شاعران معاصر📚📚📚 ابوالقاسم حالت او یکی از خوش‌ذوق‌ترین طنزپردازان معاصر است. در سال ۱۲۹۲ در تهران به دنیا آمد و تحصیلاتش را در این دیار به پایان برد. گرایش به هنر، از کودکی در او وجود داشت و در چهارده سالگی، نخستین سروده‌هایش را از طریق مطبوعات، در دسترس علاقه‌مندان قرار داد. در سال ۱۳۱۷ سردبیر روزنامه‌ی توفیق که از نشریات فکاهی و انتقادی معروف بود، شد و سالهای متمادی، در این روزنامه، با امضاهای مستعار ابوالعینک، خروس لاری، هدهد میرزا و شوخ آثار خود را منتشر می‌کرد. سپس در اداره‌ی انتشارات شرکت ملی نفت آن زمان مشغول به کار شد و در سال ۱۳۵۲ بازنشسته گردید. او در دوران خدمت، به تمام کشورهای اروپایی سفر کرد و با آشنایی به زبانهای انگلیسی، فرانسوی و عربی، توانست از این سفرها، به بهترین بهره‌های مطالعاتی دست یابد. حالت در سال ۱۳۷۵ درگذشت. از آثار او می‌توان به این کتابها اشاره کرد: فکاهیات حالت، دیوان اشعار، دیوان ابوالعینک، دیوان خروس لاری، دیوان شوخ، مجموعه داستان رقص کوسه، ترجمه‌ی منثور کلمات قصار حضرت علی(ع) از زبان عربی به انگلیسی، ترجمه‌ی منظوم کلمات قصار حضرت علی(ع) در قالب رباعی، و ترجمه‌ی چندین کتاب از زبان انگلیسی. با تلخیص از بر کران بیکران، دکتر صبور، ص ۳۲۲ - ۳۲۴. #شاعران_معاصر #ابوالقاسم_حالت 👇👇 مطالب خود برای ما ارسال کنید @OSB1777 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 https://eitaa.com/bakhtiyarionline                 ☀️ بختیاری  آنلاين☀️ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯ 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 https://t.me/bakhtiyarionlion             ☀️ بختیاری  آنلاين☀️ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯ تا 1000 بختیاری آنلاین را به اشتراک بگذارید

شاعران معاصر💐💐💐 فریدون مشیری او در سی‌ام شهریور ۱۳۰۵ در خانواده‌ای اهل فرهنگ و ادب، در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در تهران و مشهد گذراند. از خردسالی، به شعر و شاعری گرایش داشت و اشعار فردوسی، مولوی و حافظ را با اشتیاق به خاطر می‌سپرد و برای یاران تحصیلی و دبیران می‌خواند تا جایی که هنگام آغاز تحصیلات عالی خود، دفتری از غزلها و مثنویهای خود ترتیب داده بود. مشیری، پس از پایان تحصیلات در آموزشگاه کمک مهندسی مخابرات، خدمات دولتی خود را در شرکت مخابرات آغاز کرد و در سال ۱۳۵۷ بازنشسته شد. در مدت خدمت، با مجله‌های روشنفکر، فردوسی و ایرانِ آباد همکاری داشت. او در سال ۱۳۷۹ درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. آثار او عبارتند از: تشنه‌ی طوفان، گناه دریا، ابر و کوچه، بهار را باور کن، پرواز با خورشید، از خاموشی، گزینه‌ی اشعار، مروارید مهر، از دیار آشتی، لحظه‌ها و احساس، یک آسمان پرنده، زیبای جاودانه و... . با تلخیص از برکران بیکران، دکتر صبور، ص ۳۸۶ - ۳۸۹. #شاعران_معاصر #فریدون_مشیری ما صدای شما هستیم 👇👇 مطالب خود برای ما ارسال کنید @OSB1777 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 https://eitaa.com/bakhtiyarionline                 ☀️ بختیاری  آنلاين☀️ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯ 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 https://t.me/bakhtiyarionlion             ☀️ بختیاری  آنلاين☀️ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯ بختیاری آنلاین را به اشتراک بگذارید صدای شما هستیم

شاعران معاصر فرّخی یزدی محمد فرخی یزدی، در سال ۱۲۶۸ شمسی در یزد، در خانواده‌ای فقیر متولد شد. استعداد شعری او، از زمان تحصیل شکفت؛ چنان که به خاطر سرودن یکی از شعرهایش، از مدرسه اخراج شد و به کارگری پرداخت. فرخی در آغاز مشروطیت، به آزادی‌خواهان و مشروطه‌طلبان پیوست و در مخالفت با ضیغم‌الدوله قشقایی، حاکم یزد، شعری را سرود و خواند که به دستور حاکم وقت، لبانش را دوختند و به زندانش افکندند. او پس از یکی دو ماه، از زندان گریخت و به تهران رفت و با پیوستن به مبارزان ملی و انتقادهای تند و گزنده، بارها حبس و تبعید شد. سه چهار سال بعد از امضای مشروطیت، به تهران رفت و یک سال بعد، روزنامه‌ی طوفان را منتشر کرد و طی مقالات انتقادی، به جنگ استبداد و بی‌قانونی رفت. در دوره‌ی هفتم مجلس، مردم یزد، او را به نمایندگی برگزیدند. وی یکی از دو نماینده‌ی اقلیت مجلس بود که به دنبال انتقادهایش و تعطیلی دوباره‌ی روزنامه‌ی طوفان و فشار دولت، ناگزیر شد ایران را ترک کند و به آلمان برود. در سال ۱۳۱۳ به تهران بازگشت و در کنار دیگر آزادی‌خواهان، با قرارداد ۱۹۱۹ وثوق‌الدوله، به مخالفت برخاست. تا این که در سال ۱۳۱۶ بر اثر شکایت یکی از طلبکاران قدیم خود، به زندان افتاد و در آن جا، در مهر ماه ۱۳۱۸ به طرز فجیعی با تزریق آمپول هوا، به قتل رسید. مدفن او نامعلوم است و احتمالاً در گورستان مسگر‌آباد، به طور ناشناس دفن شده است. با تلخیص از چون سبوی تشنه، ص ۷۰‌ و ۷۱ و بر کران بیکران، ص ۱۲۸ - ۱۳۰. #شاعران_معاصر #فرخی_یزدی https://eitaa.com/bakhtiyarionline      ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯

شاعران معاصر📚📚📚 نظام وفا نظام‌الدین وفا، متخلص به نظام وفا، نخستین فرزند میرزا محمود آرانی کاشانی، از علمای آزادی‌خواه کاشان است که در سال ۱۲۶۶ شمسی در بیدگل کاشان به دنیا آمد. از شش سالگی ، گاه از پدر و گاه از مادر، درس آموخته، سپس در اصفهان تحصیل کرده و در شانزده سالگی، از مقدمات علوم فراغت یافته، به معانی و بیان و بدیع پرداخته است. هنگام برخاستن ندای مشروطه، او با گروهی از خود گذشته، در انقلاب مشروطه شرکت کرد. وی بیش از نیم قرن در میدان سیاست، در زندان و تبعید، در دبیرستانها و دانشکده‌ها، عمرش را گذراند و در تمام این مدت، سرگرم شعر و شاعری و یاد گرفتن و یاد دادن بود. او سرانجام در اول بهمن ۱۳۴۳ شمسی، به علت سکته‌ی مغزی در تهران درگذشت و در شهر ری در حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد. مهمترین آثارش عبارتند از: مثنوی حبیب و رباب، دو نمایشنامه به نامهای ستاره و فروغ، و فروز و فرزانه، گذشته‌ها، معراج دل، آماج دل، حدیث دل، یادگار سفر اروپا. نثر نظام وفا نیز شاعرانه و دلپذیر است. کتاب پیوندهای دل، مجموعه‌ای از نظم و نثر او و بهترین معرّف وی است. او استاد نیما یوشیج نیز بوده است. با تلخیص از زندگی‌نامه‌ی شاعران ایرانی، پروین شکیبا، ص ۳۰۱ - ۳۰۳. #شاعران_معاصر #نظام_وفا ‌‌‎‎‌🌹🍃 https://eitaa.com/bakhtiyarionline      ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅

شاعران معاصر 🌺🌺🌺 سهراب سپهری سهراب سپهری، شاعر و نقاش نامی، در سال ۱۳۰۷ شمسی در کاشان به دنیا آمد. پس از گرفتن دیپلم ، تحصیلات عالی خود را در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز کرد و موفق به اخذ لیسانس نقاشی دانشکده با رتبه‌ی اول شد. در سال ۱۳۳۳ در اداره‌ی کل فرهنگ و هنر، به کار مشغول گشت. سپس در سال ۱۳۳۷ در اداره‌ی کل اطلاعات و روابط عمومی وزارت کشاورزی، برای مدت کوتاهی، سِمَت سرپرستی بخش سمعی و بصری را با همکاری احمد شاملو و منوچهر شیبانی بر عهده داشت. پس از آن، برای همیشه کار دولتی را ترک کرد و تا پایان زندگی، به تلاشهای هنری و آفرینشهای نقاشی و شعر پرداخت. سهراب پس از بازگشت از سفری برای درمان سرطان خون در خارج از کشور، در اول اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در تهران درگذشت و در صحن اما‌م‌زاده سلطان علی در قریه‌ی مشهد اَردهالِ کاشان آرمید. مهمترین آثار او، عبارتند از: مرگ رنگ، زندگی خواب، آوار آفتاب، شرق اندوه، صدای پای آب، مسافر، حجم سبز، ما هیچ ما نگاه و هشت کتاب(مجموعه‌ی شعر.) اینک بخشی از یکی از شعرهای معروف او آب آب را گِل نکنیم در فرودست انگار، کفتری می خورَد آب یا که در بیشه‌ی دور، سیره‌ای پَر می‌شوید یا که در آبادی، کوزه‌ای پر می‌گردد آب را گل نکنیم شاید این آب روان می‌رود پای سپیداری تا فرو شوید اندوهِ دلی دست درویشی شاید نان خشکیده فرو برده در آب... چه گوارا این آب! چه زلال این رود! مردم بالا‌دست، چه صفایی دارند! چشمه‌هاشان جوشان، گاوهاشان شیر‌افشان باد من ندیدم دِهشان بی‌گمان پای چپرهاشان، جا‌پای خداست... با تلخیص از بر کران بیکران، دکتر داریوش صبور، ص ۴۴۶ - ۴۵۱ و ۴۵۴ - ۴۵۵. #شاعران_معاصر #سهراب_سپهری #بازنشر با به اشتراک گذاشتن و ارسال لینک بختیاری آنلاین را به دیگران معرفی کنید https://eitaa.com/bakhtiyarionline                 ☀️ بختیاری  آنلاين☀️ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯

شاعران معاصر نیما یوشیج علی اسفندیاری، متخلّص به نیما یوشیج و ملقّب به پدر شعر نو، در سال ۱۲۷۴ شمسی در دهکده‌ی یوش از روستاهای نور مازندران به دنیا آمد. شهرت او به یوشیج=یوشی، از رهگذر نسبت به زادگاه اوست. پدرش در شمال، به کشاورزی و گله‌داری مشغول بود و نیما، دوران کودکی را در زندگی کوچ‌نشینی گذراند. در دوازده سالگی، با خانواده‌ی خود به تهران آمد و پیگیر تحصیلات سنتی خود شد و در مدرسه‌ی سن لویی، ادبیات و زبان فارسی و نقاشی آموخت. معلم ادبیات او، نظام وفا که از شاعران سنت‌گرا بود، او را به شعر و شاعری تشویق کرد. آشنایی او با زبان فرانسوی، او را با قلمرو جدید شعر آشنا کرد. وی در سال ۱۳۰۰ نام خود را به نیما یوشیج تغییر داد. در جوانی، به استخدام وزارت دارایی درآمد. در سال ۱۳۰۵ با عالیه جهانگیر ازدواج کرد. از سال ۱۳۰۷ - ۱۳۱۰ با همسر خود در بابل و لاهیجان و رشت و سپس در آستارا به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۱۱ به تهران بازگشت و با انتشار مقاله‌هایی پیرامون شعر و هنر که بعدها به نام ارزشِ احساسات چاپ شد، همکاری خود را با مجله‌ی موسیقی آغاز کرد و سنگ بنای شعر نو را در این مجله‌ گذاشت. در سال ۱۳۲۸ در انتشارات وزارت فرهنگ، به خدمت پرداخت. او پس از گذاشتن عمری در راه شعر، در سال ۱۳۳۸ به زادگاه خود رفت و به بیماری ذات‌الرّیه مبتلا شد و برای درمان به تهران بازگشت و در دی ماه همان سال در شمیران تهران درگذشت. جسدش، در امامزاده عبدالله تهران به خاک سپرده شد تا این که بنا به وصیتش، در سال ۱۳۷۲ به خانه‌ی پدری‌اش در یوش منتقل گشت. آثار منظوم وی عبارتند از: قصه‌ی رنگ پریده، افسانه، خانواده‌ی سرباز، مانِلی، شهر شب، شهر صبح، ناقوس و... از آثار منثور او، می‌توان از حرفهای همسایه، ارزش احساسات و پنج مقاله‌ی دیگر نام برد. با تلخیص از تاریخ ادبیات ایران، دکتر سبحانی، ص ۶۳۹ - ۶۴۱ و بر کران بیکران، دکتر صبور، ص ۱۵۹ - ۱۶۱. #شاعران_معاصر #نیما_یوشیج #بازنشر بختیاری آنلاین را به دیگران معرفی کنید https://eitaa.com/bakhtiyarionline                 ☀️ بختیاری  آنلاين☀️ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯

شاعران معاصر 🌹🌹🌹 اخوان ثالث مهدی اخوان ثالث، مشهور به م. امید، در سال ۱۳۰۷ شمسی در مشهد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر آغاز کرد و در سال ۱۳۲۶ در هنرستان حرفه‌ای مشهد آن را به پایان برد و در این سال، مدتی در مدارس تهران به تدریس پرداخت و همزمان همکاری خود را با مطبوعات آغاز کرد و تا پایان عمر نیز این پیوند، گهگاه بردوام بود. اخوان پس از سال ۱۳۳۱ به سبب گرایشهای سیاسی به زندان رفت و در سال ۱۳۳۳ آزاد شد. او از سال ۱۳۳۶ با رادیو ایران همکاری داشت و در سال ۱۳۴۴ بار دیگر برای مدت کوتاهی به زندان افتاد. از آن پس، مدتی تدریس ادبیات معاصر را در دانشگاه‌ها بر عهده داشت و سپس تا پایان عمر، از هر گونه فعالیت اجتماعی کناره گرفت و هر چه زمان داشت، در راه آفرینش آثار ادبی گوناگون و پژوهشهای ادبی و سرودن شعر گذاشت. او در سال ۱۳۶۹ سفری به خارج از کشور داشت و پس از مراجعت از سفر، در بستر بیماری افتاد و سرانجام در همان سال درگذشت و در شهر توس، در صحن آرامگاه پدر شعر حماسی ایران فردوسی، برای همیشه آرام یافت. آثار اخوان عبارتند از: اَرغَنون، زمستان، آخر شاهنامه، تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم، پاییز در زندان، بهترین امید، دوزخ اما سرد، بدعتها و بدایع نیما، عطا و لقای نیما و... . نمونه‌ای از شعر اخوان ثالث همین از غم نه تنها چشم خون‌پالای من گرید که همچون نخلِ باران‌خورده، سر تا پای من گرید نه چون شمعم که شب گرید، ولی آرام گیرد روز که چشمم شب به روز و روز، بر شبهای من گرید مگر ابر بهار امشب غمی چون من به دل دارد که می‌خواهد بدین سان تا سحر همپای من گرید دو چشمم خشک شد امروز، از بس گریه بر دیروز دگر امشب کدامین چشم، بر فردای من گرید؟... با تلخیص از بر کران بیکران، ص ۴۳۳ - ۴۳۸. #شاعران_معاصر #اخوان_ثالث #بازنشر بختیاری آنلاین را به دیگران معرفی کنید https://eitaa.com/bakhtiyarionline                 ☀️ بختیاری  آنلاين☀️ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅┅┅┅╯