هستند، البته اگر جیب گشاد لاکهید مارتین و ژنرال‌های دزد و سیاستمداران فاسد امریکایی اجازه بدهد.