📖 #رمان_جان_شیعه_جان_اهل_سنت 🖋 #قسمت_صد_و_نهم نخل‌های حیاط خانه به بهانه وزش باد در یک بعد از ظهر گرم تابستانی، برایم دست تکان می‌دادند تا لااقل دلم به همراهی این دوستان قدیمی خوش باشد. یک هفته از رفتن مادر مهربانم می‌گذشت و از دیروز که مراسم هفت مادر برگزار شده بود، همه به خانه‌هایشان بازگشته و امروز پدر و عبدالله هم به سر کارشان رفته بودند و من مانده بودم با خانه‌ای که همه جایش بوی مادرم را می‌داد. همانطور که لب تختِ گوشه حیاط نشسته بودم، چشمانم دور حیاط می‌گشت و هر چه بیشتر نگاه می‌کردم، بیشتر احساس می‌کردم خانه چقدر سوت و کور شده و دیگر صفای روزهای گذشته را ندارد. دلم می‌سوخت وقتی یاد غصه‌هایی می‌افتادم که مادر در جگرش می‌ریخت و دم بر نمی‌آورد. جگرم آتش می‌گرفت وقتی به خاطر می‌آوردم روزهایی را که روی همین تخت از دل درد به خودش می‌پیچید و من فقط برایش قرص معده می‌آوردم تا دردش تسکین یابد و نمی‌دانستم روزی همین دردها خانه خرابم می‌کند. چقدر به دعای توسل دل بسته بودم و چقدر به گریه‌های شب قدر امید داشتم و چه ساده امیدم نا امید شد و مادرم از دستم رفت. چقدر به وعده‌های مجید دل خوش کرده بودم و چقدر انتظار روز موعودی را می‌کشیدم که بار دیگر مادر به خانه برگردد و چه آسان آرزوهایم بر باد رفت. با سر انگشتانم اشکم را از صورتم پاک کردم و آهی از سرِ حسرت کشیدم، بلکه قدری قلبم سبک شود که نمی‌شد و به این سادگی‌ها غبار غصه از قلبم رفتنی نبود. نگاهم به طبقه بالا افتاد؛ یک هفته‌ای می‌شد که قدم به خانه نوعروسانه و زیبایم نگذاشته بودم که دلم نمی‌خواست حتی قدم به جایی بگذارم که خیال روزهای بودن با مجید را به خاطرم بیاورد. از کسی متنفر شده بودم که روزی با تمام وجودم عاشقش بودم و این همان احساس تلخی بود که بعد از مصیبت مادر، قلبم را در هم شکسته بود. من شبی را نمی‌توانستم بدون مجید تاب بیاورم و حالا هفت روز بود که حتی صورتش را ندیده و صدایش را نشنیده بودم که حتی حس حضورش در طبقه بالا عذابم می‌داد. عطیه می‌گفت بعد از آن شب باز هم چند باری به طبقه پایین آمده تا مرا ببیند و هر بار یکی او را طرد کرده و اجازه نداده که داخل بیاید. لعیا می‌گفت هر روز صبح که می‌خواهد از خانه برود، مقداری در حیاط معطل می‌کند بلکه مرا ببیند و هر شب که از سر کار باز می‌گردد، در راه پله کمی این پا و آن پا می‌کند، شاید من از در خارج شوم و فرصت صحبتی پیدا کند و من خوب زمان رفت و آمدش را می‌دانستم که در آن ساعت‌ها، پایم را از خانه بیرون نگذارم. مجید زمانی مرا به بهانه توسل به امامانش به شفای مادرم امیدوار کرد که همه از بهبودی اش قطع امید کرده و منتظر خبر فوتش بودند و من تازه هر روز از شیعه‌ای ذکر توسلی یاد می‌گرفتم و با تمام وجودم دل بسته اثر بخشی‌اش می‌شدم و این همان جنایت هولناکی بود که مجید با دل من کرده بود. جنایتی که دریای عشقش را به آتش نفرتی بدل کرده بود که هنوز در سراپای وجودم شعله می‌کشید و تا مغز استخوانم را می‌سوزاند. #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد

📖 #رمان_جان_شیعه_جان_اهل_سنت 🖋 #قسمت_صد_و_دهم چشمم به آسمان بندر بود و دلم در هوای خاطرات مادرم پَر پَر می‌زد که صدای باز شدن در آهنی حیاط، نگاهم را به سمت خودش کشید. در با صدای کوتاهی باز شد و قامت خمیده مجید در چهارچوبش قرار گرفت. احساس کردم کسی قلبم را به دیوار سینه‌ام کوبید که اینچنین دردی در فضای قفسه سینه‌ام منتشر شد. با نگاه غمزده و غبار گرفته‌اش به پای صورت افسرده‌ام افتاد و زیر لب زمزمه کرد: «سلام الهه جان!» از شنیدن آهنگ صدایش که روزی زیباترین ترانه زندگی‌ام بود، گوش‌هایم آتش گرفت و خشمی لبریز از نفرت در چشمانم شعله کشید. از جا بلند شدم و با قدم‌هایی سریع به سمت ساختمان به راه افتادم و شاید هم می‌دویدم تا زودتر از حضورش فرار کنم که صدایم کرد: «الهه! تو رو خدا یه لحظه صبر کن...» و جمله‌اش به آخر نرسیده بود که خودم را به ساختمان رساندم و در شیشه‌ای را پشت سرم بر هم کوبیدم. طول راهروی ما بین دو طبقه را با عجله طی کردم تا پیش از آنکه به دنبالم بیاید، به اتاق رسیده باشم. وارد اتاق که شدم در را پشت سرم قفل کردم و سراسیمه همه پنجره‌ها را بستم تا حتی طنین گام‌هایش را نشنوم. بعد از آن شب نخستین بار بود که صورتش را می‌دیدم و در همین نگاه کوتاه دیدم که چقدر چهره‌اش پیر و پژمرده شده است. سابقه نداشت در این ساعت به خانه بیاید و حتماً خبر داشت که امروز کسی در خانه نیست و می‌خواست از فرصت پیش آمده استفاده کند که چند ساعت زودتر از روزهای دیگر به خانه بازگشته بود. لحظاتی هیچ صدایی به گوشم نرسید تا اینکه حضورش را پشت در خانه احساس کردم. با سر انگشت به در زد و آهسته صدایم کرد: «الهه جان! میشه در رو باز کنی؟» چقدر دلم برای صدای مردانه‌اش تنگ شده بود، هر چند مصیبت مرگ مادر و حس غریب تنفری که در دلم لانه کرده بود، مجالی برای ابراز دلتنگی نمی‌گذاشت که همه جانم از آتش نفرتش می‌سوخت و چون صدای سکوتم را از پشت در شنید، مظلومانه تمنا کرد: «الهه جان! می‌خوام باهات حرف بزنم، تو رو خدا درو باز کن!» حس عجیبی بود که عمق قلبم از گرمای عشقش به تپش افتاده و دیواره‌هایش از طوفان خشم و نفرت همچنان می‌لرزید. گوشه اتاق در خودم مچاله شده بودم تا صدایش را کمتر بشنوم که انگار او هم همانجا پشت در نشسته بود که صدا رساند: «الهه جان! من از همینجا باهات حرف می‌زنم، فقط تو رو خدا به حرفام گوش کن!» سپس صدایش در بغضی غریبانه شکست و با کلماتی که بوی غم می‌داد، آغاز کرد: «الهه جان! اگه تا حالا دَووم اُوردم و باهات حرف نزدم، به خاطر این بود که عبدالله قَسمم داده بود سراغت نیام. چون عبدالله گفت اگه دوستت دارم، یه مدت ازت دور باشم. ولی من بیشتر از این طاقت ندارم، بیشتر از این نمی‌تونم ازت دور باشم...» و شاید نفسش بند آمد که ساکت شد و پس از چند لحظه با نغمه نفس‌های نمناکش نجوا کرد: «الهه جان! این چند شبی که تو خونه نبودی، منو پیر کردی! صدای گریه‌هاتو از همونجا می‌شنیدم، می‌شنیدم چقدر تا صبح جیغ می‌زدی! الهه! بخدا این چند شب تا صبح نخوابیدم و پا به پات گریه کردم! الهه! من اشتباه کردم، من بهت خیلی بد کردم، ولی دیگه طاقت ندارم، بخدا دیگه صبرم تموم شده...» و لابد گریه‌های بی‌صدایم را نمی‌شنید که از سکوتی که در خانه سایه انداخته بود، به شک افتاد و با لحنی لبریز تردید پرسید: «الهه جان! صدامو می‌شنوی؟» #نویسنده_فاطمه_ولی_نژاد

🌅 #عکس_نوشته 📝 مقام حضرت زینب (سلام الله علیها) 🔺مشارکت در مصیبت، صبر میخواهد. ما در این باب صبورتر از حضرت زینب (سلام الله علیها) نمیتوانیم احدی را پیدا کنیم 🔹فلذا مقام حضرت زینب (سلام الله علیها) مقامی بس عجیب و غریب است و این مقام فقط با آمدن امام زمان (عجل الله فرجه) روشن میشود.

🔳 #وفات_حضرت_زینب(س) 🌴می بینم آب گریه می کنم 🌴دل کباب گریه می کنم 🎤 #مهدی_رسولی ▪️گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد ▫️از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد ▪️هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست ▫️رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست ▪️پی نبردیم به یکتایی نامت زینب ▫️کار ما نیست شناسایی نامت زینب

°•🖤🌿•° خشمش جگر از سپاه میبُرد عباس به او پناه میبُرد #مدد_یازینب🖤💔

‍ 🌺 حضرت زینب سلام الله عليها روز عاشورا به حضرت اباعبدالله عليه السلام عرض کرد: برادر! شما خودتان را به این قوم معرفی کنید حضرت فرمودند: خواهر جان معرفی کردم لکن شکمهایشان پر از حرام است. قلبهایشان را ظلمت گرفته و نوری در آن نیست لذا حق اثر نمیکند. 🔴👈کلام امام نور است اما چون در قلب سنخیت نیست قبول نمیکند. غذاها برای سالم نگهداشتن این روح خیلی مؤثرند. اعمال و رفتار خیلی مؤثر هستند. نگاهها خیلی مؤثر هستند. 🎙🌸 بر گرفته از سخنرانی های حضرت آيت الله استاد ناصري (حفظه الله) 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 ✨✨✨✨✨✨ 🆔 @dars_akhlaq

✍ ۱۰ اسفند ماه سالروز شهادت شهید امیر حاج امینی صاحب این تصویر بی مثال است ▪️بخشی از متن وصیتنامه شهید حاج امینی: ای کسانی که این نوشته را می خوانید، اگر من به آرزویم رسیدم و دل از این دنیا کندم، بدانید که نالایق ترین بنده ها هم می توانند به خواست او، به بالاترین درجات دست یابند. البته در این امر شکی نیست ولی بار دیگر به عینه دیده اید که یک بنده گنهکار خدا به آرزویش رسیده است. 🔵به کمپين #صدای_مردم بپيونديد👇 http://eitaa.com/joinchat/2427125773C9e377925d3

✍نحوه برخورد با #کودک_غرغرو 2⃣☹️ اینو بدونید، خواه بچه‌تون آگاه باشه یا نه، ممکنه متوجه شده باشه که وقتی غر می‌زنه سریع‌تر به درخواست یا نیازش رسیدگی می‌کنید. این یک حقیقت علمی آزمایش‌شده هست. ❓حالا چیکار کنیم؟ وقتی بچه‌ها غر می‌زنن، از خودمون بپرسیم چی می‌خواد: آیا مشکل جسمی داره؟ آیا گرسنه یا تشنه‌اس؟ آیا چیزی آشفته‌ش کرده؟ آیا امروز کارهای زیادی داشته که انجام بده؟ آیا خسته‌اس و می‌خواد بخوابه؟ شاید دیشب دیر خوابیده؟ آیا مشکلات احساسی روش سنگینی می‌کنه(مثلا تولد یک نورسیده تو خونه یا مشکلی که با دوستش تو مدرسه داره) وقتی علت رو بفهمیم، حالا می‌تونیم روش ملایم‌تری برای درخواست چیزی رو واسش مدل‌سازی کنیم؛ مثلا «اگه این‌جوری بگی بهتره: می‌شه لطفا یه‌کم آب به من بدی؟» ادامه دارد.. @kodaknojavan 🌿🌷

#حدیث_تربیتی امام کاظم علیه السّلام: وقتی به کودک #وعده_ای دادید به آن #وفا کنید. 👈وقتی به کودک قولی را می دهید و زیر قولتان می‌زنید‼️ ❌ با این کار در واقع اعتماد فرزندتان را از بین می‌برید! بنابراین اگر احتمالاً خواسته كودك از توان شما خارج است 👈 به جای کلمه «قول می‌دهم» 👌 بگویید؛ «سعی می‌کنم» @kodaknojavan 🌿🌷

🔸 اولین بار چه چیزی در عالم برزخ دست علامه مجلسی رو گرفت؟ 🌐شبکه رسانه ای مجمع هماهنگی نیروهای جبهه انقلاب استان قم

همین الان هم با کرونا و مجازی شدن درسها و امتحانات، سند ۲۰۳۰ داره اجرا میشه، باور ندارید ببینید👆 #به_هوش_باشید