eitaa logo
در جمع شهیدان
226 دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
2.3هزار ویدیو
12 فایل
امروزه زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر ازشهادت نیست. (مقام معظم رهبری) کانال ولایی ما 👈 @zohoore_ghaem ارتباط با خادم 👈 @mohebolmahdi   
مشاهده در ایتا
دانلود
🌷خستگی نداشت. می گفت من حاضرم تو کوه با همتون مسابقه بذارم، هر کدوم خسته شدین، بعدی ادامه بده… اینقدر بدن آماده ای داشت که تو جبهه گذاشتنش بیسیم چی. بیسیم چی (شهید) پور احمد… 🌹اصلاً دنبال شناخته شدن و شهرت نبود. به این اصل خیلی اعتقاد داشت که اگه واقعاً کاری رو برای خود خدا بکنی، خودش عزیزت می کنه. آخرش هم همین خصلتش باعث شد تا عکس شهادتش اینطور معروف بشه. 🌷هر کار می کرد، برا خدا می کرد؛ اصلاً براش مهم نبود کسی خبردار می شه یا نه! عجیب نسبت به بچه های یتیم هم حساس بود، کمک به یتیمان هیچوقت فراموشش نمی شد… 🌹یه بار که تو منطقه حسابی از بچه ها کار کشیده بود و به قول معروف عرقشون رو در آورده بود، جمعشون کرد و بهشون گفت: “نکنه فکر کنین که فلانی ما رو آموزش می ده، من خاک پاهای شماهام. من خیلی کوچیکتر از شماهام… اگه تکلیف نبود هرگز این کار رو نمی کردم….” 📎بیسیمچی‌گردان انصار لشگر۲۷محمدرسول‌الله 🌷 🌸ولادت : ۱۳۴۰/۱۰/۵ ساوه 🌺شهادت : ۱۳۶۵/۱۲/۱۰ جنوب کانال ماهی ، شلمچه ، عملیات کربلای پنج
، سالروز آسمانی شدن شهیدی است که با عکسش بیش از خودش آشناییم! در ۵ دی‌ ۱۳۴۰ در روستای علیشار زرندیه از توابع ساوه چشم به جهان گشود. از کودکی به همراهِ خانواده به تهران مهاجرت کرد و پس از پایان تحصیلات متوسطه، مشغول به کار شد. با آغاز جنگ تحمیلی، به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و در واحد مخابرات گردان انصار لشکر۲۷ محمدرسول‌اللهﷺ مشغول به دفاع از وطن شد. و سرانجام در تاریخ ۱۰ اسفند ۱۳۶۵ در عملیات کربلای‌ پنج ، با سمتِ بیسیم‌چی "شهید پوراحمد" در جنوب کانال پرورش ماهی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به درجه شهادت نائل آمد. و عکس لحظه‌ی شهادت او سالهاست که به نمادِ شهادت و آرامش پس از عروج معروف شده است.
📸 احسان رجبی عکاسِ قابِ ماندگارِ دفاع مقدس شرایط جبهه در روز ۱۰ اسفند سال ‌۱۳۶۵ در کانال پرورش ماهی را این‌گونه شرح می‌دهد: جنگ جانانه، مردانه و باغیرتی بود... رزمنده‌ها ایستادگی می‌کردند... روی پیکر شهدا گونی می‌کشیدم... هرچه به چهره مبارک امیر حاج‌امینی نگاه کردم، دیدم نمی‌توانم. دلیلش این بود که پیشانی‌بند «یاحسین (ع)» روی پیشانی‌اش بسته بود. عکس امام‌خمینی(ره) را روی سینه‌اش داشت و چفیه به کمرش بسته بود. خیلی قد و قامت زیبایی داشت. تنها چیزی که در آن لحظه به ذهنم خطور کرد، این بود که، من اینجا هستم، دوربین عکاسی دارم، یک عکس برای مادر این شهید بگیرم...