از بس غمت به شانه کشیدم، دلم گرفت از دوریت ز بس که خمیدم، دلم گرفت چون قاصدک، سراغ تو گیرم ز هر کسی نامت، چو از کسی نشنیدم، دلم گرفت چون ماه، می‌درخشی و من غرق دیدنت زآن خواب خوش همین که پریدم، دلم گرفت مجنون صفت، به وادی لیلا شتافتم عمری دویدم و نرسیدم، دلم گرفت می‌خواستم به گِرد تو گردم ولی چه سود!؟ دور خودم چو پیله تنیدم، دلم گرفت چون تشنه‌ای که بر لب دریای بی‌کران یک قطره از لبت، نچشیدم، دلم گرفت جانا! بیا که طاقت من، بی‌تو طاق شد پیراهنم چو غنچه دریدم، دلم گرفت آمد خزان و فصل بهارم! نیامدی بازآ که بی‌تو، یاس سپیدم! دلم گرفت #محمد_رضا_قاسمیان #دبیران_ادبیات_فارسی_کشور ۱۴۰۳/۱۰/۰۶

شب بود و مهتاب می‌خورد یاقوت بر روی مه تاب #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌گانی_داستانک

بلبل به گل چنین گفت محصول تو گلاب است عطرت چقدر ناب است! #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌گانی_داستانک

گل، عشق باغبان است دارد اگر غمی هم از یورش خزان است #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌گانی_داستانک

وقت غروب خورشید شد آسمان سیه‌پوش ماه و ستاره خاموش #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌گانی_داستانک

ای قاصدک! که غمگین در گوشه‌ای نشستی دلواپس چه هستی؟ #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌گانی_داستانک

بلبل به گل چنین گفت محصول تو گلاب است عطرت چقدر ناب است! #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_موسوی #سه‌گانی_داستانک

گل، عشق باغبان است دارد اگر غمی هم از یورش خزان است #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_موسوی #سه‌گانی_داستانک

وقت غروب خورشید شد آسمان سیه‌پوش ماه و ستاره خاموش #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_موسوی #سه‌گانی_داستانک

بیا که عاشق و دلداده‌ی تو بسیار است خوش آن دلی که به عشقی چنین گرفتار است دلا! مباد! که از یار خود شوی غافل که هر چه بر سر غافل رسد، سزاوار است زمان، زمان بصیرت، زمان بیداری است اگر تو خواب بمانی، رقیب، بیدار است کنون که دشمن‌مان، بسته خنجرش از رو بیا که سر بتراشیم، وقت پیکار است به راه دوست، بیا تا که بگذریم از جان متاع جان چه بوَد؟ یار اگر خریدار است به شوق گلشن روی تو ما غزل‌خوانیم بیا که بی‌گل رویت، جهان پر از خار است تمام هستی من، نذر مقدمت، ای یار! بگو کجا و کی آن لحظه‌های دیدار است!؟ #محمد_رضا_قاسمیان #بداهه_سرایی_شعر_سه_نقطه ۱۴۰۳/۱۰/۰۸

بر چینی قلب خویشتن، بش زده‌ایم دنبال هوا رفته و عاشق نشدیم بر #هیزم عمر خویش #اتش زده‌ایم #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌گانی_رباعی