بسم الله 🔵ترجمه کلمه «یمنعه» در #نامه_27 نهج البلاغة وَ لَقَدْ قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ (صلى ‏الله عليه ‏و آله): إِنِّي لَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي مُؤْمِناً وَ لَا مُشْرِكاً. أَمَّا الْمُؤْمِنُ فَيَمْنَعُهُ اللَّهُ بِإِيمَانِهِ وَ أَمَّا الْمُشْرِكُ فَيَقْمَعُهُ اللَّهُ بِشِرْكِهِ وَ لَكِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ كُلَّ مُنَافِقِ الْجَنَانِ ... #نامه_27 پیامبر درباره امتش فقط از ناحیه منافقانی، که ممکن بود با زبانی عالمانه امت را گمراه کنند، نگران بود یعنی از ناحیه مؤمنان و مشرکان هیچ گونه نگرانی نداشت چرا که مؤمن را خداوند با ایمانش کنترل می‌کند تا آسیبی به افکار و عقاید امت نزند و مشرک را هم خداوند با همان برچسب شرک و کفر چنان رسوا و ذلیل می‌کند که اعتماد امت از او سلب شود و در نتیجه امکان اثرگذاری بر امت و منحرف کردن امت را نداشته باشد. 🔻جمله «اما المؤمن فیمنعه» یعنی: خداوند مومن را با همان ایمان درونی‌اش کنترل می‌کند و نمی‌گذارد آسیبی از او به جامعه برسد. 🔻جمله «اما المشرک فیقمعه» یعنی: اما مشرک را خداوند خوار و ذلیل می‌کند و همین خواری و ذلت نمیگذارد جامعه تحت تاثیر او قرار بگیرد. #کلمه_یقمع در زبان عربی به معنای خوار و ذلیل کردن است اما در فارسی به معنای ریشه‌کن کردن و نابود کردن به کار می‌رود. برای همین اکثر مترجمان کلمه «یقمعه» را به معنای نابود کردن برگردانده و به قرینه مقابله کلمه «یمنعه» را نیز به معنای «(زنده) نگهداشتن» برگردانده‌اند! و نهایتا این معنا را به دست داده‌اند که خداوند مؤمن را زنده نگه‌می‌دارد و مشرک را از بین می‌برد! در حالیکه چنین معنایی از این عبارت قصد نشده است. #با_مترجمان_نهج،‌ شماره 63 https://eitaa.com/banahjolbalaghe https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a