#انس_با_صحیفه_‌سجادیه #دعای_اول جلسه هشتم فراز هفتم از دعای اول صحیفه سجادیه ثم ضرب له فی الحیوه اجلا موقوتاو نصب له امدا محدودا، یتخطا الیه بایام عمره و یرهقه باعوام دهره، حتی اذا بلغ اقصی اثره و استوعب حساب عمره، قبضه الی ما ندبه الیه من موفور ثوابه او محذور عقابه؛ خدای متعال برای انسان عمر معینی قرار داده که این مسیر عمر را به قدم های شب و روز خود طی می کند و با گذراندن سال ها در روزگار خود، ان را تمام می نماید تا به اخرین مرحله برسد و حساب زندگی را به تمام لحظات ان طی کند، سپس خداوند متعال او را به طرف ثواب بسیار یا عقاب بسیار می خواند. عالمی که در ان زندگی می کنیم، عالمی است که بر اساس تقدیر و اندازه گیری خاصی تنظیم شده و هرگز تجاوز و تخلفی از نظام مهندسی ان میسور نیست. انسان نیز یکی از مجوداتی است که جز در افعالی که با دست و پا و دیگر اعضای بدن انجام می دهد و در اختیار او می باشد در هیچ چیز دیگری دخیل نیست، اگر انسان اعمال و افعال خود را با حسابرسی دقیق انجام ندهد و عمر خود را در بی خبری و بی خیالی طی کند، هستی خود را به تاراجی بس ابلهانه سپرده و انگاه که عیار خلق سنجیده شود، به بازتاب رفتارهای خود خواهد رسید. پس باید قدم های زندگی را با احتیاط بردارد و خداوند متعال را حاکم بر رفتار و گفتار خود ببیند و پیوسته از او اطاعت کرده، حقیقت را به بازی نگیرد. 💧به بانوی آب بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1242038283C53201e044e