نوحه شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا (ع) زهرا عزا گرفته در عزای حمزه ماتم گرفته مصطفی برای حمزه در حفظ اسلام با جان سپر شد از روضه ی او هر دیده تر شد بعد از شهادت پاره جگر شد یا رسول الله آجرک الله لعنت بگو لعنت برآن هند جگرخوار با دست او گشته پیمبر بی علمدار خانه به خانه مدینه شد آه* تسبیح گریه دارد به همراه* یا رسول الله آجرک الله یا رسول الله آجرک الله تا خبر آمد خواهرش از ره رسیده رسول حق به روی او عبا کشیده گردد الهی زبان من لال وقتی که زینب آمد به گودال بدون سر دید پیکر پامال غریب مادر حسین حسین جان ابوذر رییس میرزایی *میثم مومنی نژاد

یاحضرت عبدالعظیم حسنی (ع) درآستان باصفایش پرنعیمم همچون کبوترکنج ایوانش مقیمم درملک ری ازسفره اش گشتم نمک گیر عبد عبید حضرت عبدالعظیمم ابوذررییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) زمینه برای گریه کردن عاشقم من راوی غصه و حقایقم من به سینه وبه سرزنان میخونم گریه کن امام صادقم من پیرمردی که.نیمه شب به غم نشوندنش نیمه شب ای وای.بی عبا زخونه بردنش پابرهنه وای.توی کوچه ها کشوندنش          واویلتا.غریب آقام آقام آقام دوباره کوچه و یه مرد تنها دوباره شد مدینه شهرغمها چه بی امون همه با تازیونه تورو زدن آقا شبیه زهرا به یادت اومد.غربت علی مرتضا پشت در افتاد.مادرت میون شعله ها زدنش ای وای.بالگد بامشت بی هوا          واویلتا.غریب آقام آقام آقام آقا اگه که طعنه ها شنیدی توو کوچه ها نفس نفس بریدی ولی دیگه آقا میون گودال یه بدنی تو غرق خون ندیدی کربلا ای وای.میدونی خودت چه هاشده ظهر عاشورا.سری ازقفا جدا شده گریه و زاری.توی خیمه ها به پاشده        واویلتا.غریب آقام آقام آقام ابوذر رییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) زمزمه.زمینه.شور مسموم کین حضرت صادق غصه دار تو هر دل عاشق دست بسته پشت مرکب تو زمین خورده ای ارث این مظلومیت را ازعلی برده ای می کشوندنت.توی کوچه ها پابرهنه و.بدون عبا                  آه و واویلا باقلب خون بادوچشم تر زیر لبهایت روضه ی مادر یادغمهای مدینه یاد آتیش و دود شکرحق ناموست آقاپشت این در نبود یادت اومده.یه قد کمون لگد عدو.با یه رد خون                 آه و واویلا عمری آقا پای این مکتب گریه کردی با روضه ی زینب یاد راس روی نیزه یاد کرب وبلا زینب و پای پیاده بین نامحرما مجلس شراب.چوب خیزرون چشم زینب و.لب پر زخون                 آه و واویلا ابوذر رییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) سنگین شب دلای عاشقه.مصیبته شقایقه غریب امام صادقه.امون ازاین غریبی یه پیرمرد موسفید.قدش توو کوچه ها خمید.رنگ ازرخ ماهش پرید.امون ازاین غریبی دوباره هق هق میکنم.آخه دارم دق میکنم دوباره یاد روضه ی.امام صادق میکنم از زیر پای آقا.سجاده رو کشیدن اهل خونش توو آتیش.باترس و لرز دویدن                  غریب امام صادق جونم رسیده رولبام.داره میلرزه دست وپام.به راه تو مونده چشام.وای مادرم یازهرا مثه تو قامت خمیدم.طعم آتیش و چشیدم.خاکیه موی سفیدم.وای مادرم یازهرا منو کشیدن روخاکا.پای برهنه ناکسا مثله علی غریبونه.منو میبردن بی عبا مثه تو دیگه مادر.کسی نزد توو پهلووم تیغ غلاف دشمن.نخورد دیگه رو بازووم                غریب امام صادق درسته بی تاب وتبم.پیاده پشت مرکبم ولی به یاد زینبم.با ناله ی حسین جان میخونم از کرب وبلا.آتیش توی خیمه ها.ازکوفه و شام بلا.با ناله ی حسین جان اگه که طعنه شنیدم.پای برهنه دویدم ولی دیگه به روی نی.سر بریده ندیدم ای وای ازاون اسیری.محله ی یهودی زینب بادست بسته.تنش پراز کبودی          حسین حسین حسین جان ابوذر رییس میرزایی (بهار)

به سبک زیر خوانده میشود👇

شهادت حضرت امام صادق(ع) نوحه شد مدینه شهر غم ها گشته جاری اشک زهرا حضرت صادق رفته زدنیا ازشرار ظلم و جور اعدا جان او برلب آه و واویلا         آه و واویلا آه و واویلا چشم عالم خون فشان است زاین مصیبت نوحه خوان است یادگار داغ مرتضی بود دست بسته بین کوچه ها بود پابرهنه درشور و نوا بود           آه و واویلا آه و واویلا دشمن اورا ظالمانه برده ازخانه شبانه می کشاند اورا پشت مرکب جان اوگشته ازغم لبالب زیرلب گوید زینب یا زینب            آه و واویلا آه و واویلا ابوذر رییس میرزایی(بهار)