تخریب قبوراهلبیت بقیع زمینه شده ویروون.قبرآل طاها چکد اشک از.هردوچشم زهرا زاین مصیبت.آه و واویلتا نه چراغی.نه رواقی داره آسمونم.زغمش میباره غربت اون.برامون دشواره حسن جانم.برایت زارو گریانم حسن جانم.مزارت قبله ی جانم حسن جانم.زغمهایت پریشانم             امون ای دل (3) ای بقیع دل.میزنه پرسویت توی هیات.پره عطر و بویت آه ازاین غم.پره خاکه کویت زایر تو.ماه آسمونه همه قبرات.خاکی و ویروونه دل شیعه.زغمت پرخونه میادآخر.یه روزی صاحب دلها خزون میره.میاد از راه بهار ما حریمت رو.میسازه مهدی زهرا             امون ای دل (3) پیچیده باز.عطر و بوی تربت توی روضه.شده حرف حرمت یه گریزی.بزنیم از غربت غربت اونه.تشنه لب توو گودال زیر پاها.بدنی شد پامال خواهری رفت.توی گودال ازحال غریب اونه.که راسش رفت روی نی ها غریب اونه.نداره یک کفن حتی بگم یا نه.هزار تا مرد زنی تنها              حسین جانم(3) ابوذر رییس میرزایی (بهار)

جمعه انتظار دوباره آخر هفته دوباره جمعه رسید دوباره قلب و دلم از فراق تو نطپید هنوز سیصد و اندی نفر نداری تو؟ صدای ینصرنی را دوباره کس نشنید چگونه نزد تو آقا تشرفی یابم؟ خوشا به سید بحرالعلوم و شیخ مفید ((تو درکنار منی من تورا نمی بینم)) که چشم پرشده از معصیت نخواهد دید خدا کند نشوم مثل مرد صابونی شوم برای تو از یاوران بی تردی‍د* برای دیدن تو مصرعی ز حافظ بس ((به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید)) ببین که موی سفیدم، جوانی ام طی شد طلب به سر نرسید و به سر رسید امید تو عید اصلی مایی بدون تو قطعا بهار هم که بیاید دلم ندارد عید ابوذر رییس میرزایی * رُدّوه فإنه رجلٌ صابونیٌّ! برگردانید او را؛ همانا او مرد صابونی است!

نوحه شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا (ع) زهرا عزا گرفته در عزای حمزه ماتم گرفته مصطفی برای حمزه در حفظ اسلام با جان سپر شد از روضه ی او هر دیده تر شد بعد از شهادت پاره جگر شد یا رسول الله آجرک الله لعنت بگو لعنت برآن هند جگرخوار با دست او گشته پیمبر بی علمدار خانه به خانه مدینه شد آه* تسبیح گریه دارد به همراه* یا رسول الله آجرک الله یا رسول الله آجرک الله تا خبر آمد خواهرش از ره رسیده رسول حق به روی او عبا کشیده گردد الهی زبان من لال وقتی که زینب آمد به گودال بدون سر دید پیکر پامال غریب مادر حسین حسین جان ابوذر رییس میرزایی *میثم مومنی نژاد

یاحضرت عبدالعظیم حسنی (ع) درآستان باصفایش پرنعیمم همچون کبوترکنج ایوانش مقیمم درملک ری ازسفره اش گشتم نمک گیر عبد عبید حضرت عبدالعظیمم ابوذررییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) زمینه برای گریه کردن عاشقم من راوی غصه و حقایقم من به سینه وبه سرزنان میخونم گریه کن امام صادقم من پیرمردی که.نیمه شب به غم نشوندنش نیمه شب ای وای.بی عبا زخونه بردنش پابرهنه وای.توی کوچه ها کشوندنش          واویلتا.غریب آقام آقام آقام دوباره کوچه و یه مرد تنها دوباره شد مدینه شهرغمها چه بی امون همه با تازیونه تورو زدن آقا شبیه زهرا به یادت اومد.غربت علی مرتضا پشت در افتاد.مادرت میون شعله ها زدنش ای وای.بالگد بامشت بی هوا          واویلتا.غریب آقام آقام آقام آقا اگه که طعنه ها شنیدی توو کوچه ها نفس نفس بریدی ولی دیگه آقا میون گودال یه بدنی تو غرق خون ندیدی کربلا ای وای.میدونی خودت چه هاشده ظهر عاشورا.سری ازقفا جدا شده گریه و زاری.توی خیمه ها به پاشده        واویلتا.غریب آقام آقام آقام ابوذر رییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) زمزمه.زمینه.شور مسموم کین حضرت صادق غصه دار تو هر دل عاشق دست بسته پشت مرکب تو زمین خورده ای ارث این مظلومیت را ازعلی برده ای می کشوندنت.توی کوچه ها پابرهنه و.بدون عبا                  آه و واویلا باقلب خون بادوچشم تر زیر لبهایت روضه ی مادر یادغمهای مدینه یاد آتیش و دود شکرحق ناموست آقاپشت این در نبود یادت اومده.یه قد کمون لگد عدو.با یه رد خون                 آه و واویلا عمری آقا پای این مکتب گریه کردی با روضه ی زینب یاد راس روی نیزه یاد کرب وبلا زینب و پای پیاده بین نامحرما مجلس شراب.چوب خیزرون چشم زینب و.لب پر زخون                 آه و واویلا ابوذر رییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) سنگین شب دلای عاشقه.مصیبته شقایقه غریب امام صادقه.امون ازاین غریبی یه پیرمرد موسفید.قدش توو کوچه ها خمید.رنگ ازرخ ماهش پرید.امون ازاین غریبی دوباره هق هق میکنم.آخه دارم دق میکنم دوباره یاد روضه ی.امام صادق میکنم از زیر پای آقا.سجاده رو کشیدن اهل خونش توو آتیش.باترس و لرز دویدن                  غریب امام صادق جونم رسیده رولبام.داره میلرزه دست وپام.به راه تو مونده چشام.وای مادرم یازهرا مثه تو قامت خمیدم.طعم آتیش و چشیدم.خاکیه موی سفیدم.وای مادرم یازهرا منو کشیدن روخاکا.پای برهنه ناکسا مثله علی غریبونه.منو میبردن بی عبا مثه تو دیگه مادر.کسی نزد توو پهلووم تیغ غلاف دشمن.نخورد دیگه رو بازووم                غریب امام صادق درسته بی تاب وتبم.پیاده پشت مرکبم ولی به یاد زینبم.با ناله ی حسین جان میخونم از کرب وبلا.آتیش توی خیمه ها.ازکوفه و شام بلا.با ناله ی حسین جان اگه که طعنه شنیدم.پای برهنه دویدم ولی دیگه به روی نی.سر بریده ندیدم ای وای ازاون اسیری.محله ی یهودی زینب بادست بسته.تنش پراز کبودی          حسین حسین حسین جان ابوذر رییس میرزایی (بهار)

به سبک زیر خوانده میشود👇

شهادت حضرت امام صادق(ع) نوحه شد مدینه شهر غم ها گشته جاری اشک زهرا حضرت صادق رفته زدنیا ازشرار ظلم و جور اعدا جان او برلب آه و واویلا         آه و واویلا آه و واویلا چشم عالم خون فشان است زاین مصیبت نوحه خوان است یادگار داغ مرتضی بود دست بسته بین کوچه ها بود پابرهنه درشور و نوا بود           آه و واویلا آه و واویلا دشمن اورا ظالمانه برده ازخانه شبانه می کشاند اورا پشت مرکب جان اوگشته ازغم لبالب زیرلب گوید زینب یا زینب            آه و واویلا آه و واویلا ابوذر رییس میرزایی(بهار)

شهادت امام صادق (ع) شور توو روضه هق هق میکنم من زغصه ها دق میکنم من دوباره یاد غریبیه امام صادق میکنم من خونتو ای وای آتیش زدن به غصه وغم نشوندنت سواره ها توی کوچه ها پای برهنه کشوندنت          آه و واویلا غریب آقا بادست بسته نیمه ی شب پیاده بودی پشت مرکب زمین میخوردی غریبونه افتادی یاد عمه زینب توو کوفه و توو شام بلا آتیش میریختن یهودیا زینب با دستای بسته بود میون خیل نامحرما             آه و واویلا غریب آقا یه غصه داریم توی سینه حاجت دلها همه اینه روضه ی آقامو بگیریم ایشالا روزی توو مدینه نگو حرم که میره دلم مدینه شهر غربت وغم به یاد قبرای خاکی و مزار بانوی بی حرم         آه و واویلا غریب آقا ابوذر رییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق(ع) نوحه بازم یه خونه ای که شعله داره یه مردی دست بسته بیقراره به یاد مادری پهلو شکسته به قلبش میزنه داغی شراره تا که افتاد روی خاکا به یاد غربت مولا صدا زد مادرم زهرا به یاد حیدر و زهرا دل عاشق بزن ناله برای حضرت صادق      امون ای دل امون ای دل امون ای دل میون آتیش و دود بی عبا بود بمیرم پیرمردی بی عصا بود میون کوچه ها پای برهنه به یاد روضه های کربلا بود آقامون توو اون دل شب دویده به پشت مرکب باذکر یا زینب زینب دیگه اینجا نشد روی کسی نیلی نبود زجر و سه ساله ای نخورد سیلی      امون ای دل امون ای دل امون ای دل اگرچه شد به آقامون جسارت شکستن حرمتش رو با اهانت درسته خیلی سخته اما دیگه نرفت اهل و عیالش به اسارت امون از مصیبت شام امون از سنگ روی بام امون از طعنه و دشنام حرومی ها به زینب خیلی خندیدن جلو چشماش به زیر نیزه رقصیدن       حسین جانم حسین جانم حسین جانم ابوذر رئیس میرزایی

شهادت حضرت امام صادق(ع) دوبیتی پابرهنه پشت مرکب می دویید بی عبادر آن دل شب می دویید زیر لب با روضه های کربلا دست بسته همچو زینب می دویید ابوذر رییس میرزایی(بهار)

رباعی شهادت امام صادق (ع) درپشت فرس نفس زنان بین راه با پای برهنه می کشید ازدل آه با یاد غم اسیری زینب گفت لا حول ولا قوه الا بالله ابوذر رییس میرزایی (بهار)

🔺زمینه شهادت امام صادق ع 🔸هیئت الرضا(ع) ۱۳۹۷ 🔹به قلم:     کربلائی ابوذر رئیس میرزائی 🔻با نوای:      کربلائی علی رئوفی

شعر زمينه امام صادق شاعر:ابوذر رييس ميرزايي مداح:کربلایی رضا شینی

شهادت امام صادق(ع) نوحه مسموم کینه نور حقایق شیخ الائمه امام صادق بادست بسته دشمن از جفا شبانه دربین آتش برده او را بی بهانه یامظلوم امام صادق هم بی عبا و هم بی عصا بود به یاد دشت کرببلا بود اینجا دگر روی کسی نگشته نیلی کسی نزد به دختر سه ساله سیلی یامظلوم امام صادق پای پیاده درپشت مرکب با ناله ی یا زینب زینب به ساحت مولا اگرچه شد جسارت اهل وعیال اودگر نرفت اسارت یامظلوم امام صادق ابوذر رئیس میرزایی

استاد عزیزم روز معلم مبارک... #مرحوم استاد حاج ابوالقاسم فقیهی متخلص به چمن شادی روحش صلوات