♨️شباهت امام کاظم و حضرت ابراهیم علیهماالسلام 🔸یکی از مهم‌ترین معجزات حضرت ابراهیم علیه‌السلام که قرآن نیز به زیبایی به آن اشاره کرده است، سرد شدن آتش بر آن قهرمان مبارزه با شرک و بت‌پرستی است. آن هنگام که حضرت ابراهیم علیه‌السلام در مسیر هدایت مردم به آتش انداخته شد، پروردگار به آتش چنین خطاب کرد: «قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ»؛ «ای آتش! بر ابراهیم سرد و سالم باش» و اینگونه به اذن و اراده پروردگار آتش بر او سرد شد. 🔹امام موسی بن جعفر علیه‌السلام نیز در آغاز امامت خود فرمودند: مردم را در منزل ایشان جمع کنند تا برای آنها سخنرانی کند. به دستور آن امام همام مردم در منزل جمع شدند. امام دستور دادند که هیزم‌ها را آتش بزنند ولی هیچ‌کس نمی‌دانست امام چه قصدی دارد. وقتی که هیزم‌ها گداخته شد، امام برخواست و در درون آتش نشسته و ساعتی برای مردم سخنرانی کرد. سپس از مکان خود برخواست و از آتش خارج شد درحالی که هیچ ذره غباری به امام و حتی به لباس‌هایشان نرسیده بود. 🌐 جهت مطالعه‌ بیشتر و مشاهده منابع، کلیک کنید. https://btid.org/fa/news/236603 📎 #کلام_عقاید 📎 #شهادت_امام_کاظم

⭕️سوال عذاب ابدی برای گناهان محدود دنیایی، چگونه با عدل الهی سازگار است❓ 1️⃣بین اعمال نیک و بد و بین پاداش و کیفر اُخروی نوعی رابطه علیت وجود دارد که به‌وسیله وحی الهی کشف و به مردم گوشزد شده است. 🔹از این رو ممکن است نتیجه و پیامد گناهی، بسیار هولناک و حتی جاودانگی در آتش باشد و البته تشخیص این موارد از محدوده عقل بشری خارج است؛ چراکه ما تأثیر افعالمان در دنیا را به‌طور کامل نمی‌دانیم؛ چه برسد به سرای آخرت که دسترسی محدودتری داریم. 2️⃣برای آسان شدن فهم این مسئله می‌توان به نمونه‌هایی از افعال در دنیا که اثر طولانی در همین دنیا داشته، اشاره نمود: کور کردن چشم خود یا دیگران در یک‌لحظه انجام می‌گیرد، اما نتیجه آن تا پایان عمر ادامه دارد، چه‌بسا برخی گناهان بزرگ نیز دارای آثار اخروی جاویدان باشند.[1] 3️⃣وجه دیگری که موید روایی هم دارد، توجه به نیت افراد است. کسی که در عمر محدود دنیوی‌اش با نیت، قصد گناه و بی‌توبه دنیا را ترک نموده، اگر صد یا هزار سال دیگر هم می‌ماند، بنای بر ادامه معصیت را داشت و خدا می‌داند که او هرچقدر بماند، چنین خواهد بود و ازاین جهت عذاب دائمی برای چنین فردی خلاف عدالت نیست.[2] ✅البته عذاب جاويدان برای کسانی است که تمام روزنه‌های نجات را به روى خود بسته، بنای اصلاح و توبه نداشته و غرق در گناهان شده‌اند: «بَلى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ»؛[3] «آرى كسى كه مرتكب گناهى گردد و آثار آن تمام وجود او را احاطه كند، چنان كسى اهل دوزخ است و جاودانه در آن خواهد ماند». 📗پی‌نوشت: [1]. علامه مصباح، محمدتقی، آموزش عقاید، ص 200. [2]. شیخ صدوق، محمد بن علی، التوحید، ص 398. [3]. سوره بقره، آیه 81. 🌐جهت مطالعه‌ی بیشتر کلیک کنید: https://btid.org/fa/news/237426 📎 #کلام_عقاید 📎 #عدالت_الهی