🔻پویش #خورشید_مجنون #دلنوشته با اغوشِ گرمِ خود تو را پیچیدم از دردسر مگر نمیدانی ز هجرت چه آمد به سر ؟ هجر تو را من که نه شاید کلمات با درد بیان کنند .. از چه گناه جاریست خونِ سبزِ آویشنِ وحشی تا ماسه‌‌ی داغ ؟ چیست گناهِ، نگاهِ التماس‌جویانه‌ی گوسفند به چاقوی تیزِ قصاب ؟ از چه گناه پاشید خونِ نَخِ پشمین،میانِ رگِ گره‌ها ؟ چیست گناهِ خاکِ تب‌دار، بی نفس ماندن از هراسِ انفجار ؟ مگر چیست گناهِ غروبِ عرق ریز میانِ سنگِ فرشِ تقدیر ؟ بافتند از گیسوانِ مادرشان زنجیرِ سنگینِ گناه، ساختند از شیشه‌ی شکسته‌ی عینکِ پدرشان کاهگلی بر فرازِ فرشِ آسمان .. و در این میان .. ز موهایش عطرِ نارنج برخواست ! همانی که مادر گوید آرامِ اعصاب است ، چشمانِ شب چراغی‌اش . با ارادت نوشَم زهرِ هجرِ شیرین عقلی چو تو که بر من خوشتر از جامِ شرابِ بی‌عقلی چو قاتلِ تو.. به پیکرِ سرخت قسم، شیرین عقل که نیستی! گویا عسلِ ناب . به حالِ گردن‌زنت این چنین بباید گریست که چنان ما را تنگدل گشتاند .. چشم اندازی به تاختنِ اسب زیبا‌ی آسمان گویا خدای مسیح دوست نداشت او را در میانِ ما. شبت به زیبایی روحت ، در تار و پود زندگانیم برلیانِ سرخ ! نامه‌ای به شکوفه‌ی انار (شهید سردار خورشیدی) ▪️ارسالی از: آیسل میرزاوند از کوار شما هم میتوانید در پویش شرکت و تصاویر خود را برای ما ارسال نمایید 🔸ارسال به ایدی: @adminkavar @baharekavar