دقت کردین هر دوره‌ای یه چیزی میشه نشان کلاس و فرهیختگی و شیک بودن؟ مثلا یه زمانی تعهد نداشتن به هیچ‌کس و هیچ چیز بود، بعد دیدن نه واقعا آدم نابود میشه تو خونه خالی و تو دنیای خالی، که از همه بریده باشی و بخوای هی بگی هیچ موجود زنده ای برات مهم نیس و تو براش مهم نیستی، گشتن دیدن عه حیوون خونگی ام خوبه‌ها. یه مسئولیت محدودی داره، حتی اگه نتونستی از پس همون اندازه مسئولیت بربیای، می‌بری واگذارش می‌کنی، هرچقدر هم که از نظر عاطفی بهش وابسته باشی، میخوای بری سفر مثل بچه نیس، یا با دردسر خیلی کمتر از بچه، با خودت می‌‌بریش، یا میدی به کسی برات نگهداری کنه، غذا و شب بیداری و تربیتش هیچ ربطی به چیزی که پدر و مادرا از سر می‌گذرونن نیس و البته که از همه مهم‌تر، شبیه خارجیاس، شبیه پولدارا، شبیه روشنفکرا و.... ولی اینکه درنهایت یه سری آدم تنهای بی‌کس و کار ۵۰،۶۰ ساله به جا می‌مونن که حسرت یه رابطه خونی و واقعی به دلشون مونده خیلی تو این تصویر مهم به نظر نمیاد. اما تا حالا فکر کردید چرا جامعه ما اون پولدارها و خارجی‌ها و باکلاس‌هایی رو که ۵،۶ تا بچه دارن الگو قرار نمی‌ده؟ اونایی که همه‌چیز براشون خانواده اس، حتی پیشرفت شغلی رو هم بیخیال می‌شن، چیزی که داره تو جامعه ما خیلی روش مانور داده می‌شه، تا با خانواده و بچه‌هاشون بیشتر وقت بگذرونن، آفرین چون آدمیزاد دنبال کار راحته، دنبال اینکه یه پولی بدیم، یه هزینه‌ای بکنیم و شبیه چیزی بشیم که به نظرمون ایده آله، بعدشم دردسر زیاد نداشته باشه، پس چرا بچه؟ یا چرا چندتا بچه؟ وقتی می‌تونم یه گربه یا یه سگ بیارم و نشون بدم که چقدر باحالم، هم پولش رو دارم، هم دارم به یه موجود زنده دیگه‌ای خدمت می‌کنم و وابستگی دارم و انسانم. ببخشید اگه شما از این دسته نیستید و صرفا به حیوانات علاقه دارید، ولی تحلیل قضیه همین‌قدر راحت و سرراسته، یه قشری و یه طبقه‌ای تو جامعه ما ایجاد شده که به هر دری می‌زنه تا خودش رو شبیه چیزی بکنه که نیس، اینا حتی بچه‌دار هم می‌شن می‌خوان شبیه اون بلاگرایی بشن که از بچه‌شون و زندگی‌شون محتوا تولید می‌کنن، نه آدمای عادی، با زندگی عادی و بچه‌های عادی. انگار که دیگه هیچ چیز دیگه‌ای تو این دنیا برای ارائه ندارن و فقط می‌خوان با این چیزا نشون بدن ما هم هستیم و از چیزی که فکر می‌کنید هم خیلی سطحمون بالاتره و تازه شماهایی که بچه دارید و روی بچه‌هاتون و خانواده‌تون سرمایه‌گذاری کردید امل و بی‌کلاسید و فقط ما بلدیم و برتریم. ✍گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

والدین انقدر مشغول درست کردن رفتارهای بچه‌ها هستن که دیگه یادشون می‌ره دنبال ریشه و دلیل کارهای بچه‌ها بگردن. خیلی وقتا کلافگی، لج بازی و قشرق به پا کردن بچه‌ها ریشه‌های ساده‌ای مثل خستگی، گرسنگی و اضطراب داره. گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

دنیا از همون‌جایی درست می‌شه که زاویه نگاه‌مون رو به بچه‌ها عوض کنیم. نه اینکه بچه‌ها رو تربیت کنیم تا همونی بشن که ما می‌خوایم؛ بلکه خودمون رو رشد بدیم تا بتونیم نیازهای عاطفی، روانی و رشدی بچه‌هامون رو ببینیم، بفهمیم و جدی بگیریم. تربیت، فقط آموزش مهارت و ادب و نظم نیست؛ یعنی حضور آگاهانه یه بزرگسال کنار یه کودک، که بهش اجازه رشد بده، نه اینکه مجبورش کنه شبیه ما بشه. بچه‌ها قرار نیست نسخه‌ی کوچولوی ما باشن، اونا نسخه‌ی منحصر‌به‌فرد خودشونن و ما قراره فقط همراهشون باشیم. 🌱 ✍️ گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

دی ان ای و مراقبت و غذا دادن و خوابوندن و پول درآوردن برای یه بچه، شما رو تبدیل به والدین خوبی برای اون بچه نمی‌کنه. والد خوب بودن نیاز به تلاش، فکر کردن، برنامه‌ریزی، حضور داشتن و رفتار متناسب با هر سن بچه داره. ✍گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

ما به عنوان مادر، بعضی وقتا واقعا دلمون می‌خواد برای پنج دقیقه هم که شده، فقط «سکوت» باشه. نه صدای تلویزیون، نه جیغ، نه اسباب‌بازی که به زمین می‌افته. این به معنی دوست نداشتن بچه‌ها نیست، فقط یعنی مغزمون نیاز به نفس کشیدن داره. اینا کارایی‌ان که یه روانشناس کودک برای مدیریت این خستگی ذهنی پیشنهاد می‌کنه: • وقتی بچه‌ها بازی می‌کنن، من هدفون می‌ذارم و چند دقیقه موسیقی آروم گوش میدم. • چند نفس عمیق می‌کشم و با هر بازدم، به خودم یادآوری می‌کنم که این فقط یه لحظه‌ست، نه تا ابد. • برای خودم یه «گوشه امن» توی خونه درست کردم که فقط مخصوص آرامش گرفتنه، حتی اگه سه دقیقه باشه. ✍️گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

ما خیلی وقت‌ها فکر می‌کنیم اگه به بچه‌مون “نه” بگیم، ناراحت می‌شه و حس می‌کنه دوستش نداریم. اما واقعیت اینه که مرز گذاشتن، خودش یکی از شکل‌های بزرگِ عشق ورزیدنه. بچه‌ها وقتی بدونن چه چیزی مجازه و چه چیزی نه، احساس امنیت بیشتری می‌کنن. مثل وقتی که توی خیابون، چراغ قرمز و خط عابر وجود داره. اون خط‌ها و چراغ‌ها برای محدود کردن ما نیستن، برای امن نگه داشتن ما هستن. 🧠 تحقیقات روان‌شناسی نشون می‌ده کودکانی که والدین براشون مرزهای روشن و قاطع گذاشتن، اعتمادبه‌نفس بالاتر و روابط سالم‌تری دارن؛ چون یاد گرفتن دنیا قوانینی داره که می‌شه با آرامش توش زندگی کرد. پس اگه امروز به بچه‌ات گفتی: ❌ “نه، الان وقت گوشی نیست” ❌ “نه، نمی‌تونی وسط شب بستنی بخوری” یادت باشه این “نه” یعنی “دوستت دارم و می‌خوام حالت خوب باشه.” محبت فقط بغل و بوسه نیست، گاهی یه “نه قاطع” بزرگترین آغوش دنیاست. 🤍 ✍️ گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

خیلی از مامانا فکر می‌کنن بچه‌ها فقط از حرفاشون یاد می‌گیرن. اما بچه‌ها بیشتر از هر چیزی، «زندگی کردن مامانشون» رو می‌بینن و یاد می‌گیرن. بچه وقتی می‌بینه مامانش همیشه خودش رو عقب می‌ذاره، یاد می‌گیره خواسته‌هاشو قورت بده. وقتی می‌بینه مامانش به خودش احترام می‌ذاره، یاد می‌گیره ارزشمند باشه. وقتی می‌بینه مامانش می‌خنده، امید تو دلش می‌کارن. وقتی می‌بینه مامانش گریه می‌کنه و بعد بلند می‌شه، شجاعت رو نفس می‌کشه. و حیف… خیلی از مامانا نمی‌دونن که مهم‌ترین هدیه‌ای که به بچه‌ها می‌دن، «خودِ واقعی‌شون»ه، نه اون نسخه‌ای که جامعه از یه مادر بی‌نقص می‌خواد. ✍️گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

چند وقت پیش پسرم داشت با لگوهاش برج می‌ساخت. یه جایی برجش هی می‌ریخت و اون هم عصبانی می‌شد، می‌اومد پیش من و می‌گفت: «مامان، تو درست کن!» اول می‌خواستم سریع براش درستش کنم که هم خودش خوشحال بشه، هم من اعصابم راحت! ولی بعد فکر کردم… مگه قراره تو دنیای واقعی، هر وقت به مشکلی خورد من یا یکی دیگه بیاد همه‌چیز رو حل کنه؟ برا همین فقط نگاهش کردم و گفتم: «تو می‌تونی، دوباره امتحان کن.» راستش آسون نبود، چند بار گریه کرد، چند بار پرت کرد زمین… ولی بعد از کلی تلاش، بالاخره خودش درستش کرد. اون لحظه که با ذوق و افتخار بهم گفت: «دیدی خودم ساختم؟» فهمیدم خوشحالی واقعی بچه‌ها از راحتی نمیاد، از تلاش و کشف خودشونه. فرزندپروری سالم یعنی همین؛ یعنی بذاریم بچه‌ها متناسب با سن‌شون، سختی بکشن، تجربه کنن، اشتباه کنن و یاد بگیرن. ما قرار نیست ناجی همیشگی باشیم، فقط باید پشتیبان باشیم. ✍️ گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

بزرگ‌ترین هدیه‌ای که می‌تونیم به بچه‌هامون بدیم، فقط خوراکی‌های خوشمزه یا اسباب‌بازی‌های رنگی نیست؛ بلکه صبر و مهربونی ماست. اونا بیش از هر حرفی، رفتار ما رو می‌بینن؛ وقتی با صبر با مشکلات روبه‌رو می‌شیم، وقتی مهربونی رو بدون توقع به دیگران نشون می‌دیم، ناخودآگاه یاد می‌گیرن که زندگی رو با آرامش و دل باز سپری کنن. اگه می‌خوایم فرزندانی با قلبی بزرگ و روحیه‌ای قوی تربیت کنیم، باید اول خودمون صبور و مهربون باشیم. زندگی کنیم جوری که بعداً با لبخند بگن: «من این صبر و مهربونی رو از مامان و بابام یاد گرفتم.» ✍ گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

اونایی که به مامان‌ها می‌گن تو که همه روز خونه بودی، مگه چی کار کردی که انقدر خسته‌ای؟ احتمالا هیچ وقت دوروبر بچه‌ها نبودن، نه برای بازی و تفریح، احتمالا هیچ وقت مسئولیت واقعی بچه‌ها رو برای چندین ساعت نداشتن، چون نگهداری از بچه، رسیدگی به غذا و دستشویی و لباسش، کنار اومدن با لجبازی‌هاش و همه کارای خطرناکی که ممکنه بکنه، سرگرم کردنش و کارای دیگه، به اندازه چندتا شغل بیرون از خونه استرس‌زا و انرژی بره.درکنار همه اینا، تمیز نگه داشتن یه خونه با وجود بچه‌ها هم یه وظیفه و فشار دیگه اس.حالا به خاطر همین «تو که هیچ کاری نمی‌کنی» خیلی از زن‌هایی که دوست دارن خونه‌دار باشن و به بچه‌ها و خونه‌شون برسن، احساس شرم می‌کنن، چون انگار حتی برای انجام دادن همه این کارا نباید احساس خستگی بکنن. نسل بعد نیاز به مادرهایی داره که بدون احساس شرم، بدون احساس گناه از اینکه به خاطر مدیریت خونه ممکنه خسته بشن، درکنار بچه‌هاشون حضور داشته باشن. مادرهای آگاهی که صرفا «چقدر پول درآوردی» و کار کردن بیرون از خونه رو ارزش نمی‌دونن و متوجه کار بزرگی که برای خودشون و بچه‌هاشون می‌کنن هستن. گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

سبک فرزندپروری ما می‌تونه آینده بچه‌ها و شکل رابطه‌شون رو با ما مشخص کنه. سبک فرزندپروری مقتدرانه رو برای یه بچه نوپا یا ۳،۴ ساله که تو اوج لجبازیه پیاده کردن واقعا سخته. یعنی یه وقتایی دلت میخواد فریاد بزنی که نباید به این دست بزنی یا اونو بذاری توی دهنت چون خطرناکه، برات بده یا اصلا چون من می‌گم! ولی آینده این سبک خیلی روشن نیست. وقتی با بچه‌ها وارد فضای استدلال کردن می‌شیم، بهشون حد و مرزها و اصول رو نشون می‌دیم، با مهربونی نشون می‌دیم که می‌تونن حرفشون رو بزنن ولی لزوما قرار نیس به حرفشون گوش بدیم و درنهایت اعتمادشون رو جلب می‌کنیم، رابطه‌مون رو برای سالهای سخت نوجوانی و بحران بلوغ بیمه کردیم. چون دیگه بچه‌هامون نه مثل بچه‌های تحت فرزندپروری مستبدانه ازمون می‌ترسن و پنهان‌کاری می‌کنن و ما رو غریبه می‌دونن و نه مثل بچه‌هایی که با فرزندپروری سهل‌گیر تربیت شدن بی‌اصول می‌شن. بچه‌های ما می‌تونن خودشون درست و غلط رو تشخیص بدن و هروقت هم مشکلی بود ما رو مرجع و پشتیبان امنی می‌دونن، سختی اول راه رو به جون خریدن به این آرامش می‌ارزه. ✍گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media

هرچی دوست دارید درمورد باباهای جدید بگید. ولی اینا یه نسل مشارکت‌کننده ان. باباهایی که دقیقا می‌دونن وقتی مامان بچه نیست باید چی کار کنن. چون از لحظه تولد بچه همراه و همکار مامان بودن، هر روز و همیشه. این باباها روایت پدری رو تغییر دادن، بچه‌های اینا حتما متفاوت می‌شن. ✍ گروه #روانشناسی بامامان @bamaman_media