بسم ‌الله الرحمن الرحیم #امام_رضا_ع_مدح_و_ولادت #علی_ساعدی امشب ای دل با تمام غصه ها بیگانه باش امشب ای جانْ جرعه نوش جام سقاخانه باش امشب ای عقل از میِ عشق رضا(ع)دیوانه باش ای فلک‌ گِرد سرِ سلطان دین پروانه باش امشب ای هستی به شکرانه،خدا را سجده کن خالقِ سلطان علی موسی الرضا را سجده کن باز پیغام سروش آمد ، چرا بنشسته ای؟ این ندا ازحق به گوش آمد چرا بنشسته ای؟ بحر رحمت در خروش آمد ،چرا بنشسته ای؟ ابر احسان ،جرمْ پوش آمد چرا بنشسته ای؟ طالعی ظاهر شد و گردید اقبالت بلند خیز و یکساعت بیا رندانه بارت را ببنید بر درِ باب الجواد امشب حوائج بیقرار در طواف طوس، دلهایِ کبوتر بی شمار عرش و فرش امشب همه خوشحال از دیدار یار هان که می "گوید که با یک گل نمی گردد بهار؟" کلِّ هستی را بهار آمد، ببین با چشم دل جان عالم را قرارآمد ، ببین با چشم دل کور را عیسی شفا داد و رضا (ع)بینا کند مرده را هم جان دهد،هم تا ابد احیا کند قطره ی ناچیز را با یک نظر دریا کند هرکه خود را در حضور سبز او پیدا کند پی به اسرار بلند آفرینش برده است آب از سرچشمه فیض الهی خورده است ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

بسم ‌الله الرحمن الرحیم #امام_رضا_ع_مدح_و_ولادت #محمود_ژولیده ▶️ ای از ازل به اهل زمین، اهل آسمان تابیده پرتوِ برکاتت به هر زمان با اذنِ حق، عوالم هستی، تمام قد شد قبلِ خلقتت، به ولای تو امتحان لطفِ خدای عَزَّوجَل بود، اینکه شد توحید بر ولای تو مشروط، آن زمان آری در عالمِ ملکوت، آن شبِ حضور وقتی شدی، میان نبی و علی، عیان(۱) فرمود مصطفی بتو: میبینم از الَست خیرِ کثیر از تو به اهلِ همه جهان ذرّیه ی رسول خدا، سبط مرتضا یعنی رسیده آینه ی فاطمه، رضا هر کس که شد مقرب تو، عبد داور است عارف به حقِّ حضرتت، از هر که بهتر است هم برتر از پیمبر مرسل، مدافعت هم از فرشتگانِ مقرّب فراتر است(۲) دارد به حقّ معرفتت کاملاً شناخت هر کس بدونِ چون و چرا بر تو یاور است مقتولِ توست، در درجاتِ پیمبران محبوب قلب پاک تو مجنون حیدر است یک دعبلِ تو تیغِ زبانش، چو صد سپاه یک شیخِ طوسیِ تو به صد حوزه رهبر است بُهلولِ تو، معلمِ یک امتِ شماست فریاد او به صحنِ گهرشاد، کیمیاست تو وجهِ ذوالجلالی و ما طائر شما تو جلوه ی جمالی و ما زائر شما تردید در اطاعتتان، عینِ کافریست ای وای بر کسی که شود منکر شما پاسخ به هر سوال که سائل نکرده است آماده است در سخنِ حاضر شما اصلاً کجا فضائل تو وصف میشود مانده به کار خود قلمِ شاعر شما چشمِ خدائی و همه جا هست منظرت تو ناظر جهان و خدا ناظر شما اَعمال ما بدستِ تو هر روز میرسد هر روز از تو ناله ی جانسوز میرسد افسوس، شیعه قلب تو رنجور میکند ما را گناه، از تو فقط دور میکند گاهی که دیده، در طلبِ این و آن رود این دیده را، همان تُهی از نور میکند هر غفلتِ محبِ تو، تیری به قلب توست شیطان مرا ز راهِ تو مستور میکند از بس رئوف هستی و بنده نواز و خوب حق، فیضِ توبه بر همه مقدور میکند آقا ترا بجان جوادالائمه ات رحمی به دوستان جوادالائمه ات حالا که داده ای به دلم، اعتماد را خواهم ز تو شفاعتِ روز معاد را فضلت اگر عطا نکند بر محبِ تو روز حساب، من چه کنم، عدل و داد را معروف شد، غریبه و منکر شد آشنا جز خون که ریشه کَن نکند هر فساد را تا شیعه، از حریم شما میکند دفاع یاری کند عنایتِ تو این نهاد را محبوب تر ز یاریِ مومن، ندیده ایم احیا کنیم با مددِ تو جهاد را حیَّ علیَ الجهاد، که مردانِ روزگار با اقتدا به شاهِ ولایند، رستگار آقا بحقّ فاطمه دل را جلا بده ما را برای روز ظهور اعتلا بده هر درد میکشیم، ز دوریِ دلبر است ما را برای آمدنِ او صلا بده حالا که راهِ گنبد خضرا ز تنگناست ما را پناه سایه ی گنبد طلا بده فکرِ رفاه نیست محِبت، به تشنگان... مثل همیشه، جرعه ی جام بلا بده ویزای اربعین، فقط امضای دست توست تا زنده ایم، تذکره ی کربلا بده تنها نه راهِ قدس، رهِ کربلا رود راه مدینه مکه هم از نینوا رود (۱) روایتی است از امام رضا(ع) در کتاب القطره (۲همان ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

بسم ‌الله الرحمن الرحیم #امام_رضا_ع_مدح_و_ولادت #محمود_ژولیده ای از ازل به اهل زمین، اهل آسمان تابیده پرتوِ برکاتت به هر زمان با اذنِ حق، عوالم هستی، تمام قد شد قبلِ خلقتت، به ولای تو امتحان لطفِ خدای عَزَّوجَل بود، اینکه شد توحید بر ولای تو مشروط، آن زمان آری در عالمِ ملکوت، آن شبِ حضور وقتی شدی، میان نبی و علی، عیان(۱) فرمود مصطفی بتو: میبینم از الَست خیرِ کثیر از تو به اهلِ همه جهان ذرّیه ی رسول خدا، سبط مرتضا یعنی رسیده آینه ی فاطمه، رضا هر کس که شد مقرب تو، عبد داور است عارف به حقِّ حضرتت، از هر که بهتر است هم برتر از پیمبر مرسل، مدافعت هم از فرشتگانِ مقرّب فراتر است(۲) دارد به حقّ معرفتت کاملاً شناخت هر کس بدونِ چون و چرا بر تو یاور است مقتولِ توست، در درجاتِ پیمبران محبوب قلب پاک تو مجنون حیدر است یک دعبلِ تو تیغِ زبانش، چو صد سپاه یک شیخِ طوسیِ تو به صد حوزه رهبر است بُهلولِ تو، معلمِ یک امتِ شماست فریاد او به صحنِ گهرشاد، کیمیاست تو وجهِ ذوالجلالی و ما طائر شما تو جلوه ی جمالی و ما زائر شما تردید در اطاعتتان، عینِ کافریست ای وای بر کسی که شود منکر شما پاسخ به هر سوال که سائل نکرده است آماده است در سخنِ حاضر شما اصلاً کجا فضائل تو وصف میشود مانده به کار خود قلمِ شاعر شما چشمِ خدائی و همه جا هست منظرت تو ناظر جهان و خدا ناظر شما اَعمال ما بدستِ تو هر روز میرسد هر روز از تو ناله ی جانسوز میرسد افسوس، شیعه قلب تو رنجور میکند ما را گناه، از تو فقط دور میکند گاهی که دیده، در طلبِ این و آن رود این دیده را، همان تُهی از نور میکند هر غفلتِ محبِ تو، تیری به قلب توست شیطان مرا ز راهِ تو مستور میکند از بس رئوف هستی و بنده نواز و خوب حق، فیضِ توبه بر همه مقدور میکند آقا ترا بجان جوادالائمه ات رحمی به دوستان جوادالائمه ات حالا که داده ای به دلم، اعتماد را خواهم ز تو شفاعتِ روز معاد را فضلت اگر عطا نکند بر محبِ تو روز حساب، من چه کنم، عدل و داد را معروف شد، غریبه و منکر شد آشنا جز خون که ریشه کَن نکند هر فساد را تا شیعه، از حریم شما میکند دفاع یاری کند عنایتِ تو این نهاد را محبوب تر ز یاریِ مومن، ندیده ایم احیا کنیم با مددِ تو جهاد را حیَّ علیَ الجهاد، که مردانِ روزگار با اقتدا به شاهِ ولایند، رستگار آقا بحقّ فاطمه دل را جلا بده ما را برای روز ظهور اعتلا بده هر درد میکشیم، ز دوریِ دلبر است ما را برای آمدنِ او صلا بده حالا که راهِ گنبد خضرا ز تنگناست ما را پناه سایه ی گنبد طلا بده فکرِ رفاه نیست محِبت، به تشنگان... مثل همیشه، جرعه ی جام بلا بده ویزای اربعین، فقط امضای دست توست تا زنده ایم، تذکره ی کربلا بده تنها نه راهِ قدس، رهِ کربلا رود راه مدینه مکه هم از نینوا رود (۱) روایتی است از امام رضا(ع) در کتاب القطره (۲) همان #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

بسم‌ الله الرحمن الرحیم #امام_رضا_ع_مدح_و_ولادت #ناصر_شهریاری مدینه غرق هیاهو مدینه غرق خبر خبر خبر که رسیده دوباره فوق بشر رسیده قبله ی خورشید و قبله گاه قمر رسیده حضرت باران در این خجسته سحر خبر خبر که بهار عطای ذوالمنن است شب تولد سلطان دین ابوالحسن است بهشت می وزد امشب ز خاک کوی رضا ملائکند یکایک به گرد روی رضا زدند خیل فرشته می از سبوی رضا جهان معطر و خوشبو شده ز بوی رضا چه نازنین پسری روی دامن موساست که او مسیح مسیحای حضرت عیساست به شوق مشهد او بیقرارم از این راه به روی لب همه دم ذکر یارم از این راه سر از بهشت رضا برندارم از این راه به سینه دست ادب می گذارم از این راه سلام می دهم و می شوم مسافر او به اشک دیده بگویم که ضامن آهو تو کیستی که جهان پر شد از عنایت تو که هست شرط قبولی دین ولایت تو چنان گرفته جهان را تب کرامت تو نشسته بر دل فیروزه ها محبت تو تویی که کعبه به دور سر تو می گردد به شوق دور سر مادر تو می گردد در این هوای کرامت کرامت تو خوش است خدا گواست که ما را زیارت تو خوش است بر این مسافر خسته عنایت تو خوش است دل رمیده ی ما را ضمانت تو خوش است بیا بیا و کرم کن که اربعین بروم من از نجف به دم یا رضا رضا به حرم اگر چه روسیهم دلخوشم تو را دارم دلی به شوق حریم تو مبتلا دارم غریبه ام که فقط چون تو آشنا دارم که با تو من نجف و با تو کربلا دارم تویی همان که حریمت پناه زائرهاست همان که مشهد تو کعبه ی مسافرهاست تو ضامنی و دلم شد به راه آهوها تویی نفس نفس و آه آه آهوها نوشته در صفحات نگاه آهوها تو آمدی و شدی جان پناه آهوها تو ای جمال خدا و علی میانه ی قاب دل رمیده ی ما را چو آهوان دریاب #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم