به کی اعتماد کنم خودت بگو منم و تو و هزار تا آرزو حرف مرگ و زندگیمون وسطه زندگیه من بساط روضته اگه بنا به مردنه کی بهتر از محرم کجا بهتر از روضه ها برای کی بهتر از تو کجا بهتر از کربلا بمیرم بمیرم برا انگشترت بمیرم بمیرم واسه زخم سرت بمیرم برای ناله ی مادرت (بمیرم برات حسین۴) ......................... روضه ی تو اعظم مصائبه شبیه نماز و روزه واجبه اومدم رو زندگیم قمار کنم من اگه فدات نشم چیکار کنم برای عاشق شدن کی بهتر از خود تو کی بهتر از جوونی بزار برا تو بمیرم چجوری خودت میدونی بمیرم بمیرم ترک خورده لب هات بمیرم بمیرم رمق نیشت تو صدات بمیرم شکسته تموم دنده هات (بمیرم برات حسین۴) ......................... بشماری بیشتره از ستاره ها زخمای این تنه زیر دست و پات وسط تموم این مصیبتات به فدای روضه ی مخدرات اگه بنا به غارته چرا کهنه پیراهنت چرا این همه سر و صدا برای چی گهواره و برای چی گوشواره ها بمیرم بمیرم برا حال رباب بمیرم که مردن همه از اضطراب می کشن میکشن میکشن با طناب (بمیرم برات حسین۴) شاعر : سید جواد پرئی 📢 حاج مهدی رسولی 🔶 به کی اعتماد کنم خودت بگو شب هفتم محرم ۱۴۴۱ #حاج_مهـدی_رسـولـی #شور #شب_هفتم #محرم۹۹

هدیه به ارباب صلوات رجز خوانی مقتل امام حسین رو پیکر حسین قاتل قدم می زد شعر رضا نصابی به نفس حاج مهدی کمانی

هدیه به ارباب صلوات شور مقتل امام حسین راس الحسین یعنی سنگ بر جنین زدن شعر رضا نصابی به نفس حاج مهدی کمانی

‍ هدیه به ارباب صلوات شور مقتل امام حسین شعر رضا نصابی به نفس حاج مهدی کمانی راس الحسین یعنی سنگ بر جبین زدن از پشت مرکبش شاه و زمین زدن راس الحسین یعنی بی یارو بی پناه افتادی غرق خون در بین قتگاه راس الحسین یعنی گودال و ازدحام با چکمه می شینه رو سینه ی امام راس الحسین یعنی پنجه به مو کشید با کهنه خنجری رگ هاتو می برید راس الحسین یعنی افتادی زیر پا رو خاکا می کشید فاتل تن تورا راس الحسین یعنی اومد سنان پست پلک تر تورا با نوک نیزه بست راس الحسین یعنی زهرا صدا می زد به صورت حسین قاتل با پا می زد راس الحسین یعنی شاه بی کفن شده زیر هجوم تیغ مثله بدن شده راس الحسین یعنی خیلی دقیق می زد تیغ و به پهلوی تو داشت عمیق می زد راس الحسین یعنی قلبه حرم‌ می زد رو پیکر حسین قاتل قدم می زد راس الحسین یعنی که پیروهن‌ نداشت عریان تنی رو خاک حتی کفن نداشت راس الحسین یعنی می بینه خواهری در زیر سم اسب افتاده پیکری راس الحسین یعنی

هدیه به حضرت زینب صلوات شور یا زمینه یا زمزمه مقتل از اقا امام زمان عج معذرت می خوام دیگه توونی نداری به تنت جوونی نداری خواهر تو از غم تو دل خون شده می بینم پر پر زدنت نیزه ای رو تو دهنت قاری قران دهنت پر خون شده شرر تو به جانش نزن چکمه به دندانش نزن بس کن دیگه شمر انقدر زجرش نده سر به سر سرش نزار خنجر رو حنجرش نزار ببین که زهرا مادر من اومده لا اقل تیزش کن خنجر کند که سرو نمی بره لا اقل تیزش کن بزار راحت این گلو رو ببره پا تو بر دار نامرد بو سیده اون سینه رو که مصطفی پاتو بر دار نامرد بزار راحت بزنه که دست و پا وااا. حسین. حسین. حسین از من نکرد حیا نشست روی سینت با پا نشست به پهلوت نیزه می کنه فرو حسین سر تو از تن می بره از پشت گردن می بره چی کار کنه خواهر تو بگو حسین چقد گیسوت ریخته به هم وضع گلوت ریخته به هم سر تو رو نیزه زدن مقابلم بگو باید چی کار کنم بمونم یا فرار کنم حالا که تنها میونه اراذلم دلم و بد جوری غم و غصه ی تو سوزونده حسین ته گودال تنها پیکر عریانه تو مونده حسین بعد تو من باید تو کوچه بازارا دربه در بشم بعد تو من باید با شمر و حرمله همسفر بشم رضا نصابی

#شور_قتلگاهی چه بلایی به سرم آوردن سرتو تو کیسه کردن بردن کوفیا کوفیای قدیمن مثل بابامون حقتو خوردن غریب موندی وسط یه عده نانجیب موندی غریب موندی از یه جرعه آب بی نصیب موندی غریب موندی غریب موندی تنها موندی کمرت شکسته بی سقا موندی تنها موندی رفتم و رو ریگ صحرا جا موندی تنها موندی تنها موندی ای وای ای وای ای وای ، ای وای خواهرات اسیر آه و دردن آخه قاتلات چقد نامردن برای ذبح کردنت تو گودال من دیدم به هم تعارف کردن بی کس موندی بین شمر و خولی و اخنس موندی بی کس موندی رفتم و میون خار و خس موندی بی کس موندی بی کس موندی برهنه موندی بین تیر و نیزه و دشنه موندی برهنه موندی آخرش کشتنت و تشنه موندی برهنه موندی برهنه موندی ای وای ای وای ای وای ، ای وای صورتت رو این خاکای گرمه گیر آوردنت توی این دخمه مادرم رو تو شلوغی دیدم وقتی رو سینه نشست با چکمه بی یار موندی بین گرگا و سگای هار موندی بی یار موندی بردن عمامتو بی دستار موندی بی یار موندی بی یار موندی بی حال موندی همه رفتن تو ته گودال موندی بی حال موندی رو زمین با بدن پامال موندی بی حال موندی بی حال موندی ای وای ای وای ای وای ، ای وای 📓شعر و سبک؛ #محمدعلی_صفائیان

🏴مطالب محرم ۹۹ ⚫️ملائکه و عزای امام حسین(ع) حکایت است در اکسیر العباده به سند صحیح، از مردی از صالحین نجف اشرف که گفت: "پیش از مغرب در وادی السلام بودم، ناگاه دیدم جماعتی از سواران را و در جلو ایشان بود سواری در نهایت حسن و جلال. پس ایشان را از علمای نجف اشرف گمان کردم و بر ایشان سلام کردم به اسم" گفتند: "ما نیستیم آنان که تو گمان کردی. بلکه از ملائکه می باشیم و آنکه مقدم است روح مرد صالحی است از اهل اهواز و حویزه که او را می آوریم به این مکان. و انت یا ایها الرجل تعال معنا پس من قدری راه با ایشان رفتم. ناگاه خود را با ایشان در مکان وسیعی دیدم که بهتر از آن ندیده بودم. پس ملائکه فرود آمدند و بعضی از ایشان رکاب آن مرد را گرفتند و او را فرود آوردند و در صدر مجلس نشاندند و آن مجلسی بود که مزین بود به انواع فروش، از حریر و دیباح بهشتی، و معطر بود به انواع بوهای خوش، و در اطراف و اوساط آن مجلس، قنادیل و مشاعل و شمع های کافوری منصوب بود. پس روح آن مرد را تهنیت و ملاطفت گفتند و مائده ای حاضر شد که در آن انواع فواکه لطیفه بود و او شروع کرد به خوردن از آنها و مرا تکلیف خوردن کرد. پس من نیز از آنها تناول کردم. بعد گفت به من: "ایها الرجل الصالح ماذا تری؟" گفتم: درجه عظیمه و موهبت کثیره می بینم! پس گفت: "می دانی که سبب کشف این عالم بر تو چیست، با آنکه خلاف عادت است؟" گفتم: نه، گفت: "پدر تو دو من گندم از من طلب کار بوده است، چون خداوند خواست که از درجه من چیزی ناقص نشود، چنین شد تا از حق تو خلاص شوم. حال یا مرا بری الذمه گردان یا بگیر حق خود را از من" من گفتم: "حق خود را می خواهم". پس گفت یکی از ملائکه که: "ابسط عبائک" من عبای خود را پهن کردم و چنین می فهمیدم که از ظرفی گندم در آن میریزند. پس گفت:"جمع عبائک فقد وصل حقک الیک" پس من عبای خود را جمع کردم و آن نشئه از نظر من غایب شد. لیکن عبای من پر از گندم بود و تا مدت مدیدی از آن آرد می کردیم و می خوردیم، تا آنکه این مطلب را افشا کردم. پس تمام شد و آن مردی بود از عوام شیعه که از حلال کسب می کرد و زیادتی از مخارج خود را، در دهه اول محرم در مجالس تعزیه خرج می کرد و دراهم و دنانیر و لباسهای فاخره، به قرا مراثی و احادیث و شعرا می داد و خود به نفسه سقایی می کرد در آن مجالس، و عوض آب خالص، آب مخلوط به شکر به تعزیه داران می داد و موید این حکایات، اخبار بسیار از امیرالمومنین و اولاد طاهرینش در خصوص وادی السلام رسیده است. 📚منابع: کبریت احمر؛ شرایط منبر و مجالس؛ ص ۱۷۹

                           بسم الله الرحمن الرحیم 🏴مناجات احساسی ابا عبدالله علیه السلام 🚩#شور_احساسی 🖋️🎵 شعر و سبک : #مجید_آقاجانی بند 1 منم و حسرت زیارت کرببلا دلمو میبره عبارت کرببلا خود تو خوب میدونی بی حرم میمیرم آقا قسم به چشمای ترم میمیرم در میزنم / تو دل غصه ها بازم پرپر میزنم نمونده طاقتی به سیم آخر میزنم دوباره رو به ارباب بی سر میزنم زاره دلم / فقط خود تو میدونی گیره کاره دلم یه بغض سختو سنگینی آقا داره دلم یه کاری کن خودت بازم گرفتاره دلم                            ای جونم حسین                    من بی تو حیرونم حسین بند 2 به حق مادرت کربلامو امضا کن دل سیاهمو آقا مث دریا کن همیشه گریه هامو توی هیئت دیدی به نوبه ی خودت گناهمو بخشیدی خستم آقا / کریمی و ببین خالی شده دستم آقا به نگاه پر از مهر تو دلبستم آقا امیدوار به دعای خیرتو هستم آقا حالم بده / نوکری اومده بازم به شما رو زده تاجایی که میدونم من کرمت بی حده مگه میشه جواب سینه زنیمو نده                            ای جونم حسین                     من بی تو حیرونم حسین بند 3 آسمون چشای من نمه بارونه خوشا بحال اونی که حرم مهمونه صدای قلب من پیچیده توی سینم یه روزی گنبد طلاییتو میبینم اسمت دواس/اگه کسی بهت رو زد دیگه حاجت رواس آرزوی دلم گیره یه امضای شماس خونه اول من آقا همین هیئتاس تنها شدم / دوباره بی قرار مثل موج دریا شدم یه لطفی کرده زهرا خادم آقا شدم فدایی علی اکبر و سقا شدم                           ای جونم حسین                    من بی تو حیرونم حسین #امام_حسین_ع #شاعر_مجید_آقاجانی #جدید 🔷تعجیل در امر فرج مولا صلوات