ایتا - رفاقت با شهدا #شهید_حاج_محسن_دین

رفاقت با شهدا
#همراه بقیه‌ی بچه‌های گردان تخریب، مشغول پاک‌سازی معبرهای میدان مین در منطقه بودیم. چند روزی بود که عملیات در غرب کشور شروع شده بود.
من بودم، حاج محسن و یکی دو تا دیگر از بچه‌های تخریب. من از سمت چپ شروع کردم و حاج محسن خودش آستین‌ها را بالا زد و از سمت راست وارد میدان مین شد. می‌خواست خودش کنار بچه‌ها و دوش ‌به ‌دوش آنها توی میدان باشد و عمل کند.

🌷🌷🌷

ظاهرا پای راست حاج محسن به ‌خاطر جراحت‌های قبلی خم نمی‌شد؛ به همین دلیل بود که نمی‌توانست راحت هر دو پایش را خم کند و بنشیند زمین. عادتش این بود، از کمر که دولا می‌شد، انگشتانش را باز می‌کرد و می‌برد لای شاخک‌های "مین والمری". همه می‌دانستیم که الان حاجی چه می‌گوید:
- گوگوری مگوری ... بیا بغل عمو ...
شاخک را می‌پیچاند، چاشنی مین را درآورده و آن را خنثی می‌کرد. همه‌مان می‌خندیدیم.

🌷🌷🌷

نگاهم به مین‌های جلوی دستم بود، ولی گه‌گاه نگاهی هم به حاج محسن می‌انداختم. صدای "گوگوری مگوری"اش همه را می‌خنداند. یک مین را از خاک درآوردم و گذاشتم کنار. برگشتم نگاهی به حاج محسن انداختم که دیدم انگشتانش را برد لای شاخک‌های یک والمری. خواستم پهلوی خودم با حاج محسن تکرار کنم: گوگوری مگوری ...
حاجی شروع کرد به ‌گفتن:
 - گوگوری مگو ...
گرومپ
ناگهان انبوهی از ساچمه‌ی فلزی، آتش و انفجار همه جا را پر کرد. منتظر بودم تا حاجی بقیه‌ی حرفش را بزند.
دود غلیظ و سیاه که خوابید، چشمم به حاج محسن دین‌شعاری با آن ریش بلند حنایی‌رنگ افتاد. اما صورت و ریش حاج محسن رفته بودند.

#شهید_حاج_محسن_دین_‌شعاری

🥀🕊🥀🕊🥀
@baShoohada
354 مشاهده05:47
پرسش‌ها

قوانین

داغ‌ترین‌ها

چندسکویی
