#زمزمه_حضرت_عبدالله #محرم۹۹ رهام کن که می بینم عمه جون کشیدن عمومو به خاک و خون می بینی که تکیه زده به اون / نیزه شکسته می بینم عمومو که بی کسه ولی حیف که زورم نمی رسه به این نیزه که راه نفسه / عمومو بسته هرچی صدا زدم/ بسه دیگه نزن انگار نمی رسید/اصلا صدای من گودال شاهده/ که بی حیا می زد اون با غلاف تیغ/ این با عصا می زد ### داره طاقتم سر میاد عمو که قاتل با خنجر میاد عمو چه کاری ازم بر میاد عمو؟/ دستم بریده دلم می تپه توی سینم و توو گودال کنارت می شینم و چیزایی که دارم می بینمو/ کسی ندیده ای وای می بینم/ شمرو بالا سرت نیزه به پیکرت/ خنجر روو حنجرت ای کاشکی میشد/ دستم سپر بشه تا نگذارم ازین / نزدیکتر بشه ### توی گوشمه خنده های کی؟ روی سینته رد پای کی؟ دارم نیزه ها رو یکی یکی / بیرون میارم رسیدند و با کینه ی علی تورو می زدن بی معطلی میخواستم سپر شم برات ولی / توون ندارم دیدم که پنجه توو/ موی تو می کشید خواستم سپر بشم/ قدم نمی رسید تو کوچه هم بابام/ هرکاری کرد نشد دردی حریف این/ اندوه و درد نشد