به این سبک

عید وصال است وصال الله با نوای گرم برادر عزیز سید مهدی موسوی به قلم ابوذر رییس میرزایی مسجد مقدس جمکران

یا اباعبدالله (ع) دلشوره دارد این دلم شبهای جمعه پرمیزندسوی حرم شبهای جمعه گریم به یادساقی لب تشنه ی عشق باروضه ی مشک وعلم شبهای جمعه دلتنگی ام هرهفته میگردد مداوا باتربت شاه کرم شبهای جمعه تامینویسم خواهرش درقتله گاه است دردست من گریدقلم شبهای جمعه باناله های یابُنَیَ سوی مقتل زهرارود باقدخم شبهای جمعه ابوذر رییس میرزایی(بهار)

یاصاحب الزمان(عج) ای ناله ی یار دلغمین مهدی جان آرامش دلهای حزین مهدی جان در هر سحرجمعه تو را می خوانیم یابن النجباءالاکرمین مهدی جان ابوذر رئیس میرزایی

خیبر خیبر یاصهیون.... آخر غلطی کرد خودش در خطر افتاد آن خانه ی عنکبوت هم در شرر افتاد این ذکر دل انگیز دوباره شده تکرار با آل علی(ع) هرکه درافتاد ور افتاد ابوذر رییس میرزایی

ایام تخریب قبور اهلبیت بقیع زمینه چشامون اشکه ودل پره خونه برای غربت بقیع میخونه قبرای خاکی وغریب اونجا نداره صحنی و بی سایبونه دل من هردم.میگیره برای غربتش میخونم روضه.میباره چشام ز محنتش نکنه روزی.به دلم بمونه حسرتش          واویلتا.برای غربت بقیع تربتشون یه روزی میشه آباد روزی که مهدی فاطمه میاد برا اءمه ی بقیع میسازیم ضریح و گنبد و پنجره فولاد دلامون تنگه.برای اءمه ی بقیع به خدا هستیم.گدای اءمه ی بقیع زندگیمونه.فدای اءمه ی بقیع        واویلتا.برای غربت بقیع آقامیاد بقیع باشور واحساس میپیچه اونجا عطری ازگل یاس میخونه روضه ی عمو اباالفضل کنار تربت مادر عباس روضه ی مشک و.دوتادستایی که شد قلم عمود آهن.تیر وچشم ساقی حرم کنارش اومد.شاه کربلا با قد خم    یا ابالفضل.عزیز فاطمه مدد ابوذر رییس میرزایی (بهار)

تخریب قبور اهلبیت بقیع سنگین گردم فدای بقعه ی پاکت مزار زهرا در دل خاکت عالم.شده پریشان تو دلها.گردیده سوزان تو             ازغم.واویلا واویلتا چشم ملایک گردیده گریان بقیع شیعه شد زکین ویران خاکیست قبر اولاد زهرا زاءر ندارد دراین شبها            ازغم.واویلا واویلتا میسازیم آخرصحن وسرایی ضریح وگنبد ایوان طلایی مهدی میگوید ای مادرم سازم برایت روزی حرم             زهرا.یازهرا یافاطمه ابوذر رییس میرزایی(بهار)

الگوی سبک سنگین بالا👇👇👇👇

تخریب قبوراهلبیت بقیع زمینه شده ویروون.قبرآل طاها چکد اشک از.هردوچشم زهرا زاین مصیبت.آه و واویلتا نه چراغی.نه رواقی داره آسمونم.زغمش میباره غربت اون.برامون دشواره حسن جانم.برایت زارو گریانم حسن جانم.مزارت قبله ی جانم حسن جانم.زغمهایت پریشانم             امون ای دل (3) ای بقیع دل.میزنه پرسویت توی هیات.پره عطر و بویت آه ازاین غم.پره خاکه کویت زایر تو.ماه آسمونه همه قبرات.خاکی و ویروونه دل شیعه.زغمت پرخونه میادآخر.یه روزی صاحب دلها خزون میره.میاد از راه بهار ما حریمت رو.میسازه مهدی زهرا             امون ای دل (3) پیچیده باز.عطر و بوی تربت توی روضه.شده حرف حرمت یه گریزی.بزنیم از غربت غربت اونه.تشنه لب توو گودال زیر پاها.بدنی شد پامال خواهری رفت.توی گودال ازحال غریب اونه.که راسش رفت روی نی ها غریب اونه.نداره یک کفن حتی بگم یا نه.هزار تا مرد زنی تنها              حسین جانم(3) ابوذر رییس میرزایی (بهار)

جمعه انتظار دوباره آخر هفته دوباره جمعه رسید دوباره قلب و دلم از فراق تو نطپید هنوز سیصد و اندی نفر نداری تو؟ صدای ینصرنی را دوباره کس نشنید چگونه نزد تو آقا تشرفی یابم؟ خوشا به سید بحرالعلوم و شیخ مفید ((تو درکنار منی من تورا نمی بینم)) که چشم پرشده از معصیت نخواهد دید خدا کند نشوم مثل مرد صابونی شوم برای تو از یاوران بی تردی‍د* برای دیدن تو مصرعی ز حافظ بس ((به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید)) ببین که موی سفیدم، جوانی ام طی شد طلب به سر نرسید و به سر رسید امید تو عید اصلی مایی بدون تو قطعا بهار هم که بیاید دلم ندارد عید ابوذر رییس میرزایی * رُدّوه فإنه رجلٌ صابونیٌّ! برگردانید او را؛ همانا او مرد صابونی است!

نوحه شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا (ع) زهرا عزا گرفته در عزای حمزه ماتم گرفته مصطفی برای حمزه در حفظ اسلام با جان سپر شد از روضه ی او هر دیده تر شد بعد از شهادت پاره جگر شد یا رسول الله آجرک الله لعنت بگو لعنت برآن هند جگرخوار با دست او گشته پیمبر بی علمدار خانه به خانه مدینه شد آه* تسبیح گریه دارد به همراه* یا رسول الله آجرک الله یا رسول الله آجرک الله تا خبر آمد خواهرش از ره رسیده رسول حق به روی او عبا کشیده گردد الهی زبان من لال وقتی که زینب آمد به گودال بدون سر دید پیکر پامال غریب مادر حسین حسین جان ابوذر رییس میرزایی *میثم مومنی نژاد

یاحضرت عبدالعظیم حسنی (ع) درآستان باصفایش پرنعیمم همچون کبوترکنج ایوانش مقیمم درملک ری ازسفره اش گشتم نمک گیر عبد عبید حضرت عبدالعظیمم ابوذررییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) زمینه برای گریه کردن عاشقم من راوی غصه و حقایقم من به سینه وبه سرزنان میخونم گریه کن امام صادقم من پیرمردی که.نیمه شب به غم نشوندنش نیمه شب ای وای.بی عبا زخونه بردنش پابرهنه وای.توی کوچه ها کشوندنش          واویلتا.غریب آقام آقام آقام دوباره کوچه و یه مرد تنها دوباره شد مدینه شهرغمها چه بی امون همه با تازیونه تورو زدن آقا شبیه زهرا به یادت اومد.غربت علی مرتضا پشت در افتاد.مادرت میون شعله ها زدنش ای وای.بالگد بامشت بی هوا          واویلتا.غریب آقام آقام آقام آقا اگه که طعنه ها شنیدی توو کوچه ها نفس نفس بریدی ولی دیگه آقا میون گودال یه بدنی تو غرق خون ندیدی کربلا ای وای.میدونی خودت چه هاشده ظهر عاشورا.سری ازقفا جدا شده گریه و زاری.توی خیمه ها به پاشده        واویلتا.غریب آقام آقام آقام ابوذر رییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) زمزمه.زمینه.شور مسموم کین حضرت صادق غصه دار تو هر دل عاشق دست بسته پشت مرکب تو زمین خورده ای ارث این مظلومیت را ازعلی برده ای می کشوندنت.توی کوچه ها پابرهنه و.بدون عبا                  آه و واویلا باقلب خون بادوچشم تر زیر لبهایت روضه ی مادر یادغمهای مدینه یاد آتیش و دود شکرحق ناموست آقاپشت این در نبود یادت اومده.یه قد کمون لگد عدو.با یه رد خون                 آه و واویلا عمری آقا پای این مکتب گریه کردی با روضه ی زینب یاد راس روی نیزه یاد کرب وبلا زینب و پای پیاده بین نامحرما مجلس شراب.چوب خیزرون چشم زینب و.لب پر زخون                 آه و واویلا ابوذر رییس میرزایی (بهار)

شهادت امام صادق (ع) سنگین شب دلای عاشقه.مصیبته شقایقه غریب امام صادقه.امون ازاین غریبی یه پیرمرد موسفید.قدش توو کوچه ها خمید.رنگ ازرخ ماهش پرید.امون ازاین غریبی دوباره هق هق میکنم.آخه دارم دق میکنم دوباره یاد روضه ی.امام صادق میکنم از زیر پای آقا.سجاده رو کشیدن اهل خونش توو آتیش.باترس و لرز دویدن                  غریب امام صادق جونم رسیده رولبام.داره میلرزه دست وپام.به راه تو مونده چشام.وای مادرم یازهرا مثه تو قامت خمیدم.طعم آتیش و چشیدم.خاکیه موی سفیدم.وای مادرم یازهرا منو کشیدن روخاکا.پای برهنه ناکسا مثله علی غریبونه.منو میبردن بی عبا مثه تو دیگه مادر.کسی نزد توو پهلووم تیغ غلاف دشمن.نخورد دیگه رو بازووم                غریب امام صادق درسته بی تاب وتبم.پیاده پشت مرکبم ولی به یاد زینبم.با ناله ی حسین جان میخونم از کرب وبلا.آتیش توی خیمه ها.ازکوفه و شام بلا.با ناله ی حسین جان اگه که طعنه شنیدم.پای برهنه دویدم ولی دیگه به روی نی.سر بریده ندیدم ای وای ازاون اسیری.محله ی یهودی زینب بادست بسته.تنش پراز کبودی          حسین حسین حسین جان ابوذر رییس میرزایی (بهار)

به سبک زیر خوانده میشود👇