▫️داستان قابل‌تأمل با عطر شهدا ⭕️فاصله بین شوش تا فکه یک ساعت و نیم است. در صندلی های عقب بین حسن باقری و مجید بقایی نشسته بودم. ⭕️مجید همیشه یک قرآن جیبی📖 همراهش بود و در هر فرصتی تلاوت می کرد. توی این فاصله داشت سوره فجر را حفظ می کرد. ⭕️قرآنش را داد دست من و گفت: ببین درست می‌خوانم؟ من داشتم حفظ‌هایش را کنترل می‌کردم. وقتی رسیدیم به آیات آخر سوره فجر ✨«یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِى إِلَى‏ رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً فَادْخُلِى فِى عِبَادِى وَادْخُلِى جَنَّتِى‏»✨ ⭕️رسیدیم به فکه. مجید به حسن گفت: نمی‌دانم چرا آیات آخر سوره را نمی‌تونم حفظ کنم. گیر دارد. نمی‌دانم گیرش چیست؟ ⭕️حسن با خنده گفت: می‌دانی گیرش چیست؟ گیرش یک ترکش است. گیرش یک لقمه شهادت است. بابا! یا ایتها النفس المطمئنة در شأن امام حسین (ع) است. شوخی که نیست. ⭕️راست می‌گفت حسن، گیر ورود به جمع یاران شهید، خصوصی‌های خدا، یک لقمه شهادتی بود که در فکه با هم نوش‌جان کردند. #خاطرات_شهدا #قرار_روزانه_قرآنی #نشر_بامنبع https://eitaa.com/joinchat/2086863050Cf26dc1069e ⬆️ کانال ما را از نجف، دنبال کنید⬆️