#حضرت_معصومه_س_شهادت #حضرت_معصومه_س_ورود_به_شهر_قم محملت خوش خرام می‌آمد با شُکوه تمام می‌آمد محملت بود و خیل استقبال کم محلی نشد زبانم لال! قم نگاهش لبالب از شرم است شامِ ویران که نیست! خونگرم است پاکی و حُجب، باورِ چشمش قدم میهمان سرِ چشمش تا توان داشت، احترام گذاشت هرچه گُل داشت، روی بام گذاشت دمِ قم گرم! سربلند شدیم از دعایِ تو بهره‌مند شدیم چادرت ذره‌ای غبار ندید آفتابی به نی، سوار ندید با مَحارم به قم رسیدی شکر سرِ دروازه‌ای ندیدی شکر گوشه‌ی معجرت نمور نبود خبرِ داغی از تنور نبود قم کجا! کوفه‌ی خراب کجا! تو کجا! زینب و رباب کجا! ساربان محملت عجول نراند چادرت زیرِ پای شمر نماند چه بگویم؟ رسیده جان بر لب! ای امان از غریبیِ زینب دلش از دستِ روزگار گرفت گوشه‌ی دامنش به خار گرفت به پَرِ چادرش شرار افتاد صبرِ ایوب از عیار افتاد وای از تشنگیِ شب‌بوهاش وای از هق هق النگوهاش عمه‌ات اشک ارغوان را دید خنده‌ی نحس خیزران را دید کوفه را بی عصایِ پیری رفت خاک عالم سرم! اسیری رفت ✍ #وحید_قاسمی

#حضرت_معصومه_س_شهادت خدارا شکر طشت زر ندیدی برادر را بدون سر ندیدی اگر چه در فراقش گریه کردی ولی بر حنجرش خنجر ندیدی ✍ #سیدمجتبی_شجاع