@bache_shiee لینک جدید کانالمون☺️ ما رو به دوستاتون معرفی کنید❤️

📹 حتما ببینید😍 ❤️ز کودکی خادم این تبار محترمم❤️ 📹#کلیپ 🍏#کودکانه 🍎#نوجوانانه ❣@bache_shiee 🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

گلهای قشنگ خونه با یک #کتاب_قصه خوشگل پیشتون برگشتم😌 #پسران_گلبانو زندگی شهید رشید جعفری❤️ 🍏#کودکانه 🍎#نوجوانانه ❣@bache_shiee 🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

#شهیدانه 🍃بسم الله الرحمن الرحیم🍃 موتور🛵 را در حیاط گذاشت و آمد تو . با خودش فلاکس چای و سه تالیوان🍶 آورده بود . ماه رمضان بود.🌙 ناراحت به نظر می رسید. وقتی نشست ، گفتم : اینا چیه؟🧐 گفت:" چند نفر که گندم هارو رو درو میکردن ، روزه شون رو می خوردن 😱. منم رفتم فلاکس چای و لیواناشون رو برداشتم . چرا روزه خواری میکنن؟"😔 از وقتی وارد بسیج شده بود و با بچه های سپاهی اینجا و آنجا میرفت؛ معنا و مفهوم حرف هایش جور دیگری شده بود🤔. میگفت : انقلاب شده تا قانون و شرع پیغمبر اجرا بشه. اگه روزه بگیرن وضعيت فقرا و مستمندان رو درك میکنن.😊 راوی: مادر شهید💖 منبع: کتاب هنوز مرا نشناخته‌ای!🌸 شادی روح شهدا صلوات💝 #شهید_مرحمت_بالازاده 😇شهید ۱۴ ساله😇 🍎#نوجوانانه ❣@bache_shiee 🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

#من_میترا_نیستم 🌻 🌹مادر شهید 🌹 #قسمت_دوم🍁 بعد از آن اگر بچه ها یا مادرم اشتباهی او را میترا صدا می کردند، زینب جواب نمی داد. آنها هم مجبور می شدند اسم جدیدش را صدا کنند. من اسم میترا را خیلی زود از یاد بردم انگار که از روز اول اسمش زینب بود. همیشه آرزویم بود که کربلا را به خانه‌ام بیاورم و اسم تک تک بچه هایم بوی کربلا بدهد. اما اختیاری از خودم نداشتم به خاطر خوشحالی مادرم و رضایت شوهرم دَم نمی زدم و حرف هایم را در دلم می ریختم. زینب کاری کرد که من سال ها آرزویش را داشتم. با عشق او را زینب صدا می کردم. بلند صدایش می زدم، تا اسمش در خانه بپیچد. جعفر و مادر هم مثل بقیه تسلیم خواسته او شدند. بین اسم های اصیل ایرانیِ بقیه بچه ها، اسم زینب بلند شد و روی همه آنها سایه انداخت. زینب یک بار دیگر من را به کربلا گره زد. ☘نذر کرده☘ من نذر کرده امام حسین(ع) بودم و همه هستی ام را از او داشتم. اگر لطف و مرحمت امام حسین نبود مادرم تا همیشه آرزوی بچه دار شدن به دلش می ماند و کبری پا به این دنیا نمی گذاشت. من تنها فرزند مادرم بودم که او با نذر و نیاز از امام حسین(ع) گرفت مادرم مال یکی از روستاهای شهرکرد بود قسمتش این بود که در بچه سالی ازدواج کند و برای زندگی به آبادان بیاید. اما صاحب اولاد نشد. به قدر امکانات آن روز دوا و درمان کرد ولی اثری نداشت. وقتی از همه کس و همه جا ناامید شد به امام حسین (ع) توسل کرد و از او خواست که دامنش را سبز کند. دعایش برای مادر شدن، مستجاب شد اما خیلی زود شوهرش را از دست داد. من در شکمش بودم که پدرم از دنیا رفت. بیچاره مادرم نمی‌دانست از بچه دار شدن از خوشحال باشد، یا از بیوه شدنش ناراحت. او زن جوانی بود که کس و کار درستی نداشت. سال‌ها از روستا و فامیلش دور شده بود و با مرگ همسرش یک دختر بدون پدر هم روی دستش ماند. مدتی بعد از مرگ پدرم، با مردی به نام «درویش قشقایی» ازدواج کرد. درویش قبلاً زن داشت با دو پسر. هر دو پسرش در اثر مریضی از دنیا رفتند زنش هم از غصه مرگ بچه ها، به روستای آبا و اجدادی اش که دور از آبادان بود برگشت. نمی‌توانم به درویش «نابابایی» بگویم او مرد خیلی خوبی بود و واقعا در حق من پدری کرد. وقتی بچه بودم در خانه دو اتاقه شرکت نفت، در جمشیدآباد زندگی می‌کردیم. و همیشه دهه اول محرم روضه داشتیم. مادرم می گفت:کبری این مجلس مال توئه خودت برو مهمونات رو دعوت کن. خیلی کوچک بودم. در خانه همسایه ها را می‌زدم و با آنها می‌گفتم روضه داریم. مادرم دیوارها را سیاه‌پوش می‌کرد. زن ها دور هم دایره می‌گرفتند و سینه می‌زدند. به خاطر نذر مادرم تمام محرم و صفر لباس سیاه می پوشیدم. در همان دهه اول برای سلامتی من آش نذری درست می کرد و به در و همسایه می داد. همیشه دِلهره سلامتی ام را داشت و خیلی به من وابسته بود. مادرم عاشق بچه بود و دلش میخواست بچه های زیادی داشته باشد. اما خداوند بیشتر از یک اولاد به او نداد آن هم با نذر و نیاز. من از بچگی عاشق و دلداده امام حسین و حضرت زینب بودم زندگی ام، از پیش از تولد به آنها گِره خورده بود. انگار به دنیا آمدن من، ونفس کشیدنم به امام حسین(ع) و کربلا بند بود. ادامه دارد... 🍎#نوجوانانه #شهیدانه ❣@bache_shiee 🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈