#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها   چشم مهتاب گریه می کرد و نیمه شب آب گریه می کرد و   در طواف شکسته پهلویی مثل گرداب گریه می کرد و   غسل می کرد هر چقدر آن شب باز خوناب گریه می کرد و   گریه ها گر چه بی صدا بودند دل بی تاب گریه می کرد و   ماه قدش خمیده بود و با آفتاب گریه می کرد و   مادری پا به پای طفلانش باز در خواب گریه می کرد و ...   هر که با چشم تر زمین می خورد کوه هم با کمر زمین می خورد   داشت سلمان می آمد از خانه که سر هر گذر زمین می خورد   کودکی نیز پشت یک تابوت پشت پای پدر زمین می خورد   که به داد دل علی برسد گاه گاهی که بر زمین می خورد   راه می رفت با عصا اما بین دیوار و در زمین می خورد    #رحمان نوازنی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم  

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها نور خورشید محک داشت؟ نداشت روز روشن به تو شک داشت ؟ نداشت   توی این باغ به هم سوخته؛آه گل هوای شاپرک داشت ؟ نداشت   آسمانی که فلک می بخشید احتیاجی به فدک داشت؟ نداشت   غیر دیوار و در و آوارش شانه ی وحی کمک داشت ؟ نداشت   ظاهراً بال فرشته می سوخت شعله کاری به ملک داشت ؟ نداشت   مردم شهر به هم می گفتند : در این خانه ترک داشت؟ نداشت   شب شد و باز دل  ماه شکست دست این مرد نمک داشت ؟ نداشت   #رحمان نوازنی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها هر چند بر وفاي دل فضه شك نداشت بانوي خانه بود و نياز كمك نداشت   نان پخته بود تا كه نگويند فاطمه دستش براي مردم دنيا نمك نداشت   پيش تنور صورت او سرخ تر كه شد ديگر كسي به داغ گل سرخ شك نداشت   خم شد كه نان را بزند بر دل تنور بغضش شكست ؛ صورت گلها كه چك نداشت   دستش به گريه رفت كه نان را درآورد كاش استخوان بازوي خانم ترك نداشت   ناني براي سائل فرداي خويش پخت با اينكه گندمي به حساب فدك نداشت   #رحمان نوازنی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم  

شهادت_امیرالمومنین_حضرت_علی_علیه_السلام بابا اتاق پر شده از بوی مادرم وقتش رسیده پر بکشی سوی مادرم دیگر خجل نباش تو از روی مادرم فرقت شده شبیه به پهلوی مادرم از پشت در دوباره تو را می زند صدا تا که به دست تو بدهد محسن تو را سی سال در نبودن مادر شکسته ای پهلو به پهلویش پس آن در شکسته ای در کوفه های درد مکرر شکسته ای از مردم و نبودن باور شکسته ای گر چه شکسته ای و دلت هم شکسته تر این دل شکسته را هم از این کوفه ها ببر یادت که هست مادر ما قد خمیده بود یادت که هست گیسوی مادر سپیده بود یادت که هست محسن خود را ندیده بود یادت که هست غنچه خود را نچیده بود آنروزها که قد تو آنجا خمیده شد موی منم شبیه تو بابا سپیده شد مادر رسیده عطرپیمبر بیاورد تو تشنه ای برای تو کوثر بیاورد مرهم برای این دل پرپر بیاورد تا خار را زدیده تو در بیاورد حرفی بزن که مونس تو مادر آمده حالا که استخوان زگلویت در آمده بابا بگو به مادرم از غصه های من از کوفه های بعد تو و ماجرای من از بی حسین گشتن من از عزای من از کوفه گردی من و از کربلای من بابا بگو که زینب خود را دعا کند بعد از حسین زود مرا هم صدا کند مادر رسید و زخم سرت را نگاه کرد گریه برای گودی یک قتلگاه کرد پس رو به روسیاهی خیل سپاه کرد نفرین به رقص خنجر مردی سیاه کرد وشمر جالس ... نفس مادرم گرفت سر که به نیزه رفت دل معجرم گرفت #رحمان _نوازنی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam