✨ ذکری قیمتی برای طهارت و صیقل روح 🔻گزیده‌ای از خاطرات شاگردان و اطرافیان آیت‌الله بهجت قدس‌سره 🔹در یک سفری که ایشان (آیت‌الله بهجت) مشهد تشریف داشتند، خدا توفیقی به ما داد خدمت ایشان مشرف شدیم. به ایشان گفتم: آقا می‌شود یک ذکری به ما یاد بدهید که [برکاتش] دائمی باشد، خیلی بزرگ باشد. 🔹من فکر کردم ایشان یک دعای خیلی طویل و طولانی را می‌فرمایند. [اما] فرمودند: «در قبال این ذکری که من به شما [یاد] می‌دهم اگر تمام گنج‌های عالم را جمع کنید و بیاورید، [و یا] بروید داخل کوه‌ها هر چه جواهر وجود دارد جمع کنید، [یا آنکه] بروید در دریاها هر چه مروارید وجود دارد جمع کنید با این ذکری که به شما می‌دهم برابری نمی‌کند». 🔹گفتم: آقا بفرمایید چه ذکری هست که این‌قدر [با ارزش است که] با همه جواهرات دنیا برابری نمی‌کند؟ 🔹ایشان فرمودند: «#استغفار، #استغفار، #استغفار؛ اگر بدانید چه هست این استغفار! و چه گنج‌هایی در این ذکر استغفار نهفته هست! باید بیابید که این استغفار چیست. زبانتان وقتی به ذکر استغفار باز می‌شود، در حقیقت همه موانع برطرف می‌شود و حوایجتان هم برآورده می‌شود. اصلاً استغفار #صیقل‌دهنده_روح است، شما را نزدیک می‌کند به خدا». (بر اساس خاطرۀ یکی از مرتبطین) مشاهده این مطلب و مطالب مشابه از طریق #لینک زیر:🔻 👆http://bahjat.ir/fa/content/10463 @bahjath

🏴 بازنشر به مناسبت سالروز شهادت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام 🏴 💥 زیارت حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام از پشت درهای بسته 🔻سیره حضرت آیت‌الله بهجت در خاطرات اطرافیان ▫️حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره به‌سبب کثرت علاقه به زیارت امام هشتم علیه‌السلام از همان سال‌های پیش از ۱۳۵۰ ، مقید بودند که تابستان‌ها را در محضر مبارک آن حضرت باشند. مقید بودند که وقتی به تهران می‌رسند به زیارت حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام نیز مشرف شوند. گاهی هم در تهران به منزل ما تشریف می‌آوردند. ▫️گاهی که در خدمت ایشان به زیارت می‌رفتیم، میدیدم که این عالم بالله دست میمالد به پای ضریح و میکشد به چشم و صورت خودش. هر سه بزرگوار [حضرت عبدالعظیم، امام‌زاده حمزه و امام‌زاده طاهر علیهم‌السلام] را زیارت می‌کرد. ▫️گاهی نهار در منزل از ایشان پذیرایی می‌کردیم و گاهی شب هم میماندند؛ چون آن موقعها با ماشین میرفتند. در برگشت هم باز برای زیارت به شهرری می‌آمدند. ▫️یک دفعه که از مشهد تشریف آورده بودند، قبل از اذان صبح رسیدند. آن‌قدر بی‌آلایش و بزرگوار بودند که به علی آقا اجازه ندادند درِ منزل ما بیاید که مبادا برای ما مزاحمتی باشد. میروند پشت درب صحن، عبایشان را پهن میکنند و همان‌جا مینشینند تا درها باز بشود و به حرم مشرف شوند. این جور در توسلشان به ائمه اطهار و عزیزانی که وابسته به ائمه اطهار بودند قوی بودند. ▫️برای حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام عظمت و احترام خاصی قائل بودند؛ نه از نظر امامزاده بودنش، بلکه از نظر اینکه حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام به مقامات عرفان و توحید رسیده بود. یعنی امامزاده بودن یک جهتش بود و مزید بر آن، عالم بالله بودن حضرت عبدالعظیم بود. 📚 مشاهده این مطلب و مطالب مشابه از طریق #لینک زیر:🔻 http://bahjat.ir/fa/content/10566 @bahjath