🔴 اگر اهل #تنبيه هستيد، آيا ميدانيد چرا تنبيه ميكنيد؟ ⁉️ 👈تنبيه ميكنم چون: 📍عصباني ميشوم و دست خودم نيست. اين نوع والدين از فرزندانشان به عنوان كيسه بوكس استفاده ميكنند. آنها از همسر خود، مشكلات زندگي خود، بي خوابي و خستگي، مشكلات مالي ، اضطراب يا افسردگي در رنجند و با تنبيه فرزندشان به ارامش موقتي و بعد احساس گناه و پشيماني ميرسند. اما فردا روز از نو روزي از نو! اگر جزو‌ این دسته والدین هستید باید ریشه های مشکلات زندگی خود را پیدا و حل کنید قبل از اینکه آسیب جدی و غیر قابل جبران به فرزندتان بزنید. 👈 تنبيه ميكنم چون: 📍 بچه بايد تنبيه بشه وگرنه لوس ميشه، مگه ما با تنبيه بزرگ شديم چي شد؟ اين افراد در كودكي به دليل تنبيهات بسيار آسیب خورده اند و كودك را يك موجود ناتوان ميبينند كه بايد زير فشار محكم شوند. توانایی همدلي در اين افراد به دليل سختگيري والدين شكل نگرفته و نمیتوانند خود را جای کودکشان بگذارند و احساسات او را درک کنند. این افراد با تمرین میتوانند همدلی را بیاموزند. کافی است از خود سوال کنند🤌 اگر من جای فرزندم بودم الان چه احساسی داشتم و از پدر و مادرم چه میخواستم؟ ✅ اگر تنبيه كنم مطمئنم زمان تنبيه عصباني نيستم، به فرزندم كار خوب را آموخته ام، مطمئنم در حد توان اوست، مطمئنم روش تنبيهي آسیب زننده نيست و منصفانه است، از ❌داد فرياد تحقير تهديد ناسزا و برخورد فيزيكي يا ايجاد ترس و وحشت استفاده نميكنم،❌ زمان تنبيه محكم و آرام و صبور مهربانم و حرمت و شخصيت فرزندم را از بين نميبرم: ✅ اين افراد هدفشان آموزش و پرورش فرزندشان است. به كودك به عنوان يك انسان احترام ميگذارند و برايش حرمت قايلند. تمايلي ندارند با خرد كردن فرزندشان او را مجبور كنند مطابق ميل آنها رفتار كند يا از آنها اطاعت كند. 🔰كودك و توانايي هاي او را ميشناسند، توانايي درك احساسات فرد متقابل و همدلي را دارند. ❓فكر ميكنيد جزو كدام دسته اييد؟ و دوست داريد جزو كدام دسته باشيد؟ ❤️ باب الحوائج رقیه/بابلسر @babalhavaej_roghayee

#تنبیه 👇🏻 تنبیه، آگاهی دادن است نه کیفر تنبیه به معنای کیفر دادن نیست، بلکه نوعی توجه دادن است تا کودک از مرزها عبور نکند. هدف از تنبیه، آگاهی دادن و برحذر داشتن است، اما باید همراه با تلخ‌کامی باشد. اگر کودک در تنبیه احساس تلخی نکند، هیچ معیاری برای تشخیص درست و غلط پیدا نمی‌کند. تنبیه نباید به خشونت یا کتک زدن تبدیل شود، بلکه باید به‌گونه‌ای باشد که کودک متوجه اشتباهش شود. حتماً دیده‌اید که در یک مهمانی، وقتی بچه‌ای بچه‌ی دیگر را می‌زند، مادر می‌خواهد او را "مدرن" تربیت کند و با ادعای استفاده از اصول نوین تربیتی، می‌گوید: «عزیزم، این کاری که کردی اصلاً انسانی نیست. خیلی کار زشتی بود. بچه‌های خوب دوستشان را نمی‌زنند. دلم نمی‌خواهد این کار را تکرار کنی.» این جملات به ظاهر درست هستند، اما مادر هم‌زمان با لبخند آن‌ها را بیان می‌کند. کودک که از این حرف‌ها چیزی متوجه نشده، از لبخند مادر این پیام را می‌گیرد که کارش آن‌قدرها هم بد نبوده، و چند دقیقه بعد، دوباره همان رفتار را تکرار می‌کند. چون هیچ معیار مشخصی برایش تعیین نشده است. مادر در حالی که هشدار می‌دهد، اما همچنان در همان لحن عادی با فرزندش صحبت می‌کند. درحالی‌که تلخ‌کامی باید در تنبیه وجود داشته باشد، تا کودک متوجه جدیت موضوع شود. وقتی کودکی در مسیر نادرستی قرار دارد، ما باید جلوی او را بگیریم. اما مجازات، نتیجه‌ی منطقی رفتار اوست. تفاوت این دو را باید در تربیت به‌درستی درک کنیم. در ادامه، درباره‌ی چگونگی اجرای درست تنبیه و تفاوت آن با مجازات بیشتر توضیح خواهیم داد. ادامه دارد ... ❤️ باب الحوائج رقیه/بابلسر @babalhavaej_roghayee

🎯 تنبیه بــاید چجوری باشه تا اثـــرگذار باشه؟ 🌱استاد الهی منش• #تنبیه # ارتباط با مدیرکانال @mirza_315 ❤️ باب الحوائج رقیه/بابلسر @babalhavaej_roghayee