با روایت عزت و سربلندی جوانان ایرانی بشارت فتح جدیدترین اثر استاد رضا بدرالسما هنر‌مند نقاش اصفهانی است. @badrossama

بشارت فتح جدیدترین اثر استاد بدرالسما دراصفهان | خبرگزاری صدا و سیما https://www.iribnews.ir/fa/news/5529581/%D8%A8%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%85%D8%A7-%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86

۹ مردادماه ۱۴۰۴.pdf

طرحی با نقش نور و امید! - اصفهان زیبا https://esfahanzibaonline.ir/96130/%D8%B7%D8%B1%D8%AD%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D9%86%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF

رضا بدرالسماء، خالق نگاره «وطن» در گفت‌وگو با اصفهان زیبا نسبت به تنزل هنر در اصفهان هشدار می‌دهد طرحی با نقش نور و امید! اصفهان، شهری با پیشینه‌ای غنی در هنرهایی مانند نگارگری، خوشنویسی و معماری، امروز با چالش‌های جدی در حوزه هنر روبه‌رو است.  مدت زمان مطالعه: 4 دقیقه به گزارش اصفهان زیبا؛ اصفهان، شهری با پیشینه‌ای غنی در هنرهایی مانند نگارگری، خوشنویسی و معماری، امروز با چالش‌های جدی در حوزه هنر روبه‌رو است. بسیاری از هنرمندان معتقدند که هنر اصفهان، با وجود پیشینه‌ پربارش، از کمبود فضاهای نمایش آثار، نبود موزه‌های تخصصی و بی‌توجهی به هنر اصیل ایرانی رنج می‌برد. رضا بدرالسما، نگارگر برجسته اصفهانی، در تازه‌ترین اثر خود با عنوان «وطن» تلاش کرده است مفاهیمی چون مقاومت، امید و پیروزی را با زبانی نمادین و برگرفته از سنت نگارگری ایرانی به تصویر بکشد. او در گفت‌وگویی که با «اصفهان‌زیبا» انجام داده است، ضمن معرفی اثر جدیدش، از دغدغه‌هایی چون کم‌رنگ شدن مفاهیم عرفانی در هنر امروز و نبود حمایت‌ لازم از هنرمندان سخن گفته است. در اثر جدیدتان با عنوان «وطن»، به چه پیام و مفهومی پرداخته‌اید؟ با توجه به حوادث اخیر و پیروزی‌هایی که کشورمان به دست آورده، بر آن شدم اثری خلق کنم که حامل پیام امید باشد. همان‌گونه که خداوند در قرآن وعده داده است، اگر به او توکل کنیم، بی‌تردید پیروزی نهایی نصیب ما خواهد شد. هدف من در این اثر، بشارت به جهانی‌ شدن جبهه مقاومت و نمایش جلوه‌ای از این رویکرد بود. تلاش کردم این مفهوم را با زبانی تصویری و الهام گرفته از سنت نگارگری ایرانی به تصویر بکشم. این اثر با ابعاد ۷۰ در ۵۰ سانتی‌متر و با تکنیک آکریلیک اجرا شده است. سبک اثر، نگارگری مدرن ایرانی است؛ رویکردی که در آن عناصر سنتی با نگاهی نو و معاصر ترکیب شده‌اند تا مفهومی امروزی را بازتاب دهند. در اثر «وطن» شاهد حضور جوانی هستیم که باری از گل بر دوش دارد و از رنگ‌ها و نمادهای زنده و معناداری استفاده شده است. این عناصر قرار است چه مفاهیمی را به مخاطب منتقل کند؟ در این اثر، پرچم ایران به‌صورت نمادین در دستان جوانی از نسل امروز به تصویر کشیده شده است؛ نسلی که شاید آغاز انقلاب اسلامی را به یاد نداشته باشد، اما حامل همان پیام و آرمان‌ها است. بیش از پنج دهه از انقلاب گذشته، اما مسیر الهی همچنان ادامه دارد و نسل جدید با ایمان و آگاهی، پرچم این راه را در دست گرفته است. مضمون اصلی این تصویر، تأکید بر استمرار راه انبیا و فرمان الهی است؛ مسیری که همه پیامبران با یک صدا گفته‌اند «لا اله الا الله». این جمله، نه فقط یک شعار، بلکه بیانگر نفی همه طاغوت‌ها و برپایی نظام توحیدی در دنیا است؛ نظامی که هدف نهایی‌اش، رساندن انسان به کمال و تحقق وعده بهشتی‌ بوده که خداوند برای بندگانش در نظر گرفته است. استفاده از گل و رنگ‌های زنده نیز در راستای انتقال پیام امید، حیات و زیبایی این مسیر انتخاب شده است؛ مسیری که اگرچه با چالش همراه است، اما سرشار از معنا، نور و آینده‌ای روشن است. شما به عنوان یک هنرمند همچون سایر هنرمندان آثار زیادی خلق کرده‌اید. آیا این دغدغه را دارید که آثار شما دیده شود؟ هر اثر هنری نیاز دارد که دیده شود؛ اگر دیده نشود، اثر در خلأ باقی می‌ماند و پیام آن به مخاطب نمی‌رسد. شاید در آینده‌ای دور دیده شود، اما چه بهتر که به‌موقع و در زمان مناسب دیده و دریافت شود. در این میان، مطبوعات و رسانه‌ها می‌توانند نقش مهمی در رساندن صدای هنرمند به جامعه ایفا کنند. آثاری که با نیت درست و در مسیر صحیح خلق می‌شوند، باید مورد توجه قرار گیرند. در غیر این صورت، هنرمند دچار دلسردی می‌شود، بیکار می‌ماند و ممکن است مسیر خلاقانه خود را رها کند. این بی‌توجهی نه تنها بر روحیه هنرمند تأثیر می‌گذارد، بلکه نسل جوان را نیز از ورود به عرصه هنر بازمی‌دارد. اگر از هنرمند حمایت و قدردانی شود، جوانان بیشتری نیز ترغیب می‌شوند تا به هنر روی آورند و استعدادهای خود را شکوفا کنند. هنر زبانی جهانی‌ است؛ زبانی که نیاز به کلام ندارد و مخاطب، فارغ از زبان و فرهنگ، می‌تواند بهترین برداشت‌ها را از آن داشته باشد. شرایط دیده شدن و نمایش آثار در اصفهان، مناسب هنرمندان اصفهانی است؟ شرایط نمایش آثار در اصفهان با محدودیت‌هایی روبه‌روست. اگر به نگارخانه‌ها سر بزنید، می‌بینید آثار بسیاری روی هم انباشته شده‌اند. هنرمند حتی اگر بخواهد آثارش را به نمایش بگذارد، فضای دائمی برای این کار ندارد. مردم هم علاقه‌مند به دیدن این آثار هستند، اما باید بستری فراهم شود تا این اشتیاق دوطرفه، به یک اتفاق فرهنگی منجر شود. با توجه به فعالیت‌های هنری که تاکنون داشته‌اید، به نظر شما چگونه باید از آثار فاخر هنری در اصفهان حمایت کرد؟

من تاکنون در قالب نگارگری به روایت بسیاری از حوادث تاریخی، اعم از رخدادهای ملی، انقلابی و همچنین تاریخ انبیا پرداخته‌ام؛ تلاش کرده‌ام به این پرسش بنیادین بپردازم که ما از کجا آمده‌ایم و به کجا می‌رویم. با این حال، متأسفانه بسیاری از این آثار، به‌رغم محتوای ارزشمندشان، بی‌سرانجام مانده‌اند و به‌دلیل نبود حمایت و فضای مناسب، در نگارخانه‌ها زندانی شده‌اند. انتظار می‌رود در گوشه‌وکنار این شهر، فضاهایی برای نمایش آثار فاخر هنری در نظر گرفته شود تا این آثار بتوانند با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنند. هنر اگر دیده نشود، پیامش ناتمام می‌ماند. از ابتدای انقلاب تاکنون، مسئولان بارها وعده داده‌اند که برای اصفهان موزه تأسیس خواهند کرد، اما این وعده‌ها هرگز از مرحله گفتار فراتر نرفته‌اند. کمبود موزه در اصفهان یکی از معضلات جدی این شهر است. اصفهان که به‌عنوان پایتخت فرهنگی و هنری ایران شناخته می‌شود، شایسته آن است که از زیرساخت‌های بیشتری برای نمایش آثار هنری برخوردار باشد. این انتظار، یک مطالبه منطقی از سوی جامعه هنری‌ است؛ چرا که شهر هنر باید امکان تماشای هنر را نیز فراهم کند. با توجه به پیشینه‌ درخشان اصفهان در هنر نگارگری، ارزیابی شما از وضعیت امروز این هنر و محتوای آثار هنری در این شهر چیست؟ متأسفانه باید بگویم که هنر ما، به‌ویژه در شهری مانند اصفهان که پایتخت تاریخ و هنر ایران محسوب می‌شود، دچار نوعی تنزل شده است. در مکتب نگارگری، امروز کمتر با آثاری مواجه هستیم که حرفی تازه برای گفتن داشته باشند یا بتوانند پیامی عمیق و ماندگار منتقل کنند. متأسفانه بسیاری از آثار هنری امروز بیشتر درگیر ظواهر شده‌اند و از مفاهیم اصیل و درونی فاصله گرفته‌اند. به‌عنوان نمونه، برخی هنرمندان با الهام از اشعار بزرگان ادب فارسی، نظیر حافظ، خیام، مولانا و داستان‌هایی همچون لیلی و مجنون، آثار تصویری خلق می‌کنند، اما اغلب این آثار برداشت‌های سطحی و سلیقه‌ای از مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی آن اشعار هستند. برای مثال، مفاهیمی چون می، میخانه و باده، که در اشعار کهن ما آمده، در نگاه بسیاری از هنرمندان معاصر صرفاً به عنوان نمادهایی ظاهری و تصویری در نظر گرفته می‌شوند. در حالی که حقیقت این مفاهیم بسیار ژرف‌تر است. می، در نگاه عرفانی، جرعه‌ای از معرفت الهی‌ است که از عالم بالا به انسان می‌رسد؛ میخانه، عبادتگاهی‌ است که انسان در آن به راز و نیاز با حق می‌پردازد. شاعران ما از این مفاهیم برای اشاره به عشق الهی و سلوک معنوی استفاده کرده‌اند، اما متأسفانه در بازنمایی تصویری امروز، این عمق مفهومی نادیده گرفته می‌شود. به باور من، بازگشت به معنا و اندیشه در خلق آثار هنری ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. هنر اگر از معنا تهی شود، چیزی جز تزئین نخواهد بود.  الهه جلالی خبرنگار گروه هنر و ادبیات @badrossama

🎞 #ویدیو | اکران وطن اثر استاد رضا بدرالسماء در گالری نقطه حوزه هنری استان اصفهان 🔹این تابلوی هنری که آخرین اثر استاد رضا بدرالسماء با موضوع گام دوم انقلاب اسلامی ایران است، و پروسه طراحی آن در ایام جنگ ۱۲ روزه انجام شده است تا ۱۵ مردادماه در گالری تک اثر عمارت سعدی قابل بازدید است 💠 حوزه هنری استان اصفهان در مجازی: وبسایت | آپارات | ایتا | بله |