گفتم: برای خودت نقشه شهادت نکشی ها. من اصلا آمادگیش را ندارم. مطمئن باش تا من نخواهم، تو شهید نمی شوی. منوچهر گفت:«مطمئنم. وقتی خمپاره می خورد بالای سرم، عمل نمی کند، موهایم را با قیچی می چینند و سالم می مانم؛ معلوم است که باز هم تو دخالت کرده ای. نمی گذاری بروم. فرشته. نمی گذاری.» نفس راحتی کشیدم. و با شیطنت خندیدم و انگشتم را بالا آوردم جلوی صورتش و گفتم: پس حواست را جمع کن، منوچهر خان. من آن قدر دوستت دارم که نمی توانم با خدا از این معالمه ها بکنم. علی را نشاند روی زانویش و سفارش کرد: « من که نیستم، تو مرد خانه ای. مواظب مامانی باش. بیرون می روید، دستش را بگیر گم نشود.» با علی این طوری حرف می زد. از فرداش که می خواستم بروم جایی، علی میگفت: مامان، کجا می روی؟ وایستا من دنبالت بیایم. احساس مسئولیت می کرد. حاج عبادیان، منوچهر و ربانی را صدا زد و رفتند. آن شب غمی بود بینمان. جیرجیرک ها هم انگار محزون می خواندند. ما فقط عاشقی را یاد گرفته بودیم. هیچ وقت نتوانستیم لذتش را ببریم. همان لحظه هایی که می نشستیم کنار هم، گوشه ی ذهنمان مشغول بود؛ مردها به کارهاشان فکر می کردند و ما دلهره داشتیم نکند این آخرین بار باشد که می بینیمشان. یک دل سیر با هم نبودیم.....

تهران آمدنمان مشکلات خودش را داشت. همه ی زندگیمان را برده بودیم دزفول. خانه که نداشتیم. من و علی خانه ی پدرم بودیم. خبرها را از رادیو می شنیدیم. در آن عملیات عباس کریمی و ملکی شهید شدند. ترابیان مجروح و نامی دستش قطع شد. خبرها را آقای صالحی بهمان می داد. منوچهر یک تلفن نمی زد. خبر سلامتیش را از دیگران می گرفتم، تا دم سال تحویل. پشت تلفن صدایم می لرزید. می گفت:« تو این جوری می کنی، من سست می شوم.»... دلم گرفته بود. دوتایی از بچه هایی گفتیم که شهید شده بودند و با هم گریه کردیم. قول داد زودتر یک خانه دست و پا کند و باز ما را ببرد پیش خودش....

رزمنده ای کوله اش را انداخته بود روی دوشش و خسته و تنها از کنار پیاده رو می رفت. احساس می کردم منوچهر نزدیک است. شاید آمده باشد. حتی صدایش را شنیدم راهم را کج کردم به طرف خانه ی پدر منوچهر. در را باز کردم. پوتین های منوچهر که دم در نبود. از پله ها رفتم بالا. توی اتاق کسی نبود، اما بوی تنش را خوب می شناختم. حتما می خواست غافلگیرم کند. تا پرده ی پشت در را کنار زدم یک دسته ی گل آمد بیرون؛ از همان هایی که منوچهر می خرید. از هر گل یک شاخه. خوشحال بودم که به دلم اعتماد کرده و آمده بودم آن جا.... 🌸 شادی روح حضرت زهرا (س) صلوات ⏪ادامه دارد..... ☑️ زندگی واقعی یک شهید در ساعات مختلف 💠اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً💠 @Baghdad0120 #یاران_گمنام_شهید_سلیمانی #مجـیـــر #رمان_جذاب

✨ با خیال رخ زیبای تو ای راحت جان فارغ از دیدن روی دگرانیم هنوز تا که تو کی برسی زین سفر دور و دراز حیف و صد حیف که از بی خبرانیم هنوز #سلام_مولا #اباصالح_ع #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ #حدیث_روز پیامبر اکرم (صلّی ‌الله ‌علیه ‌وآله): رَکْعَتانِ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ أحَبُّ إلَیَّ مِنَ الدُّنْیا وَما فِیهَا. دو رکعت نماز در دل شب نزد من محبوب‌تر است از دنیا و آنچه در آن است Two Rak‘ats of prayer performed in the middle of the night are dearer to me than the entire world and every thing in it. علل الشرائع، ص 138 #حدیث #اهلبیت #مشهد #تهران #نماز_شب #شیعه #حدیث_گرافی #shia #Muslims #imamhusain #karbala #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

چه کوه هایی نذاشتن رو سر این خونه خاکستر بباره . #امنیت_اتفاقی_نیست #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

بعد از تو جان سپرده ام اما هنوز هم نامت را که می برند قلبم تیر می کشد... #دلتنگی #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

لبخندهای تو تکثیر می کند عشق را به بی‌نهایت.... #سردار دلـ❤️ـا #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ ⭕از نام او وحشت دارند... _#رهبر معظم انقلاب: دیکتاتوری رسانه‌ای دشمن در #فضای_مجازی تحمل اسم و عکس #شهید_سلیمانی را ندارد. #ایران_قوی #قاسم_ابن_الحسن @baghdad0120

امام زمانم عادلانه نیست زندگی را بی تو سر کردن...🍂 #سلام_امام_زمانم #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ #کلام_شهید « اگر آرزوی شهادت دارید نباید وابستگی به دنیا داشته باشید و خط مشی شما باید خط ولایت باشد و افکار گروه های منحرف و ضد ولایی در وجود و فکر شما تاثیر نگذارد». «#شهید_قاسم_غریب معروف به فرمانده امیر» #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

📺 مجموعه #درنگ 1⃣1⃣چرا شیخ جراح، چرا قدس؟ کوه معبد باید ساخته شود! ◽️ گزیده‌ای از مستند خبرگزاری Vice news 📣 جالب‌ترین مستندهای سیاسی را با زیرنویس فارسی در قالب "درنگ" ببینید. @Baghdaad0120 #هشدار 👈حجم بالا

✨ #hero #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120 ┄┅┅┅┅❁💛❁┅┅┅┅┄  https://rubika.ir/joinc/BDFIHDHB0DXSBVHCNWNYSCLZPPMTWYHF

✨ #ای_پرچمت_ما_را_کفن 🇮🇷🌷 غفور جدی اردبیلی، خلبان #جنگده اف ۴ در #نیروی_هوایی_ایران بود که دوره تکمیلی را در آمریکا گذرانده بود و در جنگ ایران و عراق شرکت داشت. او پس از سرنگون کردن لشکر ۹ زرهی عراق #جنگنده‌ اش مورد اصابت گلوله توپ قرار گرفت و شهید شد. #وصیت کرده بود که کفنش پرچم #ایران باشد... پیکر #سرهنگ جدی به پایگاه ششم منتقل شد و آنجا بود که #وصیتنامهٔ او خوانده شد که در قسمتی از آن آرزو شده بود سرود ای ایران خوانده شود که بنا به جو آن زمان، این مورد اجرا نشد و #همسر گرامیشان به صورت آرام و در زیر لب این سرود را اجرا نمود و در قسمتی دیگر از آن نوشته شده بود: #دوست دارم کفنم #پرچم_ایران باشد. #شهید_غفور_جدی_اردبیلی #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120 ┄┅┅┅┅❁💛❁┅┅┅┅┄  🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷

من از تمام عالم تورا تنها گزیدم روا داری که من غمگین نشینم؟ #دلتنگی #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ نبوغ نظامی شهید قاسم سلیمانی 🔹از #نبوغ_نظامی خاصی برخوردار بود. او مسلط به #دانش_رزم بود. و برای کسب این دانش و #مهارت دقیق و حساس، به ­گونه­‌ای کاربردی و نه صرفاً نظری، بایستی در میدان نبرد، حضوری مستمر داشت و آرام ­#آرام با زوایای مختلف و پیچیدگی­‌های فراوان آن آشنا شد. ➖او دست­کم، سه #میدان عمده #رزم را آزموده بود: میدان #دفاع_مقدس، میدان #مبارزه با اشرار مسلح و سرانجام میدان مبارزه در عرصه فرامرزی و منطقه­­­ای در #عراق و سوریه (در مقابل جریان سفّاک #داعش با همه پشتیبانی­‌هایی که از سوی قدرت­‌های استکباری و اذنابشان از آن صورت می­‌گرفت) و نیز در هر نقطه دیگری از #منطقه که حضور او ضرورت می‌­یافت. #دانش_دفاع #قاسم_بن_الحسن t.me/Baghdaad 0120 ‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎

🍃همراهان بزرگوار ✨سلام علیکم✨ هرشب با رمان های عاشقانه های شهدایی🌷 در خدمتتون هستیم #قسمت_هجدهم داستان( #مجـیـــر ) 🍃✨

💎بسم الله الرحمن الرحیم 💎 📝 #قسمت_هجدهم #مجـیـــر سه ماه نیامدنش را بخشیدم، چون به قولش عمل کرده بود. با آقای اسفندیاری شوش خانه گرفته بودند. خانه مان توی شوش دو تا اتاق داشت. اتاق جلویی بزرگتر و روشن تر بود. منوچهر وسایل خودمان را گذاشته بود اتاق کوچک تر. گفت:«این ها تازه ازدواج کرده اند. تا حالا خانمش نیامد جنوب. گفتم دلش می گیرد. حالا تو هر چه بگویی، همان کار را می کنیم.» من موافق بودم. منوچهر چهارتا جعبه ی مهمات آورد که به جای کمد استفاده کنیم؛ دو تا برای خودمان، دوتا برای آن ها. توی جعبه ها کاغذ آلومینیومی کشیده بود که براده های چوب نریزد. روز بعد آقای اسفندیاری با خانمش آمد و منوچهر رفت. تا خیالش راحت می شد که تنها نیستیم، می رفت. آقای اسفندیاری دو سه روز بعد رفت و ما سه تا ماندیم. سر خودمان را گرم می کردیم. یا مسجد بودیم یا بسیج یا حرم دانیال نبی. توی خانه هم تلویزیون تماشا می کردیم. تلویزیون آن جا بغداد را را حت تر از تهران می گرفت. می رفتم روی پشت بام، آنتن را تنظیم می کردم. به پشت بام راه پله نداشتیم یک نردبان بود که چندتا پله بیش تر نداشت از همان می رفتم بالا. یکی از برنامه ها اُسرا را نشان می داد، برای تبلیغات. اسم بعضی اسرا و آدرسشان را می گفتند و شماره تلفن می دادند. اسم و شماره تلفن را می نوشتیم و زنگ می زدیم خانواده هایشان. دو تایی ستاد اُسرا راه انداخته بودیم. تلفن نداشتیم، می رفتیم مخابرات زنگ می زدیم. بعضی وقت ها به مادرم می گفتم این کار را بکند.

وقتی شوهرهامان نبودند این کارها را می کردیم. وقتی می آمدند تا نصف شب می رفتیم حرم، هر چه بلد بودیم می خواندیم. می دانستیم فردا بروند تا هفته ی بعد نمی بینیمشان. چند روز هم مادرم با خواهرها و برادرهایم آمدند شوش. خبر آمدنشان را آقای اسفندیاری بهم داد..... یک آن به دلم افتاد نکند می خواهند بیایند من را برگردانند. هول شدم. حالم بهم خورد. آقای اسفندیاری زود دکتر آورد بالای سرم. دکتر گفته بود باردارم. به منوچهر خبر داده بود و منوچهر خودش را رساند. سر راهش از دو کوهه یک دسته شقایق وحشی چیده بود آورده بود. آن شب منوچهر ماند. نمی گذاشت از جا بلند شوم. لیوان آب راهم دستم میداد. نیم ساعت به نیم ساعت می رفت یه چیزی می خرید می آمد. یک لباس دخترانه لیمویی هم خرید. منوچهر سر دو تا بچه می دانست خدا بهمان چه می دهد. خیلی با اطمینان می گفت.

ظهر فردا دیگر نمی توانست بنشیند. گفت:«می روم حرم.» خلوتی می خواست که خودش را خالی کند. مادرم با فهیمه و محسن و فریبرز آمدند. وقتی می خواستند برگردند، منوچهر من را همراهشان فرستاد تهران. قرار بود لشکر برود غرب. نمی توانست دو ماه به ما سر بزند، اما دیگر نمی توانستم بمانم. بعد از آن دوماه برگشتم جنوب. رفتیم دزفول. اما زیاد نماندیم. حالم بد بود. دکتر گفته بود باید برگردم تهران. همه چیز را جمع کردیم آمدیم. هوس هندوانه کردم. وانت جلویی بار هندوانه داشت. سرم را بردم دم گوش منوچهر که رانندگی می کرد و هوسم را گفتم. منوچهر سرعتش را زیاد کرد و کنار وانت رسید و از راننده خواست نگه دارد. راننده نگه داشت، اما هندوانه نمی فروخت. بار برای جایی می برد. آن قدر منوچهر اصرار کرد تا یک هندوانه اش را خرید. گفتم:اوه، تا خانه صبر کنم؟ همین حالا بخوریم. ولی چاقو نداشتیم. منوچهر دو تا پیچ گوشتی را از صندوق عقب برداشت، با آب شست و هندوانه را قاچ کرد. سرش را تکان داد و گفت:«چه دختر نازپرورده ای بشود. هنوز نیامده چه خواهش ها که ندارد.».... 🌸 شادی روح حضرت زهرا (س) صلوات ⏪ادامه دارد..... ☑️ زندگی واقعی یک شهید در ساعات مختلف 💠اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً💠 @Baghdad0120 #یاران_گمنام_شهید_سلیمانی #رمان_جذاب #رمان_خوب_ایرانی

بار هجران تو، بر دوش گران است هنوز؛ چشم نرگس ، به شقایق نگران است هنوز...!! #السَلام‌عَليكَ‌یا‌بقیةالله #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ #حدیث_روز امام علی (علیه‌ السلام) الاِسْتِشَارَةُ عَیْنُ الهِدایَةِ وَقَدْ خاطَرَ مَنِ اسْتَغنَى بِرَأْیِهِ‏ مشورت چشمه هدایت است و هر کس نظر خود را کافی بداند خود را به مخاطره انداخته است نهج‏البلاغه، حکمت 211 Consultation is the chief way of guidance; he who is content with his own opinion endangers himself #حدیث #اهلبیت #حدیث_گرافی #یاعلی #یامهدی #shia #shiaarts #imamali #Islam #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ #روز_شمار_دفاع_از_حرم 🕊 #شهید_احمد_اسماعیلی #شهید_مدافع_حرم_احمد_اسماعیلی شهید احمد اسماعیلی، دردفاع از حرمهای مطهر و حریم اهل بیت (ع) و تامین امنیت ملی کشورمان، بدست تروریست های تکفیری، در سوریه به شهادت رسید و آسمانی شد. .  بازنشسته ی لشکر 27 حضرت رسول تهران احمد اسماعیلی» 43 ساله بود که از وی سه فرزند، دو دختر و یک پسر به یادگار مانده است. این شهید مدافع حرم چند روز پیش در عملیات مستشاری در حومه حلب از ناحیه پهلو مورد هدف گلوله گروه‌های تکفیری قرار گرفت و مجروح شد و در بیمارستان سوریه در شب شهادت صدیقه‌ی طاهره حضرت زهرا(س) به یاران شهیدش پیوست #صلوات 🌷 #قاسم_بن_الحسن #شهدای_مدافع_حرم @baghdad0120

✨ #روز_شمار_دفاع_از_حرم 🕊 #شهید_حجت_اسدی #شهید_مدافع_حرم_حجت_اسدی حجت اسدی، سی ام شهریور ماه ۱۳۶۰، در قزوین به دنیا آمد.تا پایان دوره ی متوسطه درس خواند. فروشنده ی محصولات فرهنگی و طلبه ی حوزه ی علمیه بود. در تاریخ ۲۶ اسفند ماه سال ۱۳۷۹ ازدواج کرد و دارای ۳ فرزند پسر بود. به عنوان بسیجی مدافع حرم در جبهه دفاعی سوریه حضور یافت. دوم اسفند ماه ۱۳۹۴، در زینبیه دمشق و درگیری با گروهک داعش بر اثر اصابت تیر و ترکش و جراحات وارده شهید شد. مزار او در گلزار شهدای قزوین واقع است. #صلوات 🌷 #قاسم_بن_الحسن #شهدای_مدافع_حرم @baghdad0120

🍃همراهان بزرگوار ✨سلام علیکم✨ هرشب با رمان های عاشقانه های شهدایی🌷 در خدمتتون هستیم #قسمت_نوزدهم داستان( #مجـیـــر ) 🍃✨