‌ 🔹با بررسی «شعر انتظار» و «شعر آیینی مهدوی» می‌بینیم که می‌توان آن‌ها را در دو حال و هوا دسته‌بندی کرد: 🔹برخی از اشعار انتظار که نوع متدوال آن است، به مضامین شِکوه، دلتنگی، فراق و مفاهیم اولیه انتظار می‌پردازند. در اینجا آنچنان که در بحث «ترانه انتظار» نیز گذشت،‌ نکته مهم آن است که آیا شخصیت‌پردازی درستی از امام معصوم صورت می‌گیرد یا شعر در حال و هوای دلتنگی و انتظارِ‌ نوعیِ هر عاشق و معشوقی است؟ 🔹دسته دومِ اشعار انتظار، چاشنی اعتراض را هم به خود اضافه می‌کنند و نحوی از مطالبه و فریاد در آن‌ها هویداست. این اشعار انتظار معترضانه را که بررسی می‌کنیم، گویی عمده اعتراض آن‌ها به مشکلات داخلی و درونی است؛ از فساد مسئولین و هدررفت بیت‌المال تا آسمان‌خراش‌ها و ماشین‌های آنچنانی. گاهی نتیجه برخی ازین اشعار، تولید یأس و ناامیدی است. گرچه اساس منظر این نحوه‌اعتراض هم قابل خدشه است؛ ندیدنِ ملت انقلابی ایران که نحوه وجود و حضورشان،‌ دهن‌کجی به تمدن غرب است و کار تاریخی که در حال انجام آن هستند، در راستای زمینه‌سازی ظهور است. برخی دیگر از اشعار معترضانه که به نظر می‌رسد جلوتر از گونه قبلی است،‌ به مصاف اسلام مقدس‌مآبانه رفته است. ضدقهرمان این شعرها، کاراکترِ شیخ و زاهد خشک‌ مقدس است. در یک برهه‌ای از شعر انتظار، این نوع نگاه را برجسته‌تر در شعرها می‌یابیم، مثلا در اشعار قادر طهماسبی، علیرضا قزوه،‌ امید مهدی‌نژاد که ظاهراً بی‌نسبت با اوج گرفتن نگاه انجمن حجتیه‌ای به انتظار در آن برهه نبوده است که در شعر انتظار سال‌های اخیر، این مصاف، کم‌رنگ‌تر شده است. 🔹در این میان، جای خالی نگاه جهانی در شعر انتظار معترضانه خالی‌ست. جای خالیِ اعتراض به ظلم جهانی؛ اعتراض به آنکه اساس ظلم را بنا نهاده و اگر مشکل و ظلم نهادینه شده‌ای هم در جوامع مسلمان و غیرمسلمان است، اصل و اساسش برای استکبار جهانی‌ و تمدن غرب است. اعتراض به تجدد که اصل دین را نشانه گرفته و جامعه را از نزدیک شدن به ظهور دور می‌کند، کجای این شعرهاست؟ یا نگاهی که خود را به داخل کشور محدود نکند و جهان اسلامی به قضیه نگاه کند و به فراخوانی امت‌های اسلامی برای زمینه‌سازی ظهور بپردازد و آن‌ها را به رویارویی جمعی مقابل استکبار جهانی دعوت کند.

‌ 🔹 ۸ موسیقی فیلم دینی از مجید انتظامی به مناسبت زادروز این آهنگساز #موسیقی #سینما 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹با جریان ساخت آثار سینمایی و سریالی در گونه (ژانر) دینی پس از انقلاب اسلامی، گونه موسیقایی آن هم متولد شد. در میان موسیقی‌دانان ایرانی، «مجید انتظامی» به عنوان یک آهنگ‌ساز باتجربه که در خانواده‌ای سینمایی هم متولد شده بود، از افرادی است که برای این گونه، یادگارهایی را از خود برجای گذاشته است. 🔹او تا کنون در پنج پروژه سینمایی و سریالی دینی، آثاری خلق کرده که هر زمان به سراغشان می‌رویم، حسی نو را در ما می‌دمد. آشنایی مجید انتظامی با خرده‌فرهنگ‌‌ها و آیین‌های ایرانی اسلامی، برای او این امکان را فراهم کرده تا در ساخت آثارش ابداعات منحصربه‌فردی را داشته باشد؛ مثلاً برای ساخت موسیقی فیلم «روز واقعه» از آیین «سنگ‌کوبی» یا «چک‌چکو» که ریشه در آیین‌های عزاداری ایرانی دارد، بهره برده است. تنظیم آثار او نیز وجوهات قابل ستایشی دارد. او در اغلب آثارش از سازهایی استفاده کرده که با گوش مخاطب ایرانی و حافظه شنیداری ایرانیان بیشتر مأنوس‌اند؛ حضور دمام، دف، عود، نی در کنار سازهای ارکسترال غربی مؤید این سخن است. 🔹«مریم مقدس»، «روز واقعه»، «مردان آنجلس»، «تنهاترین سردار» و «کربلا جغرافیای یک تاریخ» آثاری هستند که او در این زمینه آهنگ‌سازی کرده است. 🔹به مناسبت سالروز تولد مجید انتظامی، به سراغ آلبوم‌های موسیقی فیلم دینی او رفته‌ایم و هشت قطعه را انتخاب کرده‌ایم.

‌ 🔹محبّت؛ ادیب و مؤدّب گلچینی از اشعار آیینی مرحوم «سیدجواد محبت» به مناسبت فوت شاعر شعر خاطره‌انگیز «دو کاج» #شعر 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ ورد زبان اوست شب و روز نامِ دوست کمتر کسی است مثل «محبت» غلامِ دوست کیومرث عباسی 🔹شاعر شعر مشهور «دوکاج» را در ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ از دست دادیم. «محمدجواد محبت» شاعری کرمانشاهی بود که از دهه ۴۰، نوشته‌های او در نشریه‌هایی همچون توفیق، خوشه، روشنفکر، دریچه، تهران مصور و هفته‌نامه مشیر چاپ می‌شد. او که معلم بود، از سال ۶۲ به گروه مؤلفین کتاب‌های درسی پیوست. محبت همچنین از همفکران جلال آل احمد بود. او ضمن تبحر در سرودن اشعار کودک و نوجوان، اشعار آیینی زیبایی نیز سروده است. محبّت يكی از چهار شاعری است كه جايزۀ شعر فروغ را دریافت کرده است. وی همچنین در زمینۀ نقد شعر و قصه‌نویسی نیز فعالیت می‌کرد. از آثار او می‌توان به «نردبان آسمان»، «اشک لطف می‌کند»، «خانۀ هل اتی» و «از مرزهای فریاد» اشاره کرد. 🔹محمدرضا سنگری، شاعر و پژوهشگر ادبی درباره‌ سیدجواد محبت می‌گوید: «مدت‌ها درگیر این بودم که تفاوت ادیب و مؤدب چیست؟ علامه طباطبایی در تعریف این دو کلمه گفته‌اند اگر واژه را در بهترین جایگاه خودش قرار دهیم، ادبیات آغاز می‌شود و وقتی رفتار در بهترین جایگاه خود می‌ایستد، ادب شکل می‌گیرد. اولی ادیب و دومی مؤدب است. استاد محبت ادیب و مؤدب بوده و در این زمینه طراز هستند». 🔹در ادامه خاطره‌ای صمیمانه درباره اجبار کودکان به حفظ شعر «دو کاج» را از زبان مرحوم محبت بخوانیم: «یک بار در مشهد بودم با آقای ‌امیری اسفندقه و آقای مصطفی محدثی. از کوچه‌ای رد می‌شدیم. چند تا از بچه‌ها داشتند فوتبال بازی می‌کردند. توپ‌شان به طرف ما آمد. آقای ‌امیری توپ را گرفت و مرا لو داد و گفت: بچه‌ها می‌دانید این آقا همان کسی است که شعر دو کاج را سروده است؟ بچه‌ها ما را دوره کردند. یکی از بچه‌ها گفت: آقا این شعر دراز چیه که گفتید؟ البته من آنجا برای بچه‌ها توضیح دادم که نباید حفظ کردن این شعر اجباری باشد. اگر بشنوم کودکی به خاطر اینکه نتوانسته شعر دو کاج را حفظ کند تنبیه شده است، خیلی ناراحت می‌شوم. وقتی حفظ کردن شعر در تکلیف بچه‌ها نیست، چرا باید بچه‌ها را مجبور کرد که شعر را حفظ کنند؟ مسأله اصلی‌تر این است که خیلی وقت‌ها بچه‌ها دچار فراموشی‌های آنی می‌شوند و این مطلبی است که یکی از پزشکان طب سنتی یعنی دکتر عبدالله خان احمدیه به آن اشاره کرده است. اصلاً من با این نوع امتحان گرفتن از بچه‌ها مخالفم. خلاصه ‌امیدوارم که کودکی به خاطر حفظ نکردن شعر من در هیچ مدرسه‌ای تنبیه نشود.

‌ 🔹تا چشم به هم زدیم این ماه گذشت ابیاتی در وداع با ماه مبارک رمضان #شعر #شعر_آیینی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35