. #یادداشت برای نخستین بار در شهرستان کوهدشت برپا شد «نوروزمالگه» شادی و یادی از روزگاران روبه فرآموشی ✍ سورنا لطفی؛ مدیر موسسه فرهنگی ادبی نوای مهرگان‌کده هم‌زمان با نورزو سال 1404خورشیدی و با ابتکار فرمان‌داری، اجرای عملیاتی شهرداری و هم‌کاری میراث فرهنگی، اداره برق، امور عشایر، اداره غله، اصناف، صنعت و معدن، اداره گاز، هلال احمر، بهداشت، نیروی انتظامی، فرهنگ و ارشاد، تربیت بدنی، آموزش و پرورش، فنی و حرفه‌ای، جهاد کشاورزی، مخابرات و کمیته امداد؛ برای نخستین‌بار در شهرستان کوهدشت یکی از بزرگ‌ترین کمپ‌های کاملا سنتی نوروزی در کوهدشت برپا شد. برای برپایی این کمپ سنتی بیش از 20 «داوارDãwãr(سیاه چادر)» به شیوه‌ی کهن در ورودی شهر به کار گرفته شد. در کنار چشم‌انداز و ساختار سنتی، آن‌چه به این فضا ارزش و زیبایی ویژه‌ای داد، نمایش آیین و فرهنگ بسیار غنی و پربار مردم کوهدشت که از نژاده‌ترین ساکنان ایران کهن هستند بود. هرکدام از غرفه‌ها گوشه‌ای از گذشته‌ی باشکوه و ویژگی‌های پربار مردم کهن‌دیار کوهدشت را در کمال اخلاص برای بازدید کنندگان و گردش‌گرانی که از گرد راه و گاهی خسته فرا می‌رسیدند، به‌ نمایش گذاشته بودند.کم‌تر کسی دست خالی از این نورز مالگه زیبا بیرون می‌رفت. همه دست به دست هم داده بودند تا به بازدیدکنندگان نشان دهند فرهنگ ایرانی چه اندازه پربار و زیباست. غرفه‌ای مسوول ارایه موسیقی اصیل بود، غرفه‌ای دیگر نان ساجی، شلکینه، کباب ناب کوهدشت و دیگر خوردنی و نوشیدنی‌ها را ارایه می‌داد. آن‌سوتر، غرفه‌ای کتاب‌های نویسندگان شهر را به نمایش گذاشته بود. غرفه‌ای دیگر صنایع دستی هم‌چون لباس و پوشش بومی،گلیم، قالیچه، فلزگری، جاجیم، شیشه‌گری، انواع هنرهای دستی و... را ارایه کرده بود. غرفه‌ای دیگر خاطره‌ی اسب سواری پدران را زنده نگه‌داشته بود. هلال احمر، نیروی انتظامی، آتش‌نشانی و... هریک برای آسایش و شادی مردم از جان و دل خدمت می‌کردند. هر روز چندین برنامه‌ی فرهنگی شاد و سرگرم کننده ارایه می‌شد و صدا و سیما پوشش مناسبی از آن‌چه می‌گذشت را می‌داد. این رویداد را می‌توان موفق‌ترین تجربه‌ی هم‌کاری میان اداره‌ها‌ی شهرستان کوهدشت و مردم در 45سال گذشته نامید. همه در هماهنگی کامل بودند و هریک، گوشه‌ای از کاری را که بر دوش داشتند با تمام دقت پیش می‌بردند. چگونگی برپایی این نوروز مالگه چنین بوده است: فرماندار شهرستان جناب «مراد ناصری» پیش‌نهاد دهنده‌ی طرح اصلی و مدیر برگزاری بود. میراث فرهنگی به مدیریت «نادر نوریان» دبیر ستاد خدمات نوروزی شد. شهرداری با مدیریت سجاد ترهانی عملیات اجرایی و مالی را پشتیبانی کرد. اداره غله آرد رایگان به غرفه‌های پخت نان داد. اصناف شکر رایگان را فراهم کرد. صنعت و معدن روغن رایگان غرفه‌ها را فراهم ساخت. اداره گاز مسوول تامین رایگان گاز مجموعه شد. اداره برق روشنایی را تامین کرد. امور عشایر داوارها را فرآهم آورد. اداره آبفا آب را در اختیار گذاشت. راه‌داری با ساخت پارکینگ و آب‌پاشی هرروزه، شرایط را هرچه بهتر برای برپایی این نوروز مالگه فراهم ساخت. آن‌سو، جوانان در قالب اجرای کارهای هنری، بی‌آن‌که چشم‌داشتی از کسی داشته باشند، گوش و چشم هر باشنده‌ای را نوازش کردند تا با خاطره‌ای زیبا از نوروز، سال نو را آغاز کنند. 🗓14 فروردین 1404 خورشیدی #نشریه_فرهنگی_اجتماعی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت اُمت واحده؛ نیاز امروز ایران اهورایی بنام خدا این ایام، برای ایران ایام مهم و حساسی است. موضوع مذاکره ایران و آمریکا تیتر اول تمام خبرگزاری‌های دنیاست، دلیلی ندارد که در کشور دودستگی ایجاد کنیم. بهتر است واقع بین باشیم و خودتحقیر نباشیم. متاسفانه عده‌ای آنچنان برای مذاکره با امریکا بال بال میزنند که انگار با مذاکره به بهشت موعود وارد می شوند این عده چرا متوجه نیستند که این رفتار خیانت به کشور است و به طرف مقابل پالس ضعف می دهند و دست نماینده ایران را در این مذاکره خالی می‌کنند. عده‌ای دیگر در تنور بی اعتمادی به تیم مذاکره کننده کشور می دمند در حالیکه روال کاملا قانونی طی شده و با اجازه ولی فقیه وارد مذاکره شده اند، طوری حرف می‌زنند که انگار کشور به دشمن تقدیم شده است. دلایل واضح که نشان می دهد مذاکرات با تحقیر امریکا شروع شده است؛ ۱- آمریکا خواهان مذاکره مستقیم بود و ایران مذاکره غیرمستقیم را پذیرفت در عرف امروز دنیا مذاکره غیرمستقیم تحقیر امریکاست. ۲- آمریکا امارات را به عنوان واسطه مذاکرات معرفی کرد اما ما عمان را واسطه قرار دادیم. ۳- آمریکا خواهان مذاکره درباره هسته ای و موشکی و پهبادی و محور مقاومت بود اما ایران مقتدر فقط هسته ای را پذیرفت. واقعا نمی بینند؟؟!! هیچ شخصی مخالف انتقاد نیست اما انتقاد باید منصفانه باشد یکصدا نشان دادن ایران اهورایی در سطح جهان یعنی ایران ""امت واحده"" است و امت واحده اقتدار را در پی دارد. دشمن حلقه‌ی مفقوده برای پیشرفت خود می خواهد و آن حلقه‌ی مفقوده اختلاف داخلی در ایران است، بیشتر فکر کنیم و عاقلانه صحبت کنیم. کشور ما رهبری مظلوم اما مقتدر دارد بسیار هوشمند و با ذکاوت است امروز جهان را بهتر از هر کارشناسی می‌شناسد و آینده را بهتر از تئوریسین و نظریه پردازی می بیند پس جای نگرانی نیست. ✍کامبیز نجات‌پور #نشریه_فرهنگی_اجتماعی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت کوهدشت و جانی دوباره چند صباحی است امید پر رنگی بر کوهدشت سایه انداخته است این شهر به امام جمعه ای جدید و تازه نفس مزین شده است عزیزی که از استراحت و آسایش خود می زند تا گره ای از آن همه مشکل و گرفتاری شهر باز کند سفرهای پر تراکم او با عالی جنابان تهرانی ، هم افزایی تام و تمام با مسئولین و طلاب و فضلای شهر و سوز دل او برای بر آورده کردن درخواست های کاری و ...مردمی فقط نمی و کمی از جد و جهد آن امام جمعه‌ محترم است از اینرو با تمام وجودم می گویم حاج آقا سپهوند عزیز خسته نباشید . از سویی به لطف خداوند متعال کوهدشت به فرمانداری جهادی مفتخر گشته است عزیزی با عیار تعهد و تخصص و خستگی ناپذیری به نام جناب ناصری که دلسوزانه و متفکرانه مشکلات و پروژه ها را می بیند و با قاطعیت تام و تمام تاریخ اتمام پروژه را اعلام و دلهای یک شهر و حومه را خوشحال می کند و ... جناب فرماندار محترم ! بنده کمترین در این حرم کریمه اهل بیت علیهم السلام دعا گویتان خواهم بود . الهی سلامت باشید و پایدار ✍ کمترین سیدصادق محمدی وفایی #نشریه_فرهنگی_اجتماعی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت ما و رنجهای بی شمار ✍ نگارنده : دکتر احمد لطفی بشر زاییده ی درد و رنج است. در بیغوله ی دنیا حوادث تلخ و شیرین در کمین انسانهاست. الان مواد غذایی نا سالم یکی از دغدغه های بشر امروز است. که استفاده از آنها با بیماری های لا علاج همراه است. انگیزه ی تحرک و راه رفتن و ورزش کردن از برخی گرفته شده است، و همان بی تحرکی عامل بسیاری از بیماری‌ها در جهان امروز است. شوربختانه بسیاری از ما در زمان حال زندگی نمی کنیم، شاید شرایط برای سرزندگی و درحال موءثر بودن، برای خیلی ها آماده نیست. افکار گذشته و نگرانی های آینده، استرس آفرین بوده، و روح و روان انسان را ژولیده ، نا امید، افسرده، و افکار پریشان و منفی ایجاد می کنند، و حاصلش پیری زود رس، وانزوا و گاها" به خودکشی منجر می شود. نگارنده این سطور، گرچه در مورد امیدواری، و تلاش و دیگر خواهی و پویایی و مهرورزی به هستی ،و... را می نویسد، اما دردها و رنجها، نابرابری ها، بیماریها، فقرها، ضعف ارتباطات عاطفی، و اجتماعی همه ، بر روان و زندگی اجتماعی و اقتصادی ما تأثیر منفی می گذارد. وسالم زیستن در بین این همه موانع کار مشکلی است همانطور که پیامبر اسلام (ص) جهان را پر از خار می بیند، برای سلامت زیستن در آن باید آرام آرام و پاورچین، پاورچین و[ با دقت و زیرکی] زندگی کرد، تا از صدمات و آفات دنیوی در امان باشید.( نقل به مضمون) در این جهان پر شتاب و تغییر، دورویی ها، غیبت کردنها، مُخبرهای نا روا گو، افرادسمی محیط اجتماعی، رعایت نکردن آداب درست برای همزیستی، بی رحمی نسبت به قلع و قمع و نابودی حیوانات و گیاهان و درختان همه انگیزه ی تداوم بقاء و شور و شوق زندگی را کاهش می دهد. شکوفایی بهاران، مناظر زیبا، و دلخوش کردن به داشته ها، و کسب آسایش ، و عدم مقایسه با دیگران از رموز شاد زیستن هستند. از طرفی دیگر با مقایسه کردن‌های نابجا، و اراجیف آدمهای سمی ، فقر و تنگدستی، جنگها و بی کیاستی ها، بیکاری، و بیماری، توقعات نابجا ونداشتن درک متقابل افراد از همدیگر، ساختار زندگی ها را در هم می ریزند. زمانی که شیرازه ی امور گسسته شد، آسیب‌های گوناگوناگون بسان قارج سر بر می‌آورند. همه اهل خرد، در زمان حال زیستن را تبلیغ می کنند. اما نگارنده معتقد است، چشم و گوش بر نجواها و افکار گذشته و نگرانی از آینده را بالکل بستن کار دشواری است. هرچند برخی نیز بر اصول انسانیت پایبند هستند، و در حال حاضر زیست می کنند. شاعر در این راستا می فرماید؛ راه برو نیم راه مرو هرچند که راه اشکل بُوَد در برابر دشواری‌ها مقاومت کردن و صبوری نمودن ضرورت دارد. انسانهای شایسته راه درست را از میان سختی ها می گشایند. البته این ادعا در سخن آسان و در عمل دشوار بوده و استقامت ویژه ای را طلب می نماید. #نشریه_فرهنگی_اجتماعی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت ۱۲ روز مقاومت #سرافرازانه... ( مقابله با دو جبهه خیانت و جنایت) برای حفظ مام وطن _ایران اسلامی _ در برابر دو جبهه #خیانت و #جنایت ۱۲ روز پیروزمندانه مقاومت شد آنهم مقاومتی که با خون لاله های پرپرشده وطن عحین گشت، شهدای شجاعی که با پایبندی و باور به عهد خود با رهبر و مردم جان خود را فدای وطن کردند، فرزندانی رشید از همین آب و خاک که از خاکستر پاک آنها ققنوس های دیگر برخاست و پرچم آنها به دست کسان دیگر از همان جنس ناب رسید. ایرانِ اسلامی تنهای تنها و بدون اتکاء به هر #قدرتِ_سودجوی دوست نما، فقط با توکل بر نصر و نصرت بی انتهای خدا و با پشتوانه غیرت مردمی و دلاوری همه نیروهای جان برکف نظامی و انتظامیش در مقابل مجهزترین ارتش دنیا و ابرقدرتش نه تنها کم نیاورد که سرافرازانه توطئه های تعاملی براندازان، وهم و خیال نتای جنایتکار و فریبکاری رییس جمهور دلقک آمریکا ‌را نقش بر آب کرد. مهمترین درس ها: توکل بر قدرت حضرت پروردگار رمز توفیق در مسیرهای پرسنگلاخ است مردم و پشتوانه حضور، صبربر مشکلات معیشتی و مشارکت داوطلبانه آنان برای خنثی کردن شایعات و توقعات وهم گونه دشمن، براندازان و تجزیه طلبان؛ اساس توفیق در این راه بود. مردمی که وحدت آنان آینده را می سازد. لذا باید با تمام وجود #مردم را ستود و آنها را #تکریم نمود. هر سند راهبردی بر این مبنا که از کشور خارجی دوست جان جانی بسازیم یک اقدام بیهوده است. راهبرد اساسی رضایت ملت ایران است. برای نگاهداشت این راهبرد باید راهبرد داشت و در وفاق به معنای اساسی (میان ملت و مسوولین، میان مسوولین و مسوولین، میان ملت و ملت) تلاش اساسی داشت. نکته آخر: فریبکاری دشمن رخت برنخواهد بست. باقی مانده عوامل نفوذی و ریزپرنده های آنان همچنان در داخل هستند و برای دفع و رفع این خطر باید اقدام پیشگیرانه داشت تا مانند روز اول تجاوز، کشور در دام #اصل_غافلگیری دشمن قرار نگیرد ضرورت توجه به برنامه پیشگیرانه متوجه مسوولان امنیت کشور است ..وما النصر الا من عندالله العزیز الحکیم ( آل عمران، ۱۲۶) ✍ حمزه فیضی پور #نشریه_فرهنگی_اجتماعی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت معشوره؛ راه نجات یا مصیبت لرستان؟ ✍ اسماعیل قربانی؛ بلوطستان پروژه سد معشوره، یکی از بزرگ‌ترین طرح‌های زیرساختی لرستان، سال‌هاست که به جای آنکه مایه امید باشد، به نماد بی‌عدالتی، وعده‌های نافرجام و بازی‌های سیاسی بدل شده است. در حالی که لرستان با بحران مزمن کم‌آبی، بیکاری گسترده و محرومیت تاریخی از زیرساخت‌های توسعه‌ای مواجه است، تعطیلی یا تعلیق این پروژه می‌تواند معنایی جز عقب‌گرد برای استان نداشته باشد. سد معشوره، که قرار بود با مهار بخشی از آب‌های روان منطقه، کشاورزی کوهدشت، رومشکان و بخش‌هایی از چگنی را نجات دهد، چندین هزار فرصت شغلی ایجاد کند و نقش کلیدی در کاهش مهاجرت و فقر ایفا کند، حالا به پروژه‌ای نیمه‌کاره و فراموش‌شده تبدیل شده است. هر بار با روی کار آمدن دولتی جدید، موجی از وعده‌ها درباره «احیای سد معشوره» مطرح می‌شود، اما نتیجه چیزی جز #بی‌عملی و #تعلیق_مجدد نیست. تعطیلی این پروژه نه‌تنها خیانت به مردم لرستان بلکه نشانه‌ای از تبعیض ساختاری در توزیع منابع ملی است. چگونه است که پروژه‌های مشابه در استان‌های دیگر با سرعت و حمایت تمام‌قد اجرا می‌شوند، اما لرستان همواره در حاشیه نگه داشته می‌شود؟ مگر مردم این دیار شهروندان درجه‌دو هستند؟ آیا توسعه عادلانه فقط شعار است؟ مخالفان سد معشوره، گاه با توجیهات زیست‌محیطی یا اقتصادی، سعی در مشروعیت‌بخشی به توقف پروژه دارند، اما این توجیهات وقتی در بستر محرومیت مزمن لرستان قرار می‌گیرند، بیشتر به بهانه‌تراشی شباهت دارند تا دغدغه واقعی. هیچ‌کس منکر ضرورت رعایت اصول زیست‌محیطی نیست، اما مگر توسعه پایدار، بدون توسعه متوازن ممکن است؟ چرا سهم لرستان از منابع ملی فقط وعده است و بس؟ اگر سد معشوره احیا نشود، لرستان یک بار دیگر قربانی سیاست‌های ناعادلانه خواهد شد؛ قربانی فراموشی، تبعیض و مدیریت‌های ناکارآمد. اگر قرار است این پروژه همچنان تعطیل بماند، مسئولان باید به صراحت به مردم پاسخ دهند: آیا معشوره قرار بود راه نجات لرستان باشد یا از ابتدا مصیبتی طراحی‌شده برای این استان مفلوک؟ #نشریه_فرهنگی_اجتماعی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت ایران؛ شاهکار انسانیت، سرزمین شکوه و خرد ✍فرید آزادبخت ایران، نه صرف یک نام که رسالتی تاریخی است؛ گویی جغرافیایی از خاک و آسمان که با جوهر خرد و روح انسانیت نگاشته شده است. این سرزمین، با آفتاب حقیقت و باران دانایی بارور گشته، و هزاران سال است که در دل تاریخ، همچون خورشیدی تابناک می‌درخشد و کاروان بشریت را از وادی تاریکی به سوی افق‌های روشن رهنمون بوده است. ایران، سرزمین کورش است؛ آن شهریار باستانی که نخستین فریاد عدالت را در قالب منشور حقوق بشر بر سنگ نهاد، تا جهانیان بدانند که آزادی و کرامت، نه زائیده‌ی روزگار نو و مدرنیته ، که ریشه در جان ایرانی دارد. این همان ایرانی است که در دل شعر فردوسی، در آیینه‌ی عقل بوعلی، در افلاک و اسطرلاب شگفت ابوریحان، در فرزانگی خواجه نظام‌الملک و در نبوغ زکریای رازی متجلی گشته است. ایران، دیار عشق و عرفان است؛ با حافظی که جان‌ها را به میخانه‌ی معنا فرا می‌خواند، با سعدی که بوستان فضیلت می‌کارد، با مولوی که در چرخ سماع، راز هستی را می‌جوید. این ملت، میان فقه و فلسفه، دل در گرو علم و دل در گرو ایمان نهاده است. علامه طباطبایی در امتداد این میراث، با نور عقل و شرع، تاریکی‌های زمانه را می‌شکافت، و امام خمینی، آن پیر روشن‌دل، با پیوند شریعت و حریت، بر بام عدالت بانگ بیداری سرداد. ایران، سرزمین سرداران دلاور است؛ از کریم‌خان زند که با تدبیر، در عصر خون، خانه‌ی داد بنیان نهاد؛ تا نادرشاه افشار که صلابت شمشیرش در مرزها طنین انداخت؛ و تا شاه عباس صفوی که نقش جهان را، و ایران را نه تنها در میدان اصفهان، که در صحنه‌ی تاریخ، جاودانه ساخت. در این پهنه‌ی زرین، تمامیت سرزمینی نه یک واژه‌ی حقوقی، که روحی جاری در خون و جان فرزندان این خاک است. شیراز، شهر نغمه و ناز؛ اصفهان، جلوه‌گاه هنر و زیبایی؛ و هر وجب از این خاک، حکایت‌نامه‌ای‌ است از رنج و راز، از زخم و زرفام، از حماسه و حکمت. ایران، سرزمین اسلام ناب محمدی است؛ آن‌جا که رسم مسلمانی، با نجابت علوی و فطرت فاطمی آمیخته شده، و شکوه دین، نه در قشری‌گری، بلکه در رحمت، عدل، و دانایی متجلی است. مسلمانی ایرانی، درون‌مایه‌ای از قرآن و عرفان، از عقل و عشق، از شب‌های تهجد و روزهای تلاش دارد. این سرزمین، آفریننده‌ی فرهنگی دیرینه و تمدنی جاودانه است؛ که در آن، فلسفه سر بر آستان وحی می‌ساید، پزشکی به خدمت جان بشر می‌آید، شیمی در بوته‌ی کشف و تجربه می‌جوشد، جغرافیا با سفر و سیر پیوند می‌خورد، و مردم‌شناسی در رنگین‌کمان اقوام و مذاهب ایرانی به تماشا می‌نشیند. ایران، خانه‌ی زبان پارسی است؛ این زبان دل و دلبر، زبان عرفان و عقل، زبان شهیدان و شاعران، که در بستر قرن‌ها، نگین گفتار جهان اسلام گشته است. و در این گستره‌ی گسترده، کرد ، بلوچ، ترک ، لر ، لک ، عرب و فارس، تات ، ترکمن و گیلک، با هم، نه صرفاً هم‌زیست، که هم‌خون و هم‌دل‌اند؛ قومی با هزار رنگ، ولی یک آفتاب. آری، ایران، شاهکار انسانیت است؛ نه به‌خاطر ثروت یا قدرت، بل بدان سبب که پایگاه دانایی، پرچم‌دار کرامت، و پناهگاه عدالت بوده و هست. ایرانی بودن، افتخار است، و مسلمان ایرانی بودن، رسالت. این خاک، نه صرفاً وطن، که عهدی ابدی است با حقیقت، آزادی، و انسان. وَ لِلّهِ العِزَّةُ و لِرَسُولِهِ و لِلمُؤمِنین... #نشریه_فرهنگی_اجتماعی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت فرصتی طلایی برای خدمت به زائران حسینی(ع) و توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای کوهدشت و رومشکان کیانوش سوری [رومکا] هر ساله با فرا رسیدن اربعین حسینی(ع) شهرستان‌های کوهدشت و رومشکان میزبان خیل عظیمی از زائران دلداده حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام هستند. این حضور پرشور که علاوه بر تردد مردم استان لرستان، زائران بسیاری از استان‌های مرکزی و شرقی کشور و حتی کشورهای همسایه را در بر می‌گیرد، این میزبانی علاوه بر معنویت بی‌بدیل فرصتی کم‌نظیر برای توسعه و ساماندهی زیرساخت‌های جاده‌ای این منطقه را میتواند فراهم کند. با وجود گذشت سال‌ها مردم ولایت‌مدار این دو شهرستان همچنان چشم‌انتظار تحقق وعده‌های مکرر در خصوص دوخطه شدن مسیر حیاتی کوهدشت تا سه‌راه زانوگه و نیز مسیر پل سیمره تا بابازید هستند. جاده‌هایی که هر ساله در ایام اربعین و حتی خارج از آن شاهد تردد سنگین خودروها و زائران هستند و متأسفانه به دلیل عرض کم، ایمنی پایین و فقدان استانداردهای لازم حوادث ناگواری را رقم زده‌اند. چند سالی است علاوه بر میزبانی شایسته مردم شریف کوهدشت، به همت مردم متدین و عاشق اهل‌بیت علیهم‌السلام در رومشکان مسیر فرئی رماوند – جاده ایلام به‌عنوان راهی کوتاه‌تر و کم‌ترافیک برای زائران معرفی شده است. این مسیر با استقبال خوب زائران از استان‌های شرقی و حتی زائران خارجی مواجه شده؛ اما متأسفانه تاکنون اقدامی جدی و در خور برای تعریض، استانداردسازی و ایمن‌سازی آن صورت نگرفته است. اکنون زمان آن رسیده است که فرمانداران شهرستان های کوهدشت و رومشکان و همچنین نمایندگان مردم این شهرستان ها در مجلس شورای اسلامی، این فرصت طلایی را از دست ندهند و از ظرفیت عظیم اعتبارات ملی که هر ساله وزارت کشور و ستاد اربعین برای توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای استان‌های مسیر زائران اختصاص می‌دهند، بهره‌برداری کامل نمایند. البته استان‌های ایلام و کرمانشاه طی سال‌های اخیر توانسته‌اند از این ظرفیت به‌خوبی استفاده کرده و جاده‌های خود را توسعه دهند؛ اما مسیرهای جاده‌ای کوهدشت و رومشکان همچنان از این امکان مهم محروم مانده‌اند. قابل ذکر است اداره‌کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای استان لرستان باید فراتر از اقدامات مقطعی نظیر خط‌کشی یا روکش آسفالت در ایام اربعین عمل کند و برنامه‌ای جدی و عملیاتی برای دوخطه کردن این مسیرها در دستور کار قرار دهد. این اقدام نه تنها امنیت و آرامش زائران اربعین حسینی را تضمین می‌کند بلکه به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت، موجب رونق اقتصادی، کاهش تصادفات و ارتقای کیفیت زندگی مردم منطقه خواهد شد. اکنون که دولت اعتبارات ویژه‌ای برای تکمیل زیرساخت‌های اربعین در نظر گرفته، کوتاهی در جذب و استفاده از این اعتبارات به معنای از دست رفتن فرصتی است که شاید سال‌ها دیگر تکرار نشود. خدمت به زائران سیدالشهدا(ع) و تأمین امنیت آنان، نه تنها وظیفه‌ای شرعی و اخلاقی، بلکه اقدامی راهبردی برای توسعه پایدار و رفع محرومیت از این دو شهرستان است. از مسئولان این دو شهرستان و استان لرستان انتظار می‌رود با پیگیری مستمر و جدی، این پروژه‌ها را در اولویت قرار دهند و اجازه ندهند که جاده‌های کوهدشت و رومشکان همچنان در انتظار وعده‌های بی‌سرانجام باقی بمانند. #نشریه_خبری_تحلیلی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت دشت تفتیده کوهدشت؛ رنج کهن‌سرزمینی از عطش، توسعه‌نیافتگی و بی‌تدبیری به قلم فرید آزادبخت در جنوب غربی سرزمین لرستان، جایی میان ستیغ‌های سربلند زاگرس و دل زمین‌های رسوبی کهن، دشت فراخ و خشکی گسترده است که نامش کوهدشت است. نامی که برای مردمان بومی نه‌تنها نشانه‌ای جغرافیایی بلکه تداعی‌گر تاریخ، فرهنگ، مقاومت و درد است. کوهدشت، که روزگاری به‌حق «انبار غله غرب ایران» خوانده می‌شد، اینک به‌مثابه آیینه‌ای غبارآلود، تصویری از تضاد میان ظرفیت طبیعی و فقر مدیریتی را در برابر چشمان هر ناظر منصفی قرار می‌دهد. این سرزمین که خاستگاه تمدن‌های پیشاتاریخی بوده و از شواهد باستان‌شناسی چون میرملاس، هومیان و سرخ‌دم لری بهره‌مند است، امروز نه‌تنها از نظر تاریخی و فرهنگی در سایه غفلت فرورفته، بلکه در بحران عمیق آب و توسعه، سخت می‌سوزد و می‌گدازد. در تحلیل وضعیت کنونی کوهدشت، سه محور اساسی باید مورد واکاوی قرار گیرد: فراوانی طبیعی و پنهان‌ماندن آن در پس سوءمدیریت بحران ساختاری توسعه‌نیافتگی و فقر صنعتی نقش بحران آب به‌عنوان معلول و علت این فروپاشی تدریجی ۱. فراوانی در دل خشکی؛ تناقض پنهان در آمار رسمی بر اساس داده‌های رسمی وزارت نیرو و سازمان هواشناسی کشور، استان لرستان با میانگین بارندگی بیش از ۵۰۰ میلی‌متر در سال، پس از گیلان و مازندران، سومین استان پربارش کشور محسوب می‌شود. این آمار، در نگاه نخست، نویدبخش امنیت آبی است؛ اما واقعیت زمین خشک کوهدشت چیزی دیگر می‌گوید. منابع طبیعی، رودخانه‌های فصلی و دائمی، چشمه‌ها و سفره‌های زیرزمینی، اگر در سایه سوءتدبیر قرار گیرند، به تهدیدی برای حیات بدل می‌شوند، نه فرصتی برای آبادانی. روان‌آب‌های فصلی منطقه، که در سال به چندین میلیارد مترمکعب می‌رسند، بدون سازوکار بهره‌برداری پایدار و بی‌هیچ زیرساختی برای ذخیره‌سازی، از دشت خارج می‌شوند؛ گاه در مسیر خود ویرانی به‌جای می‌گذارند و گاه در عطش زمین‌های کشاورزی، فقط حسرتی باقی می‌گذارند. سد معشوره، طرحی عظیم و استراتژیک، که سال‌هاست در کش‌وقوس بودجه، مجوز زیست‌محیطی و نزاع‌های بین‌استانی معطل مانده، نماد بارز همین تعلیق توسعه در کوهدشت است. سدی که می‌توانست توازن آبی منطقه را حفظ کند، کشاورزی را نجات بخشد و حتی به برق‌رسانی پایدار کمک کند، در زنجیر وعده‌های فرسوده گرفتار آمده است. ۲. کوهدشت؛ شهری بدون حتی یک کارخانه فعال درد کوهدشت تنها از زمین خشک نیست؛ از افق بسته‌ای است که هیچ‌گونه الگوی صنعتی را در خود نپرورانده است. این شهر با جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر، فاقد حتی یک واحد تولیدی مادر، کارخانه فرآوری کشاورزی یا صنایع تبدیلی موثر است. در جایی که نرخ بیکاری جوانان به مرزهای بحرانی رسیده و مهاجرت، گزینه نخست نجات تلقی می‌شود، نبود صنعت نه‌تنها یک کاستی بلکه یک خیانت تاریخی است. در دهه‌های اخیر، تمرکز صرف بر کشاورزی سنتی، بدون توجه به زیرساخت‌های نوین، مکانیزاسیون، زنجیره ارزش و بازار صادراتی، باعث شده است که اقتصاد منطقه به نخی نازک و گسیخته بند باشد؛ نخ آبی که اینک دیگر به‌سختی از دل زمین بیرون می‌تراود. دشت کوهدشت، که روزگاری به مدد باران و خاک حاصلخیز، گندم‌زارهای طلایی در خود می‌پروراند، امروز به سبب افت سطح آب‌های زیرزمینی و فقدان سامانه آبیاری نوین، به دشتی تفتیده و ترک‌خورده بدل شده است. ۳. بحران آب؛ زخم پنهان توسعه‌نیافتگی بحران آب در کوهدشت نه صرفاً بحران اقلیمی، که نتیجه مستقیم زخم‌های کهنه توسعه‌نیافتگی، برنامه‌ریزی کوتاه‌نگر و نگاه تبعیض‌آمیز مرکزگرایانه است. اگرچه کاهش بارندگی، تغییرات اقلیمی و الگوهای ناپایدار مصرف سهمی در این بحران دارند، اما نقش عدم اجرای طرح‌های جامع مدیریت منابع آب، غفلت از حفاظت آب‌خوان‌ها، فقدان دیپلماسی بین‌استانی در تقسیم منابع مشترک و نبود نظارت بر حفر چاه‌های غیرمجاز را نمی‌توان انکار کرد. ناترازی میان ورودی و خروجی آب، برداشت بی‌رویه و رهاسازی غیرمسئولانه آب‌های سطحی، مجموعاً موجب فرونشست‌های خطرناک در برخی مناطق دشت شده است؛ زنگ خطری که نه‌تنها محیط‌زیست، که زیرساخت‌های عمرانی، جغرافیای انسانی و آینده زیست‌پذیری منطقه را تهدید می‌کند. فراخوان برای بازنگری در آمایش سرزمینی دشت کوهدشت اکنون نه‌تنها قربانی خشکسالی طبیعی، بلکه گواهی زنده بر بی‌عدالتی فضایی و توسعه‌گریزی در سیاست‌های ملی آمایش سرزمین است. مگر نه آن‌که عدالت ایجاب می‌کند توسعه بر پایه نیاز، ظرفیت و پیشینه فرهنگی توزیع شود؟ کوهدشت، با جایگاه جغرافیایی خاص، همسایگی با استان‌های مرزی، و دسترسی به مسیرهای ترانزیتی، می‌تواند به قطب کشاورزی پایدار، صنایع غذایی، گردشگری فرهنگی و حتی انرژی‌های تجدیدپذیر بدل شود؛ به‌شرط آن‌که از قالب شعار خارج شویم... 👇👇👇👇👇👇 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

‍ . #یادداشت اربعین؛ شهری که راه در جانت راه می‌رود ✍ آیت‌الله احمد مبلغی [نماینده مردم لرستان در مجلس خبرگان رهبری] اربعین، کاروانی است از جان‌های هم‌داستان و دل‌هایی هم‌سرود؛ هویتی که نه به جغرافیا بسته است و نه به ملتی مقید، بل‌که مرزهای قوم و رنگ و زبان را به نسیم عشق درهم می‌ریزد؛ از تبار خاک، امتی معنوی برمی‌خیزد که جلوه‌گاه عشقش کربلاست و پرچمش حقیقت. آیینش، گام‌هایی است که بر خاک افتاده و بر افلاک نوشته می‌شود؛ راهی که هر قدمش ذکر است و هر نگاهش عهد؛ کاروانی که در سکوتِ گام‌ها فریاد همبستگی می‌زند، و در اشک زائران، پیمان وفاداری را مهر می‌نهد. شبکه‌اش، نه سیم و کابل، که رشته‌های دل و نگاه است؛ از موکب‌های ساده روستایی تا هیئت‌های باشکوه شهری، از قاب تصویر در فضای مجازی تا دست‌های بی‌نام در خدمت بی‌منت، شبکه‌ای با جویبارهایی از دل به دل؛ خیمه‌هایی که عطر نان تازه می‌دهند و بخار سماورهایی که با نسیم غروب در هوا به هیجان می‌آیند. پیام‌ها نه از سیم می‌گذرند و نه از امواج؛ از نگاه می‌آیند، از لبخند می‌آیند، از یک «یا حسین» که از گلو تا جان جاری می‌شود، و پیام عاشورا را همچون نسیمی بی‌انقطاع در پهنه جهان می‌پراکند. اقتصادش، جویبارهای جود است که از کوه‌های کرم سرازیر شده؛ یکی آب دارد و می‌بخشد، دیگری سایه‌ای دارد و می‌گستراند، آن یکی دستی دارد و بار خستگی را از دوش رهرو برمی‌دارد. در این بازار، بخشیدن خودِ ثروت است و گرفتن، پاره‌ای از دادن. اقتصادیست ، نه به سود و زیان که به جود و احسان؛ بازاریست که سرمایه‌اش لبخند و سودش رضای خداست؛ دارا و ندار، در یک صف و یک سفره‌اند، و هر کاسه‌ای که پر می‌شود، کاسه دیگری از محبت لبریز می‌گردد. و اینجا سیاست، با پرچم‌های برافراشته و صفوف آرام روایت می‌شود؛ قدرتی که از خشونت نمی‌آید، از معنویت برمی‌خیزد. سیاستش، نوری است که از شکاف ابرها می‌تابد؛ بی‌هیاهو، اما دل‌ها را به تپش وا می‌دارد. قدرتش در دستان کوچک کودکی است که پرچم را چون دلداده‌ای محکم گرفته؛ و تجلى مقاومتش در چهره پیرزنی است که از زیر چادرش بطری آب را به رهگذری می‌بخشد. اعتراض بی‌فریادی است که صدایش از دل‌ها برخاسته و تا بلندای تاریخ می‌رود؛ مقاومتی است که در پوشش محبت، شکوهی دارد فراخ‌تر از هر شمشیر. اعتراض بوی گل دارد و طعم نان، مهر و عطوفت در جان‌ها می‌کارد و در زمین دل‌ها، جوانه امید می‌روید. اربعین، جامعه‌ای است که ایمان را با آیین، و آیین را با ارتباط، و ارتباط را با کرم، و کرم را با قیام در یک رشته قدسی درآویخته است؛ جامعه‌ای که در آن، هر قدم، آیه‌ای است و هر دل، محرابی. اربعین، شهری است که دیوارهایش از دل ساخته شده و کوچه‌هایش از دعا؛ شهری که هر گامش پنجره‌ای به آسمان است و هر دلش فانوسی در مسیر حقیقت. اینجاست، جایی که راه‌ها در هم می‌پیچند، صداها در هم می‌آمیزند، اشک با لبخند آشتی می‌کند، قدم‌های رهروان با سایه نخل‌ها گره می‌خورد، دست‌ها در گرمای آغوش‌ها به هم می‌رسند، غریبه در غریبه حل می‌شود، فقیر با غنی یکی می‌شود، دور و نزدیک مرزهایشان را فراموش می‌کنند، و یک نفر هزار می‌شود و هزار، یک نفر… و اینجاست که می‌فهمی تو در مسیر قدم نمی‌زنی، مسیر در تو قدم می‌زند. #نشریه_خبری_تحلیلی_بلوطستان 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت برای کوهدشت، لرستان و ایران ✍ دکتر کرم‌رضا پیریایی وقتی به شهرم نگاه می‌کنم، هم داشته‌هایمان را می‌بینم و هم نداشته‌هایمان را. ظرفیت‌های بزرگی که می‌توانستند ما را به اوج برسانند، اما گاهی در سایه بی‌توجهی و تصمیمات اشتباه، از دست رفته‌اند. ما مردمی هستیم با استعداد، با منابع انسانی ارزشمند و با توانایی‌های اقتصادی و فرهنگی کم‌نظیر. از شهدا و ایثارگران گرفته تا مدیران کارآزموده و شخصیت‌های علمی و اقتصادی، همه بخشی از سرمایه‌های واقعی کوهدشت و لرستان‌اند. اما در عمل، بارها دیده‌ایم که به جای استفاده از این ظرفیت‌ها، صحنه سیاسی و مدیریتی شهر را به افرادی سپرده‌ایم که نه تجربه کافی دارند و نه جایگاه مؤثر در سطح استان یا کشور. سال‌هاست پیشنهاد منطقه آزاد اقتصادی در سه‌راهی زانوگه را مطرح کرده‌ام؛ جایی که می‌توانست نقطه جهش اقتصادی و اشتغال‌آفرینی باشد. اما این ایده، به جای اینکه به بحثی جدی در برنامه‌های توسعه‌ای تبدیل شود، کمتر مورد توجه قرار گرفت. رقابت انتخاباتی باید رقابت در «برد حوزه‌ها» می‌بود، یعنی برای پیشرفت، برای آبادانی، برای ایجاد فرصت. اما متأسفانه گاهی به رقابت در «ساخت حوزه‌ها» و محدود کردن نگاه‌ها تبدیل شده است. یکی از نمونه‌های روشن سرمایه انسانی ما، جناب آقای اسماعیل دوستی است؛ شخصیتی که توان و تجربه اقتصادی او مورد اذعان بسیاری است و می‌تواند در مسیر پیشرفت کشور نقش‌آفرین باشد. اما به جای حمایت، گاهی تخریب و بی‌مهری دیده‌ایم. ما باید یاد بگیریم که در مسیر توسعه، قدرت و توانایی دیگران را تهدید نبینیم، بلکه فرصتی برای رشد جمعی بدانیم. اگر شخصیت‌های توانمند را کنار بزنیم و انگیزه‌ها را خفه کنیم، در نهایت خودمان بازنده خواهیم بود؛ و این باخت، تنها برای کوهدشت یا لرستان نیست، بلکه باختی برای ایران است. امروز وقت آن است که با احترام، همدلی و آگاهی انتخاب کنیم. بیایید به جای تکرار اشتباهات، به سمت استفاده درست از ظرفیت‌های انسانی، اقتصادی و فرهنگی برویم. آینده‌ای که در آن، صدای توسعه و پیشرفت، سمفونی پیروزی همه ما باشد. #کوهدشت #لرستان #ایران #توسعه_منطقه #انتخابات_آگاهانه #منطقه_آزاد_اقتصادی #همدلی #سرمایه_انسانی #نشریه_خبری_تحلیلی_بلوطستان 🅱 t.me/baloutestan 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87

. #یادداشت مکانیسم ماشه و تکرار بدعهدی اروپا ▫️چند روزی است که موضوع مکانیسم ماشه یا همان (Snapback) از سوی سه کشور اروپایی یعنی آلمان، انگلیس و فرانسه بر سر زبان‌ها افتاده است؛ سازوکاری که از دل برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل بیرون آمد و به آن‌ها این امکان را می‌داد تا در صورت ادعای عدم پایبندی ایران به تعهداتش، تحریم‌های سازمان ملل را به‌طور خودکار بازگردانند. ابزاری که بارها کارشناسان و دلسوزان کشور نسبت به آن هشدار داده بودند. ▫️اما واقعیت این است که مکانیسم ماشه چیزی بیش از یک ابزار فشار سیاسی نیست. دشمنان ملت ایران در شرایطی به سراغ این حربه آمده‌اند که خودشان بیش از هر زمان دیگری در بن‌بست و استیصال قرار دارند. شکست مفتضحانه آنان در جنگ ۱۲ روزه اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران و کانون مقاومت که با پشتیبانی آشکار آمریکا و برخی کشورهای عضو ناتو طراحی شد نشان داد که هیمنه پوشالی غرب در برابر قدرت ملت ایران فرو ریخته است. ▫️پیش از امضای برجام، رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها و بارها هشدار داده بودند که به وعده‌های آمریکا و سه کشور اروپایی اعتمادی نیست. ایشان پس از خروج آمریکا از برجام با صراحت تأکید کردند تنها در صورتی ادامه مذاکرات عقلانی است که تضمین‌های واقعی و قابل اتکا از این سه کشور اروپایی گرفته شود. متأسفانه در آن زمان برخی دل به لبخندهای دشمن سپردند و نتیجه، همان شد که پیش‌بینی می‌شد: امروز اروپا در مسیر همان بی‌اعتمادی آشکار حرکت می‌کند و یک‌بار دیگر چهره حقیقی و خبیث خود را نشان دادند. ▫️مردم ما باید بدانند که این دشمنی‌ها ریشه‌ای ۴۵ ساله دارد. از همان روزهای نخست انقلاب اسلامی، آمریکا و اروپا با همه توان کوشیدند مانع پیشرفت و استقلال ایران شوند. تحریم‌ها، فشارها، ترورها، جنگ تحمیلی، فتنه‌ها و آشوب‌ها همگی تکه‌هایی از همین پازل خصمانه بوده است. اما امروز تفاوت بزرگی وجود دارد؛ ایران اسلامی دیگر ایران دهه ۶۰ نیست، امروز ایران قدرتی منطقه‌ای و بازیگری جهانی است که شکست‌های پی‌درپی دشمن در برابر ایران و مقاومت، گواهی روشن بر این حقیقت است. ▫️البته نباید فراموش کرد که برخی از مسئولان وقت و تیم مذاکره کننده، آگاهانه یا ناآگاهانه این غفلت سیاسی را رقم زدند و کشور را در چنین موقعیتی قرار داده و عملاً به دشمنان میدان دادند که در هر دو حالت، این خطا در برابر ملت ایران نابخشودنی است. اما اکنون زمان سرزنش گذشته نیست، بلکه "زمان اتحاد و همدلی ملی" است. امروز وظیفه اصحاب رسانه، فعالان سیاسی و فرهنگی و همچنین صاحبان تریبون، تبیین واقعیت‌ها و جلوگیری از سوءاستفاده معدود افراد فرصت‌طلب است که تلاش می‌کنند بر موج نگرانی‌ها سوار شوند و معیشت مردم را قربانی منافع شخصی و سیاسی خود کنند. ▫️ملت بزرگ ایران در تمامی آزمون‌های دشوار چهار دهه گذشته ثابت کرده است که با ایمان، بصیرت و رهبری مقتدرانه امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) توانسته از بحران‌ها عبور کند. از جنگ تحمیلی ۸ ساله تا فتنه‌های پیچیده سیاسی و اقتصادی، این مردم بوده‌اند که سربلند از میدان بیرون آمدند. امروز هم شرایط متفاوت نیست. نه آمریکا و نه اروپا هیچ ابزار جدیدی برای فشار بیشتر ندارند؛ آن‌ها هرچه در توان داشته اند در گذشته رو کرده اند و امروز از سر ضعف و درماندگی به دنبال مکانیسم ماشه افتاده‌اند. ▫️واقعیت این است که هنوز هیچ اقدام عملی در سازمان ملل برای بازگشت تحریم‌ها صورت نگرفته است. بنابراین افزایش ناگهانی قیمت دلار، طلا و سایر کالاهای اساسی در کشور هیچ توجیهی ندارد. این التهاب‌های ساختگی بیشتر محصول عملیات روانی دشمن و بعضاً سوءاستفاده عوامل نفوذی و فرصت‌طلبان داخلی است. در چنین شرایطی وظیفه دولت و نهادهای نظارتی دوچندان است تا با مدیریت هوشمندانه و با قاطعیت با مسببان داخلی این التهاب برخورد کرده و اعتماد مردم را تقویت کنند. ▫️ما امروز در موقعیتی قرار داریم که دشمنان بیش از همیشه سردرگم و ناتوان هستند. پیروزی در جنگ ۱۲ روزه در برابر رژیم صهیونیستی و حامیان غربیش، سندی روشن از اقتدار و پیشرفت ایران اسلامی است. این همان حقیقتی است که اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها را به وحشت انداخته و آن‌ها را وادار کرده برای فرار از شکست‌های پیاپی سیاسی و نظامی به سراغ مکانیسم ماشه بروند. ▫️اما مردم عزیز ما بدانند: همان‌طور که بارها با عزت و مقاومت از مهلکه‌های سخت گذشته‌ایم این بار نیز با آرامش، اتحاد و توکل بر خدا، دشمن را ناکام خواهیم گذاشت. هیچ تهدید و تحریمی نمی‌تواند اراده ملتی را بشکند که در سایه رهبری الهی و ایمان به وعده‌های الهی ایستاده است. ✍ کیانوش سوری (مدیر مسئول هفته نامه کلماکره) #نشریه_خبری_تحلیلی_بلوطستان 🅱 t.me/baloutestan 🅱 eitaa.com/joinchat/135528452C8840727e87